کمک به زنان و دختران نیازمند

[incognito]

سلام

بیاین یکم در مورد اوضاع بهداشتی و وضع زندگی زنان و دختران اطرافمون صحبت کنیم.
تا حالا فکر کردید دخترانی که متاسفانه در حاشیه شهرها زندگی میکنن و توی خیابون و چارراه ها کار میکنن تو دوران قاعدگیشون چطور از پس مراقبتای بهداشتیشون بر میان؟یا اصلا چطور و با کدوم اموزشی ب درکی از سن بلوغ و اتفاقات این دوره میرسن؟
فکر کردید ما چندین دختر بچه ی کم سن و سال داریم که در روز بارها و بارها مورد تعرض و تجاوز جنسی قرار میگیرن؟
یا خشونت های فیزیکی علی الخصوص خشونت های خونگی و...
بیاید از تجربه هاتون بگین.تاحالا برخورد داشتید با این موارد؟واکنشتون چی بوده؟اصلا این موضوع تا چه اندازه براتون دغدغس؟و از همه مهم تر ب نظرتون چه کمکی از ما توی این سن ک اغلبمون دانشجو یا دانش اموز هستیم برمیاد

+اگر دختری رو دیدید که بی سرپناه بود(به هر دلایلی,مثل فرار از خونه,...) بدونید خیابون نامطمئن ترین محل برای اسکان اون دختر بیچارس. اورژانس اجتماعی متشکل از کارشناسایی ک بهتون کمک میکنن چه ری اکشن مناسبی رو نشون بدید و در صورت لزوم خودشون اقدام میکنن.خونه ی امن خورشید ی گروه مجرب که ی سرپناهی رو برای زنان و دختران فراهم کرده و فعالیت میکنه
چقدر از اورژانس اجتماعی اطلاعات دارید؟
خانه امن خورشید:٥٥٨١٩٩٩١
اورژانس اجتماعی:۱۲۳

 

[شکیبـآ]

تو دوران قاعدگیشون چطور از پس مراقبتای بهداشتیشون بر میان؟

خیلی با شرمندگی میگم که نه،و خب فکر کردن بهش هم دردناکه که چه زجری میکشن با وجود کارفرما یا حتی پدر متاسفانه نفهم در این موارد،و بدیش هم اینه که توی ذهن دخترا اینجوری رفته که مسئله تابویی هست و نباید ازش حرف زد،اون بچه هم نه میتونه(حتی هزینش رو هم داشته باشه روش نمیشه) بره و اقلام مورد نیازشو بخره و خدا میدونه چه قدر اذیت میشه
فکر کنم بتونیم حداقل با آگاه سازی این دخترا یه قدم برداریم براشون مثلا اگه دیدیمشون تو خیابون بریم باهاش درباره ى طبیعی بودن این اتفاق حرف بزنیم و مثلا با داروخونه یا مغازه ای که اون اطراف هست هماهنگ کنیم که با هزینه ى ما اقلام این دخترخانومو بهش بدن و به اون دختر هم بگیم که هربار بره و بگیره

 

[incognito]

ی بار خودم از چندتا دختر تقریبا 16 17 سال ک خب توی خیابون کار میکردن در مورد شرایط و وضعیتشون توی این دوره پرسیدم و جواب همشون تقریبا ی چیز بود و متاسفانه ب شدت دردناک
تو این دوران خیلی کمن از دخترایی ک برای پد بهداشتی هزینه کنن و اغلب از لباس ها و پارچه های کهنه ک توی سطل زباله پیدا میشه استفاده میکنن و این یعنی فاجعه یعنی شروع انواع عفونتها
و متاسفانه با بالارفتن قیمتها این اواخر دیگ بعید میدونم همون معدود کسایی ک حاضر بودن برای ارزونترین نواربهداشتی پولی رو صرف کنن تواناییشو دیگ داشته باشن
زن مبدا جامعس,وقتی ی دختر از حداقل بهداشت برخوردار نیست و مورد تجاوز واقع میشه انواع بیماری ها ب جنین منتقل میشه و به علت عدم سم زدایی و زایمانای پرخطر, تولد ی نوزاد با مهلک ترین بیماری ها و اعتیاد رو داریم ..

 

[f-1391]

خیلی با شرمندگی میگم که نه،و خب فکر کردن بهش هم دردناکه که چه زجری میکشن با وجود کارفرما یا حتی پدر متاسفانه نفهم در این موارد،و بدیش هم اینه که توی ذهن دخترا اینجوری رفته که مسئله تابویی هست و نباید ازش حرف زد،اون بچه هم نه میتونه(حتی هزینش رو هم داشته باشه روش نمیشه) بره و اقلام مورد نیازشو بخره و خدا میدونه چه قدر اذیت میشه
فکر کنم بتونیم حداقل با آگاه سازی این دخترا یه قدم برداریم براشون مثلا اگه دیدیمشون تو خیابون بریم باهاش درباره ى طبیعی بودن این اتفاق حرف بزنیم و مثلا با داروخونه یا مغازه ای که اون اطراف هست هماهنگ کنیم که با هزینه ى ما اقلام این دخترخانومو بهش بدن و به اون دختر هم بگیم که هربار بره و بگیره

آیا خودشونم دوست دارن ما بریم در مورد چنین چیزی باهاشون صحبت کنیم؟
ما صلاحیت این کار رو داریم؟حتی میدونیم‌چه جوری باید بیان کنیم که به جای کمک بیشتر بهش آسیب نرسونیم؟
اصلن نزدیک شدن بهشون واسه خودمون ممکن نیست خطرناک باشه؟
اگه بیمادی داشته باشن چی؟
این سوالایی بود که واقعن بدون اقراق،بعد دیدن تاپبک در ذهنم شکل گرفت ،منم دوست دارم بهشون کمک کنما،ولی یه سری ترس ها رو دارم...
اگه مراکز یا ان جی او هایی رو میشناسید،که بشه از طریق اونا و غیر مستقیم کمک کرد،من به شخصه، به کار شخصی ترجیحش میدم.
حالا از اون طریقم احتمالن کمک مالی فقط در جهت تهیه وسایل بهداشتی بشه انجام داد

 

[شکیبـآ]

@f-1391

آیا خودشونم دوست دارن ما بریم در مورد چنین چیزی باهاشون صحبت کنیم؟

مسلما نه اینکه تو اولین دیدار بریم دستشونو بکشیم ببریم یه گوشه بهشون اینارو بگیم،اینارو از زبون یه دوست بشنون خیلی بهتره تا غریبه ،و ما تو برهه اول باید باهاشون رابطه ای پیدا کنیم تا بتونند بهمون اعتماد کنند،این رابطه میتونه با خرید کردن ازشون،بستنی خوردن باهاشون یا هرکار کوچیک دیگه ای باشه[از محبت خارها گل میشود]

ما صلاحیت این کار رو داریم؟حتی میدونیم‌چه جوری باید بیان کنیم که به جای کمک بیشتر بهش آسیب نرسونیم

نمیدونم واقعا،ببین سایت دانشجوی پزشکی،روانشناسی و پرستاری هم داره،فکر کنم بتونیم با کمک هم و یاحتی یه مشاور مجرب تر صلاحیتشو پیدا کنیم و راه بیانشو پیدا کنیم

اصلن نزدیک شدن بهشون واسه خودمون ممکن نیست خطرناک باشه؟
اگه بیمادی داشته باشن چی؟

نزدیک شدن به هر آدمی برای ما خطرناکه: ))
همین عدم رعایت بهداشت در دوران قاعدگی خودش میتونه مسبب خیلی از بیماری ها باشه و ما اصلا دوست داریم یه کاری کنیم که مریضی نداشته باشه و این ترس از کثیفی این بچه ها یکم از بین بره
خارج از این بحث من خیلیارو دیدم که وقتی این بچه ها دستشون بهشون میخوره بچه رو دعوا میکنند که چرا بهم دست زدی و کثیفم کردی و جلوی همون بچه شروع میکنند به تمیزکردن خودشون،و این حس حقارت خیلی خیلی بزرگیه برای بچه ای به سن اونا که حداکثر 15 ساله هستند

 

[incognito]

@f-1391

آیا خودشونم دوست دارن ما بریم در مورد چنین چیزی باهاشون صحبت کنیم؟

عموما ذهنیت خوبی نسبت ب برقراری ارتباط با افراد دیگه ندارن ک بیشتر علت این موضوع برمیگرده به تحقیر و عدم برقراری ارتباط درست فرد با این جامعه اسیب دیده. حالا فرض کن یکهو بخوایم بریم در مورد این موضوع ک ب نظرشون خیلی هم شخصی صحبت بشه!قطعا دفعات اول برخورد راحت و خوبی ندارن

ما صلاحیت این کار رو داریم؟حتی میدونیم‌چه جوری باید بیان کنیم که به جای کمک بیشتر بهش آسیب نرسونیم؟

هدف از ایجاد تاپیک همین بود ک دنبال راهکار ها باشیم.
اینکه چطور بیان کنیم؛ هیچ وقت اجازه ندیم حس ترحم ب مخاطب تزریق کنیم این خیلی مهمه!یعنی حتی وقتی میخوایم از دختر بچه ای ب فرض باتری,گل,..بخریم هیچ وقت نباید ب چشم ترحم این خریدو انجام بدیم حتی سر قیمتش باهاشون چونه بزنید!اجازه ندین این موضوع تو وجودشون نهادینه بشه ک با حس دلسوزی میتونن ب زور کالایی رو بفروشن.این پیامد بدی میتونه داشته باشه
مث ی دختر عادی باهاشون حرف بزنیم!من دوبار ی کاری کردم و جوابم داد در عین تعجب
گفتم من پولی ندارم و فقط ی بسته پد بهداشتی دارم میتونم با ی بسته باتری عوض کنم شاید به کارت بیاد: ))) و اتفاقا هرچند با شرم اما استقبال کرد!

اصلن نزدیک شدن بهشون واسه خودمون ممکن نیست خطرناک باشه؟
اگه بیمادی داشته باشن چی؟

خب قرار نیست تماس فیزیکی برقرار کنی.ی تعامل عادی قرار نیست مشکلی ایجاد کنه و هرجا احساس ناامنی یا ناخوشایندی داشتی میتونی دور شی!
اول خودت مهمی؛کمک ب همنوع نباید سبب ضرر جسمی,مالی یا روانی برای کسی باشه.
ما باید اول فنجون های زندگی خودمونو پر کنیم و اون چیزی ک ازش سرازیر میشه سهم بقیس.
اگر توانایی مالی,جسمی,روحی کمک رو داشتیم اقدام میکنیم.هیچ اجبار و تعهدی نیست.

اگه مراکز یا ان جی او هایی رو میشناسید،که بشه از طریق اونا و غیر مستقیم کمک کرد،من به شخصه، به کار شخصی ترجیحش میدم.
حالا از اون طریقم احتمالن کمک مالی فقط در جهت تهیه وسایل بهداشتی بشه انجام داد

متاسفانه توی ایران ان جی او هایی ک صرفا ب حوزه زنان بپردازن زیاد نیستن
اما خانه خورشید ی ان جی او قدیمی ک فعالیتای واقعا خوبی داره و نخستین مرکز کاهش اسیب زنان خیابانی بود
که میشه از نظر مالی کمک های خوبی کرد و مطمئن بود نسبت ب صحت فعالیتشون
http://www.khanehkhorshid.ir

 

[RPA]

بچه‌ها یه مرکزی به اسم "کوشا" هست سمت سرچشمه که ما گاهی واسه کارای درسی و کلاس هنری و ایناشون میرفتم. یه فضاییه برای بچه‌های کار و کلا بچه‌های آسیب‌دیده (از نظر مالی، خانوادگی و...)
تعداد خیلی زیادی دختر نوجوون اونجا هستن و بعضیاشون به شدت آسیب‌دیده‌ان. بعضا با چندتا پارتنر مختلف هم رابطه دارن و هیچ آگاهی درمورد خطراتش ندارن.
به نظرم مثلا اونجا گزینه‌ی خوبیه که با هماهنگی مسئولاش، بتونیم بریم واسه تهیه‌ی پد کمک کنیم. یا مثلا بهشون آموزش بدیم درباره‌ی بهداشت دوره‌ی قاعدگی.

 

[Inaccessible]

سلام

بیاین یکم در مورد اوضاع بهداشتی و وضع زندگی زنان و دختران اطرافمون صحبت کنیم.
تا حالا فکر کردید دخترانی که متاسفانه در حاشیه شهرها زندگی میکنن و توی خیابون و چارراه ها کار میکنن تو دوران قاعدگیشون چطور از پس مراقبتای بهداشتیشون بر میان؟یا اصلا چطور و با کدوم اموزشی ب درکی از سن بلوغ و اتفاقات این دوره میرسن؟

سلام
در مورد بند اول صحبت هاتون من و دوستانم برای آگاهی دختران نوجوان استان (به طور ویژه دختران عزیزمون که در حاشیه شهرها زندگی می کنند) تیمی تشکیل دادیم متشکل از دانشجویان پزشکی و مامایی تحت نظارت یک پزشک و مامای با تجربه در مجموع ده نفر
هدف هم افزایش سطح آگاهی دخترا در سنین نوجوانی و در رابطه با بلوغ و تغییرات فیزیولوژیک بدنشونه و همچنین نحوه مواجهه با این تغییراته به این صورت که آخرهفته ها به روستاهای مختلف سر میزنیم و باهمکاری خانه بهداشت هر روستا خانواده هایی رو که فرزند دختر نوجوان دارن شناسایی میکنیم و به طور واضح و شفاف در مورد مسائل مختلف باهاشون صحبت میکنیم (درصورت لزوم جلساتی با حضور مادران عزیز هم برگزار خواهد شد)و وسایل مورد نیاز رو در اختیارشون قرار میدیم
به طور رسمی از اول مهر فعالیت تیم شروع میشه با توجه به شرایط اقتصادی حال حاضر برای خیلی از خانواده ها تهیه حداقل امکانات بهداشتی هم فراهم نیست با سرمایه شخصی بچه های تیم و کمک خیرین لوازم مورد نیاز تا جایی که مقدور بوده خریداری شده ولی خب کمه!علاوه بر این مشکلات هم میدونیم که زیاد خواهد بود ولی مهم اینه که باید بلخره از یه جایی شروع کرد و کم کم دامنه فعالیت رو گسترده تر کرد و تعداد اعضا رو بیشتر!
با توجه به شروع سال تحصیلی جدید و شروع کار تیمی مون احتمالا در فضای مجازی خیلی کمتر از قبل فعال خواهم بود اما حتما سعی میکنم هرچند وقت یکبار گزارشی از فعالیت هامون رو با شما دوستای خوبم به اشتراک بذارم
+به امید آینده ای زیبا برای تمام دخترای گل سرزمینم

 

[incognito]

سلام
در مورد بند اول صحبت هاتون من و دوستانم برای آگاهی دختران نوجوان استان (به طور ویژه دختران عزیزمون که در حاشیه شهرها زندگی می کنند) تیمی تشکیل دادیم متشکل از دانشجویان پزشکی و مامایی تحت نظارت یک پزشک و مامای با تجربه در مجموع ده نفر
هدف هم افزایش سطح آگاهی دخترا در سنین نوجوانی و در رابطه با بلوغ و تغییرات فیزیولوژیک بدنشونه و همچنین نحوه مواجهه با این تغییراته به این صورت که آخرهفته ها به روستاهای مختلف سر میزنیم و باهمکاری خانه بهداشت هر روستا خانواده هایی رو که فرزند دختر نوجوان دارن شناسایی میکنیم و به طور واضح و شفاف در مورد مسائل مختلف باهاشون صحبت میکنیم (درصورت لزوم جلساتی با حضور مادران عزیز هم برگزار خواهد شد)و وسایل مورد نیاز رو در اختیارشون قرار میدیم
به طور رسمی از اول مهر فعالیت تیم شروع میشه با توجه به شرایط اقتصادی حال حاضر برای خیلی از خانواده ها تهیه حداقل امکانات بهداشتی هم فراهم نیست با سرمایه شخصی بچه های تیم و کمک خیرین لوازم مورد نیاز تا جایی که مقدور بوده خریداری شده ولی خب کمه!علاوه بر این مشکلات هم میدونیم که زیاد خواهد بود ولی مهم اینه که باید بلخره از یه جایی شروع کرد و کم کم دامنه فعالیت رو گسترده تر کرد و تعداد اعضا رو بیشتر!
با توجه به شروع سال تحصیلی جدید و شروع کار تیمی مون احتمالا در فضای مجازی خیلی کمتر از قبل فعال خواهم بود اما حتما سعی میکنم هرچند وقت یکبار گزارشی از فعالیت هامون رو با شما دوستای خوبم به اشتراک بذارم
+به امید آینده ای زیبا برای تمام دخترای گل سرزمینم

چقدر خوب واقعا یکی از خوشحال کننده ترین پیامای ممکن بود!
این کارتون قطعا خیلی موثر و خیلی ارزشمند و هممون دلمون میخواد نتایجشو هم ببینیم و برامون ب اشتراک بذارید
حتی میشه بین صحبتاتون در رابطه با تجاوزات جنسی و حریم شخصی هم براشون صحبت بشه ک دغدغه بزرگی
اگه کانال,سایت,....دارید حتما ادرسشو برامون بذارین

 

[Inaccessible]

چقدر خوب واقعا یکی از خوشحال کننده ترین پیامای ممکن بود!
این کارتون قطعا خیلی موثر و خیلی ارزشمند و هممون دلمون میخواد نتایجشو هم ببینیم و برامون ب اشتراک بذارید
حتی میشه بین صحبتاتون در رابطه با تجاوزات جنسی و حریم شخصی هم براشون صحبت بشه ک دغدغه بزرگی
اگه کانال,سایت,....دارید حتما ادرسشو برامون بذارین

ممنون از لطفت دوست خوبم
اگه شرایط مهیا باشه چرا که نه! منتها روال قانونی و گرفتن مجوز یه پروسه واقعا زمان بره و واقعا جای تاسف داره وقتی می بینیم یه عده تا این حد در برابر آگاهی هم وطن هاشون مقاومت میکنن!
البته ما هیچوقت عقب نمی کشیم .
در مورد سایت یا کانال فعلا ترجیح مون بر اینه که تا حدممکن بی سروصدا کار کنیم
دو علت مهم طرح موضوع در این تاپیک یکی ایجاد انگیزه برای سایر دوستان بود و دیگری به اشتراک گذاشتن فعالیت های تیم ،خصوصا قسمت هایی که مربوط به مشکلات و درد دل های دخترامونه،
یه نکته دیگه که لازم می بینم گفته بشه صحبت در مورد مسائل جنسی ه همونطور که بالاترهم گفتم با شما موافقم واقعا طرح و آموزش مسائلی که باعث حفظ حریم شخصی افراد میشه برای هر دختر و پسری جز واجب ترین و ضروری ترین آموزش هاست منتها هنوز برای تعداد زیادی از مردم حتی بیان مسائلی از این دست تابو محسوب میشه و اگه بدون مقدمه در موردش صحبت بشه مسلما خانواده ها هم در برابر ما جبهه میگیرن
پس طبیعتا سعی میکنیم اول بستر مناسب فراهم و اعتماد خانواده ها جلب بشه بعد در این زمینه فعالیت کنیم.