از حافظه کوتاه مدت به حافظه بلند مدت

  • شروع کننده موضوع
  • #1

Pooyamajidi

کاربر فعال
ارسال‌ها
24
امتیاز
106
نام مرکز سمپاد
جابرابن حیان
شهر
بانه
سال فارغ التحصیلی
87
مدال المپیاد
رتبه سوم المپیاد دانشجویی برق
دانشگاه
تهران و علوم پزشکی تبریز
رشته دانشگاه
مهندسی الکترونیک و پزشکی
اگر مطلبی را بخوانید و بعد از بستن کتاب، بلافاصله و با اشتیاق بیش از حد از آن تست کار کنید تا مطلب در ذهنتان تثبیت شود هیچ فایده‌ای ندارد. این نحوه از تست زدن باعث می‌شود خودتان را گول بزنید و اعتمادبه‌نفس کاذب پیدا کنید. شما با این کار به طور ناخواسته حافظه‌ی بلندمدت خود را تنبل و حافظه‌ی کوتاه‌مدت‌تان را تقویت می‌کنید.

در این شکی نیست که داشتن حافظه‌ی بلندمدت خوب، برگ برنده‌ی کنکوری‌هاست! برای تست زدن عجول نباشید. دست نگه دارید و حداقل ۲۴ ساعت بین خواندن یک مطلب و حل تست از آن، فاصله بیندازید. طی این ۲۴ ساعت (یا بیش‌تر) این امکان را به ذهن خود می‌دهید که اطلاعات را از قسمت حافظه‌ی کوتاه‌مدت به حافظه‌ی بلندمدت انتقال دهید.

اگر حداقل بعد از ۱ روز سراغ تست مطلبی رفتید و توانستید به اکثر سؤال‌ها پاسخ صحیح بدهید به این معنی است که بیش‌تر اطلاعات ثبت‌شده در ذهن شما، به حافظه‌ی بلندمدت شما انتقال داده شده است اما اگر درصد شما قابل قبول نبود معلوم می‌شود این انتقال اطلاعات ناقص صورت گرفته است.

سعی کنید مطالب را درست و دقیق بخوانید. نقش شما بسیار مهم و سرنوشت‌سازه است. پس حالا که این همه وقت برای درس خوانداختیار می‌کنید، دست‌کم این کار را درست انجام دهید.

برای مثال در کتاب زیست سال سوم نوشته شده است: «پرکاری تیروئید سبب بی‌قراری، اختلالات خواب، افزایش تعداد ضربان قلب و کاهش وزن می‌شود.

دو راه وجود دارد:

راه اول این است که ۵ دور از روی آن بخوانید و آن را حفظ کنید و به دست حافظه‌ی کوتاه‌مدت بسپارید که در این صورت چون علت مطلب را درک نکردید، منبع کاملی نیستید و از آن‌جا که ذهن انسان هیچ پیشامدی را بدون دلیل و منطق قبول نمی‌کند، این اطلاعات به حافظه‌ی بلندمدت شما ارسال نخواهد شد. اما راه دوم این است که ریشه‌ای و عمقی بخوانید. باید وقتی مطلبی را می‌خوانید، هر نوع سؤالی که احتمال طرح آن را می‌دهید از خود بپرسید. اولین سؤالی که در مورد این مثال برای شما پیش می‌آید این است که چرا پرکاری تیروئید سبب اختلالات خواب و... می‌شود. اگر یادتان باشد صفحه‌ی قبل از آن نوشته است: «هورمون‌های تیروئیدی میزان سوخت وساز را در بدن تنظیم می‌کنند و...»حالا اگر کمی فکر کنید خیلی راحت می‌توانید این دو مطلب را به هم ربط دهید. وقتی تیروئید مسئول سوخت و ساز است، یعنی میزان انرژی‌‌ای را که در اختیارسلول‌های بدن قرار می‌گیرد، تأمین می‌کند. حالا وقتی این غده پرکار باشد انرژی بیش‌تری در اختیار بدن قرار می‌گیرد و فرد پرانرژی، تعداد ضربان قلبش نسبت به افراد عادی، بیش‌تر می‌شود، بی‌قرار است و نمی‌تواند آرام بگیرد یا خوب بخوابد! چون انرژی بیش از حدی دارد، پیوسته در حال جنب و جوش و فعالیت و عرق کردن است و مسلم است که لاغر هم می‌شود.

اگر مطالب را با این منطق و استدلال بخوانید هیچ گاه فراموشتان نمی‌شود.
 
بالا