– بابا تو قوی تری یا خدا؟
– خدا پسرم.
– نمیخوام. میخوام تو قوی تر باشی.
منتظر بودم ببینم پدرش چی میگه. آخه اون بچه که 4 یا 5 سالش بود قبلا تونسته بود با مکالمه هایی شبیه به این به پدرش بفهمونه که از بتمن و اسپایدرمن و پسرجهنمی قوی تره . ولی این دفعه فرق داشت . آدم که نمی تونه با خدا شوخی کنه. میتونه؟
– آخه پسرم خدا ما رو آفریده. خدا خیلی مهربونه .
– آره ولی تو قوی تری مگه نه؟
پدرش کمی صبر کرد و گفت: خب شاید. اگه خدا بخواد.
پسر چیزی نگفت. انگار خوشحال بود که پدرش علاوه بر بتمن و اسپایدرمن و پسرجهنمی از خدا هم قوی تره. ولی من به یاد یه سوال فلسفی افتادم . خدا میتونه سنگی بسازه که انقدر بزرگ باشه که نتونه بلندش کنه؟ درست مثل جواب اون پدره. اینکه خدا میتونه یه کاری کنه آفریده ای از خودش قوی تر باشه؟ یا نمیتونه؟
پ.ن : هدف از این نوشته به فکر انداختن مخاطب است نه به وجود آوردن شبهه.
پ.ن پریم : شما چی فکر می کنید؟
پ.ن زگوند : قهرمان پروری در کودکان زیاد دیده میشود. ولی متاسفانه در جامعه ما خیلی ریشه دار شده است. برای مثال عده ای از مردم بدون فکر کردن پذیرفته اند که فلان مرجع سیاسی، دینی، هنری، ورزشی و … از هرگونه خطا و اشتباهی مبرّاست. ( اینو نوشتم چون فکر کردم خوبه یه اشاره ای بهش بشه.)