انسان در دنیایی بدون ساختار

[Radikal]

درود به همه ی دوستان

اغلب ما در زندگی به کلمه های فطرت ، ذات ، سرشت و ... برخوردیم و تا حدودی هم تعریفی از این کلمات داریم

حتی در کتاب های دین و زندگی دبیرستان هم از فطرت(سرشت خدا آشنا) نام برده شده

برای این که بحث به سمت سوال اصلی کشیده چند مثال میزنم

فرض کنید کودکی که تا به حال گنجشک و موش ندیده همراه پدرش در حال قدم زدن هست در همین لحظه یک موش و یک گنجشک رو توی آسمون میبینه که هر دو پرواز میکنن! قبول دارید برای این کودک هر دو(موش و گنجشک) به یک اندازه شگفت انگیز هست !؟
اما برای پدر کودک چی؟ آیا اون تعجب نمیکنه از دیدن موش پرنده در حالی که برای اون پرواز پرنده کاملاً معقول به حساب میاد؟

حالا مثالی دیگه بزنم دختری رو تصور کنید که در یکی از قبایل منزوی آفریقا زندگی میکنه و تقریباً برهنه هست و اطرافیانش هم برهنه هستند
برای این دختر سفر به کشوری مثل عربستان که زنانش با برقع پوشیده شدن احتمالاً عجیب و باور نکردنی هست! و برعکس یک دختر عرب اگر در همون قبیله بره شاید براش خیلی عجیب باشه پوشش اون افراد

اغلب هم شاید تجربه ش کرده باشید که کاری که برای فرد اول خوشایند هست برای فرد دیگری ممکنه نوعی توهین به حساب بیاد!

مثلاً ممکنه یک رفتار که در ایران نوعی بی احترامی محسوب بشه در کشوری دیگه به معنای احترام گذاشتن باشه مثلاً عارق بعد از غذا رو اغلب کاری ناپسند میدونن در حالی که چینی ها بر عکس این باور رو دارند

و امثال این چیز ها بسیار هست!

و هدف از زدن این تاپیک بحث سر ساختار گرایی اخلاقی هست نه طبیعی یعنی خوب و بد هایی که جامعه و خانواده برای فرد تعریف میکنه

و چند سوال :

آیا اخلاقیات زاده ی ساختار ها هست یا سرشت ؟( لطفاً دلیل هم ارائه بدید!)

اگر انسان در محیطی بدون ساختار اخلاقی رشد کنه باز هم کلمه ی فطرت و سرشت و... برای اون صادق هست؟

دنیای فاقد ساختار اخلاقی چطور دنیایی میبینید؟

انسانی که در محیط بی ساختار رشد کنه با چه اخلاقیات و روحیاتی بزرگ خواهد شد ؟

آیا اصلاً میشه یک انسان رو در محیطی فاقد ساختار اخلاقی پرورش داد؟

 

[SpardaX]

پاسخ : انسان در دنیایی بدون ساختار

به نظر من اخلاقیات زاده ی قوانین جامعه هستن.مثال های زیادی هم خودتون زدید.تفاوت هنجار ها در شرایط اجتماعی و تاریخی متفاوت می تونه مدرکی برای تاییدش باشه.
انسان رو میشه خارج از تاثیر مستقیم اجتماع و ساختار های اجتماعی پرورش داد،اگر منظور از اجتماع افراد یه کشور باشه.اما در هر صورت پدر و مادر و سایر اعضای خانواده و تاثیراتی که روی فرد میذارن "متغیر های خارج از کنترل" هستن.اما متغیر های خارج از کنترل دیگه ای هم در شکل دادن اخلاقیات دخیلن.مثل ژن هایی که شخص از والدین به ارث میبره.تو مجله ای خوندم تحقیقات ثابت کرده که میل به فرمانبرداری یا عدم فرمانبرداری،بیشتر وابسته به ژن هاست تا محیط طبیعی و تربیت خانوادگی(اینا هم موثرن،اما ژن موثر تره).حالا اگه کودکی در یک خانواده ی مذهبی به دنیا بیاد،ممکنه ژن هاش باعث بشن که اتیست بشه.یا بالعکس.
مقوله ی اخلاقیات بسیار پیچیده ست.اما سیر دیالکتیکی تاریخ به سمت نفی وجود فطرت یا اونچه که شما سرشت خدا آشنا می خوانید هست چون اخلاقیات امروزه مفهوشون با مفهومی که در زمان گذشته داشتن بسیار فرق می کنه.امروزه ما خطکشی به اسم "حقوق بشر" داریم که باید اخلاقیاتمون رو باهاش بسنجیم.هیچ قانون اخلاقی نباید حقوق بشر رو زیر پا بزاره.

 

[پوریا]

پاسخ : انسان در دنیایی بدون ساختار

@رادیکال:یادته دقیقا توی ی تاپیک گفته بودی خدا اعتقاد ب یک مادر است و این نیاز بشر است و چون مادر داشتیم الان اصرار داریم خدا داشته باشیم و..؟
دقیقا داری همون بحث رو با فرمت دیگه ای اینجا مطرح میکنی و تعمیمش میدی
ببینید دوستان اگر بنده تا هجده سالگی در مکانی قرار بگیرم بدون هیچ آموزشی(همینکه من رو حبس کنید توی ی اتاق باز آموزش داره.شما ب من دبیر و کتاب ندادید برای آموزش اما ب جاش ب من دیوار رو ب روم رو دادین تا بتونم چیزی بفهمم در موردش.خیر منظور بنده قطع ارتباط کلی با جهانه.چیزی مثل خلا و بی وزنی محض ک البته در تئوری امکان ناپذیره ک چنین شخصی زنده بمونه اما فرض کنید زنده بمونه)رشد جسمانی کردم و ذهنم هیچ ایده ای نداره..
من یادمه سال دوم دبیرستان از معلم زبان فارسیمون ک گویا دکترای این رشته رو داشت پرسیدم در این حالت ذهن این آدم اصلا زبان داره یا نه؟و ایشون بنده رو پیچوند اگه درست یادم باشه و هممون میدونیم ک نه زبان نداره..
یعنی زبان ک پیش نیاز فلسفه و نتیجه گیری است هم در این فرد دیده نمیشه.چ رسد ب نتیجه گیری اخلاقی..
با این اوصاف آیا همه چیز محیط است؟
جواب بسیار ساده است.همه چیز بیش از حد تئوری وار جلو آورده شدن..پس هیچی نمیشه در موردش گفت
حدس بنده مجددا یک جبر وحشتناکه هم با محیط و هم با ژنتیک.اما همین ژن ها بخشی از نقش رو سلب میکنن از محیط و وراثت..

 

[Radikal]

پاسخ : انسان در دنیایی بدون ساختار

به پوریا عابدی: گفتم که ساختار طبیعی نه ، ساختار اخلاقی
یعنی برای اخلاقیات خوب و بد تعریف نشه
یعنی یک آدم رو در طبیعت رها کنن بدون هیچ انسان دیگه ای و هیچ ارتباط دیگه
آیا اون بچه اگر بزرگ بشه باز هم اخلاق داره؟ باز هم سرشت داره؟

 

[SpardaX]

پاسخ : انسان در دنیایی بدون ساختار

به پوریا عابدی: گفتم که ساختار طبیعی نه ، ساختار اخلاقی
یعنی برای اخلاقیات خوب و بد تعریف نشه
یعنی یک آدم رو در طبیعت رها کنن بدون هیچ انسان دیگه ای و هیچ ارتباط دیگه
آیا اون بچه اگر بزرگ بشه باز هم اخلاق داره؟ باز هم سرشت داره؟

خوب از اونجایی که انجام آزمایشی مبتنی بر روش علمی که بشه باهاش جواب سوال شما رو پیدا کرد غیر ممکنه،این سوال هم به لیست بلند بالای سوالات تصمیم ناپذیر اضافه میشه.یعنی گزاره ای که هم خودش و هم نقیضش به یک اندازه درستن.

 

[پوریا]

پاسخ : انسان در دنیایی بدون ساختار

منم دقیقا همینو گفتم رادیکال.بخون پستمو دوباره..
کاملا با بنجامین موافقم.سوال شما بسیار هیجان انگیز و در عین حال بسیار از دسترس ما دور است