دسته: زندگی

عدم انتقاد پذیری

بسمه تعالی

چرا اکثر مردم انتقاد پذیر نیستند؟ چرا درصد زیادی از آن ها توصیه های و نکوهش ها را که نام انتقاد بر آن گذارده شده است را به منزله ی توهین و تحقیر قلمداد می کنند؟
شاید علتش این باشد که افراد در زندگی خود کمتر نقد می شوند و در نتیجه هنگامی که توصیه ای به آن ها می شود به نوعی دچار شک شده و این فکر در سر آنان می افتد که یعنی من کارم را درست انجام نمی دهم؟ و یا وقتی با مانعی بر سر راه خود روبه رو می شوند سریعا عکس العمل نشان می دهند. مثال بارزش این است که مثلا خانواده یک می خواهند به دیدار خانواده دو بروند ولی وقتی به درب منزل خانواده دو می رسند و زنگ می زنند آقای خانواده دو از پشت گوشی می گوید که اگر امکان دارد وقتی دیگر بیایید و یا اصلا پشت تلفن و قبل از این که بروند برای این که ببینند خانواده دو درمنزل هستند یا با آن ها تماس می گیرند ولی با پیام “لطفا بعدا بیایید” و یا از این دست حرف ها رو به رو می شوند که در اکثر موارد به کدورت می انجامد.
یا مثلا همین رابطه مزخرف رودروایسی که مشکل ساز ترین موضوع در ایجاد تیرگی و کدورت بین انسان هاست افراد را وادار می کند که کاری را که مایل نیستند انجام دهند را انجام دهند.
ولی به طور کل علت تمام این موارد غرور بی جای انسان و خودبینی است. یعنی فرد احساس می کند با شنیدن پاسخ نه از وی کسر شان خواهد شد. یعنی فرد خود را بالاتر از فرد مقابل می بیند. ولی اگر عکس قضیه را در نظر بگیریم این چنین نیست یعنی مطمئنا اگر من خودم را کمتر از فرد مقابل بدانم با شنیدن پاسخ خیر از سوی وی ناراحتی کمتر و زودگذری خواهم داشت.
در واقع مرز میان این دو در تواضع و غرور بیجا نمایان می شود. اگر فرد متواضعی را در نظر بگیریم وقتی از کسی که از وی از هر نظری (یعنی از هر دیدگاهی مثل علم , ثروت و …) در سطح پایین تری قرارد دارد درخواستی می کند و پاسخ “نه” می شود شاید ناراحت شود ولی تواضع می کند و سعی می کند خود را کنترل کند.
به همین دلیل است که بزرگان دین ما را به تواضع دعوت می کنند و خداوند نیز از بنده ای که تکبر بیجا می ورزد خشمگین خواهد بود و از وی بیزاری می جوید.
ولی وقتی کسی در مقابل ما تکبر می کند ما نیزباید در برابر وی تکبر کنیم که در چنین مواردی خداوند ما را به تکبر کردن در برابر کسی که در برابر بندگان خدا تکبر می کند سفارش می کند. این هم یک نکته اخلاقی و اجتماعی بود که امروز برای شما آماده کردم.

موفق باشید.

انتقاد،اعتراض و جمهوری اسلامی

بسمه تعالی

-بدون در نظر گرفتن ماهیت هر حکومتی (سکولاریزم و لایزم،جمهوری و …) باید همیشه نکته ای بخاطر داشت/.

[انتقاد لازمه پیشرفت هر حکومتی است]

اما امروز  میبینیم که این اصل در این کشور به طور تقریبا کامل له شد(در این 20 سال) و نشانی ان در حال پاک شدن است/.

از نظر من امروز کانون  تربیتی خانواده و محیط های شکل گیری اخلاق به گونه ای به این سمت منحرف شده است و یکی از مهمترین و مخرب ترین اسیب های و عوامل عقب ماندگی و روند کند حرکت به سوی جامعه علمی که در ان ایران به معنی واقعی و شایسته تعریف می شد از بین رفت/.

با بررسی این روند از کودکی افراد اغاز میکنیم/.

> اگر کودک وسیله ای از والدین خود بخواهد و انها برایش تهیه نکنند و عکس العمل ای واکنش به گونه های مختلف تعبیر میشود که بیش از 70 % حق با پدر و مادر است/.

> بعد از گذشت ای سالها وارد محیط اموزشی  میشود و در با تهدید های جدی روبرو میشود که گاه این تهدید ها ثمره عدم تسلط بر کلاس است/.

> دوره ابتدایی:((اگه ساکت نشینی بهت -0- میدم))/.

> دوره راهنمایی:((تو بدرد این کلاس نمی خوری از کلاس من برو بیرون))/.

> دوره دبیرستان:((وقتی شهریور اومدی میفهمی باید چیجوری درس بخونی ))/.

متاستفانه در دوره های ابتدایی زندگی  پایه های درست انتقاد از بنا نشد  و زمانی وارد اجتماعات دانشگاهی و جامعه میشود دچار سر در گمی زیادی است و دیگر نمیتواند انتقادی درست انجام دهد/.

یکی از مسئولین در سال 70 اینگونه بیان کرد: دانشگاه محیط یاد گیری عملی است/. دانشجو باید اعتراض را یاد بگیرد تا زمانی مسئولیتی بر عهده داشت بدرستی(در مکان و زمان مناسب) انتقاد و اعتراض کند و بتواند اعتراض و انتقاد را بطور منتقی پاسخ دهد/.

و اما امروز نگرش ها به سمت دیگری عوض شد /.

و امروز تبعات ان در جامعه دیده میشود.

یک راهپیمایی انتقادی انجام میشه 10 نفر میمیرند 20 نفر زخمی میشوند/.

یه نفر انتقاد میکنه فردا اسمش رو پارچه سیاهه

—– شاید بتوان راهی برای نجات ایران از ای بحران پیدا کرد؟

قانون جذب

من توي اين سايت كاملا جديدم و اولين باره كه مطلبي رو ميفرستم.
تصميم گرفتم توي اولين پستم در مورد موضوعي صحبت كنم كه چند ماهي ميشه خيلي سر وصدا به پا كرده يعني قانون جذب.
يعني ميشه؟يعني واقعا ممكنه براي رسيدن به چيزايي كه ميخواي قانوني وجود داشته باشه كه اگه در راه صحيح ازش استفاد كني تو رو خيلي راحت به خواستت برسونه؟
براي پاسخ به اين سوالات من مراجعه كردم به كتاب قانون جذب اثر مايكل لوسير.
اول از همه تعريف قانون جذب:
در زندگي همان چيزهايي را به سوي خود جذب ميكنم كه انرژي وحواس و توجهم را به ان معطوف ميكنم,چه انرا بخواهم چه انرا نخواهم.
توضيحاتي در مورد اين قانون:
ذهن مانند باغي است كه در آن يا گل مي‌رويد يا علف هرز. با استفاده از قانون جذب شما در زندگي، افراد، ايده‌ها و موقعيت‌هايي را به سوي خود جذب مي كنيد كه با افكار غالب شما هماهنگ هستند. هنگامي كه اهداف شما از مغناطيس اشتياقتان سرشار شد به چيزي دست پيدا مي‌كنيد كه مردم به آن شانس مي‌گويند. هر چيزي را كه عميقآ باور داشته باشيد برايتان به واقعيت بدل مي‌شود. شما آنچه رام كه مي‌بينيد باور نمي‌كنيد، بلكه آن چيزي را مي‌بينيد كه قبلا به توان يك باور انتخاب كرده‌ايد. پس بايد :
باورهاي محدودكننده‌اي را كه مانع موفقيت شما هستند شناسايي كنيد. آنها را از بين ببريد .
نحوه‌ي عملكرد شما هميشه با زيربنايي‌ترين ارزش‌ها و اعتقاداتتان هماهنگ است. آنچه براستي ارزش‌هايي را كه واقعآ به آن اعتقاد داريد بيان مي‌كند. ادعاهاي شما نيست بلكه گفته‌ها، اعمال و انتخاب‌هاي شما به ويژه در هنگام ناراحتي و عصبانيت است .
هر چيزي كه ذهن خود را به آن مشغول سازيد در زندگي‌تان واقعيت پيدا مي‌كند. هر چيزي كه روي آن تمركز كنيد و مرتبآ به آن بينديشيد در زندگي واقعي شكل مي‌گيرد و گسترش پيدا مي‌كند. بنابراين بايد فكر خود را بر چيزهايي متمركز كنيد كه در زندگي واقعآ طالب آن هستيد. قانون احساس .
شما در فكر كردن، درك كردن و تصميم گرفتن صددرصد احساسي عمل مي‌كنيد. با احساستان تصميم مي‌گيريد و با عقلتان توجيه مي‌كنيد .
از آنجايي كه كنترل افكارتان در دست خودتان است، خوشبختي شما نيز بستگي به ميزان اراده‌ي شما در كنترل افكارتان دارد. قانون جايگزيني .
ذهن خودآگاه شمادر آن واحد فقط مي‌تواند يك فكر را در خود جاي دهد، يا مثبت يا منفي. شما مي‌توانيد با جايگزين كردن افكار مثبت به جاي افكار منفي به خوشبختي دست يابيد .
ممكن است نداني، اما قانوني مقتدر در زندگي تو سرگرم كار است كه قانون جذب نام دارد و همين الان در حال جذب افراد و مشاغل و موقعيت‌ها و ارتباطات در زندگي‌ات است. اين عالي نيست؟
با استفاده از قانون جذب :
ثروتت را افزايش مي‌دهي. زوج دلخواهت را پيدا مي‌كني، شغل دلخواهت را مي‌يابي، به اهدافت مي‌رسي، از جذب آنچه نمي‌خواهي جلوگيري مي‌كني .
من كه خودم شخصا به اين قانون اعتقاد كامل دارم چون تا حال صدها بار چيزهاي مثبت و منفي رو براي خودم جذب كردم
اميدوارم شما بهترين چيزهارو براي خودتون جذب كنيد.

مردم و علم

به نام خدا

قصد کردم مطلبی بنویسم که بر خلاف مطالب قبلی کوتاه تر باشد چون اصولا کمتر کسی این متون را می خواند و خاطرات نیز تا ابد پر طرفدار ترین موضوع مطالب بلاگ ها و جهان سایبری خواهد بود..

علم به طور روز افزون در حال رشد و توسعه است. به طوری که طبق گفته ی کارشناسان در طی بیست سال اخیر دو برابر شده یعنی علم تولید شده تا قبل از دهه هشتاد میلادی برابر است با آن چه که در طی بیست سال رخ داده. و بر این اساس این سرعت روز به روز شتاب بیشتری میگیرد. چیزی شبیه همان قانون معروف مور که می گوید قدرت پردازنده ها هر دو سال یکبار دو برابر می شود.

اما رابطه مردم با علم چگونه است؟ چه میزان سطح آگاهی از علم در مردم وجود دارد؟ نیاز به علم در میان مردم چقدر احساس می شود؟

پاسخ این است که آگاهی مردم نسبت به علم در حدی است که علوم  برای آن ها جالب توجه باشد. یعنی متوجه شوند که چه کاربردی در انجام فعالیت های روزمره دارد. از این رو است که استقبال خوبی از فناوری نانو و یا کشت سلول های بنیادین می شود در حالی که عملا هیچ حرفی از راه اندازی شتاب دهنده ی بزرگ ذرات هادرونی در ژنو نمی شود. علت این امر این است که هر فردی در مورد این که علم چه طور می تواند کاری کند که شیشه لک نگیرد و یا دوربین هایی ساخته شود که در رگ های بدن حرکت کند کنجکاو می شود. همچنین در این مورد که بتوان برای فرد قلبی ساخت و یا بخشی از بافت های بدن که ترمیم نمیشوند را ترمیم کرد (همانند نورون ها) نیز افراد کنجاو می شوند که دانشمدان چه کاری انجام می دهند؟ ولی اصلا مردم جذب این موضوع نمی شوند که اول لحظات شکل گیری جهان در ژنو شبیه سازی شده است. یا شبیه سازی خورشید توسط قوی ترین فناوری و تجهیزات لیزری جهان در کالیفرنیا اگر اشتباه نکرده باشم کمتر جذابیتی برای مردم عامه ایجاد می کند.

در اینجا راهی وجود ندارد جز این که افراد آگاه در این زمینه همچون دانشمندان و کارشناسان با نوشتن کتاب های ساده مردم را جذب علم کنند. تعداد کمی از مردم پس از آشنایی مقدماتی با سطح پیشرفته تری از علوم (مثل ریاضیات) به آن ها علاقه مند می شوند.

خب دیگر مطلب را ادامه نمی دهم چون طی  سه مطلب اخیر متوجه شدم که نه تنها استقبال کمی از این گونه مطالب می شود بلکه سعی در کوبیدن نویسنده هم در بین برخی افراد وجود دارد. به همین علت هم سرعت رشد فرهنگ و نگرش صحیح در جامعه ما بسیار پایین است. البته دیدید که مطلب چندان هم کوتاه نشد. خب این هم عادت منه دیگه.

موفق باشید.

باشگاه صدتایی …

به نام خدا

اکثر مردم از دانش آموزان سمپاد این طرز تفکر رو دارند که آن ها بچه هایی منزوی و اغلب کسانی هستند سر و کارشان فقط با درس است. حال به نظر شما این مطلب صحیح است یا غلط ؟ من فکر می کنم هیچ کدام. عده ای هستند که فقط و فقط به فکر نمره ی کارنامه هستند و بس. گروهی دیگر پا را فراتر گذاشته و صرفا به خاطر شرکت در المپیاد مطالعاتی خارج از کتاب درسی به گونه ای متفاوت از دروس دبیرستان را دنبال می کنند. اما به نظر من این کافی نیست بلکه باید نه یک سمپادی بلکه هر دانش آموزی در هر جایی و هر فردی در جامعه مطالعاتی در زمینه های مختلف هرچند کم داشته باشد. در پایین یکی از این روش های مطالعه را به شما معرفی می کنم :

لیست های صد تایی :

سعی کنید برای خود یک زمان بندی مناسب در نظر بگیرید. حساب کنید به طور متوسط روزی چند صفحه کتاب می توانید مطالعه کنید. اگر به طور میانگین روزی بیست صفحه کتاب مطالعه کنید در یک هفته140 صفحه و در دو هفته 280 صفحه کتاب مطالعه کرده اید که با توجه به کتابی که مطالعه می کنید ممکن است کتاب تمام شود. آن وقت با یک حساب سرانگشتی اگر بگوییم 6 ماه مطالعه کنید می شود 12 کتاب که این میزان مطالعه در حداقل سرعت است که سرعت شما به مرور زمان افزایش یافته و این عدد به 24 کتاب در 6 ماه تغییر می کند.

چه کتابی مطالعه کنیم ؟

اکثر افراد این سوال را دارند که باید چه کتابی مطالعه کنند و یا چه موضوعی انتخاب کنند. بسیار ساده ابتدا باید موضوع مورد علاقه خود را (فلسفه , رمان , تاریخ , ادبیات و…) را انتخاب کنید (پیشنهاد می کنم که از کتاب های فیزیک و ریاضی پرهیز کنید چون این کتاب ها در ایران برای تدریس در یک یا دو نیم سال ارائه می شوند). در این مرحله اگر انگلیسی زبان و یا فرانسوی زبان و… بودید می توانستید از یکی از لیست های صد تایی که در خارج از کشور نوشته شده اند مراجعه کنید و کتاب هایتان را از روی آن لیست انتخاب کرده و مطالعه کنید. ولی در ایران به جز یک لیست رمان که توسط رضا امیرخانی نوشته شده لیست دیگری در دست نیست. پس شما به یک کرم کتاب مراجعه کرده و از وی بخواهید تعدادی از بهترین کتاب هایی را که در زمینه ی مورد علاقه شما خوانده است را به شما معرفی کند و سپس مطالعه را آغاز کنید. اگر توانستید این کار را تمام کنید یعنی تمام صد کتاب را خواندید عضو باشگاه صد تایی ها خواهید بود (این یکی هم در ایران وجود ندارد و جاهای دیگر وجود دارد اون هم به طور وافر!). افراد زیادی شروع می کنند ولی پایان نمی رسانند. حال شاید بگویید که : “با حال داری مگه؟ ما با این همه دردسر و کار و وطایف وقت این کار ها رو نداریم!” . در جواب شما باید بگویم که آیا می دانید رهبر انقلاب بیشتر از هزار رمان خوانده است؟(پ.م 1) یعنی اگر هر رمان 200 صفحه باشد به طور متوسط 200000 (دویست هزار) صفحه کتاب رو ایشون فقط در زمینه رمان مطالعه کرده! البته درسته که رهبر یک جامعه در همه زمینه ها حداقل باید یک پیش زمینه داشته ولی خوب منظورم این بود که مشغله رهبر بیشتری یا شما ؟!….

موفق باشید.

همیشه‌ها

“همیشه هم اینجوری نیست.”

وقتی این جمله به واقعیت تبدیل میشه، ته دلت کلی خوشحالی.

فکرهای خوب صبح‌ت رو پر میکنه.

ذهن‌ت پرواز میکنه به بی‌نهایت‌های مثبت.

.

به فکر فرو میری، وقتی تفاوت‌ها به شباهت‌ها تبدیل می‌شه.

این‌بار نوبت اوِن ِ.

روزگار بی‌صدا بهت می‌خنده.

صدای قهقهه‌ش تو رو دیوونه میکنه.

.

.

قبول کردن تغییرات جدید شاید به خاطر فراموشی نیست.

یه امید…

همیشه اینطور نیست.