تغییر
اینو میبینم که دوستام همچنان منتظرن باهاشون حرف بزنم.
اما آخه چی بگم بهشون؟؟
خجالت میکشم؟ نه. اصلا.
شاید خودمم هنوز مطمئن نیستم؟ شاید.
شاید احساس میکنم که خودم باید یه فکری کنم قبل اینکه همه چی تموم بشه؟ آره.
اما خوب این همه تغییر از کجا اومد؟؟ چرا اومد؟ که چی بشه؟
همیشه فکر میکردم تغییرات برای تنوع هم که شده، خوبن.
اما الان پشیمونم. چون حس میکنم توانایی مقابله با بعضی چیزا رو ندارم و به راحتی اجازه میدم اون چیزا با من هر کاری میخوان بکنن. یه چیزایی شاید خیلی بزرگتر از من.
نشستم و منتظرم یه چیزی بشه که به من بفهمونه اشتباه فکر میکردم. اما نه.
خودم خوب میدونم که درسته. خودمم که باعث این نگرانیها شدم.
ناراحتم از اینکه حس میکنم در مقابل خودم اینجوری کم آوردم.
اصلا باید چیکار کرد؟ باور کرد؟ بی تفاوت بود؟ به آب و آتیش زد؟؟
آخه پس چی؟؟؟
از من جدید متعجبم و به شدت عصبانی…
در مورد نویسنده
يادت باشه هميشه شكست با ارزش تر از پيروزي ِ
اگر قرار باشه توي زندگيم فقط يك چيز رو از ميان همه چيزها انتخاب كنم اون شكست‌هايي كه توي زندگيم خوردم..
هيچ وقت از شكست خوردن نترس! بترس از ترسيدن…
هر وقت فكر كردي توي زندگي مشكل داري، يا توي هر چيزي، بهم بگو تا بگم چيكار كني!
🙂
در اینکه نفهمیدم موضوع چیه که شکی نیست،اما….
این تنوع هایی که گاهی اوقات آدم بَلا گونه سر خودش میاره درسته که بعد از چند وقت به آدم می قبولونه که چه قدر …..هستی(!!!) اما به شیرینی لحظه ایش می ارزه….نمی دونم در این مورد صدق می کنه یا نه ولی من هروقت حسی مشابه حس تو بهم دست میده سعی میکنم به این فکر کنم که واسه موجودات(یولی) مثل من اگر این تنوع ها هم نباشه که زندگیم به درد نمی خوره!!!
پ.ن:مولی جان متاسفانه باید بگم در این مورد هم باهات اختلاف نظر دارم….شکست نه با ارزش تر از پیروزیه نه عزیزتر(شاید گاهی اوقات نبودش باعث مشکل بشه ولی همون گاهی اوقات نبود پیروزی مشکل سازتره!) شاید شما به اندازه ی کافی شکست نخوردی!!!
به پريا:
موفقيت‌ها همه از آن من است، ولي شكست خود من است.
اگر قدرت “از دست دادن” را نيز مي‌فهميدند، من اكنون، يكي از خدايان المپ بودم. و اگر براي ضعف نيز در برابر هركول مجسمه‌اي مي‌ساختند، در قبال “از دست دادن” همه پرستندگان رب النوع‌ها تنديس مرا برمي‌گزيندند.
“شايد” توي زندگيت موفق‌ترين فردي كه باهاش آشنا شده باشي من باشم. و اين من، همه‌ي موفقيت‌هام رو مديون شكست‌هايي هستم كه در زندگي داشتم. شكست‌هايي كه خيلي‌هاش رو هيچ كسي نفهميد. شكست‌هايي كه هميشه در زندگيم با من خواهد بود…
بي خيال.. تمومي نداره اين حرف‌ها.. من فقط از يه ديد ديگه نگاه ميكنم:
هميشه اوني كه پايدارتر است باارزش‌تر است. مثل غم، مثل شكست…
غصه زودگذر است، پيروزي هم ميگذره.. كي يادش مياد من تو 17، 21 و 23 سالگي چه كارايي كردم.. خودم هم مهم نيست برام..
با مولي موافقم
مولی، من شکست نخوردم که.
من حس بد دارم. یعنی نمیدونم باید چیکار کنم. خودم خودمو ضایع میکنه همش.
خودم واسه خودم شده مثال نقض..
به مولی:
اینا همه اش شعاره….شکست بهتر از پیروزیه….نیست دیگه!!!
کیو دیدی تا حالا پیروز نشده باشه و شکست رو دوست داشته باشه؟!
آره عبرت گرفتن از شکست مفیدتر از لذت بردن از پیروزیه(هر چند قیاس اشتباهه) اما هیچ شکستی بدون پیروزی معنا نداره همونطور که عکسش صادقه!!!
شکست و پیروزی دو تا چیز مستقل از هم هستن و هیچ قیاسی در موردشون به نظرم درست نیست….مثل اینه که بگی باز بهتر از اسیده(!!!)
پ.ن:البته فائزه جان میدونم که گفتی مشکلت شکست و پیروزی نیست!!!
من نگفتم شکست رو دوست دارم…
من تنها چیزی که بلد نیستم شعار ِ
خوب، طبیعه.. انسان دارای 3 تا نیرو که در هر 29 و 30 و 31 روز تکرار میشه. در اولین روز نبرو در بیشترین و قویترین حالت خودش قرار داره و به آخرین روز که میرسه در بدترین حالت.
هر وقت برایند این سه نیرو بیشتر باشه بهترین احساس رو داری.. فیزیکی، درونی و معنوی.. یه روز از خواب پا میشی و بدون هیچ دلیلی حس میکنی نیروی زیادی داری.. و میتونی خیلی کارها رو انجام بدی..
و وقتی برایند این نیرو در کمترین حالت باشه.. که آدم بیچاره میشه.. افسرده میشی.. دیونه میشی.. همش میخوابی… با همه دعوا میکنه.. دنبا برات مفهومی نداره..
این سه نیرو از بدو تولد شروع به کار میکنه.. یعنی روزی که به دنیا اومدی همه نیروهایی که داشتی در بالاترین حالت ممکن بود….
باید صبر کنی تا چند روز بگذره و دوباره یکی از این نیروها از اول شروع بشه و بعد درست میشه…
نخیر. نمیشه.
اونی که تو میگی در حالت عادیه و همواره داره انجام میشه.
اینی که من میگم فرق داره. خیلی فرق داره.
من نمیدونم چمه. اما اصلا خوشم نمیاد از این چیزی که شدم…
البته این تغییرات طوری هستن که دیگران کمتر در من میبینن.
شما نمیدونی وقتی این نیرو در کمترین حالت خودش قرار داره چه اتفاقی قراره بیوفته…
با این وجود، امیدوارم که پشت سر بگذاری این دوران رو و نمودار زندگیت دوباره رو به بالا بره.
بهم یه ایمیل بزن:
webmoly at sign gmail dot com