نيمكتم!سلام.
راستش دلم برات خيلي تنگ شده،براي تو،كلاس،بچه هاش و شيطنتاش.
يادم به وقتايي افتاده بود كه وقتي روي تو بودم،سه چهار باري با لگد كوبيدم توي لوله شوفاژ و بقيه قصه رو تو بهتر ميدوني.
نيمكتم!منو ببخش.خيلي وقتا آزارت دادم.با غلط گير اونقدر تمام آرزوهامو روت نوشتم ،كه اگه جيغ ميزدي حق داشتي.البته خب صفورا هم شريك جرم بود.
تو برام يه دوست خوب بودي.زنگاي ادبيات نميذاشتي كسي بفهمه كه دارم شجريان گوش ميدم.تو تمام اشكاي منو رو خودت نگه داشتي و شاهد تك تك كارهاي خوب و بد من بودي ولي دم نزدي.
نيمكتم به خاطر تمام كوتاهي هايي كه در حقت كردم، ازت عذر ميخوام.
نيمكتم!من با تو و تمام خاطرات 2/1 خداحافظي كردم.اميدوارم شخصي كه سال ديگه قراره مهمونت باشه مثل من آزارت نده.
نيمكتم مثل هميشه مهربون بمون.من و دوستام ميريم 3/1 تا مهمون يقيه دوستات باشيم.
پ.ن:نيمكت ها اعضايي از كلاس هستند،كه از همه چيز باخبرند.ولي اونقدر بزرگوارند كه هيچ وقت حرف نميزنن.
2009-07-08