نتایج جستجو

چشمامو ببندم و باز کنم و پرت شم پنج سال دیگه

پاول یدونه است بخدا :))

احتمالا ده سال دیگه این موقع از سال که هوا خیلی هم سرده و بیرون هم برف میباره دارم موهای دختر کوچولوی شیرین زبونم که خرگوشی بسته بودمش رو باز میکنم تا با وعده ی درست کردن آدم برفی بخوابونمش.. بعدشم یه چایی برای خودم میذارم و میشینم پای درس و کارم و تا آخر شب تمومش میکنم. بعدم از پنجره خیابون...

منتظرِ شبای زمستون، آسمون قرمز، پنجره رو باز میکنی، کوچه سفید شده و صدای هیچی نمیاد، سکوت و سکوت و بارش برف...

«به سکوت خو می‌گرفت ‏و آن قدر بی حضور شده بود ‏که همه فراموشش کرده بودند. ‏انگار به دنیا آمده بود که تنها باشد.»

شب های هجر را گذراندیم و زنده ایم.. مارا به سخت جانی خود این گمان نبود..

‏کاش لااقل می‌توانستم تمام آنچه آزارم می‌دهد را به زبان بیاورم، بلکه کمی آرام می‌شدم.

پرنده‌ها دیرشان نمی‌شود. هیچ سگی ساعتش را نگاه نمی‌کند. گوزن‌ها دلواپس فراموش کردن تولدها نیستند. فقط انسان زمان را اندازه می‌گیرد. فقط انسان ساعت را اعلام می‌کند. و به‌همین دلیل فقط انسان از ترسی فلج‌کننده رنج می‌برد که هیچ موجود دیگری تحمل نمی‌کند؛ ترس تمام شدن وقت! ارباب زمان

گفتند: دارویِ دل چیست؟ گفت: از مردمان دور بودن..

جای یکی که یه عالمه پول داره تا بتونم لباس پائیزی های خوشگل رو بخرم ):

منم جدیدا همینطور میشم و یه چند وقتیه حس میکنم تو محل مفصل هام استخونام دارن به هم میخورن و درد داره و احساس سنگینی میکنم وقتی مثلا دستمو میخوام ببرم بالا امروز صبح هم مفصل نیم لگن و رانم به حدی درد داشت که از دردش بیدار شدم و حس میکردم که انگار شکسته و تا الان هم یه جورایی میسوزه جاش باید برم...

من دوست دارم در سفر باشم دائم، همیشه، خارج از منطق می‌خواهم از زنجیرِ تکرار و از واقعیت، بر حذر باشم من دوست دارم در سفر باشم پرواز، قانونِ پرستوهاست ماندن به من آسیب خواهد زد در جا زدن، تحقیرِ آهوهاست. نرگس صرافیان طوفان

شبِ بیست و سوم تیر ماه هزار و چهارصدو یک.