2009-10-08
زمانه
ای دل چو زمانه می‌کند غمناکت ناگه برود ز تن روان پاکت
بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند زان پیش که سبزه بردَمَد از خاکت
.
کاش می‌شد روزمرگی‌هایمان را سر یکی از همین خیابان‌های شلوغ جا بگذاریم.
در مورد نویسنده
فائزه م
4 نظر
… کاش!
: )
اخ گفتي…
یکی دو دهه دیرتر رفتیم
این یکدو سه روز نوبت عمر گذشت/چون اب به جویبارو چون باد به دشت
هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت/روزیکه نیامده ست و روزیکه گذشت…