بود

به AmiNimA:
خواهد بود هیچ فایده ای نداره. چون میدونم هرگز نخواهد بود.
“شاید دلگرم کننده چه سود…”

به وروجک:
نه. نه. یه چیزایی خیلی فرق داره. یه چیزایی متفاوتن از مسائلی که شاید بیهوده حسرتشون رو بخوریم. من که اصلا حسرت نمیخورم.

به کیمیا:
آره. این خیلی آدم ها و چیزهایی که بودند، خیلی چیزها رو به جا گذاشتند. ما دوست داریم باز هم باشند.

به ماجده:
خیلی از تنهایی ها دریابیده نمیشن.

به سعیده:
تو هم مثل خیلی ها فکر میکنی من خیلی به گذشته فکر میکنم و اینا.
نه. میدونی چیه؟ یه مسائلی که با ارزش ها و احساسات آدم تناقض شدید داره، اذیت میکنه.
مخصوصا وقتی توی روز مدام بهت یادآور میشه. و تو نتونی مثل بقیه مسائل راحت و منطقی حلش کنی و موقع رجوع بهش به عنوان یه مسئله حل شده بهش نگاه کنی. نه این که نتونی. اصلا نمیشه.