پاسخ : چى كار كنيم جابيفته؟
به نقل از Miss Mysterious :
...
زبان در جوامع علاوه براينكه يك ابزار مهم ارتباطى ست، وسيله اى ست براى حفظ و انتقال يك فرهنگ. استفاده از واژگان بيگانه كم كم (كم كم ميتونه حتى ٣٠ سال معنا بده در اين جا) باعث ميشه ما فراموش كنيم خيلى از واژگان رو و اونا نابود بشن و زبان كه تشكيل شده از واژگان كم كم نابود ميشه(اين جا شايد ١٠٠ سال معنا بده كم كم).
...
وقتى ميگم حفظ فرهنگ منظورم حفظ استقلال فرهنگى ست، توانايىِ گزينش، حفظ كردنِ نكات مثبتِ فرهنگمون و جايگزين كردنِ برترى هاى فرهنگ هاى ديگه.
...
به نقل از Miss Mysterious :
به جز اينا استفاده از اصطلاحات بيگانه يه جور كلاس و نماد فهم حساب ميشه متاسفانه، گاهى استفاده از واژه اى مثل "سپاس گزارم" خنده دار و مسخره به نظر ميرسه. كه اين هم ميشه گذاشت پاى نقش رسانه ها.
از لحاظ زبان‌شناسی، زبان‌ها با هم ارتباط دارند و اگه یه زبانی خودش را بسته و محدود کنه و بخواد از زبان‌های دیگه
هیچ کلمه‌ای را وارد نکنه، این مشکل و ضعف اون زبان به حساب میاد. (و روی قید «هیچ» تأکید می‌کنم دوباره...) به نظرم اگه این تبادل‌ها در حد معقولی باقی بمونه، مشکلی برای فرهنگ هم پیش نمیاد (ضمناً فرهنگ‌ها هم با هم ارتباط دارند.) ولی اگه از حد معقول گذشت و مثلاً فقط برای این که «مد هست» یا «کلاس داره» واژه‌های یه زبان دیگه‌ای را به کار بردیم (که بارها توی هر جامعه‌ای دیده شده. مثلاً توی ایران توی دورهٔ مشروطه و قبل‌ترش عربی‌گرایی افراطی داشتیم، الآن انگلیسی‌گرایی افراطی داریم.) ممکنه روی فرهنگ اثر منفی بذاره و میشه گفت اتفاق بدیه.
یک نکتهٔ دیگه هم این که زبان به این راحتی نابود نمیشه؛ زبانی که ما داریم باش حرف می‌زنیم زبان فارسیه، هر چن تعداد زیادی کلمهٔ عربی و فرانسوی و یه تعدادی روسی و انگلیسی و... هم واردش شده. قرار نیست ما بعد از هزار سال دقیقاً همون طور حرف بزنیم که فردوسی حرف می‌زده. این تغییری که
با یه سرعت منطقی پیش اومده تکامله زبان ـه نه نابودی‌ش. همین طور کاملاً طبیعیه یه‌سری کلمات از زبان حذف بشند و فراموش بشند و یه‌سری کلمات جدید داخل زبان به‌وجود بیاند.
به نقل از pash.u :
خوب اره قبول دارم بعضی از کلمه ها اصطلاح انگلیسی شون زیبا تره ولی خوب اگه ما بیاییم مستقیم از همون کلمه استفاده کنیم اشتباهه و نارواس ولی اگه بیایم اون کلمه رو تغییر بدیم و مستقیما از کلمه اصلی استفاده نکنیم اصلا کار نادرستی نیست و بسیار هم کار پسندیده ایه.چرا که باعث رشد زبان میشه.
این را من قبول ندارم. تغییر کلمه برای این نیست که جزء زبان ما باشه و
دیگه بیگانه به حساب نیاد و بک کار اختیاری هم نیست. کاربرای یک زبان وقتی می‌خواند کلمه‌ای را از یه زبان دیگه وارد کنند، اون را با ویژگی‌های زبان خودشون تطبیق می‌دند (خصوصاً ویژگی‌های آوایی) چون
نمی‌تونند به شکل اصلی تلفظش کنند. حالا در شرایطی که کل جامعه، انگلیسی را -و توی شهرهای بزرگ تا حدی فرانسوی یا آلمانی را هم- یاد می‌گیرند، این وضعِ «نمی‌تونند» کمتر پیش میاد و تغییرات کمتری هم توی واژه‌های وارداتی ایجاد میشه.
به نظرم اگه استفاده از یه کلمهٔ انگلیسی که «می‌تونیم» درست تلفظش کنیم غلطه، کلاً غلطه، حتی اگه شکلش را تغییر بدیم. اگر هم درسته وضع مشابهی داره و جامعهٔ زبانی خودبخود دربارهٔ تغییر دادن یا ندادنش تصمیم میگیره.
به نقل از Miss Mysterious :
به جز اينا استفاده از اصطلاحات بيگانه يه جور كلاس و نماد فهم حساب ميشه متاسفانه، گاهى استفاده از واژه اى مثل "سپاس گزارم" خنده دار و مسخره به نظر ميرسه. كه اين هم ميشه گذاشت پاى نقش رسانه ها.
این «سپاسگزارم» را من یه دلیل احتمالی دیگه براش میارم که نمی‌دونم درسته یا نه. (نظر بدید : دی) سپاسگزارم میشه پنج تا بخش (جدیداً میگن پنج تا هجا :-سوت) و مثلاً متشکرم هم همین‌‌طوره. ولی بعضی معادل‌هاشون را که بررسی کنید خیلی کوتاه‌ترند: ممنون (۲)، ممنونم (۳)، تشکر (۳)، سپاس خالی! (۲) و از بین واژه‌های خارجی هم thanks مثلاً (۱). آدم معمولاً سعی می‌کنه از کلمات کوتاه استفاده کنه؛ برای همین وقتی یکی می‌گه سپاسگزارم یه‌جورایی تصنعی به‌نظر میاد و این تصنعی به نظر اومدن باعث میشه مسخره و خنده‌دار بشه. بحث همون انتخاب معادل مناسب پیش میاد دوباره. خب مجبورند به جای یه کلمهٔ خارجی، یه جملهٔ فارسی معرفی کنند؟ :- ""
:
چرا استفاده کنم؟
