- شروع کننده موضوع
- #1
پهلوی
کاربر خاک‌انجمن‌خورده
- ارسال‌ها
- 1,543
- امتیاز
- 22,377
- نام مرکز سمپاد
- میرزا کوچک خان
- شهر
- رشت
- سال فارغ التحصیلی
- 1399
کسانی که به نام تات خوانده می شوند در حقیقت بازمانده های اقوام ایرانی ساکن در مسیر حرکت و استقرار قبائل ترک می باشند-که عمدتا از زمان غزنویان به بعد و بالاخص در دوره سلجوقیان و مغول وارد ایران شده و بیشتر در شمال و شمال غرب ایران ساکن گشتند- اقوام ایرانی موجود در این محدوده در سایهٔ قدرت یافتن زبان ترکی به علت حمایت حکومتهای ترک همچون سلاجقه و ایلخانان و آق قویونلوها و قره قویونلوها و صفویان و...به تدریج زبان خویش را به فراموشی سپرده و به زبان ترکی تکلم نمودنداما عده ای از آنان همچنان بر زبان ایرانی خویش اصرار ورزیده و به شکل جزیره های زبانی به حیات خود ادمه دادند. این عده همچنان با عنوان تات خوانده شدند که در ابتدا از سوی ترکان به همه ایرانیان فارس زبان اطلاق می شد ولی در گذر زمان و هم اکنون فقط به ساکنین همان جزیره های زبانی گفته می شود.این جزیره های سکونتی متمرکز نبوده و در گستره ساحل غربی دریای خزر تا همدان و حتی در مسیر شرقی تا سمنان و خراسان قرار گرفته اند و ساکنان آنها یک قومیّت و نژاد خاص را تشکیل نمی دهند و حتی زبان و گویش یکسانی نیز ندارند بلکه باقیمانده اقوام متفاوت ایرانی می باشند که با مسامحه همگی به نام تات خوانده می شوند.
تذکر این مطلب ضروری است که تاریخ ایران زمین قومی به نام تات را نمی شناسد بلکه این نامی است که توسط دیگران به ایرانیان داده شده است.
زبانی که تاتها بدان تکلم می کنند نیز واحد نیست و تاتی های مناطق مختلف در حقیقت بازمانده زبانها و گویشهای متفاوت ایرانی می باشند که در مناطق مختلف قبل از آمدن ترکان بدانها تکلم می شده است و به این علت تفاوتهایی نیز با هم دارندکه البته چون همه از زبان ایرانی باستان منشعب شده اند و مناطق تکلم آنها نیز تقریبا نزدیک هم می باشند ، شباهتهایی نیز باهم دارند.
عمده تاتهای امروزی در حوزه سرزمین آذربایجان کهن ،که همان ماد خرد و ماد آتورپاتکان می باشد، زندگی مینمایند؛ بنابراین می‌توان ریشه ی اصلی زبان آنها را مادی دانست که در طول قرون متمادی تحت تأثیر اوستایی، که زبان مذهبی مردمان این سامان بوده، و فارسی باستان و پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی و فارسی دری، که به ترتیب زبان رسمی حکومتهای هخامنشی و اشکانی و ساسانی و حکومتهای پس از اسلام بوده، در قرون اول اسلامی به شکل زبان آذری نمود داشته و پس از آن با هجوم و مهاجرت ترکان میدان را برای رقیب واگذار کرده و خود در شکل جزیره های زبانی در بعضی از روستاها و بخشها به حیات خود ادامه داده است که با کمال تأسف روز به روز ازتعداد گویشوران به آخرین شکل آن یعنی تاتی کاسته شده و تعداد بیشتری از تاتها ترک زبان شوند.
تذکر این مطلب ضروری است که تاریخ ایران زمین قومی به نام تات را نمی شناسد بلکه این نامی است که توسط دیگران به ایرانیان داده شده است.
زبانی که تاتها بدان تکلم می کنند نیز واحد نیست و تاتی های مناطق مختلف در حقیقت بازمانده زبانها و گویشهای متفاوت ایرانی می باشند که در مناطق مختلف قبل از آمدن ترکان بدانها تکلم می شده است و به این علت تفاوتهایی نیز با هم دارندکه البته چون همه از زبان ایرانی باستان منشعب شده اند و مناطق تکلم آنها نیز تقریبا نزدیک هم می باشند ، شباهتهایی نیز باهم دارند.
عمده تاتهای امروزی در حوزه سرزمین آذربایجان کهن ،که همان ماد خرد و ماد آتورپاتکان می باشد، زندگی مینمایند؛ بنابراین می‌توان ریشه ی اصلی زبان آنها را مادی دانست که در طول قرون متمادی تحت تأثیر اوستایی، که زبان مذهبی مردمان این سامان بوده، و فارسی باستان و پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی و فارسی دری، که به ترتیب زبان رسمی حکومتهای هخامنشی و اشکانی و ساسانی و حکومتهای پس از اسلام بوده، در قرون اول اسلامی به شکل زبان آذری نمود داشته و پس از آن با هجوم و مهاجرت ترکان میدان را برای رقیب واگذار کرده و خود در شکل جزیره های زبانی در بعضی از روستاها و بخشها به حیات خود ادامه داده است که با کمال تأسف روز به روز ازتعداد گویشوران به آخرین شکل آن یعنی تاتی کاسته شده و تعداد بیشتری از تاتها ترک زبان شوند.
