با چشم‌هایمان بشنویم/با گوش‌هایمان ببینیم

  • شروع کننده موضوع
  • #1
ارسال‌ها
1,864
امتیاز
10,531
نام مرکز سمپاد
شهیدبهشتی
شهر
زنجان
سال فارغ التحصیلی
1393
دانشگاه
دانشگاه تهران
تلگرام
اینستاگرام
من بازم اومدم یه تاپیک بزنم نیمه کاره ولش کنم برم. :))

چند وقت پیش داشتم تلویزیون نگاه می‌کردم، که صداش یهو قطع شد. از اونجایی که بنده گشاد تشریف دارم، حوصلم نشد بررسی کنم ببینم مشکلش از کجاست. فکر کردم، چه خوب می‌شد اگه بتونم با چشم‌هام صدای طرف رو بشنوم و اموراتم بگذره. خب، البته این مدل اتفاق قبلاً هم برام افتاده بود و بهش فکر کرده بودم. همین ایده رو پرورش دادم، تا رسیدم به این‌که «اگر ما بدونیم یک متنی نوشته آلفرد هیچکاک هست، ناخودآگاه اون متن رو با صدای مرحوم می‌خونیم. یعنی، وقتی که داریم متن رو می‌خونیم، صدای مرحوم در ذهن‌مون تداعی می‌شه.»

بنابراین، خوبه یه بحثی داشته باشیم در این زمینه که، آیا می‌شه با تغییر دادن رنگ و فونت و بقیه المان‌های[nb]رنگ و فونت رو مثال زدما. تمرکز نکنید رو رنگ و فونت[/nb] یک نوشته، تصورات مختلفی در مورد صدای نویسنده اون نوشته برای خواننده ایجاد کرد؟

مثال می‌زنم. در مقایسه متنی که bold هست با متنی که italic هست، آیا ما تصور یکسانی نسبت به صدای نویسنده اون پیدا می‌کنیم؟
 

Behrad

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
509
امتیاز
8,772
نام مرکز سمپاد
شهید دستغیب یک
دانشگاه
دانشگاه تهران
پاسخ : با چشم‌هایمان بشنویم/با گوش‌هایمان ببینیم

شاید Stroop Effect رو بتونیم یه‌جورایی به این چیزی که می‌گی ربط بدیم. خلاصه‌ش اینه‌که شما «رنگ» نوشته رو می‌بینید و این رنگ توی خوندن «اسم» نوشته اختلال ایجاد می‌کنه.
برای شروع خوبه. موافق‌اید همین بحث رو جلو ببریم؟
 
بالا