(چه ایده ی نابی.احسنت)
من مردم. یادم بود که میمیرم ولی الان که تو اینو میخونی برام دیگه چندان فرقی نمیکنه. منتها وقتی داشتم مینوشتمش فرق میکرد.
پس یادت نره. میمیری.
بقیه شو بهتر یا بدتر از من انجام میدی خودت. فقط برام مهم بود اونو یادت نره.
ضمنا، با صدای خودم نخون اینا رو. من مردم مثلا **خل...
من نمیدونم این چقدر واقعی باشه چقدر توهم من. حتی نمیدونم در صورت واقعی بودن هم چقدر قابل انتقال باشه این تجربه.
اما به نظرم در مورد امتحان بیشتر از اینکه محتوا رو یاد بگیرید باید روی فرم کار کنید. مخصوصا اگر تجربی هستید تست زدن یه هنر خیلی مهمه که مطمئن باشید تا آخر عمر به کارتون میاد. مثلاً...
اون تایمی که سایت بودم منظورته نوا؟ چون حضوری هم یادمه یه بار تو یکی از میتینگ های ممد دیدمت:))
آره مایه های نوستالژی زیادی تو این سایت گذاشتیم. یادمه به خاطر صندلی داغم برگشتم سایت که رکورد صندلی رو بزنیم:)))) خیلی خاطرات هست اینجا
خب پس ایده م از دور خیلی هم غلط نبوده انگار:))
یه لحظه هوایی شدم دیشب برم شرح علامه جعفری رو بر آثارش بخونم که دوستم گفت ۳۱ جلده و موکول شد به زندگی بعدیم
آره اوکیم.یسری هدف گذاشتم تو این دوسال و و نیم باقیمونده تا تموم شدن ۳۰ سالم و براشون تلاش میکنم.
به طور کلی تر هم بخوام جواب بدم از وقتی دیگه آکادمی برام مهم نیست، سن کم و مستعد بودن و .. هم اهمیتشون از دست رفته و راحتترم با جریان زندگی و مرگ
ببین هیچی واقعا. اونجا هم همینو گفتم
منتها موضوع فقط ایران نیست. دندون پزشک همه جای دنیا اوضاعش خوبه. اصلا دلیل انقدر سخت بودن مهاجرتش هم همینه.
ایضا لحاظ کن دوره ی تحصیل کوتاهترشون رو. زودتر از فارغ التحصیل شدن و به صورت غیرقانونی گزینه ی کار کردنشون رو و فشار روانی کمتر درساشون رو.
به نظرم تو هم غلط نمیگی آخه.اینی که گفتی قسمت دیگه ی ماجراست.من برا خودمم مخصوصا نسبت به گذشته م اینجا خیلی وقتا شرم و رفقاش پیش میاد ولی خب عموما غلبه با تریبون داشتنه انگار.