خوشحالم از اینکه تو سمپاد درس خواندم یا ناراحت؟

اسممو نزدم به خاطر اینکه مهم من بودن نیست مهم اینه که یکی بهت اینو بگه

من نمیدونم چه طوری این سایت رسمی(!) اجازه داده تو حماقت های خودتو(در این زمینه) از طرف سایت منتشر کنی و دامن بزنی به خزعبلاتی که هم صنفات(!) به خورد جامعه می دن.

جوری حرف می زنی که انگار تمام دنیا رو گشتی و بهتر از خودت(به تعبیر جز به کل) پیدا نکردی.

میدونم این متن یکم از روی عصبانیته ولی بهتره بگم هم برای خودت بهتره هم برای هر کی بخونه(اگه مورد تایید قرار بگیره).

اینم بدون تو خیلی قابل احترامی شخصا
اما من این حقو به خودم می دم درباره این نظره مسخره به واقع ات اعتراض سنگین کنم برای آگاهی خودت و دوستات.

سلام.من محمدرضا م.برق میخونم سبزوار و سال 3وم دانشگاس. اسممو هم مینویسم چون خیلی یم مهمه که کی اینو بهت میگه:
هر چند شاید الان دوباره فک کردن ب بعضی از این چیزا حالمو خراب کنه یا بعدآ پشیمون شم، ولی جوابتو دلم نیومد ندم. ی جورایی شرایطت مث یک سال پیش_ منه.

“الان میگم کاش این حسو نداشتم چون اگه نتونی به اون چیزی که میخای برسی داغون میشی ، واسه خود من هم پیش اومد ، یعنی هست الان ”
چیز_ کاملن طبیعی یی یه. من شخصن 3 ماه دپرس بودم شدید. وقتی مجبور بودم ب خاطر علاقه شدیدم ب رشتم برم یونی سبزوار ک الان شده حکیم سبزواری. ولی خب، زندگی_ همه مشکل داره، ایتو باید قبول کنی که بدبخت ترین آدم روی زمین نیستی.

“خلاصه اینکه خود من هم گیجم”
ببین این گیج بودن راحتترین کاریه ک میتونی انجام بدی ک معمولن ب یه سری چیزای خیلی بدتر میرسه.
مهم ترین مشکل اینه که این مشکلی که بنده ب طور ضمنی داشتم و مشکل شما واسه 99 درصد ملت قابل درک نیس. ینی ی جورایی همدرد نداری.

“الان ۳ سال هست از سمپاد رفتم و هنوز کارت سمپاد تو جیبمه و بیشتر از کارت دانشگاهم ارزش دارد .”
خب بهت توصیه می کنم بداریش تو خونه یا بچسبونیش ب در و دیوار چون مسلمآ تاریخ انقضا ش تموم شده. 🙂

“من میخام شما هم باهام بحث کنید”
حس تایپ نیز. دوست داشتی صحبت کنی من غیر از صبحا که خوابم، کل شبانه روز و می تونم صحبت کنم.
ترم اولمو یادم نمیره که یه 2 -3 تا تلفن بالای 40 دقیقه داشتم با دوستام، وقتی می موندم چی کار کنم.

ی بارم رفتم مشاوره، یه ساعت و چل دقیقه صحبت کردیم با خانومه، بعد گفت: من وقتم تموم شده، خیلی خوشحال میشم بازم ببینمتون، خداحافظ_ شما…

سلام منم دقيقا ديدگاه شمارو دارم الانم ٣ سال كه از أون محيط جدا شدم و به اون چيزي كه خواستم نرسيدم و داغونم نميدونم اينارو فقط نوشتم كه هم دردي كرده باشم

نمیدونم چرا ملت تا یه سمپادی میبینن روشونو میکنن اونور.آخه مگه ماها چمونه که همه میگن سمپادیا مغرورو بدن.من که بچه های مدارس غیر انتفاعیه معروفو میبینم اونا واسم قیافه میگیرن!!!!!!!!حرفامو فقط یه سمپادی درک میکنه.

درسته.باید در حال زندگی کرد.نه حسرت گذشته رو خورد نه زیادی به آینده اعتماد کرد.همیشه زندگی مطابق میل ما پیش نمیره ولی میشه از تموم لحظه هاش درس گرفت

دلم نمیخواس اسمشو بیارم ولی یه جور حسادت یا شاید بهتر باشه بگم دلخوری از ما دارن چون دلشون میخواس جای ما باشن.امیدوارم این تفکر نادرست از بین بره.

من نمی دونم آزمون جامعو چی کار کنم.خیلی سخته.من اصلا از سمپاد متنفرم آخه وقتی با بچه های عادی تو یه دانشگاه می خوایم درس بخونیم چه تیزهوشان رفتنیه؟

شما نمی خواد نگران عمر من باشین من هر چه قد لازم باشه عمر می کنم.ولی این نامردیه که 7سال مارو جدا کنن از بقیه بعد دوباره مارو بفرستن یه جا.

والا منم 4ساله سمپاديم امسال ميشه سال پنجم.نه تا حالا فحشم دادن نه چپ چپ نيگام كردن نه من از سمپادي بودنم ناراحتم.تازه خيلي هم راضيم مخصوصا وقتي بچه هاي مدرسه هاي ديگرو ميبينمو باهاشون هم صحبت ميشم خيلي هم خوشحال ميشم كه تو ي محيط علمي دارم ميدرسم.البته نميگم همه بچه هاي مدرسه هاي ديگه بدن توشون خوب و عالي هم هس.همونطور ك همه بچه هاي سمپادم okنيستن D:

من الان سال چهارممه تو سمپاد درس میخونم.تا دوسال اول بینهایت راضی بودم.سال سومم نسبتا خوب بود.ولی امسال اصلا به هیچ عنوان خوب نیست.فرق چندانی با مدارس عادی نداریم! معلما همه به درد نخور.
تنها مزیتی که داره؛یعنی تا پارسال داشت, محیط مدرسه بود. ولی امسال با گرفتن ورودی های جدید زیاد اونم دیگه وجود نداره….
در نهایت میتونم بگم:
متاسفم..

سمپادی بودن خیلی سخته.تو مدرسه که هستی،با آدمایی با سطح هوشی خودت هستی که حرفاتو میفهمن دغدغه هاشون دغدغه های توئه.نظراشون از روی فکر زیاد و منطقه.لازم نیس هر حرفیو با زبون ساده واسشون بگی چون میفهمن.ولی بیرون مدرسه همه چی فرق میکنه.ارتباط برقرار کردن سخته ولی هیچ وقت غیرممکن نیس.
من که شخصا مشکلی باهاش ندارم ولی خوب آدمای هم سطح خودمو ترجیح میدم.با اینکه سمپادیا مغرورن هم مخالفم.بقیه تا میبینن ما سمپادییم فکر میکنن مغروریم.چون سمپادی بودن یه غروره.در هر حال مدرسه های خوب دیگه مغرور ترن!البته این طوری نشون میدنا وگرنه همشون مثه خر واسه سمپاد درس خوندنو نتونستن بیان.