گروه نوشت سمپادیا

” عـیـد ” صرفـا 13 روز متوالی محسوب میشه که طی اون یه عدّه آدم تکراری میرن خونه ی یه عدّه آدم تکراری دیگه و یه سری میوه و شیرینی و آجیل تکراری میخورن، و این روندیه که هرسال تکرار میشه.
حالا بگذریم که وقتی این 13 روزِ تکراری تموم میشن، خلاء نه چندان بزرگی ته دل همه درست میشه که ” عه؟! دیدی امسال هم تموم شد؟! ” . فارغ از اینکه این امسالی که می فرمایند 352 روز دیگه ازش باقی مونده و البته اون 352 روز دیگه رو میتونیم هیجان انگیز تر زندگی کنیم از این 13 روز!

نوشتم که بگم 352  روز دیگه هنوز باقی مونده تا تموم شدن 92! حسرت این 13 روز گذشته رو نخوریم!

پ.ن 1: توی این 352 روز باقی مونده، خیلی از لحظه های عمرمون بیهوده تلف خواهند شد،  قدرشون رو بدونیم! مفید زندگی کنیم!

پ.ن 2: این غافله ی عمر عجب میگذرد …

تا حالا تجربه نکرده بودم 3 بامداد ِ اولین روز ِ سال با صدای بارون از خواب بپرم …
هنوز هم تردید دارم در حسی که باید نسبت بهش داشته باشم !

باران که تمام شد :

مــن مــه ام

کــه گــاه بــه زمیــن دل مــی‌بنــدم و

گــاهــی بــه آسمــان،

و در میــانــه‌ی ایــن شــک

آرام آرام پــراکنــده مــی شــوم . . .

یک : همیشه دور و بر 20 و خورده ای اسفند به بعد ، وقتی هر لحظه به سال نو نزدیک می شیم و 360 درجه ، به 360 روز قبلی سال فکر می کنیم ، تصمیماتی ( به معمول از روی جَو ) میگیریم . 98 و 3 دهم درصد این تصمیمات معمولا تا روز 18 فروردین ماه ( در انسانهای مختلف این عدد ممکن است متفاوت باشد! ) دوام دارند و از آن روز ، کم کم به باد سستی و کاهلیِ ذاتی و رویِ شیرازی هر انسان گرایش پیدا می کنند.

دو : سمپادیا شد ، بود و خواهد بود . در این درگه بودن و شدن سمپادیا و حضور من و امثاله ؛ خیلی ارتباطات انسانی شکل گرفت که عموما ، پویایی و عقل انسانی با حضور در این تشکل ها رخ پیدا می کنه ( همونطور که یک تیم ملخ با اینکه همه با هم به یک موضع حمله می کنند ولی هیچ وقت با هم درباره ی یک موضوع بحث نمی کنند ) . در همین فکر ها بودم که فهمیدم از دنیای دوستای خودم توی سمپادیا خیلی دور شدم . این فکر دلخورم کرد

سه : همیشه وقتی کسی می گفت ” سمپادیا حرف هم رو بهتر می فهمن ” خیلی سریع تر ازینکه تصور بشه کرد ، جبهه گیری می کردم و این حرف رو به آدمهای غیراجتماعی نسبت می دادم ( که بودن ! J ) . اما امروزه ، با تمام احترام نسبت به تمام انسانهایی که از دایره ی حمل اسمی به نام سمپاد خارجن ، می تونم بگم که واقعا ماها حرف هم دیگر رو بهتر درک می کنیم و می فهمیم .

چهار : جوِ سالِ 92 من ، نوشتنِ دوباره در این گروهنوشته .

رو سر بنه به بالین اما مرا رها کن ترک
من خراب شبگرد مبتلا کن ما ایم و موج سوداشب تاب روز و تنها
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن
دلا غافل ز سبحان سبحانی چه حاصل؟
تو که ناخوانده این علم سماوات تو که نابرده ای وحدت خرابات
تنها وصفی که می تونم از این روزای نا امیدی بدم از این گرفتاری های حال بهم زن بدم از لذت نبردن از هیچ کاری تو زندگی بدم همینه
رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن

ســـــاکت که می مانی…

میگذارند به حســــاب جواب نداشتنت!

عـمراً بفهمند داری جان میکنی
تا حرمـــــــــــــــــــــــــــتهـا را نگه داری !

حسین فرزندعلی وفاطمه درسوم شعبان 4هجری درمدینه متولدشدوپس ازرحلت برادرامرامامت رابعهده گرفت مت11سال این مسولیت رابعهده داشت.براساس دعوت مردم عراق ایشان حج رانیمه كاره رهاساخته وبجانب آن دیارشتافت وسرانجام با72تن یاران خوددرسرزمینكربلاشهیدوهمانجادفن شدند.ذیلابحادثه عاشوراویاران ایشان باختصاراشاره میگردد

تاريخ امام حسين درحديث(1247تا1267)-درموردامام حسين(773تا775)

  حادثه عاشورا

  زمان-روزدهم محرم سال61هجری درزمان حكومت یزیدبن معاویه ساعت8صبح تادوبعدازظهر

 مكان-نینوآیاكربلای امروزی واقع دربین النهرین (عراق)

  نحوه ماجرا-

1-اولین تیرتوسط عمربن سعدفرمانده سپاه یزیدپرتاب شدوتیرباران سپاه اسلام شروع شد

 2-حمله كلی بسپاه اسلام اغازودراین مرحله38نفرازاصحاب امام شهیدشدند

  3-مبارزه تن بتن اغازشدودراین مرحله7نفردیكربشهادت رسیدند

 4-حمله باهلبیت اغازشدكه باشهادت تمامی انان جز5نفرذكوروحرم امام درساعت پایان میپذیرد

 5-باامدن قبیله بنی اسدبیاری امام سجادشهدارابخاك سپرده وهمگی باسارت بسوی شام روانه میشوند  درموردكسانی كه درعاشوراحضورداشته وبشهادت رسیدندبجدول شماره6درپایان كتاب مراجعه فرمائید.