پاسخ : سمپاد یا طرح شهاب ( سمپاد فانی میشود؟ )
عارضم به عرضتون که چند تا نکته رو اضافه کنم
توی فنلاند هیچ برنامۀ ویژه‌ای برای بچه‌های بااستعداد وجود نداره و همۀ بچه‌ها کنار هم درس می‌خونند. (فنلاند موفق‌ترین سیستم آموزشی دنیا رو داره) البته اصلاً نمیشه شرایط و امکانات یه کشوری مثل فنلاند رو با ایران مقایسه کرد، ولی می‌بینیم که با این سیستم چقدر خوب نتیجه میگیرن.
نتیجه در سطح دانش آموزی یا بالاتر (دانشجویی و در کل جامعه)؟
با این که سطح خیلی خوبی دارن ولی به نسبت اون در عرصه جهانی موفق نبودن
ژاپن هیچ برنامه‌ای برای دانش‌آموزان تیزهوش نداره و باز هم توی امتحان‌های بین‌المللی خیلی خوب نتیجه می‌گیرند.
دانش آموزای ژاپن یه خصوصیتی دارند که ما نداریم،اون سر خود تلاش کردن هستش... اکثر ما نیاز به یه لیدر داریم تا بالای سرمون باشه و کنترل کنه که یه زمانی منحرف نشیم از مسیر اما اونها خودشون به طور اتوماتیک وار تلاش چند برابری نسبت به میانگین ما انجام میدن
در ضمن،در سطح دانشجویی خیلی به افراد تیزهوش در اونجا بها داده میشه که عملا با ما که در سطح دانش آموزی هم این کار رو انجام میدیم یر به یر میشه(حتی یکم کفه ترازو به نفع اونها سنگینی میکنه)
توی آمریکا بچه‌های تیزهوش معمولاً کنار بقیۀ بچه‌ها درس می‌خونند ولی برنامه‌های آموزشی متفاوتی دارند.
بعد از زمانی که جنگ جهانی تموم شد (و همچنین در همون زمان جنگ) آمریکا بسیار بسیار پیشرفت کرد
دلیلش چی بود ؟ همه نوابغ رفتن توی اون کشور و این طور شد که الان حرف اول رو می‌زنه
به نظر شما چی شد که پروفسور میرزاخانی فیلدز گرفت؟ دلیلش به خاطر محیط خوب و ایده پروری بود که اون ور فراهم شد وگرنه یک شخص بسیار بزرگی هستند به اسم آقای کسری علیشاهی، ایشون تقریبا از هم دوره های پروفسور هستند و از دید کسانی که ایشون رو و همچنین پروفسور رو دیدن اکثرشون این نقطه نظر مشترک رو دارن که آقای علیشاهی استعداد بیشتری نسبت ایشون دارن اما چی شد که الان پروفسور میرزا خانی بزرگترین ریاضی دان زن هستند ولی آقای علیشاهی به مقام عالی ای در سطح بین المللی دست پیدا نکردن، میرسیم به همون عامل جدا کردن افراد با استعداد از بقیه.
در آمریکا کلا اوضاع فرق داره،اونجا چیزی به اسم فقط برق شریف و دندون فلان دانشگاه و لثه ی اون دانشگاه وجود نداره
مردم دورهمی میرن درس میخونن(البته بعضا نمیخونن) و بعد بنا به دیدگاه ها و سلیقه هاشون میرن دانشگاه یا کالج و بعد مشغول به کارشون میشن،اما در ایران اینطور نیست.اینکه آمریکا در اکثر زمینه ها اول هستش فقط به خاطر جمع کردن نابغه ها و بها دادن و سرمایه گذاری کردن رو اونهاست و لاغیر
تو آمریکا سطح درسی هم واقعا بالا نیست و میتونم با اطمینان بگم اکثر بچه هاشون خنگ هستن و اگر خود منو و شما بریم با یکی به طور دلخواه خودمون رو از لحاظ سطح هوشی و درسی چلنج کنیم به احتمال قریب به یقین ما جلوتر هستیم
در ضمن من یه نکته ای خارج از بحث رو اضافه کنم که شنیدنش بی فایده نیست؛ در زمانی که آلمان به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد. شوروی دانشمندای شرق آلمان رو استفاده کرد و آمریکا غرب آلمان رو و به همین دلیل انقدر پیشرفت چشمگیر داشتند در همه زمینه ها و ایران هم بنا به محدودیت هایی که وجود داره بهتره این سیاست رو اتخاذ کنه که با سمپاد پیش بره و اون رو منحل نکنه
کلاً مشابه این طرح توی بعضی کشورها اجرا میشه و نتیجه‌اش خیلی هم بد نبوده. ولی خب وضع آموزش و پرورش و معلم‌ها توی ایران اصلاً خوب نیست و این طرح احتمالاً باعث میشه به بچه‌های بااستعدادتر ظلم بشه. و ممکنه مقایسه کردن ایران با این کشورها کار اشتباهی باشه.
در کل نمیشه ایران رو مقایسه کرد با کشوری،اینجا یه سری محدودیت هایی وجود داره که در خارج از کشور وجود نداره و در بعضی موارد برعکس
اما در ایران با توجه به نظام آموزشی اینکه یه سری از افراد جدا بشن و سازمانی به اسم سمپاد رو تشکیل بدن واقعا موثر بوده و خیلی طرح خوبی بوده و اگر سمپاد منحل بشه یا عواملی باعث شن روندی نزولی رو در پیش بگیره مطمئنا باعث تضعیف سطح آموزشی میشه و به ضرر همه هستش
بابت طولانی شدن عذر میخوام
