- شروع کننده موضوع
- #1
adeleh
کاربر فعال
- ارسالها
- 27
- امتیاز
- 19
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان4
- شهر
- مشهد
- مدال المپیاد
- ندارم...............
- دانشگاه
- شریف اگه خدا بخواد!!!!!
- رشته دانشگاه
- It,هوش مصنوعی,شایدم فلسفه,
فیلمی که شاید همه دوسش داشته باشن ولی من ازش متنفرنم با کلی دلیل منطقی
جدایی نادر از سیمین به نقد عادله (یا نخونید یا همشو بخونید)
خوبی های فیلم: :-s
از اون جایی که همیشه میگن وقتی میخواهید یک چیزی رو نقد کنید از خوبی هاش شروع کنید من هم همین کار رو کردم.نشان دادن مهر و محبت و عاطفه یک پسر نسبت به پدرش.پایان باز خیلی جذاب فیلم.بازی خوب بازیگرا.توانایی کار گردان در اینکه تونست فکرشو تو این داستان نشون بده و.......................وخوبی های دیگه ای که شاید من نفهمیدم.......... خوبی هایی که من فکر میکنم هیچ وقت به خاطر این خوبی ها به این فیلم اسکار داده نشد.
نظر شخصی من:
تو این فیلم تمام شخصیت ها حداقل یک بار دروغ گفتن جز سیمین .سیمین یک مادر نمونه و فداکا هست که هم شوهرشو دوست داره وهم بچشو.اما پافشاری برای گرفتن طلاق داره چرا چون اینقدر آینده بچشو تو ایران خراب میدونه و اینقدر نگران آینده بچش تو ایران هست که میخواد به همراه اون از کشورش خارج یشه وبه یک کشور دیگه بره.اگه یادتون باشه یک قسمت از فیلم با نادر در یاره همین موضوع صحبت میکنه و کلی هم گریه میکنه.تو فیلم شخصیت های اصلی دیگه به جز سیمین خیلی عصبی هستن و تو این فیلم همشون دروغ گفتن به جز اون.شخصیتی که پر از لطافت و مهربونیه و دروغ نمیگه و عصبی و پرخاشگر نیست ویک مادر دلسوز و نمونست.حالا شما فرض کنید یک دوست خارجی دارید که اون هم میدونه این فیلم اسکار گرفته و شما هم به این موضوع افتخار میکنید و باهمدیگه این فیلم رو نگاه میکنید.وقتی فیلم تموم میشه از اون با خوش حالی میپرسید که نظرش در مورد این فیلم چی بوده.اون وقت اگر اون یک همچین جوابی بهتون بده شما چی کار میکنید؟؟؟؟؟ #
من ایران رو دوست ندارم چون تو ایران بیشتر مردم دروغ میگن ایران خیلی جای بدی واسه زندگی هست بیشتر مردم ایران آدمای بداخلاق و دروغ گویی هستن یک نفر آدم خوبم که تو اونا پیدا میشه که دروغ نمیگه و پرخاشگر نیست می خواد از این کشور بره و همه تلاششو میکنه که بره.کشور شما اینقدر جای بدی هست که مادرا نمیتونن به آینده بچه هاشون اطمینان داشته باشن من سیمین رو خیلی دوست دارم اون خیلی مادر خوبی هست ودلش میخواد بچش یک جای خوب زندگی بکنه دلش میخواد بچش دروغ گو نشه دلش میخوادبچش از لحاظ علمی پیشرفت بکنه و تو زندگی آرامش داشته باشه ایران خیلی جای بدی واسه زندگی هست و اون یک همچین آینده ای رو واسه بچش نمیتونه تو ایران ببینه اون از کشور خارج میشه و میاد تو کشورایی مثل کشورای ما زندگی میکنه کاش کشور شما اینقدر جای بدی نبود و مادرا توش آسایش داشتن.نگران آینده بچشون نبودن به خاطر آینده بچشون مجبور نمیشدن از کشور خارج بشن و اگر هم شوهرشون حاضر نشد با اونا بیاد مجبور نمیشدن طلاق بگیرن.من هیچ وقت دوست ندارم یک ایرانی باشم.
اون وقت شما هرچقدر هم سعی کنید دوستتون رو راضی کنید که نه ایران خیلی هم جای بدی نیست آدماش خوبی های زیادی دارن خیلی از جوونا هستن که تو ایران از لحاظ علمی پیشرفت میکنن و خیلی از مادرا هستن که از ایران نمیرن و سعی میکنن بچشون همینجا زندگی خوبی داشته باش اون دیگه فکرش عوض نمیشه این فیلم تونست تصور بدی برای اون از ایران درست بکنه.اون وقت باز هم احساس افتخار میکنید.
وقتی یک همچین فیلمی رو آدمای خارجی ببینن تمام تصورشون نسبت به ایران بد میشه شاید حرفای من خیلی اغراق داشته باشه.من هم میدونم تو ایران دغدغه زندگی زیاد و مشکلات هم کم نیست ولی دوست ندارم مردم جاهای دیگه فکر کنن اینقدر ایرانی ها بدبخت هست که برای داشتن یک زندگی خوب باید به کشور اونا مهاجرت بکنن وتو کشورای خارجی میتونن یک آینده آروم رو برا خودشون بسازن. \/
من فکر میکنم ما باید همه سعیمون رو انجام بدیم تا مشکلاتمون رو خودمون حل کنیم.شما فرض کنید یک مشکل واختلاف تو خانوادتون پیش اومده شما اگر خانوادتون رو دوست داشته باشید سعی میکنید مشکلتون رو حل کنید نه اینکه اونو بزرگش کنید وتو فامیلتون مطرح کنید چون این کار عابروی شما رو میبره و اگر کسی هم تو فامیل شما باشه که خانواده شما رو دوست نداشته باشه سعی میکنه این مشکل رو بیشتر بزرگ کنه وبه همه بگه و چهره خانواده شما رو خراب بکنه.
حکایت ایران ودنیا هم همینه. این فیلم اسکار گرفت چون فیلم طوری بود که اونا میخواستن این فیلم چهره بدی از ایران نشون داد و کشور آمریکا هم مثل اون شخصی تو فامیلتون عمل کرد که خانواده شما رو دوست نداشت.به نظر من اسکار گرفتن به هر قیمتی خوب نیست ما نباید چهره کشورمون رو تو دنیا خراب بکنیم تا بهمون اسکار بدن.اینو همه میدونن که خیلی از فیلمایی که جایزه اسکار گرفتن از لحاظ سیاسی جایزه گرفتن نمونش فیلم آرگو.من یک نقد تو سایت کافه سینما خوندم که نوشته بود این خیلی مسخره هست که یک تعدادی آدم چون منتقد هستن دور هم بشینن و سعی کنن از بالای همه تصمیم بگیرن و بهترین فیلم دنیا رو تعیین کنن.وما هم خودمون رو بکشیم و فیلمی که اونا میخوان رو درست بکنیم تا بهمون جایزه بدن.فیلم نامه این فیلم به خاطر فکری که پشتش خوابیده بود جایزه گرفت و این فکر فکری بود که اونا میخواستن.عنوان ها خیلی مهم نیست اسم اسکار پشت یک فیلم مهم نیست مهم فکر و هدف اون فیلم هست. ^#^
این حرفای منو همه رو اصغر فرهادی میدونست ولی اون ما ایرانی ها رو خیلی ساده فرض کرد و سرمون رو کلاه گذاشت اون فکر کرد ما یک اسم اسکار میشنویم و دیگه به هیچ چیزش کار نداریم و به اصغر فرهادی هم افتخار میکنیم.اون فقط به خاطر مطرح شدن خودش این فیلم رو ساخت وشعور منه ایرانی رو پایین آورد وچهره بدی از کشورم تو دنیا نشون داد و اسکار هم گرفت.به خاطر همین ازش متنفرم.
اینکه ما بخوایم چهره خوبی از کشورمون تو دنیا نشون بدیم لازم نیست به مردم دنیا دروغ بگیم.ما خیلی خوبی ها واسه نشون دادن داریم.شما کشور کره رو در نظر بگیرید سریالی مثل سریال افسانه جومونگ میسازه این سریال فقط تو ایران مطرح نشد جاهای دیگه هم مطرح شد. از جومونگ این سریال با اون عظمتش فقط یک خط تو کل تاریخ کره اومده(میتونید تحقیق کنید)اونوقت اونا یک همچین سریالی ساختن.نتیجه این سریال این شد که منی که این سریال رو دیدم دید خوبی نسبت به این کشور پیدا کنم و این واسه خیلی ها که این سریال رو دیدن پیش اومد.من نمیدونم کشور کره چقدر توریست پذیر هست ولی ساخت این سریال ها باعت میشه خیلی ها حاضر شن به این کشور برن نه اینکه از این کشور متنفر بشن و رو فروش کالا هاشون هم تاثیر خواهد گذاشت.
حالا ما چرا نباید درباره یکی مثل کوروش کبیر فیلم خیلی عظیمی بسازیم کشور ما که سرشار از فرهنگ و تاریخ هست.چرا نباید تاریخ کشورمون رو که اینقدر عظمت داره به رخ بقیه نکشیم ودر عوض چهره بدی از کشورمون تو دنیا نشون بدیم.؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟اگر یک همچین فیلمی ساخته بشه و واقعا هم روش کار بشه قطعا اسکار نمیگیره ولی باعث میشه بقیه کشورمون رو و مردمشو دوست داشته باشن.هنر خیلی رو فکر مردم تاثیر گذاره پس باید ازش درست استفاده کرد.
اگر یادتون باشه وقتی سریال افسانه جومونگ خیلی تو ایرا ن مطرح شد از بازیگرجومونگ این سریال دعوت کردن واون به ایران اومد ونظرشو درباره ایران پرسیدن اون گفت:من قبلا فکر میکردم ایران خیلی کشور عقب افتاده ای هست و ایران رو دوست نداشتم من فیلم بچه های آسمان رو دیدم این فیلم واقعا قشنگ بود من خیلی دلم به حال اون بچه ها سوخت همه تصور من از ایران این فیلم بود اما وقتی به ایران دعوت شدم درباره ایران تحقیق و مطالعه کردم فهمیدم ایران چه تاریخ وفرهنگ عظیمی داره و وقتی اومدم ایران دیدم واقعا با تصور من در گذشته خیلی فرق داشته و الان من ایران رو دوست دارم.(میتونید مصاحبشو درباره ایران تو اینترنت بخونین)
من واقعا فیلمی مثل بچه های آسمان رو دوست دارم ولی این فیلم دیدنش واسه ما ایرانیا خوبه ما که میدونیم همه ایرانی ها اینجور زندگی نمیکنن و ماها سعی کنیم به اینجور بچه ها فکر کنیم وبهشون تو زندگی کمک کنیم نه اینکه مردم بقیه کشورها ببینن و همه تصورشون درباره ایرانمنفی بشه.من فکر میکنم اگه یکی فیلم هایی مثل آرگو،فصل کرگدن،جدایی نادر از سیمین،بچه های آسمان و این قبیل فیلم ها رو ببینه از ایران تصور خیلی بدی پیدا میکنه.ومن فکر سایر مردم دنیا درباره ایران برام مهمه همین طور که براشما مهمه.....................
جدایی نادر از سیمین به نقد عادله (یا نخونید یا همشو بخونید)
خوبی های فیلم: :-s
از اون جایی که همیشه میگن وقتی میخواهید یک چیزی رو نقد کنید از خوبی هاش شروع کنید من هم همین کار رو کردم.نشان دادن مهر و محبت و عاطفه یک پسر نسبت به پدرش.پایان باز خیلی جذاب فیلم.بازی خوب بازیگرا.توانایی کار گردان در اینکه تونست فکرشو تو این داستان نشون بده و.......................وخوبی های دیگه ای که شاید من نفهمیدم.......... خوبی هایی که من فکر میکنم هیچ وقت به خاطر این خوبی ها به این فیلم اسکار داده نشد.
نظر شخصی من:
تو این فیلم تمام شخصیت ها حداقل یک بار دروغ گفتن جز سیمین .سیمین یک مادر نمونه و فداکا هست که هم شوهرشو دوست داره وهم بچشو.اما پافشاری برای گرفتن طلاق داره چرا چون اینقدر آینده بچشو تو ایران خراب میدونه و اینقدر نگران آینده بچش تو ایران هست که میخواد به همراه اون از کشورش خارج یشه وبه یک کشور دیگه بره.اگه یادتون باشه یک قسمت از فیلم با نادر در یاره همین موضوع صحبت میکنه و کلی هم گریه میکنه.تو فیلم شخصیت های اصلی دیگه به جز سیمین خیلی عصبی هستن و تو این فیلم همشون دروغ گفتن به جز اون.شخصیتی که پر از لطافت و مهربونیه و دروغ نمیگه و عصبی و پرخاشگر نیست ویک مادر دلسوز و نمونست.حالا شما فرض کنید یک دوست خارجی دارید که اون هم میدونه این فیلم اسکار گرفته و شما هم به این موضوع افتخار میکنید و باهمدیگه این فیلم رو نگاه میکنید.وقتی فیلم تموم میشه از اون با خوش حالی میپرسید که نظرش در مورد این فیلم چی بوده.اون وقت اگر اون یک همچین جوابی بهتون بده شما چی کار میکنید؟؟؟؟؟ #
من ایران رو دوست ندارم چون تو ایران بیشتر مردم دروغ میگن ایران خیلی جای بدی واسه زندگی هست بیشتر مردم ایران آدمای بداخلاق و دروغ گویی هستن یک نفر آدم خوبم که تو اونا پیدا میشه که دروغ نمیگه و پرخاشگر نیست می خواد از این کشور بره و همه تلاششو میکنه که بره.کشور شما اینقدر جای بدی هست که مادرا نمیتونن به آینده بچه هاشون اطمینان داشته باشن من سیمین رو خیلی دوست دارم اون خیلی مادر خوبی هست ودلش میخواد بچش یک جای خوب زندگی بکنه دلش میخواد بچش دروغ گو نشه دلش میخوادبچش از لحاظ علمی پیشرفت بکنه و تو زندگی آرامش داشته باشه ایران خیلی جای بدی واسه زندگی هست و اون یک همچین آینده ای رو واسه بچش نمیتونه تو ایران ببینه اون از کشور خارج میشه و میاد تو کشورایی مثل کشورای ما زندگی میکنه کاش کشور شما اینقدر جای بدی نبود و مادرا توش آسایش داشتن.نگران آینده بچشون نبودن به خاطر آینده بچشون مجبور نمیشدن از کشور خارج بشن و اگر هم شوهرشون حاضر نشد با اونا بیاد مجبور نمیشدن طلاق بگیرن.من هیچ وقت دوست ندارم یک ایرانی باشم.
اون وقت شما هرچقدر هم سعی کنید دوستتون رو راضی کنید که نه ایران خیلی هم جای بدی نیست آدماش خوبی های زیادی دارن خیلی از جوونا هستن که تو ایران از لحاظ علمی پیشرفت میکنن و خیلی از مادرا هستن که از ایران نمیرن و سعی میکنن بچشون همینجا زندگی خوبی داشته باش اون دیگه فکرش عوض نمیشه این فیلم تونست تصور بدی برای اون از ایران درست بکنه.اون وقت باز هم احساس افتخار میکنید.
وقتی یک همچین فیلمی رو آدمای خارجی ببینن تمام تصورشون نسبت به ایران بد میشه شاید حرفای من خیلی اغراق داشته باشه.من هم میدونم تو ایران دغدغه زندگی زیاد و مشکلات هم کم نیست ولی دوست ندارم مردم جاهای دیگه فکر کنن اینقدر ایرانی ها بدبخت هست که برای داشتن یک زندگی خوب باید به کشور اونا مهاجرت بکنن وتو کشورای خارجی میتونن یک آینده آروم رو برا خودشون بسازن. \/
من فکر میکنم ما باید همه سعیمون رو انجام بدیم تا مشکلاتمون رو خودمون حل کنیم.شما فرض کنید یک مشکل واختلاف تو خانوادتون پیش اومده شما اگر خانوادتون رو دوست داشته باشید سعی میکنید مشکلتون رو حل کنید نه اینکه اونو بزرگش کنید وتو فامیلتون مطرح کنید چون این کار عابروی شما رو میبره و اگر کسی هم تو فامیل شما باشه که خانواده شما رو دوست نداشته باشه سعی میکنه این مشکل رو بیشتر بزرگ کنه وبه همه بگه و چهره خانواده شما رو خراب بکنه.
حکایت ایران ودنیا هم همینه. این فیلم اسکار گرفت چون فیلم طوری بود که اونا میخواستن این فیلم چهره بدی از ایران نشون داد و کشور آمریکا هم مثل اون شخصی تو فامیلتون عمل کرد که خانواده شما رو دوست نداشت.به نظر من اسکار گرفتن به هر قیمتی خوب نیست ما نباید چهره کشورمون رو تو دنیا خراب بکنیم تا بهمون اسکار بدن.اینو همه میدونن که خیلی از فیلمایی که جایزه اسکار گرفتن از لحاظ سیاسی جایزه گرفتن نمونش فیلم آرگو.من یک نقد تو سایت کافه سینما خوندم که نوشته بود این خیلی مسخره هست که یک تعدادی آدم چون منتقد هستن دور هم بشینن و سعی کنن از بالای همه تصمیم بگیرن و بهترین فیلم دنیا رو تعیین کنن.وما هم خودمون رو بکشیم و فیلمی که اونا میخوان رو درست بکنیم تا بهمون جایزه بدن.فیلم نامه این فیلم به خاطر فکری که پشتش خوابیده بود جایزه گرفت و این فکر فکری بود که اونا میخواستن.عنوان ها خیلی مهم نیست اسم اسکار پشت یک فیلم مهم نیست مهم فکر و هدف اون فیلم هست. ^#^
این حرفای منو همه رو اصغر فرهادی میدونست ولی اون ما ایرانی ها رو خیلی ساده فرض کرد و سرمون رو کلاه گذاشت اون فکر کرد ما یک اسم اسکار میشنویم و دیگه به هیچ چیزش کار نداریم و به اصغر فرهادی هم افتخار میکنیم.اون فقط به خاطر مطرح شدن خودش این فیلم رو ساخت وشعور منه ایرانی رو پایین آورد وچهره بدی از کشورم تو دنیا نشون داد و اسکار هم گرفت.به خاطر همین ازش متنفرم.
اینکه ما بخوایم چهره خوبی از کشورمون تو دنیا نشون بدیم لازم نیست به مردم دنیا دروغ بگیم.ما خیلی خوبی ها واسه نشون دادن داریم.شما کشور کره رو در نظر بگیرید سریالی مثل سریال افسانه جومونگ میسازه این سریال فقط تو ایران مطرح نشد جاهای دیگه هم مطرح شد. از جومونگ این سریال با اون عظمتش فقط یک خط تو کل تاریخ کره اومده(میتونید تحقیق کنید)اونوقت اونا یک همچین سریالی ساختن.نتیجه این سریال این شد که منی که این سریال رو دیدم دید خوبی نسبت به این کشور پیدا کنم و این واسه خیلی ها که این سریال رو دیدن پیش اومد.من نمیدونم کشور کره چقدر توریست پذیر هست ولی ساخت این سریال ها باعت میشه خیلی ها حاضر شن به این کشور برن نه اینکه از این کشور متنفر بشن و رو فروش کالا هاشون هم تاثیر خواهد گذاشت.
حالا ما چرا نباید درباره یکی مثل کوروش کبیر فیلم خیلی عظیمی بسازیم کشور ما که سرشار از فرهنگ و تاریخ هست.چرا نباید تاریخ کشورمون رو که اینقدر عظمت داره به رخ بقیه نکشیم ودر عوض چهره بدی از کشورمون تو دنیا نشون بدیم.؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟اگر یک همچین فیلمی ساخته بشه و واقعا هم روش کار بشه قطعا اسکار نمیگیره ولی باعث میشه بقیه کشورمون رو و مردمشو دوست داشته باشن.هنر خیلی رو فکر مردم تاثیر گذاره پس باید ازش درست استفاده کرد.
اگر یادتون باشه وقتی سریال افسانه جومونگ خیلی تو ایرا ن مطرح شد از بازیگرجومونگ این سریال دعوت کردن واون به ایران اومد ونظرشو درباره ایران پرسیدن اون گفت:من قبلا فکر میکردم ایران خیلی کشور عقب افتاده ای هست و ایران رو دوست نداشتم من فیلم بچه های آسمان رو دیدم این فیلم واقعا قشنگ بود من خیلی دلم به حال اون بچه ها سوخت همه تصور من از ایران این فیلم بود اما وقتی به ایران دعوت شدم درباره ایران تحقیق و مطالعه کردم فهمیدم ایران چه تاریخ وفرهنگ عظیمی داره و وقتی اومدم ایران دیدم واقعا با تصور من در گذشته خیلی فرق داشته و الان من ایران رو دوست دارم.(میتونید مصاحبشو درباره ایران تو اینترنت بخونین)
من واقعا فیلمی مثل بچه های آسمان رو دوست دارم ولی این فیلم دیدنش واسه ما ایرانیا خوبه ما که میدونیم همه ایرانی ها اینجور زندگی نمیکنن و ماها سعی کنیم به اینجور بچه ها فکر کنیم وبهشون تو زندگی کمک کنیم نه اینکه مردم بقیه کشورها ببینن و همه تصورشون درباره ایرانمنفی بشه.من فکر میکنم اگه یکی فیلم هایی مثل آرگو،فصل کرگدن،جدایی نادر از سیمین،بچه های آسمان و این قبیل فیلم ها رو ببینه از ایران تصور خیلی بدی پیدا میکنه.ومن فکر سایر مردم دنیا درباره ایران برام مهمه همین طور که براشما مهمه.....................