پسر نوح با بدان بنشت خاندان نبوتش گم شد
سگ اصحاب کهف روزی چند پی نیکان گرفت و مردم شد
نمی دانم … که می داند؟ در روزگاری که هنرمندان وهنرپیشه ها و تعدادی (نه همه)مدل آمریکایی و اروپایی به دنبال راهی برای آرامش خود و پذیرفتن دین ناب اسلام هستند هنرمندان ما دوباره فرهنگ برهنگی را ترویج می دهند و دوباره همان قصه همیشگی . به عبارتی دیگر مرغ همسایه غاز است!
نمی دانم که می داند ؟ شاید مشکل از خیلی چیزها باشد. شاید مشکل از نادرست جامعه پذیر شدن است. شاید کم کاری خود ماست ولی به هر حال “از ماست که بر ماست”
چندی پیش مطلبی را خواندم درباره یک مدل تازه مسلمان که همه زندگی پر زرق و برق غرب را به بهای ایمان داده بود. او نیز دریافته بودکه روح ، خود مقوله ای دیگر و آرامش آن از جسم والاتر است.
نمی دانم. که می داند؟ شاید ما فرهنگ و ارزش حجاب را به خوبی تفهیم نکرده ایم. شاید هنوز به آن مرحله نرسیده ایم که دریابیم “حجاب مصونیت است نه محدودیت” شاید شاید شاید…
نمی دانم که می داند ؟ شاید هنوز معنی حقیقی سجده بر خاک و نماز را در نیافته ایم. ..
دوستی می گفت : آن که خواب است را می توان بیدار کرد اما کسی که خودش را به خواب زده …نه.
شاید این بیان درستی نباشد. شاید من خیلی اشتباه می کنم. ولی فکر می کنم که ما در 2 راهی بزرگی گیر کرده ایم؛ یا کشور و آیین و فرهنگ اسلامی مان و یا شاید برهنگی فرهنگی.
نمی دانم .. که می داند. ولی هر کس به سهم خود سهیم است . سهم ما کجاست؟ ما کجای این بازی هستیم؟ سمپاد ما یک بعدی نیست.نبوده و نخواهد بود . پس بی تفاوت نباشیم.
نمی دانم .. که میداند؟؟