سمپادیا

دقیقا مشکل همینه درحد خوراک فکریی که اینستاگرم بهمون میده از آدما میدونیم بعد میگیم آدم بزرگی بود.

به هرحال که ما ملت دراما ساختنیم

با کمال احترام، زرشک. فکر می‌کنم حجم «بیانیه»هایی که توی صحبتات بود، بیشتر از چیزیه که بشه به راحتی منطقی دونستش. وقتی ملت زمان زندگی کسی، خیلی بیشتر از بقیه آثارشو دوس دارن و نمودش توی استوریاشون میاد، ینی حتی اگه هم به همون مقدار استوری تسلیت بذارن، نمیشه اسم مرده‌پرستی روش گذاشت.

بحث مرده و زنده پرستی نیست، که (ایرانیا واقعا هم مرده پرستن) بحث اینه سیستم بت می سازه و آدما می پرستنش. به شخصه واسه مرگ کسی که یک قرن عمر کرده، با افکار سیاسیش مخالفم، تا اخر عمرش از موضع اشتباهاتش کوتاه نیومده و زمان حیاتش خون خیلی از هم صنف هاش رو تو شیشه کرده ناراحت نمیشم. ولی بحث این نیست، بحث اینه ماها جوگیریم و موج سوار. نمونه ی بارزش هم همین محرمه. من ازین بدم میاد.
حالا مردم شعر هاش رو دوست داشتن، منم دوست دارم، زندگیشونو متحول کرده؟ لذت بردن از چارتا شعری که اینور اونور شنیدن؟ استوری بذارن ابراز ناراحتی کنن. این چیزی از سطحی بودنشون کم نمیکنه. و ایضا از سوار موج جامعه شدن