{دو ابرو}

[Noo$hin]

{...}

شعر نامه ای ست
بی تمبر
بی پاکت
افکار مرده ای
که جان می گیرند
روی کاغذ
برای شادی روحشان
یک ردیف کافی ست
اما حیف که
جای ردیف در این شعر خالی ست


{خوش حال می شم اگه اشکال هامو به روم بیارید.}

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

}دلخواه{

من می خواهم
بنویسم:خورشید
بنویسم:شقایق
بخوانم:نوشید
بنویسم:عشق
بخوانم:
شب شد
غافل از اینکه
مرکبم بیرنگ شد

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

}شرط کافی{

دیده نمی شوم
در این دنیا
کاش شنل یا کلاهی
قرمز داشتم...


...

برای خنده من
نیازی به کاریکاتور نیست
تنها دیدن روی تو کافی ست!

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

{زشتِ زیبا}

"طاووس هم پاهای زشتی دارد"
معلم این را گفت و رفت
من به فکر اینکه:
صفر دفتر من هم
صورت ماهی دارد.

 

[sahere]

پاسخ : {دو ابرو}

چرا هیشکی نیومده انگیزه بده به ایشون

اینجوری نوشتن و کوتاهیشون خیلی خوبه.خیلی.چون خیلی دائم دنبال یه سوژه میگردی و همینطور خود به خود خلاقیتت تقویت میشه.

دوتای اول خیلی خوب بودن :)
موفق باشی :)

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

{ممنون}

{الگو}

دماغ پینوکیو
قلب وال-ای
الگوهای من و تو
در کودکی

 

[mohaddes]

پاسخ : {دو ابرو}

با نظر کهربا موافقم!



از "زشت زیبا" هم واقعا لذت بردم!
و در کل خیلی قشنگ بودن ممنون : )

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

{ممنون}

{سیاه و سفید رنگی}

رنگین ترین خوابم
خوابِ
پنگوئن هایی بود
در قطب جنوب
منتظر لباس نو

{وقتی زندگی با مزه می شود}

قرص جوشانم
وقتی که بهم لبخند می زنی
حل می شوم در
دریای محبتت
و آن گاه
زندگی بامزه می شود

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

{خنده دار}

من یک لطیفه گفتم
و تو به آن خندیدی
بی آنکه بدانی
نفر اول و دوم آن
تو و من بودیم

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

{ تو }

مادر ورزش ها
دو
مادر قلب ها
تو

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

ممنون از نظراتتون....

{سیاه و سفید رنگی }و{ وقتی زندگی بامزه }می شود و چهار تای زیر در دوچرخه (ضمیمه ی روزنامه همشهری )به عنوان شعر چاپ شده اند و شعر زیر هم روی جلد شماره723آنلاین می تونین ببینید.

{ ریزش}

برگ ها می ریزند
مو ها می ریزند
قطره های باران می ریزند
اما کاش
صفرها از بیست های دبستانی ام نمی ریختند!

{دست خط سرنوشت}

کنار نامت
نوشتم اسمم را
مثل یک خرچنگ بود
یا قورباغه
در کنار گلی سرخ!

{قدم زدن در پاییز}

آسمان کبود است
مثل دست های یخ کرده ی تو
گونه هایت سرخ
مثل خورشید دم غروب
تا پا روی برگ ها می گذاری
دل های ظریفشان میشکند
از غم درون تو

{اشتباه ما}

خدا
اشک را برای گریستن
و عشق را برای زیستن
آفرید
ما اما برای زندگی بدون عشقمان
گریه می کنیم
تا زنده بمانیم

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

{ زنده یاد }

سهرابی که در شاهنامه نبود
سپهری شد و
در آسمان جای گرفت
خسرویی که پادشاه نبود
شکیبا شد و
در قلب ما جای گرفت

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

{ خانه ی دوست کجاست؟ }

"_خانه ی دوست کجاست؟ "
ته دریای محبت
یا درون تنور عشق
کجاست؟
_هرکجا دل باشد
دوست همان جاست.

 

[sahere]

پاسخ : {دو ابرو}

سلام :)

راستش من که شعراتو میخونم همش احساس میکنم یه مشکلی دارن که خیلی آدم رغبت نمیکنه بخونشون.
به خاطر همین یکم تو نت گشتم. چیزای جالبی دیدم.
اول اینکه یه چنتا تعریف بودن. مثلا تو ویکی پدیا برای شعرهای طرح آورده که:
۱- ﻃﺮﺡ ﻗﺎﻟﺒﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺍﺯ ۲۰ ﻭﺍﮊﻩ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ‌ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ‌ﻫﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ (ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻫﯿﭻ ﺍﻟﺰﺍﻣﯽ ﻧﯿﺴﺖ) ﺑﺮ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺍﺛﺮ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ.
۲- ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺍﺳﺖ.
۳- ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻋﻤﯿﻖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻬﻔﺘﻪ‌ﺍﺳﺖ.
۴- ﺑﻪ ﻧﮑﺘﻪ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﻨﺪ.

که توی نوشته های شما این شاعرانه و خیال انگیزی یکم کمتره.
بعد یکم دیگه گشتم اینو دیدم:

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺷﻌﺮ، ﺷﺎﻋﺮ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺟﺰﺍﺀ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ‌ﺍﯼ ﺧﺎﺹ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ‌ﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺸﻒ ﺧﺎﺻﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ‌ﯾﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﯿﺎﻧﯽ ﺩﻗﯿﻖ، ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﻗﺎﻧﻊ‌ﮐﻨﻨﺪﻩ، ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯽ‌ﮐﺸﺪ. (ﺭﺳﺘﮕﺎﺭ، 662:1380)
ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺛﺮ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﺮﺡ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﺓ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﺓ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺩﯼ، ﻓﻠﺴﻔﯽ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ... ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ! ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ‌ﺳﻮﯾﯽ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﻭ ﻣﺤﺘﻮﺍ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻃﺮﺡ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ‌ﻫﻤﻪ، ﻃﺮﺡ ﻭ ﻫﺎﯾﮑﻮ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﺸﺘﺮﮐﻨﺪ: ﮐﺸﻒ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ.
ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺷﮑﺎﺭ ﯾﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﺔ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ‌ﺍﻧﺪ.

ﺩﯾﺪﺍﺭ ﻣﺎ
ﭼﻮﻥ ﺁﺏ ﻭ ﻣﺎﻩ
ﭼﻪ ﺩﻭﺭ
ﭼﻪ ﺩﺭﻫﻢ!
(ﻗﺎﺿﯽ ﻧﻮﺭ، 3:1369)
ﮐﺸﻔﯽ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﻟﺤﻈﻪ‌ﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ.
ﯾﺎ:
ﺭﻭﯼ ﮐﻮﭼﺔ ﺑﺮﻓﯽ
ﺭﺩﭘﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻪ
ﻗﺼﺔ ﺗﻮﺳﺖ
(ﻫﻤﺎﻥ، 5)
ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﮕﯽ ﮐﺸﻒ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮﮎ‌ﻫﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﯾﮑﻠﻤﺎﺗﻮﺭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯽ‌ﺷﻮﯾﻢ. ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﻗﻄﻌﻪ‌ﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺎﻋﺮ، ﯾﻌﻨﯽ «ﻗﺪﺳﯽ ﻗﺎﺿﯽ ﻧﻮﺭ»، ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ:
ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﻠﺒﻞ ﺑﻪ ﮔﻞ
ﺍﺑﺘﮑﺎﺭ
ﯾﮏ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩ
(ﻫﻤﺎﻥ، 9)
ﯾﺎ:
ﺩﺭِ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮔﺸﻮﺩﻡ
ﭼﻨﺎﻥ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺒﻮﺩ
(ﻫﻤﺎﻥ)

که خیلی از طرح های شما به کاریکلماتور شبیهن.و اونقدرها هم بکر نیستن.مثلا این شعر سهراب و خسرو خیلی خوب بود.ولی خیلی شعر نبود.بازی با کلمات بود.

یه چنتای دیگه ام نمومنه از دیگران بنویسم؟

ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ ﻗﺰﻭﻩ:

ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ
ﺷﺐ
ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺍﯼ ﺳﺖ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ.

ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﯿﻢ ﺳﻌﯿﺪﯼ ﺭﺍﺩ:

ﺍﺯ ﺩﻋﺎﯼ ﮔﯿﺎﻩ
ﺗﺎ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻣﺎﻩ
ﺭﺍﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ.



سید رضا علوی:
باران
چیزی بر شیشه مینویسد
شاعر،چیزی بر کاغذ

همینا دیگه.موفق باشی

 

[Noo$hin]

پاسخ : {دو ابرو}

{ ستاره }
عجیب نیست
که در فوتبال ستاره شد
وقتی پسربچه بود
جز ماه
توپی نداشت

{ برنده تر از شمشیر }

چشم هایت
از شمشیر هم برنده تر است
وقتی نگاهم می کنی
لبخند
صورتم را نصف می کند

 

[Noo$hin]

{نسخه ویژه}

هر شش ساعت
یک آرام بخش:
صبح ،سلام به تو
ظهر، نگاه به تو
شب ،به یاد تو


{دلبر}

بادبادکم را
باد برد
آب نباتم را
دوستم
دلم را
تو
همیشه اطرافم،پر از دزد بود!

 

[Noo$hin]

{سرخپوست}

مسبب آلودگی هوا
منم!
آنقدر که
از وقتی رفتی
با دود پیام فرستادم :
برگرد!

 

[آدنوزین :)]

من خیلی نظر تخصصی نمیتونم بدم، بعنوان یه خواننده ی معمولی میگم اینو.
من همه ی نوشته هاتونو خوندم، به نظرم از اول تا الان خیلی روند خوبی داشتن و هرچی پیش رفتم بهتر و بهتر شدن و این یعنی پیشرفت.
پیشرفت و پخته تر شدن قلمتون رو به وضوح دیدم، همینجور ادامه بدید. (با اجازه تون یکی دو تا رو یه گوشه یادداشت کردم که داشته باشمشون)
موفق باشید.

 

[Noo$hin]

{...}

دوستدارت بودم
و عاشقت شدم...
درآوردیم ز چاله
و انداختی به چاه!

 

[Vafa68]

نوشته ها رفته رفته عالی تر میشه