نظر یه،منتقد قطعا کافی نیست و مطالعه چند نقده که یه دید کلی به ادم میده ولی خب دربعضی موارد هم نویسندست که میتونه راه درست رو نشون،بده..
جدی از صحبت با شما لذت بردم اقای اوتاکوی متفکر:))
درمورد لولیتا و اثار دیگه هم نظرات غلط انداز مثل دعوت به رابطه با کودکان از نخوندن و اطلاع نداشتن از داستان رمان و( نه حتما نظر نویسنده) نشات میگیره مثل اینکه من بگم من با مارکسیسم مخالفم و اونرو یه چیز منفی تلقی کنم بدون اینکه بدونم چیه و فقط کلیات و شایعات راجع بهش رو بدونم
خب اره اعلام خود نویسنده هم خیلی میتونه موثر باشه ولی خب در اکثر موارد اگه خواننده شخص عامی نباشه و ادم مطلعی باشه میتونه عقاید نویسنده رو تاحدی درست بیرون بکشه..خوندن نقد منتقدها هم خیلی مفیده و از اعلام صریح نویسنده میتونه بهتر باشه..
فکر نمیکنم اینکه جذابیت داستان از لحاظ اهمیت در رده اول قرار بگیره قضیه هنر برای هنر رو تایید کنه یا رد کنه..
(راستش من فکرم مدتهاست که مختل شده و کنکور خروجی اونرو نابود کرده جدی نگیرید:)))
البته لذت از ادبیات داستانی هم میتونه چند مدل داشته باشه.مثلا لذتی که ادم از یه رمان دم دستی لوس با مثلا خوندن رمان یه فیلسوف مثه سارتر میبره قطعا متفاوته.درمورد خیلی از اثار ادبی احتیاجی به نظرات خود نویسنده نیست بلکه تحقیق راجع به اثر، فکرایی که پشتش بوده یا شناخت نمادهاش خیلی وقتها مفیدتر و...
و اثر رو به یه کتاب یا مقاله تحلیلی تبدیل کنه که مورد پسند خواننده ای مثل من،نیست:)
راستش خوندن نقدها و فکر کردن راجع بهش بهتر و کمک کننده تر هست به نظرم و راجع به اینکه فکر اشتباه راجع به کتاب میتونه به یه جهانبینی شاید اشتباه؟ ختم بشه رو نظری راجع بهش ندارم:))
دفاع از اثر هم میتونه یه سری مخالفتها رو به بار بیاره که طبیعیه و از یه طرف در بعضی موارد ضعف نویسنده رو به رخ بکشونه چون شاید چیزی که مدنظرش بوده رو نتونسته باشه به مخاطب برسونه..در ادبیات داستانی هم کلا جذاب بودن اثر حرف اول رو میزنه و پیام داستان در درجه بعدی قرار میگیره دفاع مستقیم نویسنده...
من نمیخوام از این رمان یا نویسندش دفاع بکنم ولی خب مقصودم اینه که باید از جنبه های مختلف و ابجکتیو این کتاب و مفهوم لولیتا رو بررسی کرد..
راستی اواتارتون از توکیو غول عه؟؟
نه نه منظورش اصلا این نیست!! راستش تو این رمان باید شخصیت خود لولیتا رو درنظر داشته باشیم و قدرتی که اون روی شخصیت مرد داره و در اینجا درمورد شخصیت لولیتا نویسنده درواقع نماد سازی هم کرده که یادم نیست دقیقا..ولی کلا نویسنده های بزرگ زیاد نظراتی رو راجع به اثرشون مطرح نمیکنن و میزارن به عهده...
من خودم شخصا از روایت داستانی و شخصیت پردازی وجزییات ادبیش خوشم میاد..از ناباکوف هم یه نقد مسخ کافکا رو خوندم و از تیزبینی و قدرت قلمش هم خوشم اومد..ولی واقعا رمان بحث بر انگیزیه
من هم با شما موافقم که گذر ازاینجور موضوعات باید با احتیاط باشه ولی خب سر همین لولیتا هم نظرات زیادی هست و واقعا نمیشه یه نظر قطعی ای راجع به چنین اثری داد..فقط خواستم اشاره کنم که لفظ لولیتایی که درحال حاضر وجود داره یکم غلیظتر از لولیتای ناباکوف عه..بعد تا جایی که من داستانش رو میدونم استفاده...
کتاب لولیتا اونقدم مثه چیزهایی که به اسم لولیتا معرفی میشن وحشی و خشونت بار و بد نیست بلکهبیشتر از اینکه یه رمان اروتیک باشه یه داستان کلاسیک میتونه باشه و خود ناباکوف هم تاکید داشته رو این قضیه،گویا..من فیلمش رو دیدم و داستانش رو تا حدی خوندم اونقدرم بد نبود:-"