معرفی رشته‌های داروسازی / دندانپزشکی / پزشکی

[esfrwms]

من اطلاعات کم و بیشی که درباره رشته خودم دارم در اختیارتون میذارم فک بررسی شون کنین و ببینین با اون چیزی که دنبالشین جور در میاد یا نه کار داروساز: 1 : داروخانه های سطح شهر : 85 درصد فارغ التحصیلات جذب این مکان ها میشوند .علاقه به این رشته خیلی مهمه من خودم هیچ علاقه ای به پزشکی و دندون نداشتم وندارم تنها گزینه انتخابیم داروسازی بود واسه یه خانم کار توی داروخانه خیلی راحتره در واقع کار خاصی انجام نمیده در واقع مشاوره دارویی و تجویز داروهای بدون نسخه و دستور زدن داروها و در نهایت ساخت داروهای ترکیبی. مثل یه پزشک نیاز به کار شبانه روزی نداره و این موضوع روی زندگی ایندش تاثیر زیادی داره به هر یه خانم حداکثر باید یک سوم زندگیش رو صرف کار بیرون کنه و بقیه انرژیش رو بذاره واسه زندگیش خب اینکه فقط بشینی تو داروخانه و یه کار روتین وخسته کننده انجام بدی جالب نیست اما یه جورایی ارزش داره هر چند اگه علاقه و سواد خوبی داشته باشی میتونی توی داروخانه خیلی مفید باشی مریضا رو راهنمایی کنی و مشاوره بدی مشکلی که این رشته داره اینه که متاسفانه در ایران نقش داروساز در پرسه درمان مشخص نیست و ساختار داروخانه ها طوریه که به یه داروساز اصلا اجازه نمیده که از دانسته هاش استفاده کنه و در اختیار مردم قرار بده و این باعث میشه نتونه که زکات درس سختی که خونده پس بده 2 : داروخانه های بیمارستان : علاوه بر ارائه خدمات فوق، خدمات دیگری نظیر موارد زیر ارائه می گیرد: تدوین فهرست داروئی بیمارستان، کنترل و نظارت بر نحوه مصرف دارو به وسیله بیمار، تهیه شرح حال و تشکیل پرونده داروئی برای بیماران بستری شده و پیگیری امر دارو و درمان بیمار. 3: داروسازی صنعتی در بخشهای مختلف تهیه، ساخت، کنترل کیفیت، نگهداری، مدیریت و واحد تحقیقات کارخانه های داروسازی، وجود و فعالیت داروسازان ضروری است و هم اکنون عده‌ای از داروسازان در این بخش مشغول بکار‌ و فعالیت هستند. 4: مراکز دانشگاهی دارندگان مدرک دکترای داروسازی می‌توانند پس از گذراندن امتحان دستیاری و یا phd به عنوان دستیار (رزیدنت) مشغول به ادامه تحصیل و سپس جذب دانشگاهها، مراکز تحقیقاتی و صنعت شوند. درس خوندنش سخته ؟؟؟؟ در مورد درس خوندن باید بگم که حسابی باید بخونی چون بیشتر درساش حفظی هست البته ازمایشگاه هم تا دلت بخواد داره واز انواع علوم از شیمی و فیزیک و پزشکی و داروشناسی و گیاه شناسی و غیره توش هست و وقتی درست تموم شه اگه حسابی توی این 6 سال تلاش کرده باشی واسه خودت یه پا علامه میشی بر خلاف پزشکی که بعد از علوم پایه کار توی بیمارستان شروع میشه داروسازی تقریبا تمام طول تحصیل توی دانشگاه و ازمایشگاهی درس های رشته داروسازی دروس‌ پايه‌: بيولوژي‌ نظري‌، فيزيک‌ نظري‌، رياضيات‌ پايه‌ و مقدمات‌ آمار، شيمي‌ عمومي‌، بيوشيمي‌، فيزيولوژي‌، شيمي‌ آلي‌، تشريح‌، اصول‌ خدمات‌ بهداشتي‌،آمار حياتي‌، شيمي‌ تجزيه‌، ميکروب‌شناسي‌ نظري‌ و عملي‌، انگل‌شناسي‌ و قارچ‌شناسي‌، ايمونولوژي‌، کمک‌هاي‌ اوليه‌، دروس تخصصی: گياه‌شناسي‌ دارويي‌، اشکال‌ دارويي‌، تغذيه‌ و رژيم‌ درماني‌، مواد خوراکي‌ نظري‌، مديريت‌ در داروسازي‌، درمان‌شناسي‌، اطلاعات‌ دارويي‌، شيمي‌ دارويي‌، فارماکولوژي‌، مفردات‌ پزشکي‌، فرآورده‌هاي‌ دارويي‌ بيولوژيکي‌، فيزيکال‌ فارماسي‌، روش‌هاي‌ دستگاهي‌، سم‌شناسي‌، بيوفارماسي‌، داروسازي‌ صنعتي‌، کنترل‌ ميکروبي‌ دارويي‌، کارآموزي‌ صنعت‌، زبان‌ تخصصي‌، مقدمات‌ داروسازي‌، گياه‌شناسي‌ داروسازي‌، کارآموزي‌ داروخانه‌ (بيشتر درس‌هاي‌ اين‌ رشته‌‌ همراه‌ با آزمايشگاه‌ ارائه‌ مي‌شود). ادامه تحصیل: پس از اخذ مدرک دکتراي عمومي دارو سازي به شرط داشتن معدل کل بالاتر از ۱۵، دانشجو مي تواند در امتحان دوره تخصصي شرکت کند. دانشجويان پذيرفته شده در دوره تخصصي بسته به گرايش تحصيلي خود،‌ واحدهاي گوناگون و متنوع ديگري را (تقريبا ۴۰ واحد) در سطح پيشرفته و تخصصي مي گذرانند که بخش عمده آن پايان نامه تخصصي است. قبل از انتخاب پايان نامه تخصصي، دانشجو بايد در امتحان جامع تخصصي که در سطح کشور برگزار مي شود نمره قبولي را کسب نمايد. سرانجام پس از نگارش و دفاع از پايان نامه به اخذ مدرک دکتراي تخصصي پی اچ دی نایل شوند. رشته هاي تخصصي دارو سازي که در حال حاضر در داخل کشور ارايه مي گردند عبارت است از: شيمي دارويي، دارو سازي، مفردات پزشکي، راديو فارماسي، فارماکولوژي، مواد خوراکي و آب شناسي، فرآورده هاي آرايشي و بهداشتي، دارو سازي بیمارستانی ، فرآورده هاي بيولوژيک، زهر شناسي. علاوه بر رشته هاي ياد شده، فارغ التحصيلان رشته دارو سازي عمومي مي توانند در تخصص هاي علوم پايه پزشکي نظير: بيو شيمي، ‌انگل شناسي پزشکي، ميکرب شناسي پزشکي، فيزيولوژي، آمار حياتي، تغذيه، ايمونولوژي، ويروس شناسي و ژنتيک نيز شرکت نمايند. کار حین تحصیل: بعد ار پاس کردن 140 واحد و داشتن معدل بالای 14 به دانشجو کارت و شماره انجمن داروسازان رو میدن (یعنی تقریبا خانم دکتر شدی) که به دانشجو این اجازه رو میده به عنوان قائم مقام تو داروخانه کار کند و در مقابل هر شیفتی تا جایی که من اطلاع داشتم 15000 تومان دریافت کن(هر شیفت 3 الی 4 ساعت) در نهایت خوندنش سخته اما کار شیک و تمیزی داره و تقریبا بی دردسر از نظر درامد هم اگه مسئول فنی باشه تقریبا قانع کننده است. هر چند این رشته هم در حاله اشباع اما اگه بخواهیم اینجوری نگاه کنیم ادمیت هم در حال اشباعه دیگه باید خط ادم هم تعطیل بشه... وااااااااااااااای چقد حرف زدم ببخشید! هر چند من هنوز اول راهم ولی این مطالب هم تجربه های یک ساله خودم بود هم این چند روز از این طرف و اون طرف براتون پیدا کردم کم و کاستی ای بود ببیخشید


آموزش دوره دکتری داروسازی در ایران پیوستس و پس از طی دوره ۶ ساله به دانشجویان، درجه دکترای عمومی داروسازی اعطا می‌شه.
از بین رشته های تخصص داروسازی فارماکولوژي به پزشکيخیلی نزدیکه و از اين جهت يک رشته ي تخصصي مشترک بين پزشکي و داروسازي محسوب مي شه.اين گرايش به طور کلي اتفاقاتي را که بعد از تجويز دارو در بدن رخ مي ده رو مورد بررسي قرار مي ده.از مکانيسم اثر داروها بر روي سلولهاي بدن و نحوه ي حذف داروها جذب اونها از بدن از راههاي مختلف سخن به ميان مي راند.

• آزمون دوره‌هاي پذيرش دستيار رشته‌هاي مختلف داروسازي معمولاً در تيرماه هر سال برگزار میشه و قبول شدگان از مهرماه همون سال دوره‌خود رو شروع مي‌نمايند. (تا پیش از سال 1385 اين آزمون در اسفندماه برگزار مي‌شد). شرايط عمومي و اختصاصي شركت در اين آزمون‌ها نيز همه ساله چند ماه پیش از برگزاري آزمون از طريق دبيرخانه شوراي آموزش داروسازي و تخصصي اعلام مي‌شه.

• آزمون دستياري از دو بخش امتحان كتبي و مصاحبه تشكيل مي‌شه كه به ترتيب 80% و 20% امتياز آزمون از اين دو بخش كسب مي‌گردد. در بخش مصاحبه به معدل دوره‌ عمومي، تناسب پايان‌نامه دوره عمومي با دوره تخصصي انتخاب شده، تعداد مقالات يا احتمالاً مشاركت در تأليف و ترجمه كتب، سطح زبان انگليسي (و يا آشنايي با ساير زبان‌هاي رايج بين‌المللي)، فعاليت‌هاي فوق برنامه در طول دوران دانشجويي يا ساير خصوصيات برجسته فردي و نيز ميزان علاقه و انگيزه داوطلب براي ادامه تحصيل توجه مي‌شه.


اینم بگم که مفهوم آزمون بورد در رشته‌هاي تخصصي باليني پزشكي متفاوت از داروسازيه
در دوره‌هاي دستياري داروسازي، امتحان بورد امتحانيه كه پس از طي بخش آموزشی دوره‌هاي. Ph.D (كه عموماً 3 ترم به طول مي‌انجامه) و پیش از شروع بخش پژوهشي دوره Ph.D. (يعني شروع پايان‌نامه. Ph.D) برگزار مي‌گردد و دانشجوياني كه موفق به گذروندن اين امتحان نشن، اجازه ‌شروع بخش پژوهشي رو نخواهند داشت. مردودين تنها يك بار ديگر فرصت شركت در اين امتحان را كه حداكثر 6 ماه پس از امتحان اول برگزار مي‌شه، دارا هستند و در صورت مردود شدن در امتحان دوم از ادامه تحصيل باز خواهند ماند.
حداقل نمره قبولي در آزمون بورد دستياران داروسازي 15(75%) هست
راجب گرایش های تخصصش هم مفصل بعدا حرف میزنم

 

[esfrwms]

پاسخ : معرفی رشته های دانشگاهی (تجربی)

میخوام راجع به رشته پزشکی حرف بزنم!این رشته برای بعضیا سلطان همه رشته هاس و باعث نشه دلخوری پیش بیاد!هرکسی علاقه ای داره
من همینطوری یه توضیح میدم

دکترای پیوسته پزشکی عمومی تقریبا7 سال طول میکشه که تقسیم میشه به 4بخش عمده:

1-علوم پایه که دو سال و نیم طول میکشه

2-فیزیوپاتولوژی که یکسال طول میکشه

3-دوره کارآموزی بالینی که تقریبا2سال طول میکشه

4-و آخرین بخش دوره کارورزی بالینیه که یکسال و نیم طول میکشه

در دوره علوم پایه که پنج ترم هست تقریبا به درسهای تئوری پرداخته میشه البته واحد های عملی مثل آزمایشگاه هم هست.تقریبا مطالبی رو که توی دبیرستان خوندیم رو با یه سطح بالاتر و دقیق تر میخونیم!

دروسی مثل بافت شناسی،آناتومی،جنین شناسی،فیزیولوژی،پاتولوژی،انگل شناسی،ایمنیولوژی،بیوشیمی و...از جمله مهم ترین درسهای علوم پایه هستن!

این بخش خیلی مهمه و همونطور که از اسمش پیداس پایه علم پزشکی محسوب میشه!خیلیا این دوره رو جدی نمیگیرین و درسهاش رو فقط پاس میکنن بره!در صورتی که اگه دوست دارید یه پزشک خوب و موفق باشین که بعد از اتمام دوره علاوه بر اسم یه شربت اکپکتورانت و یه قرص ادالت کولد یه عالمه اطلاعات دیگه هم داره و میتونه به ملت خدمت کنه باید خوب این دروس رو یاد بگیرین!

بعدش میرسیم به دوره فیزیوپاتولوژی که توی دانشگاه بهش میگین مرحله آی سی ام(ICM) توی این مرحله مطالب تئوری تکمیل کننده بخش قبلی رو میخونن.آسیب ها و ناهنجاری هایی که ممکنه برای بدن و هر بافت پیش بیاد رو مورد بررسی قرار میدن.از این دوره به بعد سر وکار با بیمارها و بیمارستان شروع میشه!

در دوره بعدی بازم با بیمارستان سروکار دارن و باید بین آموخته های نظری و مورد هایی که توی بیمارستان وجود داره ارتباط برقرار کنن و کم کم روش درمان رو یاد بگیرن!

در دوره پایانی که بهش اینترنی هم میگیم،توی بیمارستان و زیر نظر اساتید که همون متخصص ها و رزیدنت ها هستن درمان تعدادی بیمار رو به عهده میگیرن تا قبل از فارغ التحصیل شدنشون تجربه درمان داشته باشن!قسمتی از نمره این دوره هم در دست همون اساتید هست!

بعد از اتمام دوره عمومی باید دو سال طرح رو بگذرونن و بعدش میتونن برای امتحان تخصص شرکت کنن یا اگه خیلی قانع باشن میتونیم با همون مدرک عمومی خدمت کنن!

خب این تقریبا کلیات این رشته بود که علی رغم مهم بودنش خیلی هم مهم نیس!!!(پارادوکس)

وقتی کسی بخواد رشته پزشکی رو انتخاب کنه بیشتر باید جزئیاتش رو بدونه!

طرز فکر خیلی رایجی بین دانشجویان و افرادی که میخوان به دانشگاه برن وجود داره که بیان میکنه:قسمت مشکل کار و در واقع سد سر راه افراد کنکوره و اگه ردش کنی دیگه توی دانشگاه راحتی و مدرکت رو گرفتی!

باید دقت کنیم که این جریان توی پزشکی صادق نیس و هرکسی که با این طرز تفکر میخواد رشته پزشکی رو انتخاب کنه در گمراهی آشکار به سر میبره!

شاید حتی به جرات بشه گفت تازه با ورود به رشته پزشکی تلاش و مطالعه شروع میشه و واقعا باید توی این رشته وقت بذارن!رقابت زیاد هست و درسها هم تقریبا مشکله،و بی تعارف باید عرض کنم که رشته خوشگذرونی نیست!

درسهایی که اساتید تدریس میکنن خیلی پرحجمه و حتی خیلی از قسمتها رو باید سریع رد بشن و باید خودتون بخونین!درسهارو باید در طول ترم بخونین و حقیقتا این دروس شب امتحانی نیستن!

و بعدها هم در بیمارستان شیفتها و وظایفی که بر عهده دارن سنگینه!بعد از اتمام دوره رفتن به طرح اجباریه مگر بعضی شرایط خاص!و بعد از طرح حق ادامه تحصیل و گرفتن تخصص وجود داره که امتحان تخصص هم یک امتحان خیلی مشکل هست و رقابت به مراتب از کنکور شدیدتره!و تعداد قبولی در هر تخصص محدوده!

بله!علاقه مهم ترین چیزه!اگه علاقه دارین به پزشکی،اگه علاقه دارین به خدمت به مردم به این رشتهب رین و شک نکنین همه مشکلات و خستگی هاش براتون آسون میشه!

وقتی بتونی جان شیرین یک آدم رو به کمک خداوند نجات بدی،وقتی شادی رو به یک خونواده،به یک کودک،یه یک مادر یا پدر برگردونی اونوقته که ارزش این شغل و این کار برات از هزار سال تفریح بیشتر میشه!

 

[mohammad farmahini]

پاسخ : معرفی رشته های دانشگاهی (تجربی)

خیلی ممنون که اینقد وقت گذاشتی...
اضافه میکنم که بعد از دکترا پیوسته دارو باید طرح برین تا مدرکتون آزاد شه...
و اینکه امکان اپلای برای دارو هست ولی برای پزشکی نه!(این بزرگترین مزیته به نظر من... تجربه تحصیل توی بهترین داشگاه های دنیا)
البته اینی که من گفتم تا حدود 6 ماه قبل اینطوری بود نمیدونم شرایط چیه الان سایتwww.applyabroad.org
میتونه کمک کنه بهتون

 

[first amir]

داروسازی :

آموزش دوره دکتری داروسازی در ایران پیوسته است و پس از طی دوره ۶ ساله (12 ترمه) به دانشجویان، درجه دکترای عمومی داروسازی اعطا می‌شود. بعد از اتمام دوره عمومی، دانشجو میتواند وارد تخصص های مختلف شود از جمله داروسازی بالینی، شیمی دارویی، فارماسیوتیکس، گیاهان دارویی، سم شناسی، فارماکولوژی، بیوتکنولوژی دارویی و مدیریت و اقتصاد دارو. از این بین، فارماکولوژی به پزشکي نزدیک تر است و از اين جهت يک رشته ي تخصصي مشترک بين پزشکي و داروسازي محسوب مي شود. اين گرايش به طور کلي اتفاقاتي را که بعد از تجويز دارو در بدن رخ می‌دهد را مورد بررسي قرار مي‌دهد. مکانيسم اثر داروها بر روي سلولهاي بدن و نحوه ي دفع داروها و جذب آنها از راههاي مختلف را بررسی میکند. علاوه بر رشته هاي ياد شده، فارغ التحصيلان رشته دارو سازي عمومي مي توانند در تخصص هاي علوم پايه پزشکي نظير: بيو شيمي، ‌انگل شناسي پزشکي، ميکرب شناسي پزشکي، فيزيولوژي، آمار حياتي، تغذيه، ايمونولوژي، ويروس شناسي و ژنتيک نيز شرکت نمايند.

واحد های درسی رشته: واحدهای درسی به دو گروه علوم پایه (4ترم) و پس از علوم پایه (8ترم) تقسیم میشوند. تعداد زیادی از دروس علوم پایه با رشته های پزشکی و دندان پزشکی مشترک میباشند که با رنگ قرمز مشخص شده اند.
دروس تخصصی علوم پایه عبارتند از: بيولوژي‌ مولکولی و ژنتیک
فيزيک‌
رياضيات‌ پايه‌ و مقدمات‌ آمار
شيمي‌ عمومي [خلاصه ای از شیمی دبیرستان]
بيوشيمي‌ [ساختار مولکول های بیوشیمیایی مانند قند و چربی و پروتئین و چرخه متابولیسم آنها در بدن]
فيزيولوژي‌ [مطالعه عملکرد دستگاه های مختلف بدن]
شيمي‌ آلي‌ [یادگیری فرمول‌های ساختاری و مکانیسم تهیه مواد شیمیایی]
علوم تشريح‌ [آناتومی بدن انسان]
اصول‌ خدمات‌ بهداشتي‌ درمانی
آمار حياتي‌
شيمي‌ تجزيه [مطالعه روش‌های جداسازی، شناسایی و بررسی کمی اجزاطبیعی یا مصنوعی یک ماده]
ميکروب‌شناسي‌
انگل‌شناسي‌ و قارچ‌شناسي‌ [نام انواع عوامل ایجاد کننده بیماری و عملکرد آنها در بدن]
ايمونولوژي‌ [مطالعه سیستم ایمنی بدن و نحوه مقابله با عوامل بیماری زا]
کمک‌هاي‌ اوليه‌
بافت شناسی [بررسی میکروسکوپی ساختار های بدن]
پس از گذراندن این دروس، دانشجویان باید در آزمون جامع علوم پایه شرکت کنند و در صورت کسب نمره لازم، میتوانند وارد مقطع بعدی شوند. آزمون علوم پایه داروسازی همانند پزشکی و دندانپزشکی هرسال در دو نوبت (شهریور و اسفند) برگزار میشود.

دروس پس از علوم پایه که بیشتر به صورت عملی ارائه میشوند نیز عبارتند از :
گياه‌شناسي‌ دارويي‌، اشکال‌ دارويي‌، تغذيه‌ و رژيم‌ درماني‌، مواد خوراکي‌ نظري‌، مديريت‌ در داروسازي‌، درمان‌شناسي‌، اطلاعات‌ دارويي‌، شيمي‌ دارويي‌، فارماکولوژي‌، مفردات‌ پزشکي‌، فرآورده‌هاي‌ دارويي‌ بيولوژيکي‌، فيزيکال‌ فارماسي‌، روش‌هاي‌ دستگاهي‌، سم‌شناسي‌، بيوفارماسي‌، داروسازي‌ صنعتي‌، کنترل‌ ميکروبي‌ دارويي‌، کارآموزي‌ صنعت‌، زبان‌ تخصصي‌، مقدمات‌ داروسازي‌، گياه‌شناسي‌ داروسازي‌، کارآموزي‌ داروخانه‌ (بيشتر درس‌هاي‌ اين‌ مقطع همراه‌ با آزمايشگاه‌ و در داروخانه ارائه‌ مي‌شود).

پس از اخذ مدرک دکتراي عمومي دارو سازي به شرط داشتن معدل کل بالاتر از ۱۵، دانشجو مي تواند در امتحان دوره تخصصي شرکت کند. دانشجويان پذيرفته شده در دوره تخصصي بسته به گرايش تحصيلي خود،‌ واحدهاي گوناگون و متنوع ديگري را (تقريبا ۴۰ واحد) در سطح پيشرفته و تخصصي مي گذرانند که بخش عمده آن پايان نامه تخصصي است.
قبل از انتخاب پايان نامه تخصصي، دانشجو بايد در امتحان جامع تخصصي که در سطح کشور برگزار مي شود نمره قبولي را کسب نمايد.
سرانجام پس از نگارش و دفاع از پايان نامه به اخذ مدرک دکتراي تخصصي پی اچ دی نایل شوند.

آینده شغلی رشته:
1- داروخانه های سطح شهر: درصد بالایی از فارغ التحصیلات جذب این مکان ها میشوند . در واقع مشاوره دارویی و تجویز داروهای بدون نسخه و دستور زدن داروها و در نهایت ساخت داروهای ترکیبی.

2- داروخانه های بیمارستانی: تدوین فهرست داروئی بیمارستان، کنترل و نظارت بر نحوه مصرف دارو به وسیله بیمار، تهیه شرح حال و تشکیل پرونده داروئی برای بیماران بستری شده و پیگیری امر دارو و درمان بیمار.

3- کار در کارخانه ها و مراکز صنعتی داروسازی: در بخشهای مختلف تهیه، ساخت، کنترل کیفیت، نگهداری، مدیریت و واحد تحقیقات کارخانه های داروسازی. کارخانه ها بخش های مختلفی دارند (کنترل کیفیت، تحقیق و توسعه، بازاریابی، مسئولیت فنی و...) که تقریباً در همه این بخش ها داروسازان نقش دارند. شرکت های لوازم آرایشی بهداشتی نیز میتوانند با توجه به تخصص، محل کار برای داروسازان باشند.

4- مراکز دانشگاهی: دارندگان مدرک دکترای داروسازی می‌توانند پس از گذراندن امتحان دستیاری و یا phd به عنوان دستیار (رزیدنت) مشغول به ادامه تحصیل و سپس جذب دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی شوند

 

[first amir]

پاسخ : داروسازی (معرفی)

سیما طلایی

داروسازی
علوم پزشکی همدان - واحد بین الملل
ورودی سال 92

میشه گفت کسایی که نه خیلی دنباله درس حفظی مثل دروس پزشکی هستن نه درسای مهندسی طور میتونه بهترین گزینه باشه به شرط اینکه قدرت تحلیل بالایی داشته باشن و البته علاقه به شیمی! خیلی از دروس داروسازی با رشته های پزشکی و دندون تا علوم پایه یکی هستن مثل فیزیولوژی، آناتونی که البته نه به تفضیل اون ۲ رشته دیگه، ویروس شناسی باکتری شناسی انگل شناسی و .... تفاوت اصلی توی درس های شیمی آلی و تجزیه تا علوم پایه است و بعد از علوم پایه که کاملا مسیرشون جدا میشه و میفته تو مسیر فارماکولوژی و سیوتیکس که درواقع همون دارو شناسی و سم شناسی هستن. اینجا دیگه باید آماده بود برای حجم عظیمی از اطلاعات دارویی از فرمول شیمیایی و روش ساخت آزمایشگاهی و اثرات فیزیولوژیک. از شیرینیای این رشته آزمایشگاشو نباید فراموش کرد مخصوصا آزمایش روی موش و رت و ساخت دارو که وااققعااا لذت بخشه.

این رشته هم مثله بقیه رشته های دکترای حرفه ای در حاله اشباع شدنه ولی میشه گفت که درحاله حاضر ۸۰ درصد فارق التحصیلان مشغول به کار میشن که اکثرشون در داروخونه ها جذب میشن و سایرین توی شرکت های دارو سازی یا لوازم آرایشی بهداشتی که بستگی به مدرکتون و تخصصتون داره.
درمورد بازار کار رشته در خارج از ایران اطلاعات چندانی ندارم ولی میدونم که برای ادامه تحصیل تو این رشته تو کشور های دیگه راه سختی مثل پزشکی و دندون پزشکی ندارین اطلاعاتی که من خودم دارم درمورد کشور استرالیا اینه که مدرک داروسازی ایران رو قبول دارن ولی قبل از ادامه تحصیل ازتون ازمون گرفته میشه و با توجه به سطحتون براتون قبل از شروع دوره جدید یه دوره آموزشیه فشرده میذارن.

ازونجایی که من واحد بین الملل علوم پزشکی همدان میخونم گفتم که بد نیس درمورد هزینه ش هم اطلاعاتی بهتون بدم:
هزینه به این شکل بود امسال که طبق نامه ای که از وزارت خونه ابلاغ شده هر واحد دروس اختصاصی حدود ۴۰۰ تومن و آزمایشگاه ۵۰۰ تومن و هرواحد عمومی ۳۵۰ تومن هست که اگه هر ترم رو ۲۰ واحد درنظیر بگیریم یچی حول و حوش ۸ تا ۱۰ میلیون در میاد که هرسال ممکنه کمی افزایش داشته باشه.
دیدگاهی که خیلی ها درباره بین الملل دارن ماله ۴ . ۵ سال پیشه و دیگه رونق نداره.و باید بدونین الان خیلی از بچه ها با رتبه های ۳۵۰۰ و ۴۰۰۰ قبول شدن و کم تر دیدم کسی با رتبه ی بیشتر از ۷۰۰۰ قبول شده باشه. بین الملل همدان که تا ۵۰۰۰ گرفته اما از سایر شعبه ها خبر ندارم.

 

[first amir]

پاسخ : داروسازی (معرفی)

ترانه زوار

از داروسازی
علوم پزشکی مشهد
ورودی سال 92

رشته داروسازی، رشته ای است بسیار کاربردی که با رشته پزشکی مکمل یک دیگر اند و به درمان و پیشگیری از ابتلا به بیماری ها می پردازند. توصیه میکنم کسانی این رشته تحصیلی را انتخاب کنند که به کارهای آزمایشگاهی و نیز علوم پایه علاقه مند باشند.

در رابطه با آینده شغلی این رشته می توان به کار در داروخانه های شهری و بیمارستانی، داروسازی صنعتی، مراکز تحقیقاتی و آزمایشگاه ها اشاره کرد. موقعیت های شغلی که در داخل کشور وجود دارند در خارج کشور نیز برای این رشته مطرح می باشد.

دانشگاه داروسازی مشهد از دانشگاه ها مادر در کشور است و اساتید توانمند و فعالی دارد به خصوص در بعضی حوزه های تخصصی که در سطح جهان مطرح می باشد.

 

[first amir]

پاسخ : داروسازی (معرفی)

مهسا

داروسازی
ورودی سال 92

علاقه به این رشته خیلی مهمه من خودم هیچ علاقه ای به پزشکی و دندون نداشتم وندارم تنها گزینه انتخابیم داروسازی بود واسه یه خانم کار توی داروخانه خیلی راحتره در واقع کار خاصی انجام نمیده در واقع مشاوره دارویی و تجویز داروهای بدون نسخه و دستور زدن داروها و در نهایت ساخت داروهای ترکیبی. مثل یه پزشک نیاز به کار شبانه روزی نداره و این موضوع روی زندگی ایندش تاثیر زیادی داره به هر یه خانم حداکثر باید یک سوم زندگیش رو صرف کار بیرون کنه و بقیه انرژیش رو بذاره واسه زندگیش خب اینکه فقط بشینی تو داروخانه و یه کار روتین وخسته کننده انجام بدی جالب نیست اما یه جورایی ارزش داره هر چند اگه علاقه و سواد خوبی داشته باشی میتونی توی داروخانه خیلی مفید باشی مریضا رو راهنمایی کنی و مشاوره بدی.

در مورد درس خوندن باید بگم که حسابی باید بخونی چون بیشتر درساش حفظی هست البته ازمایشگاه هم تا دلتون بخواد داره واز انواع علوم از شیمی و فیزیک و پزشکی و داروشناسی و گیاه شناسی و غیره توش هست و وقتی درستون تموم شه اگه حسابی توی این 6 سال تلاش کرده باشی واسه خودت یه پا علامه میشی بر خلاف پزشکی که بعد از علوم پایه کار توی بیمارستان شروع میشه داروسازی تقریبا تمام طول تحصیل توی دانشگاه و ازمایشگاهی.
و اینکه تو دانشگاه درس های مشترک با پزشکي راحت ميشه پاس کرد ولی درس های تخصصی مثل شيمي تجزیه شيمي الی رو به سختی ميشه پاس کرد.

خوندنش سخته اما کار شیک و تمیزی داره و تقریبا بی دردسر از نظر درامد هم اگه مسئول فنی باشه تقریبا قانع کننده است. هر چند این رشته هم در حاله اشباع اما اگه بخواهیم اینجوری نگاه کنیم ادمیت هم در حال اشباعه دیگه باید خط ادم هم تعطیل بشه...!

 

[first amir]

پاسخ : داروسازی (معرفی)

مه زاد حاجي وليلي

داروسازی
علوم پزشکی تهران
ورودی سال 92

مسلما به نظر من داروسازي بهترين رشته بين رشته هاي علوم پزشكي خصوصا براي دختر خانم هايي كه خب شايد به خاطر روحيه ي بيش از حد لطيف ترجيح ميدن كمتر با مريض و شرح حال گيري از او برخورد داشته باشند.

راستش اينده كاري در مورد ادم هاي مختلف و اهدافشون با هم فرق داره ،
افرادي كه داروسازي ميخونن از نظر هدف آينده اي كه دارن معمولا دو دسته اند : كساني ك قصد كار در داروخانه و يا تاسيس دارو خانه دارند، و كساني كه قصد كار در شركت ها و كارخانه تحقيقاتي داروسازي دارند
در مورد دسته اول كه قصد كار در دارو خانه يا تاسيس آن را دارند ، بايد بگم كه در ايران تقريبا اگر توقع خيلي زيادي نداشته باشيم اينده شغلي تقريبا خوبي خواهند داشت . البته اين موضوع بيشتر درباره كساني است كه مي خواهند در داروخانه كار كنند ؛ در مورد كساني كه ابتدا قصد تاسيس داروخانه را دارند لازم است بگويم كه با توجه به اشباع شدن داروخانه ها در تهران ، تقريبا در تهران شرايط بسيار بسيار سخت و البته پشتوانه مالي بسياري مي خواهد.

در دو سالي كه در اين دانشكده تحصيل ميكنم هم از نظر سطح سواد و پيگيري اساتيد دانشكده راضي بوده ام ، هم از نظر شرايط آزمايشگاه ها و وسايلي كه در اختيار دانشجو ميگذارند.
با توجه به تعاريفي كه از دوستان ديگر شنيده ام به نظرم دانشكده اين اختيار را به دانشجو ميدهد كه طرح ها و ايده هايي كه در ذهن دارند مطرح كرده و در صورت مقبول واقع شدن به آن ها عمل مي شود ، كه با توجه به اينكه جوانان ايراني از باهوش ترين جوانان در سطح جهان هستند اين ويژگي دانشكده و اساتيد بسيار حائز اهميت است

 

[first amir]

پاسخ : داروسازی (معرفی)

زهرا آذین

داروسازی
دانشگاه شهید بهشتی
ورودی سال 92

یه دید کلی که متأسفانه وجود داره راجع به دارو اینه که مثلا پزشکی خیلی سخته و طول میکشه و اینا، پس بریم دارو! ولی متاسفانه یا خوشبختانه اصلاً اینجوری نیست! حجم درس ـا واقعاً زیاده و حتی شاید درس ـای خوندنی ش از پزشکی هم بیشتر باشه. کسی که دارو رو انتخاب می کنه باید واقعاً با علاقه بیاد تا بتونه موفق باشه.
ولی برای کسی که این رشته رو دوست داره، مخصوصا اگه به مباحث شیمی علاقه داشته باشه، واقعا دوست داشتنی ه و جای پیشرفت داره. به نظر من این رشته خیلی جای کار داره و اگه کسی واقعاً علاقه مند باشه، جا برای تحقیق و پژوهش خیلی بازه. مخصوصاً بعد از تخصص.

دانشجوهای داروسازی بعد از دوره عمومی دو راه دارن: یا اینکه مدرکشونو بگیرن و برن تو داروخانه ها مشغول بشن و به عنوان مسئول فنی کار کنن. یا برن تخصص بگیرن و تو حوزه تخصصی خودشون فعالیت کنن.
کارهایی که الان تو ایران برای داروسازا وجود داره،علاوه بر داروخانه،اکثراً توی کارخونه ها و شرکت های دارویی ه. کارخونه ها بخش های مختلفی دارن (کنترل کیفیت، تحقیق و توسعه، بازاریابی، مسئولیت فنی و...) که تقریباً تو همشون داروسازا نقش دارن. مخصوصا تو بخش تحقیق و توسعه جا برای تحقیقات بیشتر هست. البته در مورد جزئیات کار و اینکه چقدر واقعا داره تو هر کدوم این بخش ـا کار میشه اطلاعات زیادی ندارم.
داروسازهای بالینی هم توی بیمارستان کار می کنن و برنامه ی دارویی بیمارا رو تنظیم و نظارت می کنن و بهشون مشاوره دارویی میدن.
در مورد خارج از کشور هم اطلاع دقیقی ندارم.

 

[fateme.RMA]

دندانپزشکی

دندانپزشکی:

این رشته در مورد درمان بیماری های دهان و دندان است. رشته دندانپزشکی تحت عنوان دکترای حرفه ای ارائه میگردد که بطور معمول 6سال -12ترم- میباشد. پس از اتمام دوره ی عمومی، میتوان در شاخه های مختلف تخصص دندان پزشکی مانند ارتودنسی، آسیب شناسی فک و صورت، درمان ریشه، دندانپزشکی ترمیمی، جراحی لثه، جراحی فک و دهان و صورت و ... به ادامه تحصیل پرداخت.

واحد های درسی رشته: واحدهای درسی به دو گروه علوم پایه و پس از علوم پایه تقسیم میشوند. بسیاری از واحد های درسی علوم پایه با رشته های پزشکی و داروسازی مشترک است.
دروس تخصصی علوم پایه عبارتند از: بيوشيمي‌ [ساختار مولکول های بیوشیمیایی مانند قند و چربی و پروتئین و چرخه متابولیسم آنها در بدن]
فيزيولوژي‌ [مطالعه عملکرد دستگاه های مختلف بدن]
پاتولوژی [شناساییِ اختلال در عملکرد دستگاه های بدن]
آناتومی عمومی [شناسایی ساختار بدن انسان]
انگل‌شناسي‌ [نام انواع عوامل ایجاد کننده بیماری و عملکرد آنها در بدن]
اصول‌ خدمات‌ بهداشتي‌ درمانی
ايمونولوژي‌ [مطالعه سیستم ایمنی بدن و نحوه مقابله با عوامل بیماری زا]
بافت شناسی [بررسی میکروسکوپی ساختار های بدن]
ميکروب‌شناسي‌
جنین شناسی
روانشناسی عمومی
ژنتیک
فیزیک پزشکی
پس از گذراندن این دروس، دانشجویان باید در آزمون جامع علوم پایه شرکت کنند و در صورت کسب نمره لازم، میتوانند وارد مقطع بعدی شوند. آزمون علوم پایه هرسال در دو نوبت (شهریور و اسفند) برگزار میشود.

پس از علوم پایه، دانشجویان سال سوم وارد قسمت فانتوم میشوند که کارهای عملی بیشتری بر روی دندان های جمع آوری شده انجام میشود و سالهای بعد وارد کلینیک و کارهای درمانی میشوند.
دروس پس از علوم پایه نیز عبارتند از :
ارتودنسی، اندودنتیکس، بیماریهاي دهان و تشخیص، پریودنتولوژي، پروتز ثابت و متحرک، ذندانپزشکی کودکان، داندانپزشکی ترمیمی، رادیولوژی دهان و دندان و ...
پس از اتمام واحدها، دانشجو برای اخذ مدرک، باید رساله ارائه کند.

در رابطه با آینده شغلی بدون شک آینده روشنتری نسبت به داروسازی و پزشکی دارد،و هنوز دندانپزشکی عمومی به اندازه پزشک عمومی و داروخانه اشباع نشده،و میتواند درآمد معقولی داشته باشد.
در صورت گذراندن دوره تخصصی دندانپزشکی بصورت صعودی درامد افزایش یافته و مراجعین با مشکلات تخصصی تر خواهند بود.و با زحمت کمتری درآمد بیشتری خواهند داشت؛ ضمن این که بخاطر نداشتن کشیک ها و سختی محل کار نسبت به پزشکی،بخصوص برای خانم ها گزینه مناسبتری است.و به قولی کاری درمانی و درعین حال لوکس محسوب میشود.
گرچه این رشته در کشور های آمریکایی و اروپایی هم از پردرامدترین شغل ها محسوب میشود اما فارغ التحصيلان در ایران برای پذیرش مدرک باید آزمونهای نسبتا دشواری را پشت سر بگذرانند (مشابه پزشکان) .

 

[fateme.RMA]

پاسخ : دندانپزشکی

سمانه نعمت اللهی

دندانپزشکی
دانشگاه علوم پزشکی مشهد
ورودی سال 92

رشته ی خوبیه! ساده تر از رشته ی پزشکیه، من به شخصه فردی هستم که دوست ندارم ب خاطر درس از مسائل دیگه جا بمونم،و دندانپزشکی این مزیت رو داره.علاوه بر اون آینده ی شغلی بسیار خوبی هم برای دخترا هم پسرا داره.ولی اگه با علاقه همراه نباشه آدم رو دلزده میکنه. آینده ی شغلی خیلی خوبی داره و اگه آدم با عرضه ای باشید میتونین ب سرعت وارد درمانگاه ها بشین و درآمد داشته باشین..و بعد از گرفتن مدرک و گذراندن طرح یا برای تخصص اقدام کنین یا مطب بزنین ک حتی دندانپزشک عمومی (برخلاف پزشک عمومی) درآمد خیلی خوبی میتونین داشته باشین.برای ادامه تحصیل یا کار در خارج کشور به خصوص کشورهای پیشرفته‌تر اونقدری آسان نیست،و آزمون های سختی رو برای تایید صلاحیت پاس کنین.


فاطمه حمیدزاده

دندانپزشکی
دانشگاه علوم پزشکی تهران
وروردی سال 92

به طور کلی برای انتخاب این رشته باید به یه سری چیزایی حتما توجه کنین مثلا شرایط کاری و وضعیت بدنی حین کار. به هر حال اگر آدمی هستید که به هر دلیلی مستعد مشکلات استخوانی و درد مفاصل و آرتریت هستید بهتون توصیه می کنم این رشته رو انتخاب نکنید. دیگه روحیه ای که باید داشته باشید هست که خب شاید کار کردن داخل دهان بیمار واسه هر کسی قابل تحمل نباشه.اما در مورد مزایاش هم باید بگم که کشیک های شبانه و شب بیداری نداره حالا چه تو دوران اینترنی چه بعدش. زمان های کاریتون دست خودتونه و از این لحاظ شغل منعطفیه. کارایی یه دندونپزشک عمومی خیلی بیشتر از یه پزشک عمومیه.
به نظر من (به عنوان یه خانوم ) در مجموع رشته ی مناسبیه چون شما زمان لازم برای خانواده دارید و در عین حال در آمد کافی هم دارید. از طرفی تو دوران تحصیلتون می تونید وقت بیشتری رو کارای جانبی بذارید و به اصطلاح "فقط درس نخونید" با این حال اگر به دنبال سادگی هستید انتخاب خوبی نیس (می تونین با یک دانشجوی ترم 8 یا 9 صحبت کنید) . جا برای کار تحقیقاتی هست و میتونم بگم خوبه و حتی می تونم بگم اگه وارد این کارا نشید و به روز نباشید میشین یه دندونپزشک سنتی که شاید تا 10-20 سال دیگه واقعا کارایی لازم رو نداره.
علاوه بر چیزی که کاملا مشخصه یعنی شما دکتر میشینو حالا یا مطب میزنین یا تو یه درمانگاهی یا... کار میکنین ، عضو هیئت علمی شدن و تدریس یا رفتن تو کارای تحقیقاتی و... رو میشه براش متصور شد. واسه خارج رفتنم باید بگم به شخصه دنبالش نرفتم ولی می دونم پذیرش گرفتن واسه رشته های علوم پزشکی خیلی سخت تر از فنی و مهندسی یا علوم پایه هست!
کلا از دانشگاهم راضیم . البته سخت گیری های خاص خودشو داره دیگه که یه موقع هایی آدم می گه حالا واقعا لازمه؟؟؟ در مورد جوش خب دانشگاهیه که خیلی ابراز عقاید توش راحت تره (حتی سیاسی) به هر حال نسبی داریم میگیم. استادایی که اونجا می بینید نسبتا مطرح و با سابقه ن و معمولا هم در سطح کشور شناخته شده ن. البته اگه تهرانی نیستین تو انتخابتون حتما دوری خانواده رو لحاظ کنین و این که آیا می تونین تو این شرایط زندگی کنین؟


مریم حسینی ریوندی

دندانپزشکی
دانشگاه علوم پزشکی مشهد
ورودی سال 92

به نظرمن این رشته برای افرادی که علاقه مند به فعالیت های درمانی و بالینی هستند و در عین حال به کار های هنری هم علاقه دارند میتواند بهترین انتخاب باشد و احتمال موفقیت بالایی دارند.
ضمنا نسبت به رشته پزشکی طی سالهای تحصیلی دشواری درس های تئوری کمتری دارد.ونبست به 7سال پزشکی مدت زمان کمتری دارد.
در رابطه با آینده شغلی بدون شک آینده روشنتری نسبت به داروسازی و پزشکی دارد،و هنوز دندانپزشکی عمومی به اندازه پزشک عمومی و داروخانه اشباع نشده،و میتواند درآمد معقولی داشته باشد.
راجع به دانشگاه علوم پزشکی مشهد هم لازم بذکرست که در رابطه با رشته دندانپزشکی از لحاظ کار بالینی اگر بالاتر از دانشگاه های تهران نباشد ،از نظر کلینیکی و مهارت برابری میکند؛و در بسیاری از بخشهای درمانی این دانشکده بهترین استادان کشور تدریس میکنند. و این دانشکده نه تنها در ایران بلکه در آسیا رنکینگ قابل توجهی دارد.


صدف صدیق

دندانپزشکی
دانشگاه علوم پزشکی مشهد
ورودی سال 91

از نظر من رشته ی خوبیه مخصوصا برای خانوما چون شاید واقعا سختی های زیاد پزشکی مثل کشیک های طولانی رو نداره. ولی خب به طور کلی قابل مقایسه با پزشکی و دارو نیست چون واقعا متفاوتن.
آینده شغلی خیلی خوبی داره چه در ایران و چه در خارج از ایران درآمد سطح بالایی داره.
دانشگاه ما هم بد نیست. از نظر شخص من شاید واقعا از تظر کارهای عملی و تعداد مریضا قوی تر باشیم ولی به جرئت میتونم بگم از نظر پژوهشی و سطح مقالات از دانشگاه تهران و شهید بهشتی پایین تریم. بیشتر کار عملیمون تو این دانشگاه قوی میشه که از یه نظر مفیده واقعا. مشکل دیگه هم اینکه دانشگاه واقعا جوش بسته س (این شاید واسه خیلیا مهم نباشه ولی خب خیلیا هم هستن که واقعا اذیت میشن!)


زینب رضایی

دندانپزشکی
دانشگاه علوم پزشکی مشهد
ورودی سال 89

این رشته احتیاج به دانش زیادی دارد اما بیشتر یک کار عملی ظریف محسوب میشود و احتیاج ب حوصله و دقت و رعایت اصول دارد.
حجم واحدهای نظری از رشته پزشکی کمتر است و از این نظر راحت تر می باشد و دوره اش پنج شش ساله است. اما مهارت دست بیشتری می طلبد و باید تمرین کرد و حوصله به خرج داد.
دانشگاه ما چون بعد از تهران بهترین دانشکده دندانو داره بسیار سخت گیره. واحدها از سال سه بانمره بالای ۱۲پاس میشن و برای واحدهای عملی هم ریکارمنتی داره که باید تعداد مناسب و معینی کار انجام شده در اخر ترم برای هر واحد تحویل بدیم.

 

[fateme.RMA]

پزشکی

ممکن است تعاریف و توصیفات زیادی را در مورد این رشته شنیده باشید، اما طبق یک اصل کلی تا زمانی که وارد این رشته نشده باشید و یا مفصل با یک دانشجوی این رشته صحبت نکرده باشید، تصور دانشجوی این رشته بودن تقریبا غیرممکن است، بسیاری از توصیفات موجود در جامعه کاملا کلیشه ای و بسیاری نیز کاملا مغایر با واقعیت هستند. اول از همه اینکه در طول دوره هایی از رشته کاملا آرزو می کنید که کاش اکنون در حال خواندن برای کنکور بودید و کنکور برایتان بیشتر شبیه یک شوخی به نظر می رسد!
دوره 7.5 ساله پزشکی به 4 بازه اصلی تقسیم میشود. علوم پایه، فیزیوپاتولوژی، استاجری (کارآموزی) و اینترنی (کارورزی).

1- علوم پایه: در علوم پایه بیشتر با علوم مورد نیاز برای پزشکی آشنا می شید و از نظر تئوری با ظاهر و باطن بدن انسان، مواد و واکنش های مرتبط با موجودات زنده و همچنین فیزیولوژی و پاتولوژی بدن انسان و در نتیجه عوامل موثر بر آن آشنا می شید. تا اینجا با حجم عظیمی از اطلاعات پر شدید. مطالب هم حفظی و هم فهمیدنی هستند و معمولا به ترکیبی از هر دو نیازه!
کلاسا اکثرا تئوریه و کلاسای عملی هم محدود به دیدن لام و جسد و ازمایش های نسبتا ساده میشه. ساختمان بدن و فعالیت فیزیولوژیک (طبیعی) اون و یه سری نکات بالینی در مورد بیماری ها تدریس میشه. دورترین مرحله نسبت به پزشکیه و به نظر میاد اصلا شبیه کار یه پزشک نیست. ولی خب شما مثلا باید بدونی قلب چیه و چطور کار میکنه تا بعدا که در مورد بیماری هاش حرف زدن متوجه بشی.
بعد از اون باید با شرط معدل بالای 12 و قبولی تو تمام واحدای درسی(به جز 1 درس عمومی که میشه 2 واحد) آزمون علوم پایه بدیم و شرط قبولی توش اوردن 70 درصد ميانگين نمرات 5 درصد برتر کشوره.
دروس علوم پایه عبارتند از: بافت شناسی، بیوشیمی، آناتومی (تنه، سروگردن، اندام، نوروآناتومی)، بهداشت و اصول خدمات درمانی، میکروب شناسی، ویروس شناسی، انگل شناسی، فیزیولوژی، ایمونولوژی، تغذیه، جنین شناسی، روانشناسی، پاتولوژی، فیزیک پزشکی، ژنتیک و زبان تخصصی.

2- فیزیوپاتولوژی: 2 ترمه. باز هم اینجا کلاسا تئوریه. اینجا شروع واقعی پزشکیه و استادا تماما پزشک میشن. (یعنی همشون مشغول طبابتن در صورتی که دوران علوم پایه استادا اکثرا پزشک نبودن و فارغ التحصیلای رشته های علوم پایه بودن) پس استادا کاملا دید پزشکی دارن. اطلاعاتی رو میدن که موقع مواجهه با بیمار نیاز داری و دیگه درسا از اون حالت حفظی و دید جزئی خارج میشه. درس ها از این به بعد در قالب "کورس" ارائه میشه. شامل کورس های کلیه، قلب، غدد، گوارش، ریه، خون و روماتولوژی. هر کورس از 4 درس داخلی، پاتولوژی (آسیب شناسی: در حد سلولی و مولکولی تغییرات ناشی از تاثیر عوامل بیماری زا رو مطرح میکنه)، فارماکولوژی (دارو شناسی: دارو های مصرفی در مورد بیماری ها و نحوه ی عملکردشون رو میگه) و سمیولوژی (نشانه شناسی: چطور معاینه کردن بیمار و علائم مرتبط با هر بیماری رو میگه) تشکیل شده. یه تفاوتی که از این دوره تقریبا تا آخر پزشکی ایجاد میشه نحوه ی امتحان دادنمونه. یعنی دیگه حالتی به اسم امتحان میان ترم و پایان ترم وجود نداره. یه کورس شروع میشه کلاساش برگذار میشه و امتحانش گرفته میشه میریم سراغ کورس بعدی. مدت زمان هر کورس هم 3 هفته تا یک ماهه تقریبا. اهمیتش اینجاست که شما در طول ترم کلا درگیر کلاس ها و امتحان هستین. یه مثال میزنم واسه بهتر فهمیدن ش: شما کورس کلیه دارین. طی 3 هفته استاد های داخلی و سمیولوژی و فارماکولوژی و ... میان سر کلاس و مطالب مرتبط با کلیه رو در مورد این سرفصل ها بهتون ارائه میدن. بعد از تموم شدن کلاسای این کورس و یه فرصت 3 4 روزه ازتون امتحان این بخش ها گرفته میشه. اما موقع وارد شدن نمره نمره ی هر بخش مجزا وارد کارنامه میشه. یعنی شما داخل لیست انتخاب واحدتون یه درس دارین به اسم فارماکولوژی که نمره ش از نمره ی امتحان فارماکولوژی تمامی کورس هاتون تشکیل شده. مثلا سوالات فارماکولوژی کورس کلیه 1.8 نمره از کل نمره ی فارماکولوژی رو تشکیل میده. ( البته این مطلب در مورد سه درس فارماکو سمیو و پاتو صدق میکنه. درس داخلی واسه هر کورس یه واحد جداگانه داره که 2 واحده. اون سه تا هم هر کدوم 2 واحدن. پس اهمیت و حجم درسی داخلی از اون سه تا بیشتره)
این دوره در اصل کلاس های تئوری دوره ی کارآموزیه. یعنی اطلاعاتی که در طول کارآموزی و کلا پزشکیتون نیاز دارین (به جز مبحث درمان که خیلی روش تاکید نمیشه تو این دوره) رو بهتون میدن.
آخر این دوره هم یه امتحان "آسکی" گرفته میشه که عملی و تئوری داره ولی آزمون خیلی جدی و سختی نیست.

3- استاجری (کارآموزی) : خب طول مدت این دوره یکم بین دانشگاه های مختلف متفاوته. از اینجا به بعد بخش خیلی زیادی از آموزش توی بیمارستان و سر مریضا صورت میگیره. ورودی تون تقسیم به گروه های کوچیک تری میشه و برنامه تون تا حدودی با هم دیگه متفاوت میشه (چون ظرفیت بیمارستان ها در حدی نیست مثلا همه ی ورودی با درسی مثه جراحی شروع کنن پس تقسیم میشین و هر گروه به یه درس شروع میکنه اما آخر این دوره کل ورودی کل درس ها رو گذروند فقط ترتیبش متفاوت بوده) وارد هر بخش که میشین مسئولیت یه تعدادی بیمار رو بهتون میدن (نه اینکه شما تشخیص بدی یا درمان کنی چون هم زمان یه دانشجوی اینترنی یه دانشجوی تخصص و اساتید هم بیمار رو تحت نظر دارن) منظور از مسئولیت اینکه باید ازش شرح حال بگیری در مورد بیماریش بخونی و اطلاعاتتو زیاد کنی و ... علاوه بر اون صبح به صبح همراه با استاد ها سر مریضا میرین و اونا براتون در مورد بیماریشون درمانش و ... صحبت میکنن. یا اینکه همین توضیحات داخل یه کلاس با حضور استادا و دانشجوهای تخصص و ... گفته میشه.
بعد از تموم کردن این دوره هم آزمون پیش کارورزی در سطح کشوری به صورت تستی برگذار میشه که شرایط قبولیش مثه آزمون علوم پایه ست.
واحد های این قسمت به دو قسمت بالینی و نظری تقسیم میشه. این تقسیم بندی برای نمره دادنه. یعنی واسه ی هر بخش شما یه نمره ی بالینی دارین یه نمره ی نظری (نه اینکه واسه بالینیا کلاس جدا تشکیل بشه واسه نظریا کلاس جدا) بالینی ها داخلی، جراحی، کودکان، زنان و زایمان، چشم، گوش و حلق و بینی، روان پزشکی، رادیولوژی و پوسته. طول مدت بخش های داخلی و جراحی از بقیه بیشتره. بقیه ی بخش ها در حد یک ماهه. نظری ها بیماری های عفونی اعصاب زنان زایمان کودکان وجراحی/ بهداشت اپیدمیولوژی آمار و روش تحقیق پزشکی قانونی و اخلاق پزشکیه (این قسمت بعد از / صرفا کلاسای تئوری هستن)

4- اینترنی (کارورزی) : طول مدت این دوره هم تفاوت داره بین دانشگاه های مختلف. همون طور که از اسمش پیداست تو این دوره باید از اطلاعاتی که به دست آوردی استفاده کنی و زیر نظر استاد ها مثل یه پزشک داخل بیمارستان شروع به کار کنی. یه حقوق کمی هم داریم. شروع شیفت ها هم از اینجاست. خیلی ا این دوره رو کابوس میدونن. فشار زیادی بهت وارد میشه و چون ازت انتظار میره اگه کم کاری کنی خیلی تحقیر میشی. حتی اگه خیلیم ادم با اطلاعاتی باشی ممکنه گیر یه سری بالا دستِ انسان نما بیوفتی و به عنوان پایین دست بهت زور بگن و ...
تو این دوره هم هر چند هفته یا یک ماه تو یه بخش مختلف هستی ولی دیگه از امتحان خبری نیست.(اینجاشو مطمئن نیستم فقط شنیدم). داخلی، جراحی، کودکان، زنان و زایمان، چشم، گوش و حلق و بینی، روان پزشکی، اعصاب، پوست و عفونی اسم بخش هاییه که باید داخل هر کدوم بین 1 تا 4 ماه فعالیت کنین. (داخلی و جراحی بخش هایی هستن که طول مدتشون از همه بیشتره) آخر هر بخش بر حسب حضورتون داخل بخش و پیشرفتتون بهتون نمره میدن.
خب یه زمزمه هایی شده که قراره پایان این دوره هم یه امتحانی به اسم پُست اینترنی بذارن که از برگذاری و قوانینش اطلاعی ندارم. راستی مثل همه ی رشته ها یه پایان نامه هم باید ارائه بدی که انگار خیلی سخت گیری نمیشه رو موضوع و ...

اینجا میتونید اطلاعات کامل و جزئی تری رو درباره ی تمام واحدهایی که باید توی این 15 ترم بگذرونین ببینین.

آینده شغلی و بازار کار رشته: در نگاه اول، شاید تضمین ترین آینده شغلی برای این رشته به نظر برسد، اما نگاهی بسیار رویاپردازانه به این رشته است با توجه به شنیده ها از درآمد هنگفت پزشکان، پزشک خوبی شدن کار اصلا آسانی نیست، برای درآمد متصور در اذهان عمومی، باید هم معروف بود و هم پزشک خوبی، شاید رسیدن به این مرحله از خود فارغ التحصیل شدن از رشته ی پزشکی هم سخت تر باشد، اما به هر حال نسبت به بسیاری از رشته ها اگر به اندازه ی کافی زحمت بکشید و به مهارت خوبی برسید، آینده ی شغلی تصمین شده ای خواهد داشت.
در طول دوره تحصیل کار کردن ممکن هست اما خیلی سخت، زیرا خیلی در رشته ی خودتان کاری پیدا نمی شود و در در کار های غیر مرتبط هم برنامه ریزی برای رسیدن به درس ها سخت می شود.
در دوره کارورزی و طرح نیز پول چندانی نیست، با وجود کار سنگینی که خواهید داشت و در دوره رزیدنتی نیز همچنین.
بعد از فارغ التحصیلی تازه به یک حقوق قابل قبول می توان امید داشت. برای کار در این رشته هم گزینه های مانند کار در بیمارستان ها، مطب های عمومی و خصوصی و طبیعتا مطب شخصی وجود دارد. هر یک مزایا و معایب خاص خود را نیز دارند.
در مورد پزشکان موفق هم که دیگر نیاز به توصیف از رضایت روحی و مالی نیست!

یه مشکلی که وجود داره بحث طرح و تعهده. طرح عمومی که دوساله و طرح تخصص میتونه نصف تا دو برابر مدت تحصیل در اون تخصص باشه. تعهد هم یه مدت زمان طولانی داره فکر کنم. بر حسب نیاز شهر ها میفرستنتون به اون شهر و باید اونجا کار کنین. درسته که حقوق نسبتا کافی داره ولی خب علاوه بر اینکه از شهر خودتون دور میشین یه جورایی تو همون شهری که شروع کردین کارتون میگیره چون آدمای اونجا هستن که از شما و کارتون شناخت دارن.
خب موقعیت های شغلی به جز طبابت میتونه پست های مختلف تو دانشگاه ها و وزارت خونه ها و کلا سازمان های وابسته باشه. یه طرحی چندین ساله تو آمریکا برگذار میشه که پزشک ها بعد از تموم کردن عمومی شون میتونن یه PhD تحقیق پژوهش بگیرن. 80% کار این جور پزشک ها research و نوشتن مقاله ست و 20% طبابت. مثل اینکه قراره همچین طرحی تو یه سری مراکز تحقیقاتی ایران هم اجرا بشه (یعنی تا مرحله ی گرفتن بودجه رفتن)
در مورد تحصیل خارج از کشور یه تغییری که یکی دوساله ایجاد شده شرایط خریدن تعهد و آزاد کردن مدرکتونه. شما تا تعهد به خدمتتون رو انجام ندید مدرک تون و لیست نمرات و کلا هر چیزی واسه پذیرش لازمه رو بهتون نمیدن. قبلا با یه مبلغ در حد 20 میلیون میتونستید به اصطلاح مدرکتونو آزاد کنین اما طی یکی دو سال اخیر این مبلغ به 100 میلیون برای ساکنای منطقه 1 و 200 میلیون براس ساکنین منطقه 2 و 3 افزایش پیدا کرده.
کشور های مثل انگلیس فرانسه و آلمان مدرک پزشکی ایران رو قبول دارن. البته برای ادامه ی تحصیل. اگه بخواین برین اونجا کار کنین باید یه آزمون بدین و بر حسب نمره و سطحی که تو اون آزمون میارین باید یه مدت زمانی رو اونجا درس بخونین. برای ادامه تحصیل تو آمریکا باید آزمون USMLE بدین که نسبتا آزمون سختیه. بر حسب نمره تون یه مدت زمانی رو باید اونجا درس بخونین و برای طبابت هم باید یه آزمون جداگانه بدین. یه نکته ای که در مورد کار تو این جور کشور ها وجود داره و قبلا بهش اشاره کردم همون بحث تعهده. اونجا خیلی راحت شکایت میکنن و بدبخت میشین :د

تفاوت شیوه نوین آموزش پزشکی با شیوه عادی: درس های علوم پایه رو که دیدین. اومدن تصمیم گرفتن که اگه مثلا فیزیولوژی و بیوشیمی و آناتومی و بافت شناسی و جنین شناسی قلب رو یک جا درس بدیم چون مطالب به هم مرتبطه یادگیری و فهم و به خاطر سپردنش آسون تر میشه. این میشه تفاوت شیوه ی نوین و عادی. یعنی تو شیوه ی عادی شما کل بافت شناسی رو یک جا میخونین اما تو شیوه ی نوین دستگاه دستگاه بهتون آموزش داده میشه. مثلا دستگاه قلب و گردش خون دستگاه گوارش و ...همین طور که گفتم تنها درس های فیزیولوژی و بیوشیمی و آناتومی و بافت شناسی و جنین شناسی شامل این شیوه میشن و درس های مثل بهداشت و باکتری و ... مثل دانشگاه های شیوه ی عادی جداگونه تدریس میشن.
بقیه ی دوره های پزشکی تو شیوه ی نوین تفاوت زیادی با شیوه ی عادی ندارن. یکم طول دوره ها و متحواشون متفاوته. مثلا دوره ی فیزیوپاتی تو شیوه ی عادی درسای عفونی و زنان و ... هم تدریس میشه که تو شیوه نوین نمیشه. یا مثلا طول دوره ی کارآموزی شیوه ی نوین 5 ترمه که شیوه ی عادی 4 یا 3 ترمه انگار. اما نحوه ی ارائه ی درس ها یکیه.
در حال حاضر دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، ایران، اهواز، بابل، سبزوار، شاهرود، شیراز، قزوین، کرمان، لرستان، مازندران، همدان و یزد شیوه ی نوین آموزش پزشکی رو اجرا میکنن.
دقت داشته باشید که امکان انتقال و مهمانی از دانشگاه هایی که شیوه ی نوین رو اجرا میکنن به دانشگاه های شیوه عادی وجود نداره.


X تشکرِ زیاد از نیلوفر رضایی عزیز که اطلاعات کامل و فوق العاده ای رو برای این قسمت در اختیارمون قرار دادند : )

 

[fateme.RMA]

پاسخ : پزشکی

نیلوفر معصوم نیا

پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی تهران
ورودی سال 91

تحصیل تو این زشته نیازمند صبر و استقامت و از همه مهمتر علاقه زیاده...چون سختی هایی ک متحمل میشیم تو این رشته زمانی میتونه برامون قابل تحمل باشه که واقعا بهش علاقه من باشیم...رشته جذابیه به شدت اما به دانشجوی سخت کوش نیاز داره...کسی ک فکر نکنه بعد کنکور درس کمتر میشه چون باید از الان بگم که اصلا اینطور نیست...فقط به خواهشی ک دارم اینه فقط به خاطر حرف خانواده و پرستیژ این رشته وارد نشید.
امروزه پزشک عمومی بیکار زیاده و جز کار در بیمارستان شاید و یا بصورت پزشک خانواده شانس چندانی نداره ...امید بیشتر برای متخصصین و فوق تخصص هاست. پذیرش پزشکان ایرانی برای خارج از کشور منوط به داشتن رزومه و سی وی عالی ست.

 

[fateme.RMA]

پاسخ : پزشکی

نیلوفر رضایی

پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی تهران
ورودی سال 91

خب واسه دسته بندی بهتر، دیدگاه خودم راجع به رشته رو به بخش های مزیت ها و (یه کلمه ای مخالف مزیت پیدا کنین خودتون ) تقسیم کردم.
مزیت ها:
1- بزرگ ترین سرمایه ی هر آدم جونشه و تو پزشکی ما دقیقا با جون آدما سروکار داریم. خب این موضوع به من حس خیلی خوبی میده. اینکه قراره تو حفظ یکی از مهمترین نیاز آدم ها یعنی سلامتی شون کمکشون کنی. شاید کمتر رشته ای پیدا بشه که توش اینقدر احساس مفید بودن بکنی از کاری که داری انجام میدی. خیلی از اطرافیان من در جواب اینکه چرا اومدی پزشکی جمله ی "واسه نجات جون آدم ها و حس خوبی که بعد از مداواشون بهش دست پیدا میکنی" ه.
2- گستردگی: خب این رشته رو مقایسه کنین با دندون. 6 سال درس بخونی واسه یه دهن! به خاطر همین تنوع آدم های مخلف با استعداد های مختلف جذب تخصص های مختلف میشن. اونایی که مهارت دستشون بالاست جراح میشن اونایی که قدرت استنتاج شون بهتره جذب تخصص های داخلی میشن و ... علاوه بر اون همین تنوع تو قسمت تحقیقات خیلی تاثیر گذاره و باعث میشه ایده ها و کارهای خیلی بیشتری واسه انجام وجود داشته باشه.
3- پول: جز رشته های پر درآمده. یه جورایی آینده ش شغلیت تضمینه. طرح عمومی فکر میکنم بین ماهی 1 میلیون تا 3 4 میلیون حقوق داره. اگه نخوای تخصص بگیری میتونی عضو طرح پزشک سلامت بشی که حقوق اون هم در حد 4 5 میلیون باید باشه.
4- حداقل تو جامعه ی ما احترام زیادی واسه پزشک ها قائل هستند.( با اینکه اشتباه به نظر میاد این طرز فکر که منزلت اجتماعی آدم ها بر اساس شغلشون تعیین بشه.)

معایب:
1- مصداق بارز ز گهواره تا گور دانش بجوی: "عمومی تون رو که تموم کردین دوسال طرح رفتین امتحان تخصص دادین 4 سال تخصص خوندین 4 سال طرح تخصص رفتین امتحان برد دادین فوق تخصص بدین و ...." توصیف اکثر استادا از پزشکیه. خب اگه جز شاگرد زرنگا در حد نفرات اول دانشگاه باشین این فرایند حدود 15 سال طول میکشه که بهترین حالتشه. دقیقا تو بهترین سالای عمرتون باید درگیر درس و امتحان و ... باشین.
2- استقلال مالی آنچنانی از راه پزشکی به این زودیا به دست نمیارین.
3- به خاطر همون قضیه ی جون آدما مسئولیت سنگینی به عهده داریم. حالا درسته که ایران از این لحاظ بهشت پزشک هاست و خطاهای پزشکی بازخواست نمیشه ولی قضیه تو کشورهای اروپایی و آمریکا کاملا برعکسه و خیلیا به خاطر همین مسئولیت و فشار کاری سراغ پزشکی نمیرن. به جز این فشار درس ها و امتحان ها هم در طول تحصیل بالاست. نباید انتظار تعطیلات تابستون و عید و ... از این رشته داشته باشین. در کل باید یه روحیه ی مقاوم داشته باشین. تحمل دیدن درد و رنج ادم ها اونم هر روز واسه کسی که روحیه ی لطیفی :د داره کار آسونی به نظر نمیرسه. در مورد ترس از مرده و خون و مریض شدن و ... فکر کنم یه جورایی کنار میای. مثلا جدیدا به من میگن چقدر راحت در مورد مردن آدما حرف میزنی.

درباره دانشگاه، طبق آمارا بهترین دانشگاه علوم پزشکی کشوره. بهترین دانش آموز ها جذبش میشن پس جو رقابتیِ قوی ای تو هر زمینه مثل درس و المپیاد و تحقیقات و ... وجود داره. ولی خب انتظار نداشته باشین همه ی استاد ها عالی باشن. یه نکته ی خوبی که در موردش جود داره لینک بودنش با بهترین مراکز تحقیقاتی کشوره. توی این مراکز تحقیقاتی استاد ها ساپورت خیلی خوبی از بچه ها دارن. به علاوه اینکه امکانات خوبی هم میتونن در دسترس دانشجوها قرار بدن. کادر آموزش فعلیش(منظورم معاونت آموزش و ...) یه مقداری دانشجو ها رو اذیت میکنن و با قوانین سختشون فشار رو روی بچه ها بیشتر میکنن. کلا کادر کنار بیایی نیستن. ایرادی که کلا از دانشگاه های خوب کشور میگیرن اینکه فرصتی برای کار کردن خود دانشجوها تو بیمارستان به وجود نمیاد. چون تعداد دانشجو های تخصص فوق تخصص و ... داخل بیمارستان های آموزشی زیاده و کار عملی زیادی به یه دانشجوی عمومی نمیرسه. به خاطر این اتفاق دانشجوهای دانشگاه های خوب تئوری قوی تری دارن اما دانشجوهای دانشگاه های شهر های کوچیک کار عملی بیشتری بلدن چون فرصت تمرین دارن. یک ایراد دیگه اینکه میگن تمام کیس ها و بیماری های نادر از کل کشور ارجاع داده میشن به بیمارستان های تهران. پس ممکنه تمرکز آموزش بره رو این بیماری های غیر شایع و یه جورایی از بیماری های شایع غافل موند. ورودی های سال 90 و 91 تعدادشون تقریبا دو برابر ورودی های دیگه ست (به خاطر قضیه ادغام و انفصال دانشگاه ایران و تهران) این تعداد زیاد یکم مشکل برای تقسیم دانشجوها ایجاد کرده. بیمارستان ها به خاطر تعداد دانشجو ها شغول شده و این قضیه تا حدی هم روی کیفیت آموزش تاثیر گذاشته. شاید این مشکل روی ورودی 94 هم تاثیر بذاره. (چون سالی که شما وارد بیمارستان میشین هنوز ورودی 91 و 90 هستن)

 

[fateme.RMA]

پاسخ : پزشکی

صدف صالحی

پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی ایران
ورودی بهمن سال 93

رشته پزشکی از دید من به عنوان یه دانشجوی ترم یک و البته تجربیات و دیدی که از دوستای بزرگتر و البته اساتیدم گرفتم رشته ای هست که باید با علاقه کامل واردش بشید و درکل بنظرم رشته ایه که پشتکار حرف اول و آخر رو توش میزنه و هوش و گیرایی چندان تاثیری نداره.پس بنظرم قبل از وارد کردن این رشته توی لیست انتخاب رشته تون حتما فکر کنید و ببینید که واقعا آدمی هستید که تو زندگیتون تا حالا پشتکار حرف اول و زده باشه و از الان به بعد هم بتونین رویه مشابه داشته باشین و همچنین واقعا عاشق این رشته هستید یا نه (صرفا بخاطر درسا و محتواش و نه چیز دیگه ای.)
این رشته جزو رشته هایی نیست که فرصتهای شغلیش در خارج از کشور مزیت خاصی نسبت به ایران داشته باشه.بعد از فارغ التحصیل بطور عادی باید 2 سال طرح رو در منطقه ای که با سهمیه اونجا قبول شده بگذرونه و بعد از اون موقعیت شغلی براش بصورت کار در بیمارستان های خصوصی یا دولتی و یا کلینیک هاست.دانشگاه ما چون تنها دانشکده ش در حیطه علوم پزشکی فعلا همین دانشکده پزشکی هست اهمیت خاصی به این بچه ها میده و در پی ادغام و انفصال و...هم که با دانشگاه تهران داشته امکانات نسبتا خوبی رو در اختیار بچه ها قرار میده.اساتید مشترک زیادی با دانشگاه تهران داره و جو کلی دانشگاه به دور از مسائل سیاسی هست که خودش مزیت محسوب میشه.از بین بیمارستانای متعلق به این دانشگاه هم بیمارستان قلب شهید رجایی حرف اول رو در کشور میزنه که به تبع اون تخصص قلب این دانشگاه هم رتبه نسبتا عالی به نسبت بقیه دانشگاها داره.
تو شیوه نوین درس ها برعکس شیوه قبلی بصورت بلوک بلوک ارائه میشه که خب برای انسجام و به هم پیوستگی مطالب خیلی مفیده. به این صورت که مثلا بلوکی بنام بلوک قلب ارائه میشه و طی اون همزمان بیوشیمی و جنین شناسی و بافت و فیزیولوژی و... قلب رو همزمان میخونید درحالی که در شیوه قبلی تمامی این واحدها بصورت پراکنده ارائه میشد البته گفته میشه زمان تحصیل هم در شیوه نوین بین 1 تا 1.5 سال قرار هست که کاهش پیدا کنه.

 

[fateme.RMA]

پاسخ : پزشکی

امیر رئوف

پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی گیلان
ورودی سال 93

از دیدگاه شخص من که دو ترم و در واقع یک سال از این دوره 7 ساله را گذرانده ام، از رشته ام راضی هستم، با تمام سختی ها و مشکلاتی که وجود دارد. البته به محض ورود به این رشته آدم با حجم عظیمی از مطالب مواجه می شود. مطالبی که روشی که برای درس خواندن برای کنکور مفید بود، چندان مفید نیست و در وافع دوباره باید به یک روش خاصی برای مطالعه درس ها رسید. شاید مهم ترین انگیزه برای این تطابق و همچنین تحمل سختی های در ادامه و به خصوص سختی های دوره کارورزی ، فقط و فقط علاقه ی قلبی به این رشته باشد. شاید بدون علاقه هم بشود مطالب را آموخت و به خوبی از پس آن ها بر آمد اما از نظر فشار روحی و سختی های عملی بدون علاقه این رشته کاملا آزاردهنده و منزجر کننده جلوه می کند اما با وجود علاقه همین سختی ها فقط مسیری برای رسیدن به هدف جلوه خواهند کرد.
دانشگاه گیلان در یک نگاه کلی دانشگاه خوبی است که سطح علمی خوبی و رو به پیشرفتی نیز دارد اما خوب دانشجو هستیم و پر از انتقاد به وضع موجود. از نظر امکانات واقعا تفاوت زیادی بین دانشگاهی مانند گیلان و دانشگاه تهران وجود دارد اما از نظر سطح علمی خوشبختانه بسیاری از دانشکده های علوم پزشکی سطح نزدیکی به یکدیگر دارند و از این نظر تفاوتی که شاید در بقیه رشته ها مشاهده شود، در پزشکی بسیار کمرنگ است. در دوره علوم پایه عملا تفاوتی وجود ندارد اما در دوره های عملی تر و به خصوص دوره کاروزی بحث برخورد با بیماری های مختلف و تجربه های بیشتر است که طبیعتا به شهر و دانشگاه برتری خاصی می دهد.
در مورد دانشگاه گیلان فعلا و تا آماده شدن ساختمان اصلی در مجتمع علوم پزشکی گیلان، ساختمان دانشکده پزشکی به طورکامل در محوطه ی دانشگاه گیلان قرار دارد. ساختمان کمی قدیمی است اما امکانات آزمایشگاهی و تحقیقاتی مناسبی دارد. از نظرکتابخانه راضی کننده و از نظر اساتید و سطح علمی نیز در سطح خوبی قرار دارد.
البته فعلا خبری از اینترنت وا-فای نیست

 

[fateme.RMA]

پاسخ : پزشکی

مهرداد براتی

پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی تهران
ورودی سال 90

علاقه مهمترين نكته تو انتخاب پزشكي هستش، درآمد خوب ولي در سنين بالا، استرس و كار زياد در بيمارستان همه باعث ميشه اگه به اين رشته علاقه نداشته باشين پشيمون بشين.
دروس تخصصي از سال سوم پزشكي تخصصي تر! ميشه و تازه اون موقع هست كه درسا با شغل آيندتون همسو ميشن و البته جذابتر. آينده شغلي خوب ولي بسيار صبر و حوصله نياز دارد،ادامه تحصيل يا كار در خارج كشور كمي سخت است.
دانشكده پزشكي دانشگاه تهران يكي از قديميترين دانشكده هاي دانشگاه تهران هست و از نظر فرهنگي و آموزشي محيط مناسبي دارد.

 

[first amir]

دامپزشکی

مه نگار اسدی
دکترای دامپزشکی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
1393
رشته دامپزشکی بسیار گسترده است و محدود به کلینیک و ذهنیت روتینی که اکثریت مردم در مورد آن دارند نیست.
اولین و مهم ترین شرط لازم برای ورود به این رشته علاقه فردی است چون شرایط و محیط کاری و کیس هایی که با اون ها سر و کار خواهید داشت مطابق علایق همه نیست و اگه علاقه نداشته باشید به مرور زمان و با فشار شدید درس ممکنه زده بشید
یک دامپزشک اکثر واحد های درسی پزشک ها و داروساز ها و دندانپزشک ها رو میخونه و یا حتی بیشتر و فشار درس قطعا بالاست، پس تاکید میکنم اگر علاقه ندارید به حیوان ها و میترسید این رشته رو انتخاب نکنید به نفعتونه
واحد های درسی هم مثل علوم پزشکی، ابتدا علوم پایه است، و بعد دروس تخصصی تر و یک آزمون جامع پری انترنی که در سال 4 هست
بعد اون واحد های عملی و کلینیکی.
آینده شغلی دامپزشکی گسترده است. یک دامپزشک میتونه به صورت شخصی کلینیک دام کوچک بزنه، مرغداری، گاوداری و بخش دام بزرگ یا حتی فقط مسئول اونا که خودش درآمد خوبی داره.
غیر از همه اینا هر ارگان و اداره ای برای بررسی و سرکشی؛ تو بخش اداری به دامپزشک نیاز دارند. یعنی شما اگر کارهای اداری و مشخص هم علاقه داشته باشید میتونید فعالیت کنید. حتی بانک هم نیاز به دامپزشک داره!
خوب البته اگر دنبال اسم و رسم و یه رشته دهن پر کن باشی شاید دامپزشکی چندان مناسب نباشه
آینده شغلیش خارج از ایران هم بستگی به کشورش داره
تو ایران هنوز هم خیلی جا نیفتاده
بعضی کشور ها هم زیاد جایگاهی نداره این رشته، اما تو بعضی کشور ها هم جایگاه خوبی پیدا کرده
اول این رو در نظر داشته باشید موقع انتخاب رشته که دامپزشکی هم کاردای داره هم دکتری.اشتباه نکنید
در مورد دانشکده های دامپزشکی هم این توضیح رو میدم که روزانه، شبانه و آزاد دارن
بین دانشگاه های آزاد، حرف اول رو دانشکده دام گرمسار میزنه که هم قدیمیه و همچنین هم ارز دانشگاه های سراسریه
فقط آب و هوای گرمی داره و به همین دلیل هم خیلی ها آزاد بابل رو انتخاب میکنن
دانشکده دام گرمسار بزرگترین بیمارستان دام ایران رو داره و از نظر عملی و کلینیکی خیلی قوی کار میکنه
یک نکته دیگه
شما برای کار نیاز به دکترای تخصصی ندارین و میتونین با دکترای عمومی دام هم کار کنید
اما رشته های تخصصی خیلی زیادی داره که بعضی ها که بیشتر هم مربوط به علوم پایه هستن مشترک با علوم پزشکی ان
معمولا تخصص برای استادی و هیات علمی ه
و حتی دامپزشک هایی داریم که استاد دانشکده های علوم پزشکی ان
و از لحاظ تحقیقاتی هم میتونین مشترک با انسان ادامه کار بدین
سرم سازی رازی از جمله موسساتیه که نیاز به دامپزشک داره
اگر دوست دارین که علاوه بر تحقیقات حیوانی وارد بخش انسانی بشین هم دستتون تا حدودی باز خواهد بود
در آخر هم اینو میگم که دنبال علاقتون برین