نویسنده: محمد

در گذشته که فقط یک فروم داشتیم ، کارها راحت تر و آسون تر بود. اما حالا سه بخش دیگه هم اضافه شده به سایت. جالبیش این جاست با با اضافه شدن این سه قسمت به سایت آمار بازدید سایت فقط 50 درصد افزایش داشته. اون چیزی که کاملا مشخصه ، ضعف کاری ما در برخی قسمت هاست.

یکی از اصلی ترین ضعف های ما ، تبلیغات خیلی کمه . تبلیغات یکی از اصول اصلی موفقیته. من هیچ ایده ای برای تبلیغات به نظرم نمی رسه. شما نظری ندارین؟ هرایده ای دارین بگین. شاید تونستیم یک کاری بکنیم.

مورد بعدی کمبود شدید نیروی کاری برای سایته. خوب حل این مشکل ، کمک شمارو می طلبه. بیاید کمی مسئولیت قبول کنید. پیشنهاد بدین چیکار میتونین بکنین. کمی فعالیتتون رو افزایش بدین. در ضمن اگر افرادی رو میشناسین که فعالیت نسبتا زیادی دارن تو اینترنت ، این جارو بهشون معرفی کنید تا شاید اومدند و تونستند کاری بکنند.

در ضمن این سایت عاشق ایده های جدیده. هر ایده ای به هرشکلی. خوش حال میشیم هر فکر و ایده جدید که به ذهنتون رسید با ما در میون بگذارین.

در ادامه مطلب قبلی در مورد این که برای بهبود اوضاع کشور چه کاری میشه کرد …

توی پست قبلی نتیجه نهایی این شد که هرفرد باید به نوبه ی خودش شروع کنه به بهتر کردن این اوضاع و سعی کنه در درجه اول خودش اصلاح بشه. اما حقیقت اینه که این حالت هیچ وقت در جامعه ای پیش نمیاد. یعنی شما هیچ جامعه ای رو نمی تونید پیدا کنید که تمام افراد خودشون همه موارد رو رعایت کنند. برای همین باید از راه دیگری وارد شد. اما کدام راه ؟ مسئله اصلی همین جاست.

برای اصلاح کل جامعه باید از یک ابزار قدرتمند استفاده کرد. اهرم اصلی این ابزارها فقط یک چیز هستش ، اون هم نظام اداره کشوری هستش. نظام کشوری ما شامل چند بخش اصلی هستش . ( دولت ، مجلس ، رهبری ، قوه قضاییه و … )

متاسفانه در کشور ما به جای پرداختن به ریشه ، در جستجوی شاخه و برگ هستند. نظام اداره ی کشور ما باید به دنبال این باشه که مسائل رو از ریشه حل کنه و اجازه نده ریشه های خراب رشد کنند.
(بیشتر…)

من معمولا سعی می کنم ایده هایی رو که به ذهنم می رسه با اعضای سایت در میون بزارم تا بتونیم یک ایده خوب و نهایی داشته باشیم و کاری که می کنیم درست حسابی باشه. به خاطر این که عده ای از وبلاگی ها اصلا علاقه ای به فروم و بحث هاش ندارند (وبرعکس) مجبور میشم علاوه بر فروم این بحث رو این جا هم مطرح کنم.

عنوان ایده :

وبلاگ انگلیسی سمپادیا

اهداف:

1. معرفی سمپاد به زبان انگلیسی ( فکر نکنم هیچ منبع انگلیسی در مورد سمپاد پیدا کنید)

2. نشان دادن اهمیت زبان انگلیسی و تقویت مهارت های زبان انگلیسی بین نویسنده ها و خواننده‌ ها

نحوه اجرا:

یک سیستم دقیقا مشابه سیستم گروه نوشت به شکل کاملا انگلیسی بر روی سایت نصب میشه و بعد از اون افراد می تونند به زبان انگلیسی مطالب خودشون رو بفرستند.

سوالات مطرح:

1. چه بهره برداری هایی میشه از این وبلاگ کرد؟ ( توسعه اهداف)

2. چه مطالبی منتشر شود؟

3. نام و عنوان وبلاگ چه چیزی باشد ؟ ( مثال :  نام گروه نوشت blog می باشد. )

این یک ایده کاملا خام و اولیه هستش. لطفا نظرات خودتون رو بگین (فقط با تائید یا رد اکتفا نکنید).

چه می توانید بکنید ؟!اگر دقت کرده باشین ، امروزه کار همه شده انتقاد و گله و شکایت از سیستم و نظام حکومتی و سیاسی کشور. مملکت دموکراسی هم خداروشکر هرچی فحش و ناسزا هم دلشون بخواد میدن. اما تمام این انتقاد و گله ها کوچکترین ذره ای ارزش نداره. چرا ؟‌ چون هیچ کدوم انتقاد مثبت و سازنده نیست. انتقادی که به همراه پیشنهاد نباشه کوچکترین ارزشی نداره.

یک چیزی بده. یک چیزی مشکل داره. خوب تکرار این جمله که اون چیز بد هستش و مشکل داره چه تاثیری داره ؟ خوب همه میدونن مشکل داره. تکرارش چه فایده ای داره؟ یادتون باشه وقتی انتقادی می کنین به همراهش یک پیشنهاد مثبت هم بدین وگرنه انتقادتون هیچ ارزشی نداره. در ضمن از بیان انتقادات به شکل خشن و نامحترمانه جدا خودداری کنید. چون نه تنها کل حرف شمارو بی ارزش می کنه بلکه شمارو هم بی ارزش می کنه. در ضمن اگر کسی خواست جوابی به شما بدهد،‌ حتما جوابش رو بشنوید وگرنه نشون میدین که خودتون هم حرف خودتون رو قبول ندارین.

با نگاهی به تاریخ ایران کاملا متوجه سیر نزولی قدرت و امپراطوری ایران میشین. کشوری که چند کشور بزرگ تحت امر و فرمانرواییش بود تبدیل میشه به کشوری که روس ها و انگلیس ها بین خودشون تقسیمش می کنن !  این ها حرف های گذشته هستش و ما با حال و آینده سروکار داریم برای همین زیاد به این موارد نمی پردازم.
(بیشتر…)

فاصله بین زنگ سوم و چهارم 45 دقیقه هستش. این فاصله معروف به زنگ ناهاره. بین این دوزنگ هرکسی مشغول به کاری میشه. یکی ناهار میخوره ، یکی نماز میخونه ، یکی فوتبال بازی می کنه ، یکی درس زنگ بعد رو می خونه ، عده ای هم توی کارگاه  و جاهای دیگه مشغولند. عده ای دیگر نیز توی کتابخونه هستند. این عده که توی کتابخونه هستند خودشون چند دسته هستند. تعدادی از بچه ها نشستن روزنامه هارو میخونن و مشغول بحث های سیاسی و اقتصادی هستند. عده ای دیگه اومدن اون جا درس های زنگ بعد رو بخونن یا بنویسن. عده ای المپیاد مشغول حل مساله هستند. عده هم مطالعه آزاد …

من جزو این عده آخر هستم. مدتی قبل نگاهم به آرشیو مجلات سمپاد افتاد. هم تک شماره ای هاش بود هم سالانه هاش. تصمیم گرفتم یکیشو بردارم بخونم.

اولین صفحه آرشیو سالانه مربوط به المپیادی های بود. عکس هاشون آشنا بود برام. مخصوصا آیدین باباخانی. نگاهی با حسرت میندازم و میرم صفحه بعدی. از صفحه بعدی مجله شروع میشه. تصمیم گرفتم از سال اول شروع کنم بخونم تا سال آخر. حدود 15 سال بود. برام مهم بود که خوب بخونم. میخواستم خط مشی زندگی سمپاد دستم بیاد. تقریبا میشه گفت تمام مجلات از سال اول تا سال 15 عین هم بودند. موضوعات مطالب یکسان بودند. بخش هاش یکی بودند. سبک نوشته هاشون یکی بودند. فونت ها یکی بودند. هیچ تنوعی دیده نمیشد. مقالات ، سوالات ، آمار ، گفتگو ، نامه های دریافتی و … .

کلمه ثابت تیتر مقالاتش کلمه تیزهوش بود. تیزهوش کیست ، تیزهوش چگونه است ، خصوصیات رفتاری تیزهوش ، تربیت تیزهوش ، تیزهوش پروری در فلان کشور ، تیزهوشان دختر و پسر و … . خصوصیاتی که واسه تیزهوش نوشته بود تقریبا میشه گفت بین 50 تا 80 درصدش بین بچه هامون کاملا مشهود بود. مقالات بسیار جالبی بود. توصیه می کنم بخونید و کمی اطلاعات در مورد خودتون به دست بیارین!

بخش سوالاتش هم پر بود از سوالات گوناگون. چرا ابتدایی تیزهوشان نداریم ؟ چرا دانشگاه نداریم؟ …..

میرسیدی به بخش های آماریش تازه مفهوم جمله تفاوت را احساس کنید رو میفهمیدی. مخصوصا وقتی به تعداد 1 مدال فلان شهرستان در مقابل 27 طلا+37نقره+27برنز علامه حلی تهران نگاه می کردی. آمار سرانه کتاب مدارس سمپاد ، تعداد مدال ها ، تعداد طرح ها ، تعداد دانش آموزان و فارغ التحصیلان و ….

جالبترین قسمتش ، قسمت گفتگو بود. مصاحبه با افراد مختلف . مصاحبه با رتبه 5 کنکور که میخواست رتبه 3 بیاره ، مصاحبه به طلای جهانی ، مصاحبه با … .

قسمت نامه ها من کمی تا قسمتی ابری خواندنی بود. هرکسی از درد خودش مینوشت. یکی می گفت مدیر ما فلانه ، یکی می گفت چرا فلان کار نمیشه ، هرکسی یک جورایی میخواست حرف بزنه. گویا دل ها بسی پر بود. برخی نامه ها هم محتوای جالب تری داشتند. مثل نامه یاشار گنجعلی که از آمریکا فرستاده بود.

راستی قسمت اخبار هم داشت ! یکی از خبرهاش در مورد مریم میرزاخانی بود. یکی از 10 مغز برتر آمریکا. خیلی وقت پیش می خواستم بدونم که خانوم میرزاخانی سمپادی بوده یا نه ، دیروز دریافتم که بوده !

اما هدف من از خوندن مجلات چیز دیگه ای بود. میخواستم یک roadmap ذهنی از تاریخ سمپاد تو ذهنم شکل بگیره. اما چیز زیادی دستگیرم نشد. شد ها ولی اون چیزی که من میخواستم نشد.

فکر کنم بعد از چند سال انتشار دیگه وقتش رسیده که کمی این مجله رنگ و بو عوض کنه و شکل تازه ای به خودش بگیره. البته این امر خودش نیازمند افکار و افراد تنوع طلب و up to date هستش. چیزی که کمبودش کاملا احساس میشه. این یک احساس عمومی هست که در جای جای سازمان سمپاد هستش. از اون بالابالاهاش گرفته تا کلاس در و دانش آموز و معلم. البته بازم صد رحمت به علامه حلی تهران که عده ای کم و بیش سمپادی توش کار می کنن و درس میدن والا شهرستان ها که دیگه … .

حرف های بعدی در مورد خود سمپاد بماند برای پست های بعدی …

چیزی که مدتی بدون تغییر  خاصی بمونه و چیز جدیدی اتفاق نیافته براش ، عادی میشه. احتمالا این وبلاگ هم برای خیلی ها عادی شده. عده ای میان و پست می نویسن و کامنتی میگذارند و میروند. البته فروم هم دست کمی ندارد.حقیقت این هستش که ذهن ما (من و نیما) تا حدی کشش داره و تا یک حد خاص میتونه خلاقیت به خرج بده. اما بعد از اون خلاقیتمون ته میکشه و کاری نمی تونیم ارائه کنیم که جدید باشه.

ایرانی ها هم شدیدا به تنوع و تازگی علاقه مند هستند و مسائل خیلی زود براشون عادی میشه.

در فروم سمپادیا جایی بود و هست به نام مسائل مربوط به سایت که در گذشته اسمش نظرات ، پیشنهادات و انتقادات بود. این تغییر اسم به خاطر جامع تر کردن اون بخش صورت گرفته. معمولا اون جا یک سری پیشنهادات جدید مطرح میشد که اکثرا برای بهتر شدن سایت موثر بود اما معمولا ایده های بنیادی و اساسی نبود و جزئی بودند. عده ای از این ایده ها با موفقیت اجرا میشدند اما عده ای دیگر شکست می خوردند. صندلی داغ هم من جمله طرح های شکست خورده ای بود که یک یک ماه بعد از اجرا تقریبا فراموش شد. یک بار هم به خاطر خواست کابران ایده ی مطرح کردن مباحث درسی و در واقع علمی تر کردن فروم اجرا شد. به خاطر اجرای این ایده تقریبا بیش از نصف شاخه ها و انجمن های فروم تغییر کردند اما این ایده هم مورد استقبال عملی قرار نگرفت. چون مبحث درسی خاصی مطرح نشد. الان زمان زیادی از اجرای این ایده میگذره و هنوز هیچ کار جدی ای در این ضمینه صورت نگرفته. میتونید با مراجعه به فروم و مشاهده آمار پست های شاخه مباحث درسی متوجه درصد اجرای این ایده بشین ! یکی دیگر از ایده ها ، ایده ی هوش مصنوعی و روباتیک بود. این دوبخش هم تا مدتی فعال بودند اما رفته رفته میزان فعالیت این دوانجمن کاهش یافت.

عدم اجرای این ایده ها ناشی از چند مشکل اساسی بود. اولیش کمبود کاربران فعال هستش. تعداد کاربران فعال سایت بسیار کم هستش. دومیش هم ضعف ما مدیران سایت و انجمن ها بود که نتونستیم به خوبی کار کنیم. سومیش هم همون زود عادی شدن مسائل برای افراد هستش که باعث میشه خیلی موارد مثل هوش مصنوعی برای افراد زود عادی بشه و از تازگی بیافته.

تمام این حرف ها برای این بود گه بگم شما کاربران فعال فعلی سایت باید به ما کمک کنید.

ما برای فعال کردن این سایت باید افراد جدیدی رو وارد جمع خودمون بکنیم. معمولا عده از سمپادی ها هستند که همیشه اینترنت هستند. یعنی به طرز فجیعی ساعات آنلاینشون بالاست. این افراد می تونن گزینه خوبی باشند. اکثرا هم اول و دوم دبیرستان هستند. با وارد کردن این افراد میشه سایت رو رونق بخشید. اگر دقت کنید حتما می تونید چنین افرادی رو اطرافتون پیدا کنید.

یک راه دیگه ، ایده های جدید هستند. در این مورد همون طور که بالا گفتم خلاقیت من ته کشیده است. اگر واقعا ایده ای دارین مطرح کنید. مهم نیست این ایده تون چقدر کوچیک یا بزرگ باشه. فقط هرچی هست بگید. ایده ها میتونن خیلی توسعه پیدا کنند.

یک پیشنهاد هم می خواستم به نویسنده های گروه نوشت بدم. میگم بهتره که موضوعات مطالبتون رو توسعه بدین. به مسائل مهم اهمیت بدین. خیلی چیزهای مهم هستش که میشه در موردشون نوشت. مثلا در مورد خود سمپاد ؛ این که سمپاد چه بود ، چه شد و چه خواهد شد و … . یا در مورد ایران ؛ چرا عقب افتادیم ، کجای دنیا  هستیم ، چطور میتونیم جلو بریم ، وظیفه ما چیه و …. . از کپی پیست کردن هم به هرشکلی خودداری کنید. با افکار خودتون بنویسید نه حرف های دیگران.  در ضمن طوری بنویسید که بشه کامنت گذاشت برای مطلبتون. بعضی مطالب خوندنی هستند اما واقعا نمیشه کامنت گذاشت براشون. اگر هم این جوری مینویسین انتظار کامنت های زیاد نداشته باشین. راستی بسی خوش حال کننده خواهد بود اگر کسی در مورد فرزگاه و سمینار حلی بنویسد.

در مورد بحث معرفی سایت در یک پست جداگانه توی مطالبتون هم باید بگم این موضوع اصلا مورد توجه هیشکی قرار نگرفت. چرا؟
یکی وبلاگ سمپادی توی یک پست ، لینک سایت مارو گذاشته بود. دقت کنید که میگم توی پست گذاشته بود. از طریق همین لینک بیش از 15 بار ورود داشتیم به سایت و حدود 4 نفر هم عضو جدید از همون جا اومدن به سایت.  همین جا ازشون نهایت تشکر رو دارم. این هم لینک مطلبشون : http://farzanegan75.blogfa.com/post-99.aspx
در ضمن از وبلاگ پریا فلکی هم ورودی داشتیم. ممنون که لینک دادند به ما. این هم لینک وبلاگ ایشون : http://0pariya3182469.blogfa.com/

در مورد امکان آپلود عکس هم تقاضا دارم که اگر عکسی آپلود می کنید روی مطلبتون ، حجم عکس رو پایین بیارین. به هرحال فضای سایت ما محدود هستش و نمی تونیم فضای بالایی به موارد آپلودی اختصاص بدیم.

به صفحات ارتباط با ما و درباره ما هم سری بزنید. عده ای نمی دونن چطوری میتونن با ما در ارتباط باشند و چند بار پرسیدند که چطوری با ما تماس بگیرند.

در آخر هم ازتون می خوام در مورد برچسب ها دقت بیشتری به خرج بدین. چون این مورد یکی از هدایت کننده اصلی موتورهای جستجو به سایت هستش.  به پیوند پایدار رو هم توجه کنید. برید به سایت گوگل و عبارت site:sampadia.com رو جستجو کنید. اون موقع متوجه میشین چرا میگم پیوند پایدار انگلیسی بنویسید.

خیلی ممنون از این که مطلب طولانی و خسته کننده من را خواندید.