نتایج جستجو

یک چند بکودکی به استاد شدیم یک چند به استادی خود شاد شدیم پایان سخن شنو که ما را چه رسید از خاک برآمدیم و بر بادشدیم

هفت آسمان را بردرم و ز هفت دریا بگذرم چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من

از نظر روحی نیاز دارم به خودش

زیبایی زیباترین زیبای دنیا این است که زیباست هم آنجا و هم اینجا

زهد و ایمان،علم و عرفان چون به هم می رسد ای دوست نه انسان که ملک می شود تن ز خاک برون می کشدُ در پی رؤیای خدایی شدنش می رود

و سَلامٌ علی مَن اِتَبَع الهُدی

ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود نی نام زما ونی،نشان خواهد بود زین پیش نبودیم و نبد هیچ خلل زین پس چو نباشیم همان خواهد بود ** باید امروز حواسم باشد، که اگر قاصدکی را دیدم، آرزوهایم را ، بدهم تا برساند به خدا... به خدایی که خودم می دانم، نه خدایی که برایم از خشم، نه خدایی که برایم از...