ایده های علمی

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع speed
  • تاریخ شروع تاریخ شروع

speed

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
524
امتیاز
3,083
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی
شهر
میاندوآب
دانشگاه
تبریز
رشته دانشگاه
علوم کامپیوتر
این تاپیک به منظور جمع آوری ایده های علمی شما. و بحث و تبادل نظر روی اونها زده شده تا یه ایده خام به یک ایده عملی و علمی تبدیل بشه

برای شروع حتما تو فیلم های فضایی و علمی تخیلی دیدین که سفینه ها جاذبه مصنوعی دارن . درست مثل جاذبه زمین
حالا بحث اینجاس که آیا میشه همچین کاری کرد؟راهکار هاتون رو برای عملی کردنش پیشنهاد بدین...


NY: قطعا بین ما بعنوان جامعه ی سطح یک آموزشی کشور ایده های بسیار متفاوت علمی پیرامون موضوعات متفاوت و مختلفی به چشم میخوره، از صرفا یه طرح ذهنی گرفته تا ایده هایی که شاید تا حدی روشون هم کار کرده باشیم؛
اینجا فضایی که ایده ها و طرح های ذهنی و حتی تصورات علمیی که بنظرتو یه ابتکار جالب میتونه باشه رو با بقیه در میون بذارید تا در مورد اونها نظر بدیم و بحث کنیم و اگر شد با نظرات بقیه اون رو پرورش بدید؛
البته لازم به اضافه کردنه که در مورد حقوق ایده ها و ابتکارات خیلی مهم شما که بنظرتون امکان سرقت علمی برای اونها وجود داره ما مسئولیتی رو قبول نمیکنیم و میبایست در صورتی تمایل برای طرح اونها در اینجا راجب میزان اطلاعات و جزئیاتی که انتشار میدید خودتون مراقبت داشته باشید تا منجر چیزی که البته بعید هست نشه و ابتکارتون مورد استفاده توسط شخص دیگری قرار نگیره چون مطالب این تاپیک جنبه ی عمومی دارند.
فعالیت این تاپیک بصورت یه همکاری گروهی آزاد برای پرورش پایه ایِ ایده ها و طرح های ذهنی ماست که میتونید توش شرکت کنید و رویکردی شبه آموزشی و ترینینگ داره که میتونید از اون کمک بگیرید تا ایده ها و طرح هایی ذهنیتون که میخواید نظر بقیه رو راجبش بدونید، ببنید بنظر بقیه از چه راه های عملی هستش، چه مسیری برای رفتنش مناسبه و غیره استفاده کنید که بعد کمکتون کنه در ادامه برید روی اونها کار کنید و در صورت موفقیت به ثمر برسونیدشون؛)

با تشکر.
 
پاسخ : ایده های علمی

من یک مشکل رو میخوام مطرح کنم و به دنبال یک راه حل براش هستم. کلی تو کشور سد داریم که حجم زیادی آب پشتش جمع شده. این آب مدت زیادی اونجا میمونه. تو مدت های طولانی آب خیلی زیادی از سدها تبخیر میشه. این اتفاق در مورد دریاچه‌ها و آب‌های سطحی هم میافته و باعث میشه کلی از آب روی زمین از دست بره. به نظرتون راه حلی هست که بشه میزان تبخیر آب رو کم کرد؟ در این سایز بزرگ منظورمه. یک سد یا دریاچه مساحت عظیمی داره. باید یک راه حل اقتصادی ارائه داد.
آیا با علم نانو میشه پوشش سطحی خاصی ایجاد کرد؟ یا مثلا گیاهانی که باعث تولید نوعی گاز بشن که چسبندگی سطحی رو افزایش بده تو آب؟ یا به نوعی فشار هوای بالای آب رو بیشتر کرد؟ چنین ایده‌هایی ...
 
پاسخ : ایده های علمی

به نقل از میم ح میم دال :
من یک مشکل رو میخوام مطرح کنم و به دنبال یک راه حل براش هستم. کلی تو کشور سد داریم که حجم زیادی آب پشتش جمع شده. این آب مدت زیادی اونجا میمونه. تو مدت های طولانی آب خیلی زیادی از سدها تبخیر میشه. این اتفاق در مورد دریاچه‌ها و آب‌های سطحی هم میافته و باعث میشه کلی از آب روی زمین از دست بره. به نظرتون راه حلی هست که بشه میزان تبخیر آب رو کم کرد؟ در این سایز بزرگ منظورمه. یک سد یا دریاچه مساحت عظیمی داره. باید یک راه حل اقتصادی ارائه داد.
آیا با علم نانو میشه پوشش سطحی خاصی ایجاد کرد؟ یا مثلا گیاهانی که باعث تولید نوعی گاز بشن که چسبندگی سطحی رو افزایش بده تو آب؟ یا به نوعی فشار هوای بالای آب رو بیشتر کرد؟ چنین ایده‌هایی ...

خب من یه راه حلی به ذهنم رسید که میگمش و بعد بدی هاییشم که به ذهنم رسید میگم. فک کنم یک کاری میشه در این مورد کرد اینه که مایعی که روی سطح آب شناور بشه بریزیم روی سطح آب مثل روغن!! این کار مساله را حل می کنه و نمیزاره دیگه آبی تبخیر شه تقزیبا! ولی مشکلاتی هم که پیش میاد کم نیست و هزینه داره مثلا این روغن فک میکنم جلوی هوا رو هم بگیره و تنفس موجودات آبزی را مختل کنه که راه حلش نصب یک پمپ عظیم برا انتقال این گاز هاست! مشکل بعدی خورده شدن روغن توسط ماهی هاست که ممکنه با روغن سازگاری نداشته باشن ، راه حلی که از مشکل کم می کنه ولی حل نمیکنه اینه که از مواد آبگریز نانویی هم در روغن استفاده کنیم اینجوری یه دیواره ای بین آب و روغن به وجود میاد که از مخلوط شدن آب و روغن خیلی میتونه جلوگیری کنه! ولی اگه یه ماهی خودش به سطح آب بیاد راهی براش به ذهنم نمیرسه. یک مشکل دیگه موجودات خشکی ان که برای آب خوردن میان دم آب و قطعا نباید آب و روغن بخورن! که میشه یه حصار دور کل این سد یا دریاچه کشید تا اونا نتونن بیان! یه مشکل دیگه پرنده هایین که میخوان ماهی بخورن و ... که راه حلی براش نیس فک کنم . یه مشکل دیگه ام فک کنم نور باشه که روغن اجازه نده نور درست عبور کنه و کار جلبک ها و ... را مختل کنه که اینم فک نکنم راهی داشته باشه ، مشکل آخرم اینه که این آب وقتی میخواد استفاده بشه به تصفیه نیاز داره که یعنی کلی هزینه اضافی! در کل فک می کنم این کار هم به محیط زیست آسیب میزنه و اکوسیستم رو خراب میکنه و هم چرخه آب رو تغییر میده.! به نظرم فعلا یه همچین کاری با رعایت حقوق حیوانات و هزینه کم امکان پذیر نباشه. :-s
 
پاسخ : ایده های علمی

دغدغه های جالبی رو مطرح کردی. دوستان دیگه برای مشکلی که مطرح کردم راه حلی حرفی چیزی به ذهنشون نمیرسه؟
 
پاسخ : ایده های علمی

سده ها رو مرتفعتر بسازن که نسبت سطح بیرونی به حجمشون کمتر بشه،البته اینم خودش حدی داره، بالاخره باید افتاب به کف منبع اب برسه تا سالم بمونه
سدهارو به شکل ذوزنقه برعکس چیزی که الان هست هم بسازن باعث کاهش نسبت سطح بیرونی به حجم میشه
نمیشه روی اب رو پوشوند چون خود افتاب خوردن اب باعث میشه گندزدایی بشه.
 
  • لایک
امتیازات: MHO
پاسخ : ایده های علمی

سلام ب همه ی دوستان و سال جدید رو بهتون تبریک میگم.برای این مشکل راه حل بسیار بسیار خوبی کشف شده و حتا توی کشور های توسعه یافته مورد بهره برداری رسیده.و اون ایده و راه حل درست کردن سد های زیر زمینی هست.ب این وسیله ما اونو از تبخیر حقظ میکنیم و اجازه نمیدیم با عوامل انسانی یا همون زباله ها ی خانگی کثیف بشن.موفق باشید یا حق
 
پاسخ : ایده های علمی

به نقل از میم ح میم دال :
دغدغه های جالبی رو مطرح کردی. دوستان دیگه برای مشکلی که مطرح کردم راه حلی حرفی چیزی به ذهنشون نمیرسه؟
از وقتی که این تاپیکو دیدم این مشکلی که مطرح کردی برام به یه دغدغه تبدیل شده بود، امروز این متن و عکسا رو تو یه گروهی تو تلگرام دیدم یاد اینجا افتادم.

"بحران خشکسالی و کمبود آب آشامیدنی در کالیفرنیا به قدری جدی است که دولت این ایالت امروز میلیون‌ها توپ پلاستیکی سیاه رنگ به اندازه توپ تنیس رو به روی سطح آب منبع ذخیره شهر لس آنجلس رها کردند تا از بخار شدن و هدر رفتن آب جلوگیری شده و گرد و خاک هم آب قابل مصرف رو آلوده نکند. سیاهی رنگ توپ‌ها باعث میشود اشعه خطرناک ماورای بنفشِ تابش خورشید در صحرای داغ کالیفرنیا بر آب منبع تاثیر نگذارد، چون رنگ سیاه اشعه یو.وی رو برمیگرداند."

ihh9_photo_2015-08-13_13-23-09.jpg

ii2w_photo_2015-08-13_13-22-49.jpg

9f04_photo_2015-08-13_13-23-25.jpg
 
پاسخ : ایده های علمی

خوب این همه پلاستیکی که میخواهیم دور بریزیمو بندازیمم تو سد.
آب تبخیر نمیشه.ماهی هام براشون مشکل ایجاد نمیشه.
سد از راه رود خونه میاد و اکسیژنو با خودش میاره.
نور هم به ته اب میرسه.
منظورم از پلاستیک بطری های آب یا نوشابس.
 
پاسخ : ایده های علمی

ـــــ
 
  • لایک
امتیازات: M.H.R
سلام دوستان،
ایده ها و مسال رو خوندم و به نظرم ما برای یه جامعه با عنوان علمی خیلی خوبیم، فقط باید از این پوسته به شاهرگ های چامعه نفوذ کنیم
یه شبکه اجتماعی برای مطرح کردن ایده ها میشناسم
Hamsa،
از کافه بازار میتونید بگیرید
باشد که موفق باشیم
 
من با توجه به زندگی چندماهه م توی طهرون به چندتا ایده درباره مترو رسیدم که چندباری هم با دوستام درمیون گذاشتم ولی به دید شوخی.
مثلا اینکه توی ورودی ها و تونل های مترو توربین بادی بذارن چون واقعا بادهای شدیدی میاد. مخصوصا ایستگاههایی مثل شریف و طرشت و شادمان و دروازه دولت.
یا اینکه یه تراشه رو توی یه غلاف کوچیک بذارن که بشه به بند ساعت وصلش کرد و به عنوان کارت مترو از اون استفاده کرد.
یا بجای راننده مترو و BRT از یک برنامه ریزی کامپیوتری استفاده بشه چون مسیرها کاملا مشخصه و با برنامه ریزی میشه کاری کرد که همه از ساعت دقیق رسیدن قطار باخبر بشن و معطلی ها کمتر بشه. این کار البته ابتدا به سختگیری مامورین انتظامات احتیاج داره که بعدش تبدیل به هنجار میشه.
 
  • لایک
امتیازات: MHO
مثلا اینکه توی ورودی ها و تونل های مترو توربین بادی بذارن چون واقعا بادهای شدیدی میاد. مخصوصا ایستگاههایی مثل شریف و طرشت و شادمان و دروازه دولت.
اون باد به نظرم ناشی از اختلاف فشاره و حرکت قطارهاست. قطار که میاد فشار میاره به هوا که جابجا میشه تو ایستگاه. بعد تو توربین بگذاری جلوی اون باد نیرو میگذاری دیگه. مشکل ایجاد نمیکنه؟

یا اینکه یه تراشه رو توی یه غلاف کوچیک بذارن که بشه به بند ساعت وصلش کرد و به عنوان کارت مترو از اون استفاده کرد.
جاکلیدی هایی جدیدا ساختن که میشه ازش استفاده اینجوری کرد. چون این تراشه مغناطیسی یک چیز اختصاصیه باید شرکت تولید کننده کارت مترو از اونا بسازه.

یا بجای راننده مترو و BRT از یک برنامه ریزی کامپیوتری استفاده بشه چون مسیرها کاملا مشخصه و با برنامه ریزی میشه کاری کرد که همه از ساعت دقیق رسیدن قطار باخبر بشن و معطلی ها کمتر بشه. این کار البته ابتدا به سختگیری مامورین انتظامات احتیاج داره که بعدش تبدیل به هنجار میشه.
اتفاقا یکی از دغدغه های سیستم های حمل و نقل ریلیه. در قدم اول دریافت آنلاین اطلاعاته از خطوط ریلیه. یعنی سیستمی که بفهمی قطار دقیقا رو کدوم ریله و کجاست. چون خطوط طولانی هستند و از سیستم GPS نمیشه استفاده کرد صرفا چون ریل رو نمیتونی تشخیص بدی باهاش. مورد بعدیش کنترل قطاره و حفظ یک ارتباط پایدار باهاش. شاید تو مترو مثلا اینکار راحت به نظر برسه اما تو مسیر قطار معمولی حتی یک جاهایی موبایل آنتن نمیده. ترکیبی از کارهای الکترونیکی مکانیکی و کامپیوتری لازمه و حجم بالایی از کار مهندسی.
 
اون باد به نظرم ناشی از اختلاف فشاره و حرکت قطارهاست. قطار که میاد فشار میاره به هوا که جابجا میشه تو ایستگاه. بعد تو توربین بگذاری جلوی اون باد نیرو میگذاری دیگه. مشکل ایجاد نمیکنه؟
والا بادی که من دیدم قوی تر ازین حرفاس. من خودم بدون یه سرماخوردگی شدید از این ایستگاهها بیرون نمیام.
جاکلیدی هایی جدیدا ساختن که میشه ازش استفاده اینجوری کرد. چون این تراشه مغناطیسی یک چیز اختصاصیه باید شرکت تولید کننده کارت مترو از اونا بسازه.
آره ولی از لحاظ دسترسی راحتتر میگم. چون کلید و کارت رو باید از جیب یا کیفت دربیاری ولی ساعت همیشه دستته.
اتفاقا یکی از دغدغه های سیستم های حمل و نقل ریلیه. در قدم اول دریافت آنلاین اطلاعاته از خطوط ریلیه. یعنی سیستمی که بفهمی قطار دقیقا رو کدوم ریله و کجاست. چون خطوط طولانی هستند و از سیستم GPS نمیشه استفاده کرد صرفا چون ریل رو نمیتونی تشخیص بدی باهاش. مورد بعدیش کنترل قطاره و حفظ یک ارتباط پایدار باهاش. شاید تو مترو مثلا اینکار راحت به نظر برسه اما تو مسیر قطار معمولی حتی یک جاهایی موبایل آنتن نمیده. ترکیبی از کارهای الکترونیکی مکانیکی و کامپیوتری لازمه و حجم بالایی از کار مهندسی.
قبول دارم که اینکار حجم بالایی از کار مهندسی و آماده سازی زیرساخته وگرنه مطمئنا تا الآن ساخته میشد چون ایده بدیهی ای به نظر میرسه و من فقط چون جایی رو پیدا کردم بیانشون کردم.
در آخر من همیشه حرفام یکم چاشنی طنز داره و امیدوارم چیزایی که نوشتم این تصور رو ایجاد نکنه که غیرجدی هستم.
 
یا اینکه یه تراشه رو توی یه غلاف کوچیک بذارن که بشه به بند ساعت وصلش کرد و به عنوان کارت مترو از اون استفاده کرد.
استفاده از اين فناوري واقعا ساده است ولي متاسفانه در ايران ظاهرا هيچ تلاشي براي آن نمي شود
در حال حاضر در بسياري از كشور ها شما مي توانيد به كمك Google Wallet يا Apple Pay موبايل خود يا مشابه ان بر روي ساعت هاي هوشمند به سادگي با عبور از درگاه مترو بدون هيچ اقدام اضافه اي مبلغ لازم را پرداخت كنيد
و در حالت ساده تر ان، بسياري از كارت هاي بانكي صرفا با نزديك دستگاه قرار گرفتن مبلغ را پرداخت مي كنند و شما صرفا با گذاشتن كيف پول حاوي كارت بر روي دستگاه مي توانيد به راحتي استفاده كنيد
و اين فناوري ها به نسبت متداول هستند اما متاسفانه در ايران زيرساخت هاي لازم وجود ندارد و انگيزه اي براي ساخت اين زيرساخت ها هم مشاهده نمي شود
-------------
یا بجای راننده مترو و BRT از یک برنامه ریزی کامپیوتری استفاده بشه چون مسیرها کاملا مشخصه و با برنامه ریزی میشه کاری کرد که همه از ساعت دقیق رسیدن قطار باخبر بشن و معطلی ها کمتر بشه. این کار البته ابتدا به سختگیری مامورین انتظامات احتیاج داره که بعدش تبدیل به هنجار میشه.
--
اين يكي هم در بسياري از كشور ها درست شده است ولي همچنان....
 
Back
بالا