- شروع کننده موضوع
- #1
مقوله ای ک عرفان و دین در یک جناح و علم و فلسفه در جناح دیگر با هم گلاویزن توش بحث رشد فردیه انسانه..
یک دید اینه ک من از ابتدا توسط خدا کامل زاده شدم.حتی پیش از خلقت من بنده سرشار از شناخت و معرفت بودم.این دید رو میتوان در عرفان ب وضوح دید(ز بالاییم و بالا میرویم)معتقدان ب این عقیده اینجوری ب دنیا نگاه میکنن ک من باید سعی کنم حجاب هایی ک میان شناخت درونی و ودیعه ی الهی من هست بردارم و بازگردم ب کمال خویشتن
دید بعدی در نقطه ی مقابل قرار داره و معتقده انسان از صفر شروع میکنه و هیچ نداره..و با تجربیاتش رشد میکنه و بالنده میشه
خواستم بدون بحث نقلی و آوردن سند از علم یا دین در مورد این مطلع حرف بزنیم.نظر شما چیه..
یک دید اینه ک من از ابتدا توسط خدا کامل زاده شدم.حتی پیش از خلقت من بنده سرشار از شناخت و معرفت بودم.این دید رو میتوان در عرفان ب وضوح دید(ز بالاییم و بالا میرویم)معتقدان ب این عقیده اینجوری ب دنیا نگاه میکنن ک من باید سعی کنم حجاب هایی ک میان شناخت درونی و ودیعه ی الهی من هست بردارم و بازگردم ب کمال خویشتن
دید بعدی در نقطه ی مقابل قرار داره و معتقده انسان از صفر شروع میکنه و هیچ نداره..و با تجربیاتش رشد میکنه و بالنده میشه
خواستم بدون بحث نقلی و آوردن سند از علم یا دین در مورد این مطلع حرف بزنیم.نظر شما چیه..