- شروع کننده موضوع
- #1
SOUL KEEPER
کاربر خاکانجمنخورده
- ارسالها
- 2,161
- امتیاز
- 8,026
- نام مرکز سمپاد
- شهید بهشتی
- شهر
- گنبد کاووس
- رشته دانشگاه
- مهندسی صنایع
سلام
عزاداری ها و مراسم امروزه ی ما برای امام حسین و به مناسبت محرم به نظر ما درست است یا خیر ؟ یعنی شکل و فرم مراسم ما آیا واقعا" عزاداری بوده و الان هم عزاداریست ؟
اشاره می کنم به قسمت های از صحبت های آقای الهی قمشه ای ، ایشون می فرمایند که :
سینه زنی یک عمل ریتمیک هست ، یعنی با ریتم همراه است ، و ریتم برای شادیست نه غم ، و اینکه شما هرگز نمی تونی در سطح جهان 10 نفر داغدار و داغدیده رو پیدا کنی که به این صورت و با این شکل و شمایل ریتمیک سینه بزنن و گریه و زاری کنند ، یعنی اینها برای شادی بوده در زمان های قدیم ، مردم از اینکه امام حسین به اونها آزادی و آزادگی رو یاد داد خوشحال بودند و ابراز خوشحالی و شادمانی می کردند ، و ...
نظر شما در این مورد چیه ؟ آیا واقعا" کسی که ناراحت باشد می تواند سینه بزند یا مداحی های امروزی را کند ؟ یا بقیه مراسم ؟
آیا ناراحتی درست است یا شادی ؟ ما باید از درسی که به ما داده شد خوشحال باشیم یا ناراحت و به خاظر جنگ عزاداری کنیم ؟
شما موافق کدوم یکی هستید ؟ عزاداری برای جنگی تاریخی ، یا شادمانی برای درسی اخلاقی و انسانی ؟
کلا" هم هر نظری در رابطه با این موضوع دارید بگید ، استقبال می کنیم
(نکته ای بس مهم : من خواستم تاپیک رو تو انجمن اعتقادی بزنم ، دیدم بحث اصلا" اعتقادی نیست و چون ربطی نداشت پشیمون شدم ، بعد بین جامعه شناسی و تاریخ گیر کردم ، دیدم تو جامعه شناسی تاپیک زدم فعالیت هم داشتم ولی اینجا تاپیک نزدم و فعالیت هم کمتر داشتم ، اینه که اینجا زدم ، در کل هم به نظرم بحث بیشتر تاریخی میومد تا جامعه شناسی ، اینه که سوالی در این مورد نپرسید)
عزاداری ها و مراسم امروزه ی ما برای امام حسین و به مناسبت محرم به نظر ما درست است یا خیر ؟ یعنی شکل و فرم مراسم ما آیا واقعا" عزاداری بوده و الان هم عزاداریست ؟
اشاره می کنم به قسمت های از صحبت های آقای الهی قمشه ای ، ایشون می فرمایند که :
سینه زنی یک عمل ریتمیک هست ، یعنی با ریتم همراه است ، و ریتم برای شادیست نه غم ، و اینکه شما هرگز نمی تونی در سطح جهان 10 نفر داغدار و داغدیده رو پیدا کنی که به این صورت و با این شکل و شمایل ریتمیک سینه بزنن و گریه و زاری کنند ، یعنی اینها برای شادی بوده در زمان های قدیم ، مردم از اینکه امام حسین به اونها آزادی و آزادگی رو یاد داد خوشحال بودند و ابراز خوشحالی و شادمانی می کردند ، و ...
نظر شما در این مورد چیه ؟ آیا واقعا" کسی که ناراحت باشد می تواند سینه بزند یا مداحی های امروزی را کند ؟ یا بقیه مراسم ؟
آیا ناراحتی درست است یا شادی ؟ ما باید از درسی که به ما داده شد خوشحال باشیم یا ناراحت و به خاظر جنگ عزاداری کنیم ؟
شما موافق کدوم یکی هستید ؟ عزاداری برای جنگی تاریخی ، یا شادمانی برای درسی اخلاقی و انسانی ؟
کلا" هم هر نظری در رابطه با این موضوع دارید بگید ، استقبال می کنیم
(نکته ای بس مهم : من خواستم تاپیک رو تو انجمن اعتقادی بزنم ، دیدم بحث اصلا" اعتقادی نیست و چون ربطی نداشت پشیمون شدم ، بعد بین جامعه شناسی و تاریخ گیر کردم ، دیدم تو جامعه شناسی تاپیک زدم فعالیت هم داشتم ولی اینجا تاپیک نزدم و فعالیت هم کمتر داشتم ، اینه که اینجا زدم ، در کل هم به نظرم بحث بیشتر تاریخی میومد تا جامعه شناسی ، اینه که سوالی در این مورد نپرسید)