استقلال مالی

[hastikhanoom]

به نظرتون استقلال مالی تو چه دوره ای، و چه سنی باید باشه؟ چرا کمتر دیده میشه که بچه ها تو سن های نوجوانی دنبال کار کردن و درآمد باشن؟ به نظرتون چه آموزش هایی لازمه؟ و چه راه هایی براش پیشنهاد می کنین؟

 

[dr.namingstuff]

به نظرم با اصلاح سیستم آموزشی و رسیدن بچه ها به علاقشون این مشکل خود به خود حل میشه.

 

[boodika]

به نظرتون استقلال مالی تو چه دوره ای، و چه سنی باید باشه؟ چرا کمتر دیده میشه که بچه ها تو سن های نوجوانی دنبال کار کردن و درآمد باشن؟ به نظرتون چه آموزش هایی لازمه؟ و چه راه هایی براش پیشنهاد می کنین؟

این خیلی تایپک خوبیه به نظرم:)
خب به نظرم یه نوجوون از وقتی که تو جامعه حضورش پررنگ تر میشه میتونه یه سری مسئولیت هایی رو قبول کنه و انجام بده..این هم به نفع خودشه که فقط مصرف کننده باقی نمیمونه و هم داره به جامعه سود میرسونه...از یه وجهی هم داره یه فنی یاد میگیره و هوش اجتماعیش تقویت میشده..من به عینه دیدم اونور اب طرف اگه یه فنی بلد باشه که بتونه ازش پول دربیاره میتونه زندگیشو بچرخونه اگه مدرک تحصیلی انچنانی هم نداشته باشه!
به هر حال کمک میکنه تا زودتر با محیط بازار و مردم اشنا شه که خودش تجربه خیلی خوبیه..
ولی تو کشور خودمون کار کردن نوجونا رو فقط شما تو قشر ضعیف تر میبین نه قشر مرفه یا حداقل من که ندیدم یه جوون از قشر مرفه بره کار کنه!اونم هر کاری..
مثلا یادمه یه عکسی از دختر اوباما تو فضای مجازی دست به دست میشد که کار میکنه و واکنش های ما این بود که مگه دختر رییس جمهور امریکا هم کار میکنه؟و...
دقیقا همینه کلا کار کردن نوجوونا تو ایران مثل تابو چون جا افتاده فقط قشر ضعیف میره کار میکنه...نتیجشم این میشه پسره با سی سال سن هنوز از باباش پول تو جیبی میگیره...و هیچیم بلد نیس!
یه دلیلشم که ما ایرانیا اینطوریم فکر میکنم وابستگی زیاد خانواده ها به بچه هاست..خب دوست ندارن بچه هاشون سختی بکشن..مثلا من اینو خیلی شنیدم که میگن ما دوست نداریم بچه مون تو این سن با سختی ها اشنا شه ما که از سن اینا کار کردیم هیچی از جوونیمون نفهمیدیم نمیخایم اونا عین ما شن!!
برای اینکه تو ایرانم ترویج شه بنظرم اول باید از خانواده ها شروع شه یعنی به خانواده ها اموزش داده شه بعد از اموزش پرورش که انقدر دیدگاه درس محوری نداشته باشه یکم بچه ها رو تشویق به یادگرفتن یه کاری کنه...

 

[fteh]

من تابستون دوم دبیرستان رفتم توی یه کارگاه خیاطی کار کردم منتها روش من گل لاوین بود و روش خیاطه متریک. دیگه دیدم نمیتونم اینطوری کار کنم و اگر اینجور پیش بره باید فقط اتو بزنم،بهش گفتم پول نمیخوام به جاش متریک بهم یاد بده.
دیگه واضحه که چقدر با کار کردن تجربه میشه به دست آورد. با مردم و سلیقه هاشون.فوت و فن برقراری ارتباط با هر نوع آدمی.مشتری جذب کردن و...جالب بود.

 

[helii]

مشکل به نظر من از نوجوونا نیست بلکه از پدر مادراست...ینی 80درصد تقصیر پدرمادراست که میگن اگه فلان کارو بکنی خوب نیست یا میگن مگه ما بهت پول نمیدیم که میخوای کار کنیدرحالیکه نتیجه ی کار کردن یه نوجوون بیشتر از پول به دست اوردن تجربه به دست اوردنه.تحمل کردن سختی و یادگیریه صبره و...
به نظر من باید تو فیلماو تلویزیون نشون داده بشه.تو فیلمای ایرانی حتی نوجوونای فقیرم کار نمیکنن کلا یه جورایی انگار سینما داره این موضو رو سانسور میکنه یا اینکه کلا نمخواد نقشی تو ترویجش داشته باشه درحالی که تو فیلمای خارجی میبینیم که تابستونا خیلی راحت و عادی میرن کار میکنن.
دومین چیزیم که به نظرم میرسه اینه که مدیر مدرسه از پدرمادرا بخواد برن مدرسه و باهاشون دراین مورد و درمورد مزایدش براشون صحبت بکنه..

 

[fteh]

دوستم توضیح داد که بچه های عمش تو فنلاند اجباری از طرف مدرسه شون وقتی تابستون میشه و سنشون هم به 17 برسه باید برن کار کنن جایی و بازدید هم میکنن یا گواهی میخوان ازشون. البته مطمئن نیستم چقدر راست میگفت.

 

[ɐudɐrgnilɐ⋊.∀⋆☭]

فکر کنم مهمترین دلیل اون مدرک گرایی در ایران هست!
یکی از دوستان من که تازه کارشناسی ارشد عمران رو تموم کرده بود رفت انجمن مهندسین عمران که کار پیدا کنه اونا بهش گفتند که باید 5 سال سابقه داشته باشی!
حالا یک مهندس عمران که تازه مدرک خودش رو گرفته چجوری باید سابقه داشته باشه؟ چجوری باید کار کنه و در آمد داشته باشه؟
به نظر من در ایران بیشتر از مهارت متاسفانه به مدرک اهمیت میدهند!
این باعث میشه که دانشجو ها بیشتر از مهارت خودشون فقط به گرفتن مدرک به هر نحو ممکن توجه بیشتری داشته باشند!
در ضمن من بیشتر کار هایی که مربوط به مدار های الکتریکی هست رو یک دانش آموز دبیرستانی که درست و حسابی درس خونده باشه هم میتونه همون کار رو انجام بده!
حالا اجباری برای داشتن مدرک دانشگاهی نیست!
ولی در این کشور یه دانش آموز سوم دبیرستانی هم بره بگه من میخوام استخدام بشم از شرکت میندازنش بیرون!
خواه و ناخواه این یک واقعیت هست!