امروز در تاریخ علم

[Lorca]

در این تاپیک می‌‌خوایم وارد تونل زمان بشیم و ببینیم امروز توی علم چه اتّفاقاتی افتاده. اگر در یک تاریخ، چند اتّفاق مهم افتاده باشه، می‌تونید توی هر پست، اتّفاقات مهم رو نام ببرید، امّا حتماً توضیح کوچکی راجع به اون اتّفاقات بدید، یا یک واقعه رو انتخاب کنید و توی پست، بسط بدید. برای مثال، وقتی می‌رسیم به تاریخ بیست و پنجم آپریل، سالگرد کامل شدن پروژه‌ی ژنوم انسان و روز ملّی DNA، راجع به این پروژه توضیح بدید. در طول زمان، تقویمی از وقایع علمی مهم اینجا درست خواهد شد :]

× لطفاً از دادن پست‌هایی که حاوی تاریخ تولّد چند دانشمنده، خودداری کنید؛ اگر خواستید بزرگداشت یک دانشمند رو توی یک پست برگزار کنید، به مناسب تولّد/مرگش، توی تاپیک مشاهیر معاصر پست بدید. چیزی که مدّنظر منه، اینه که اینجا حالت علمی‌تری داشته باشه و به بهانه‌ی بزرگ‌داشت دستاوردهای تاریخی و مناسبت‌های مهم تاریخی، راجع به جزئیات علمی تا حدودی اطّلاع‌رسانی بشه. در نتیحه، لطفاً سعی کنید پست‌هاتون پربار باشه، و شامل بیوگرافی نباشه صرفاً.

× نیازی نیست پُست‌ها قالب ویژه‌ای داشته باشن، امّا در هر ارسال، در قسمت موضوع، از قالب زیر پیروی کنید:

[روز + ماه] : [عنوان واقعه]

مثال:

[۲۵ آپریل] : روز ملّی DNA
[۱۱ جولای] : نخستین توالی‌یابی نمونه‌ی DNA مربوط به انسان‌های نئاندرتال
[۱۰ سپتامبر] : سالگرد آغاز به کار برخورددهنده‌ی LHC در CERN

 

[Lorca]

[۳۰ می] : سالگرد پرتاب کاوش‌گر مرّیخی مارینر ۹ به فضا

Mariner 9 Mars probe​

» در ۳۰ می سال ۱۹۷۱، کاوش‌گر مارینر ۹[nb]Mariner 9[/nb] از پایگاه نظامی کیپ کِنِدی در فلوریدا، ایالات متّحده، به فضا پرتاب شد. مارینر ۹ در نوامبر همان سال به مرّیخ رسید و نخستین کاوش‌گر فضایی بود که در مدار یک سیّاره‌ی دیگر قرار گرفت. مارینر ۹ مجهّز به دوربین‌های متعدّد، طیف‌سنج مادون قرمز و فرابنفش و ابزار مختلف اندازه‌گیری و سنجش شرایط جوّی مرّیخ بود. هدف مارینر ۹، به انجام رساندن مأموریت‌هایی بود که پس از فعالیّت‌های کاوش‌گرهای مارینر ۶ و ۷ تعیین شده بود: نقشه‌برداری بالای ۷۰٪ از سطح مرّیخ از ارتفاع نسبتاً کم [۱۵۰۰۰ کیلومتر] و با دقّت بالا [از یک کیلومتر بر پیکسل تا ۱۰۰ متر بر پیکسل]. هم‌چنین، مارینر ۹ به گونه‌ای طرّاحی شده بود تا با استفاده از طیف‌سنج مادون‌قرمز، فعّالیت آتش‌فشان‌هایی را که ممکن بود وجود داشته باشند اندازه‌گیری کند. بررّسی شرایط اتمسفر مرّیخ و دو قمرش، فوبوس[nb]Phobos[/nb] و دیموس[nb]Deimos[/nb] نیز در دستور کار مارینر ۹ بود. [nb]Mariner 9: Trajectory Information [/nb] [nb]Mariner 9: Missions to Mars[/nb]

مارینر ۹ در انجام تمام مأموریت‌هاش از حد انتظار موفّق‌تر ظاهر شد؛ در طول ۳۴۹ روز که این کاوش‌گر در مدار مرّیخ گذراند، ۷۳۲۹ تصویر به زمین فرستاد که بیش از ۸۵٪ سطح مرّیخ را پوشش می‌دادند. این تصاویر نشان‌دهنده‌ی بستر‌های آبی، صخره‌ها، آتش‌فشان‌های غول‌پیکر خاموش [مانند Olympus Mons]، درّ‌ها [برای مثال Valles Marineris که به افتخار موفّقیت خود مارینر ۹ این نام را برایش برگزیدند]، شواهدی مبنی بر وجود آب و فرسایش سطحی، اقمار مرّیخ و غیره بودند. [nb]Mariner 8 & 9 probes[/nb]


سرانجام، پس از تمام سوخت کنترل ارتفاع، در ۱۷ اکتبر سال ۱۹۲۷، ارتباط مارینر ۹ با ناسا قطع شد و این کاوش‌گر خاموش و رها شد تا به مأموریت زیبای خودش پایان داده باشه :‌]

 

[Lorca]

[۵ جولای] : روز تولّد دالی، گوسفند کلون‌شده

» در پنجم جولای سال ۱۹۹۶، در چنین روزی، دالی[nb]Dolly[/nb]، یک گوسفند کلون‌شده، در مؤسسه‌ی حقیقاتی راسلین[nb]Roslin Institute[/nb] واقع در ادینبورو، اسکاتلند، به دنیا آمد. پژوهش‌گران برای به وجود آوردن دالی، هسته‌ی یک سلول متعلّق به گوسفندی از نژاد Scottish Blackface را از آن خارج کردند، و هسته‌ی یک سلول پستانی متعلّق به گوسفندی از نژاد Finn-Dorset را در آن قرار دادند. با ورود ژنوم درون هسته‌ به سلول جدید، ژن‌ها بازبرنامه‌ریزی[nb]reprogram[/nb] شدند و با ایجاد یک شوک توسّط جریان مستقیم برق، سلول حاصل شروع به انجام تقسیمات جنینی کرد. پژوهش‌گران ۴۳۴ بار تلاش کردند تا سرانجام، دالی حاصل شد. وقتی مراحل اوّلیه‌ی جنینی سپری شدند، جنین دالی به رحم یک گوسفند سوّم منتقل شد تا حاملگی طبیعی را بگذراند، و سرانجام، در روز پنجم جولای، دالی به دنیا آمد. اهمیّت شگفت‌انگیز این آزمایش در این بود که نشان داد مادّه‌ی ژنتیکی گرفته شده از یک سلول تمایزیافته و بالغ، که برنامه‌ریزی شده تا فقط عدّه‌ی خاص و مشخّصی از ژن‌ها را بیان کند، با ورود به یک سلول بدون هسته، بازبرنامه‌ریزی می‌شود و می‌تواند منجر به ایجاد یک ارگانیسم کامل و بالغ شود.

کیث کمپبل[nb]Keith Campbell[/nb]، زیست‌شناسی بود که کلیدی‌ترین نقش را در تیم پژوهشی به سرپرستی یان ویلموت[nb]Ian Wilmut[/nb] داشت که نهایتاً موفّق شدند نخستین پستاندار کلون‌شده در جهان را ایجاد کنند. [nb]Cloning Dolly the sheep[/nb] [nb]Dolly the sheep in the museum of Scotland[/nb]

 

[Ali Kh]

[۵ جولای] : سالروز اختراع ترانزیستور

در روز 5 جولای 1951 آقایان ویلیام شاکلی، جان باردین و والتر براتین موفق شدند در آزمایشگاه های بل دانشگاه استنفورد ترانزیستور را اختراع کنند.ترانزیستور از سوی بسیاری بعنوان یکی از بزرگترین اختراعات در تاریخ نوین مطرح شده‌است، در رتبه بندی از لحاظ اهمیت در کنار ماشین چاپ، خودرو و ارتباطات الکترونیکی و الکتریکی قرار دارد. ترانزیستور عنصر فعال کلیدی در الکترونیک مدرن است.قیمت کم، انعطاف پذیری و اطمینان از ترانزیستور یک قطعه همه کاره برای وظایف غیرمکانیکی مثل محاسبه دیجیتال ساخته‌است .قبل از گسترش ترانزیستورها، لامپ‌های خلاء قطعات فعال اصلی تجهیزات الکترونیک بودند.مزایای بسیار ترانزیستور ها بر لامپ های خلا باعت ترجیح آن ها بر لامپ های خلا در صنعت شد.تلاش های شاکلی برای اقتصادی کردن ترانزیستور در سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ منجر به این شد که سیلیکون ولی در کالیفرنیا به عنوان مهد اختراعات الکترونیکی مطرح شود.

آقایان ویلیام شاکلی، جان باردین و والتر براتین جایزه نوبل فیزیک را در سال 1956 برای اختراع ترانزیستور دریافت کردند.

 

[Ali Kh]

[۲۱ جولای] : سالروز ثبت پایین ترین دمای کره زمین

در سال 1983 در چنین روزی دانشمندان مستقر در ایستگاه وستوک در قطب جنوب موفق شدند که پایین ترین دمای کره زمین تا به امروز به مقیاس 89/2- را به ثبت برسانند.

 

[Lorca]

[۲۰ و ۲۱ جولای] : سالگرد نشستن انسان بر سطح ماه

[غُرغُر] اگر من نتونم به هر دلیلی دو روز بیام سایت، آیا این واقعه‌ی تاریخی و خارق‌العاده باید ندیده گرفته بشه و کسی پست نذاره؟ درسته این؟

ادوین آلدرین بر سطح ماه در عکسی که نیل آرمسترانگ از او گرفت.​

» در ۱۶ جولای سال ۱۹۶۹، موشک Saturn V که حامل فضاپیمای آپولو ۱۱ بود از فرودگاه کیپ کندی[nb]Cape Kennedy[/nb] در حالی که فضانوردان نیل آرمسترانگ[nb]Neil Armstrong[/nb]، مایکل کالینز[nb]Michael Collins[/nb] و ادوین آلدرین[nb]Edwin "Buzz" Aldrin[/nb] را به همراه داشت، به هوا برخاست. در ۲۰ جولای، ماجول عقاب از فضاپیما جدا و فرود بر روی سطح ماه را آغاز کرد. برنامه‌ی ابتدایی این بود که فضانوردان پس از فرود به مدّت پنج ساعت استراحت کنند، امّا فضانوردان تصمیم گرفتند برنامه‌ی قدم گذاشتن بر سطح ماه را زودتر آغاز کنند، چرا که معتقد بودند هیجان‌زده‌تر از این هستند که بتوانند بخوابند. در ساعت ۲:۳۹ [UTC] روز دوشنبه ۲۱ جولای، نیل آرمسترانگ دریچه‌ی ماجول را گشود و در ۰۲:۵۱ پایین رفتن از پلّه‌کان به سمت سطح ماه را آغاز کرد و در ساعت ۲:۵۶:۱۵، بر سطح ماه قدم گذاشت. حدّاقل ۶۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان از تلویزیون منظره‌ی قدم گذاشتن گونه‌ای را که شصت و شش سال پیش تنها موفّق به اختراع هواپیما شده بود، بر سطح ماه تماشا کردند. آرمسترانگ هنگامی که هنوز روی پلّه‌کان بود، پلاکی که متصّل به پایه‌ی پلّه‌کان ماجول بود را رونمایی کرد؛ بر روی این پلاک تصویر دو نیم‌کره‌ی کره‌ی زمین دیده می‌شود و زیر آن، امضای فضانوردان و رئیس جمهور وقت آمریکا، به همراه یک نوشته دیده می‌شود:

اینجا، جولای ۱۹۶۹ پس از میلاد، انسان از سیّاره‌ی زمین برای نخستین بار بر روی ماه قدم گذاشت. ما در صلح برای همه‌ی انسان‌ها آمدیم.​

پس از توصیف سطح ماه تحت عنوان «ذرّات سطحی ریز و پودرمانند»، آرمسترانگ نخستین قدم بر روی کره‌ی ماه را برداشت و گفت:

«این یک قدم کوچک برای یک فرد و جهشی بزرگ برای انسان است»​

پس از گذراندن ۲۱/۵ ساعت روی سطح ماه، فضانوردان آماده‌ی فرایند بازگشت به زمین شدند. آن‌ها بر روی سطح ماه ابزار علمی هم‌چون یک منعکس‌کننده‌ برای آزمایش نشانه‌گیری ماه با لیزر و لرزه‌سنجی برای اندازه‌گیری ماه‌لرزه بر جا گذاشتند. همچنین، یک بازوبند مربوط به مأموریت آپولو ۱، یک شاخه‌ی زیتون طلایی به نشانه‌ی صلح، و یک دیسک سیلیکونی حاوی پیام. پیام روی دیسک حاوی بیانه‌های صلح از چند رئیس جمهور ایالات متّحده [آیزنهاور، کندی، جانسون و نیکسون] و پیام‌هایی از رهبران ۷۳ کشور جهان است. [nb]Apollo 11 Mission Overview[/nb] [nb]Apollo 11 HD Videos[/nb]

 

[Ali Kh]

[۲۳ جولای] : پرتاب تلسکوپ فضایی چاندرا توسط ناسا

تلسکوپ فضایی چاندرا یا تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا یک تلسکوپ فضایی ساخته شده به‌وسیلهٔ ناسا است که در سال 1999 به فضا پرتاب شد. تمامی فعالیت های این تلسکوپ در زمینه پرتو های x است.

چاندرا، تلسکوپ پرتو ایکس با بالاترین فناوری، آن‌قدر حساس است که می‌تواند از ذراتی که در اعماق فضا به درون سیاه‌چاله‌ها می‌افتند عکس بگیرد.تلسکوپ‌های پرتو ایکس، نسبت به تلسکوپ‌های نور مرئی، پدیده‌هایی با انرژی بالاتر را رصد می‌کنند. چاندرا با تحلیل اُفت‌وخیزهای انرژی در سطح پرتوهای ایکسْ تصاویری از عالم ثبت می‌کند و در این کار از مجموعه‌ای از آینه‌های لوله‌شکل استفاده می‌کند که در مجموع دهانه‌ای به قطر ۲٫۷ متر می‌سازند. از آن‌جاکه تصاویر این رصدخانه با امواج انرژی بسامد بالاتر ساخته می‌شوند از تصاویر هابل واضح‌ترند و چاندرا ابزار حساس‌تری محسوب می‌شود؛ این تلسکوپ ۲۵ بار حساس‌تر از هر تلسکوپ پرتو ایکس دیگری است. این رصدخانه‌ی فضایی همچنین در مداری ۲۰۰ بار دورتر از هابل به دور زمین می‌گردد، بنابراین می‌تواند نگاه ژرف‌تری به فضا بیندازد و تا ۱۰ میلیارد سال نوری دورتر از زمین را ببیند.
رصدخانه‌ی پرتو ایکس چاندرا تصاویر بسیار واضحی از بقایای ابرنواختری، اختروش‌ها، ستاره‌های منفجرشونده، سیاه‌چاله‌ها، سحابی‌ها، و ماده‌ی تاریک و نیز دیگر پدیده‌ها گرفته است. دانشمندان بر این باورند که چاندرا سهم شگفت‌انگیزی در درک ما از منشأ حیات خواهد داشت. البته تلسکوپ فضایی دیگری هم داریم که عالم را در طول‌موج دیگری رصد می‌کند.

 

[Ali Kh]

[۲۴ جولای] : پایان پروژه آزمایشی آپولو - سایوز با فرود آم

پروژه آزمایشی آپولو-سایوز[nb] Apollo–Soyuz Test Project [/nb] نخستین مأموریت فضایی مشترک بین آمریکا و شوروی و نخستین همکاری فضایی بین‌المللی بود. این مأموریت در ۲۴ تیر ۱۳۵۴ (۱۵ ژوئیه ۱۹۷۵) آغاز شد و در طی آن، فضاپیمای آمریکایی آپولو و فضاپیمای روسی سایوز در مدار زمین به هم متصل شدند و فضانوردان آنها باهم عملیات مشترکی را به انجام رساندند. پروژه آپولو-سایوز چه به لحاظ فنی و چه از نظر سیاسی عملیات مهمی محسوب می‌شود.

این پروژه در اصل برنامه‌ای نمادین و سیاسی در دوره‌ای از تنش‌زدایی بین روابط ابرقدرت‌های شرق و غرب بود. با این حال، فضانوردان در طی آن آزمایش‌های علمی و فنی مهمی را به انجام رساندند. از جمله این آزمایش‌های علمی می‌توان به ایجاد خورشیدگرفتگی مصنوعی توسط آپولو اشاره کرد، تا فضانوردان روسی در سایوز بتوانند از این فرصت استفاده کرده، برای نخستین بار از فضا از تاج خورشید عکس‌برداری کنند. همچنین پروژه آپولو-سایوز برای مهندسان آمریکایی و روسی این امکان را فراهم کرد که کارکرد سیستم‌های فضایی متفاوتشان را با هم هماهنگ کنند. نتایج این هماهنگی بعدها برای اتصال فضاپیمای شاتل آمریکا به ایستگاه فضایی میر و نیز ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی به کار رفت.

در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی، در دوره‌ای موسوم به «تنش‌زدایی» برای مدتی یخ‌های سیاسی بین دو قطب غرب و شرق یعنی آمریکا و شوروی ذوب شد. ریچارد نیکسون نخستین رئیس جمهور ایالات متحده بود که به مسکو سفر کرد. برژنف و نیکسون مذاکراتی را جهت کاهش خصومت و رقابت نظامی بین دو کشور و افزایش همکاری دوجانبه آغاز کردند.
توافق‌نامه و اهدافویرایش

نقطه عطف این همکاری‌های دوجانبه، همکاری در عرصه فضایی بود و منجر به امضای موافقتنامه «پروژه آزمایشی آپولو-سایوز» در ۲۴ مه ۱۹۷۲ بین ریچارد نیکسون و الکسی کاسیگین در مسکو شد.طی این موافقتنامه، قرار بر این شد که فضاپیماهای سایوز و آپولو در مدار زمین با هم ملاقات کرده و متصل شوند، و فضانوردان روسی و آمریکایی در مدار زمین میهمان هم باشند. علاوه بر انگیزهٔ سیاسی، اهداف فنی پروژه عبارت بود از:

سازگاری سامانه‌های فضایی شوروی و آمریکا
آزمایش سخت‌افزار و سامانه‌های اتصال فضاپیماها
آزمایش سامانه‌ها و ابزار ضروری برای انتقال فضانوردان بین فضاپیماهای متفاوت، بررسی امکان اجرای ماموریت‌های نجات اضطراری بین‌المللی در فضا
تلاش برای سازگار کردن سامانه‌های کنترل و ناوبری زمینی در دو کشور
گسترش همکاری‌های فضایی در آینده

سرانجام در روز ۲۴ تیر ۱۳۵۴ (۱۵ ژوئیه ۱۹۷۵)، فضاپیمای سایوز-۱۹ با فرماندهی الکسی لئونوف و خلبانی والری کوباسوف به فضا پرتاب شد. به فاصله هفت ساعت و نیم، فضاپیمای آپولو ۱۸ نیز به فضا پرتاب شد. این فضاپیماها دو روز بعد در مدار زمین به هم ملحق و متصل شدند، و سه ساعت پس از اتصال، با بازشدن دریچه ارتباطی بین آنها، فضانوردان آمریکایی با کیهان‌نوردان روسی دست دادند و به عنوان میهمان به فضاپیمای سایوز وارد شدند.

پیش‌بینی شده بود هنگام بازشدن دریچه بین سایوز و آپولو و دست دادن فضانوردان روسی و آمریکایی، فضاپیماها بر فراز شهر ساحلی کوچکی به نام باگنر ریجس در منطقه ساسکس در جنوب بریتانیا در پرواز باشند. اما تأخیری کوچک باعث شد این رویداد بر فراز شهر مِس در فرانسه رخ دهد.

برنامه این میهمانی فضایی از قبل به دقت تنظیم شده بود. وجهه سیاسی این مأموریت اهمیت زیادی داشت، و تصاویر میهمانی فضایی به‌طور زنده در سراسر جهان پخش می‌شد. رؤسای دولت آمریکا و شوروی به‌طور زنده برای فضانوردان پیام فرستادند. در این میان الکسی لئونوف دو سورپرایز برای میهمانان داشت:

ظرف نوشیدنی محتوی بُرش یا سوپ چغندر، اما با نشان یک ودکای معروف روسی! این موضوع باعث تعجب و سپس خنده فضانوردان و مراکز کنترل زمینی شد.
نقاشی از چهرهٔ هر سه فضانورد آمریکایی، که او در طول دوره تمرین مشترک برای این مأموریت نقاشی کرده بود. الکسی بالای صفحات نوشته بود: «تقدیم به دلیرمردان دنیای ما» و پای هر نقاشی نیز علاوه بر امضای الکسی، پیامی به این مضمون وجود داشت: «به سایوز خوش آمدید، باز هم تشریف بیاورید».

توماس استافورد هم برای میهمانان روس یک سورپرایز آماده کرده بود: وی شخصاً از کانوی توئیتی، خواننده آمریکایی سبک کانتری، خواسته بود که مشهورترین آهنگ سال ۱۹۷۵ خود به نام Hello Darling را به زبان روسی بخواند و ضبط کند.یک ساعت پیش از جدا شدن دو فضاپیما، این آهنگ از فضا برای فضانوردان روس و شنوندگان روی زمین پخش شد.

در این مأموریت برای نخستین بار ماشین حساب الکترونیکی HP-65 توسط فضانوردان آپولو به فضا حمل شد؛ ماشین حساب الکترونیکی در آن دوران پدیده‌ای نوین به شمار می‌آمد. این ماشین حساب به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده بود که بتواند در صورت از کار افتادن کامپیوترهای آپولو، بخشی از کار آنها را انجام دهد.

در طول مدت اتصال، فضانوردان عملیات جداسازی و اتصال مجدد سایوز و آپولو را هم آزمایش کردند. پس از آخرین مانور جدا شدن فضاپیماها، آپولو با انجام مانوری خود را بین سایوز و خورشید قرار داد و خورشیدگرفتگی مصنوعی ایجاد کرد. کیهان‌نوردان سایوز از این فرصت برای برداشتن عکس‌های دقیق از تاج خورشید استفاده کردند.روی هم رفته، سایوز به مدت ۵ روز و آپولو به مدت ۹ روز در مدار زمین باقی ماندند و پس از جدایی هرکدام به فعالیت‌ها و آزمایش‌های خود ادامه دادند.
فضاپیمای سایوز بدون مشکل خاصی طبق برنامه قبلی در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۵۴ (۲۱ ژوئیه ۱۹۷۵) به زمین فرود آمد. بازگشت و فرود آپولو در روز ۲ مرداد (۲۴ ژوئن) آغاز شد. در راه برگشت به خاطر اشتباه فضانوردان در مرحله آماده‌سازی برای فرود، آپولو دچار مشکل جدی شد: یکی از سامانه‌های فضاپیما موسوم به «سامانه کنترل واکنش‌ها» به اشتباه روشن باقی گذاشته شده بود، و همین موضوع باعث شد کابین آپولو مملو از گازهای مهلک ناشی از نشت سوخت مصرف نشده گردد. فضانوردان آپولو برخلاف کیهان‌نوردان روسی در هنگام بازگشت به زمین لباس فضایی نمی‌پوشیدند، و به همین علت ونس برند در اثر مسمومیت گاز از هوش رفت و دیک اسلیتون دچار حالت تهوع شد. با وجود این مشکل، گردونه فرمان آپولو با موفقیت در اقیانوس آرام فرود آمد، اما سه فضانورد آپولو به مدت دو هفته در بیمارستان نیروی هوایی در هاوایی بستری و قرنطینه شدند.

 

[Ali Kh]

[۲۵ جولای] : تولد اولین انسان از لقاح مصنوعی

در روز 25 جولای سال 1978 اولین نوزاد حاصل از لقاح مصنوعی به دنیا آمد.

لوئیز براون[nb] Louise Brown[/nb] نخستین انسانی بود که در سال ۱۹۷۸ میلادی به وسیله لقاح مصنوعی به وجود آمد. این دختر در هنگام تولد ۲/۶۰۸ کیلوگرم وزن داشت.تولد براون راه برای میلیون‌ها زوج نابارور در سراسر جهان گشود تا از طریق لقاح آزمایشگاهی (IVF) بچه‌دار شوند.

رابرت جفری ادواردز[nb] Robert Geoffrey Edwards [/nb] هم در سال ۲۰۱۰ میلادی برای توسعه روش لقاح آزمایشگاهی (IVF) موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی شد.

 

[Ali Kh]

[۱ آگوست]: کشف دوباره اکسیژن و اثبات وجود آن

در سال 1774 و در چنین روزی، جوزف پریستلی[nb]Joseph Priestley[/nb]، دانشمند بریتانیایی، با کشف گاز اکسیژن، کشف پیشین این گاز توسّط کارل ویلهلم شیله[nb] Karl Wilhelm Scheele[/nb]، شیمی‌دان آلمانی-سوئدی را ثابت کرد.

اکسیژن در سال ۱۷۷۱ از سوی داروساز سوئدی کارل ویلهلم شیله کشف شد، ولی این کشف خیلی سریع شناخته نشد و با اکتشاف مستقل جوزف پریستلی به طور گسترده تری شناخته شد، و از سوی آنتوان لورن لاووزیه[nb]Antoine Laurent lavoisier [/nb] در سال ۱۷۷۴ نام‌گذاری شد.
پریستلی پی برد گیاهان می توانند اکسیژن تولید کنند. او آزمایش ساده ای ترتیب داد و شمع و گیاهی را در اتاقی سر بسته بدون اکسیژن قرار داد و پس از ده روز مشاهده کرد شمع با شعله پر نورنورتری می سوزد و بدین ترتیب توانست راه تهیه اکسیژن را کشف کند.

 

[Ali Kh]

[۱۳ آگوست] : کشف فولاد ضد زنگ توسط هری بریرلی

برخلاف نام این پست,فولاد ضد زنگ کاشف خاصی ندارد.
پیر بارتیه[nb]Pierre Berthier[/nb] مهندس فرانسوی در سال ۱۸۲۱، مشاهده کرد که با افزایش مقدار مشخصی کروم به آهن، سفتی و مقاومت به خوردگی اسیدی آن بسیار افرایش می‌یابد. در ۱۹۰۹، لئون گویله[nb]Léon Guillet[/nb] و آلبرت پورتوین[nb]Albert Portevin[/nb] بطور مستقل در فرانسه ریزساختار آلیاژهای Fe-Cr و Fe-Cr-Ni را بررسی کردند.

علاوه بر این در سال 1912 هری بریرلی[nb]Harry Brearley[/nb] انگلیسی در حالیکه بدنبال دستیابی به آلیاژ ضد فرسایشی یا خورندگی برای لوله تفنگ بود به یک آلیاژ فولاد ضد زنگ مارتینیتی دست یافته و تولید آنرا به مرحله صنعتی رسانید.

این کشف دو سال بعد در ژانویه 1915 در مقاله ای در نیویورک تایمز به چاپ رسید.[nb]Wikipedia[/nb]

 

[Ali Kh]

[۲۷ آگوست] : پرتاب مارینر2 به سوی زهره

در سال 1962 میلادی و در چنین روزی،ناسا کاوشگر فضایی مارینر 2[nb]Mariner 2[/nb] را به سوی سیاره زهره پرتاب کرد.این کاوشگر نخستین فضاپیمای موفق برنامه مارینر ناسا محسوب می‌شود.مارینر پس از ۱۰۸ روز به زهره رسید و با گذشتن از فاصله 35000 کیلومتری زهره،به نخستین کاوشگر فضایی تبدیل شد که به سیاره های دیگر میرسد.

این ماشین ۲۰۰ کیلوگرمی، شش وسیله تحقیقاتی را با خود به همراه داشت که شامل یک رادیوی دوطرفه، یک سیستم جذب انرژی خورشیدی و چندین دستگاه چندکاره الکتریکی و مکانیکی میشد. گرچه برخی از دستگاه‌های مارینر در طول سفر با اختلال مواجه شدند و یکی از باطری‌های خورشیدی آن از کار افتاد،ولی توانست اطلاعات ارزشمندی را درباره زهره مخابره کند؛و توانست دمای سطح این سیاره را تخمین بزند.[nb]۴۲۵ درجه سانتیگراد[/nb].