پهلوی - 27258

[پهلوی]

بی فهرست و بی مقدمه، این رمان نخوانِ عتیقه به تشویق محدثه قصد داره به معرفی کتابایی بپردازه که شاید اینجا حتی یک نفر هم میلی به خوندنشون نداشته باشه، ولی خواهد نوشت حتی برای هیچکس!

 

[پهلوی]

مقدمه‌ای بر تاریخ گرافیک در ایران
پرویز تناولی
نشر نظر

شاید بشه گفت هدف اصلی کتاب قبل از هر چیزی، اصلاح اشتباهی بزرگ درمورد تاریخ گرافیک در ایرانه که حتی توی منابع آکادمیک و دانشگاه‌های کشور باعث نادیده موندن ریشه ی عظیم این نهال نسبتا جوون و تازه‌ست! استاد تناولی توی این کتاب با توجه به تعریف گرافیک، سابقه گرافیک رو چیزی فراتر از اواخر دوره پهلوی دوم می‌دونه و برای شروع از صنعت چاپ در دوره ایلخانی شروع می‌کنه!
کتاب های چاپ سنگی و چاپ سربی، آگهی های تبلیغاتی، مطبوعات، نقاشی‌ها، منسوجات، کاشی‌ها و حتی قوطی‌های کبریت و چای از دوره قاجار و پهلوی همه مورد بررسی قرار میگیرن تا به مخاطب اثبات کنن تاریخ گرافیک در ایران چیزی فراتر از اونیه که یاد گرفتیم یا تصور می‌کنیم
فارغ از تصاویر بسیار بسیار خاص و زیبا (و البته کمیاب) کتاب، متن کتاب بسیار عالیه
از ویژگیهای جالب متن اینه که به جزئیاتی توی تصاویر اشاره می‌کنه که کاملا آشکارن ولی ممکنه اصلا به چشم نیان، وقتی به آخر کتاب برسید متوجه میشید چقدر توجهتون به هر تصویر بیشتره و تا چه حد ریزبین‌تر و نکته‌سنج تر عمل می‌کنید!
این کتاب از اون دسته کتاب‌هایی بود که وقتی دست گرفتمش دیگه نتونستم بذارمش کنار، هم دوست داشتم زودتر برم جلو و تو دریای اطلاعات ناب و تصاویر جذابش غرق شم و هم دلم نمی‌اومد یک صفحه رو کمتر از ده بار بخونم! ((:
اگه توضیح کم بود به این جهت بود که بذارم سایر حس‌های خوبی که از این کتاب گرفتم رو خودتون تجربه کنید، متن کتاب هم فکر می‌کنم توضیحی فراتر از همین چند جمله نداره و باقی همه باید توی خود کتاب خونده شه (البته من حدود یک سال پیش این کتاب رو خوندم و احتمالا حافظه‌م یاری نمی‌کنه در اشاره به خیلی نکات مهمش -___-). اگه مطلقا مطالعه‌ای در این زمینه‌ها ندارید، اولین پیشنهاد منی که خودم مطالعه کامل و جامعی درمورد گرافیک ندارم به شما همین کتابه!

 

[پهلوی]

همگامی ادبیات و نقاشی قاجار
دکتر جواد علی‌محمدی اردکانی
انتشارات یساولی

یکی از جذاب‌ترین کتاب‌هایی که توی زندگیم خوندم، فارغ از هر کلیشه و گزاره تکراری
اگه تحقیق در مورد نقاشی و ادبیات قاجار رو یک رودخونه در نظر بگیریم، نویسنده از معدود نفراتیه که اومده تا خلاف جهت رودخونه شنا کنه (حتی شاید اولین نفریه که تا این حد گسترده و جامع در این جهت تحقیق کرده!)
برای صرفا «یک کتاب نوشتن» درمورد هنر و ادبیات قاجار قلمفرسایی نکرده بلکه در بخش هنر با بررسی تاریخچه فرنگی‌نگاری، نقاط قوت و امتیازات و ارزش‌های نقاشی قاجار که تا امروز از دید اکثر مخاطبان پوشیده بودن رو نمود داده و با استدلال، نقد سایر مقالات و بررسی عمقی، اثبات کرده هنر قاجار نه تنها نقطه ضعف تاریخ هنر ایران نیست بلکه یکی از دوره‌های حائز اهمیت و هنرمندانش افرادی درخور تقدیر و ستایشن
(اینکه چرا میگم درخور ستایش، دست شما رو می‌بوسه که کتاب رو با دقت بخونید و ببینید هنرمندایی که تا امروز شنیدیم تمام تلاششون تقلید از غرب بوده و در این امر هم توانایی کافی نداشتن در واقع چه کار پر اهمیتی نسبت به خیلی از هنرمندای مشهور و نامی دیگه انجام دادن!)
در بخش ادبی نگاه منصفانه نویسنده به نهضت بازگشت ادبی دوره قاجار از مواردی بود که من از نبودش توی نوشته‌های خیلی اساتید رنج می‌بردم، همون چیزی که توی نقاشی هم صدق می‌کرد و من فکر می‌کردم این از خامی و بی‌سوادی منه که درک نمی‌کنم، بنابراین هر جمله‌ش برام دارای کلی حس خوب بود ((:
نهایتا پیوند این دو عنصر (نقاشی و ادبیات) خیلی جامع و کافی شکل میگیره و کتاب تموم میشه ولی شما به اینجای کتاب که برسید ممکنه مثل من با کلی منبع جذاب و جدید آشنا شده باشید و تازه مطالعاتتون شروع بشه، این جامع بودن کتاب از لحاظ تعدد منابع و دقت بررسی از نقاط قوتش بود
درباره نقاط منفی فقط یک نکته رو باید ذکر کنم که بعضی جاها نویسنده توی اغراق و شدت نقد از اونور بوم افتاد -صرفا از نظر من- ولی این چیزی از ارزش کتاب کم نکرد
مثل سری قبل خیلی حرف درموردش دارم ولی باز ادامه نمیدم تا خودتون لذت کافی رو از مطالعه‌ش ببرید

(ببینید اگه از هیچیش خوشتون نیاد، تصاویر ناب و برخی نکات خیلی خیلی جزئی و جالبش میارزه به خوندنش! )

 

[پهلوی]

منسوجات ایرانی
جنیفر وردن | پاتریشیا ل. بیکر
ترجمه مهران محبوبی
نشر نظر

خیلی کتاب بود این لعنتی! خیلی!
سرآغاز داستان، نماینده ی دولت بریتانیاست که میاد به ایران تا منسوجات ایرانی (که اون زمان برای مردم ایران عادی بود و یا ارزشش درک نمیشد، یا به حدی ارزشمند بود که هر کسی قدرت خریدش رو نداشت) رو از ایران خریداری کنه و برای بریتانیا بفرسته
این امر علاوه بر اینکه جنبه تحقیقی-تجاری داشته، باعث گردآوری مجموعه ارزشمند و بی‌نظیری شد -از این جهت که هیچکس به فکر چنین کاری نبود و جز این مجموعه تقریبا کلکسیون جامع و قابل توجهی از منسوجات دوره قاجار در دسترس نیست- که امروز تو موزه ویکتوریا و آلبرت لندن نگه‌داری میشه و آرشیو تصویری کاملی ازش توی خود کتاب موجوده
امّا! برای دریافت اطلاعات ارزشمند و بی‌نهایت جالبی که اون زمان به بریتانیا ارسال شد + مطالعات سایر پژوهشگران و سیاحان اروپایی در این زمینه این کتاب از بهترین و جامع ترین منابعیه که من دیدم
توضیح زیادی درمورد خود کتاب نمیشه داد چون بخش اعظمی از محتوای کتاب نقل قول و توضیحه و توصیف این محتوا رو چند کلمه مثل «عالی» و «بسیار جذاب» و «فوق‌العاده» می‌تونن انجام بدن، ولی هرگز جذابیت خود کتاب جز به واسطه مطالعه‌ش درک نمیشه
همونطور که خودم حتما باز سراغش میرم تا حداقل یه بار دیگه -و بیشتر- بخونمش پیشنهادم به شما اینه که فرصت خوندنشو از دست ندید

(نبینید من هر کتابی میذارم اینجا انقدر ازش تعریف می‌کنم، دارم آس‌ها رو همین اول رو می‌کنم، قدرشونو بدونید )

 

[پهلوی]

با اجازه یه پارازیت بندازم، نه برای معرفی کتاب
یه متنی بود که می‌خواستم تو اینستاگرام پستش کنم اما دیدم اینجا جای بهتریه براش، شاید اونور هم نوشتمش.
چندی پیش یه مصاحبه از نجف دریابندری خوندم، در ادامه صحبتش درباره‌ی بوف کور، درباره‌ی ملکوت بهرام صادقی یه چیزی گفته بود که تو ذهنم موند و چند بار دیگه که با عنوانش برخورد کردم، ترغیبم کرد برم بخونمش؛ نظر خودم بماند فعلا!
دریابندری اینطور گفته بود:

درباره‌ی ملکوت بهرام صادقی هم همین‌طور فکر می‌کنید؟
درباره‌ی ملکوت عرض می‌شود چند سال پیش یک شب هوشنگ گلشیری به من تلفن زد و گفت بهرام صادقی مرده، فردا ختمش برگزار می‌شود. من فردا صبح در مجلس ختم حاضر شدم. آقای گلشیری رفت پشت میز خطابه و اولین حرفی که زد این بود که بهرام صادقی نمرده است. بعد هم مطالب زیادی گفت که خلاصه‌‌اش این بود که این مجلس یکی از شوخی‌های بهرام صادقی است. من البته فهمیدم که این یکی از شوخی‌های هوشنگ گلشیری است. شکی نبود که بهرام صادقی مرده است. در میان میراث مختصری که از او به جا مانده، چند داستان کوتاه به چشم می‌خورد. ملکوت از آن چرت و پرت‌هایی‌ست که معمولا روی دست وراث می‌ماند. اول به نظر خیلی گران‌قیمت می‌آید ولی چون مصرفی برایش ندارند یواش یواش به زیرزمین منتقل می‌شود. بعد هم سر از زباله‌دانی درمی‌آورد. الان گویا توی زیرزمین باشد.
شما فکر نمی‌کنید که این داوری شما بی‌انصافانه است؟
نه. فکر می‌کنم مغرضانه است و غرض از آن هم بی‌ارزش شمردن ملکوت است.

غرض فقط این بود که دوست داشتم اقلا این یه بخش از صحبتای نجف‌خان رو بذارم چون مصاحبه کاملش با ادبیات شیرین اون بزرگوار فقید منو سر حال آورده بود.
درمورد رمان نظر نمی‌دم چون رمان‌خون نیستم و تصوری از رمان خوب ندارم، ولی اگر خواستید بخونید با کلی لفت و لیس بیشتر از دو سه ساعت وقت نمی‌بره. (من اصلا کنار نذاشتمش، خیلی روون تموم شد)
دوست دارم اگه شما خوندید نظرتونو به منم بگید یا اینکه نقد خوبی ازش معرفی کنید که منم بخونم.

 

[پهلوی]

سبک‌شناسی شعر پارسی از رودکی تا شاملو
دکتر محمد غلامرضایی
انتشارات جامی

اولا خدمتتون عرض کنم که قبل از خوندنش حداقل کتاب فنون بلاغت استاد همایی رو خونده باشید که زیاد دست به سرچ نشید.
کتاب خوبی بود از حیث دید کلی‌ای که می‌تونه بده اما نه خالی از نقد بود نه به هیچ وجه کامل (البته انتظاری هم نیست از اون حجم)!
در قسمت شعر معاصر هم قصور کم نبود -بلکه هم غلط- اما اون کدکنیسمی (!) که انتظار داشتم بر فصل آخر حاکم باشه، توش ندیدم و راضی بودم از این نکته.
چون سبک و کم حجم و کلی‌ـه، خوندنش خالی از لطف نیست؛ ولی توصیه می‌کنم چندان بهش اتکا نکنید و حتما در پی‌اش، موارد مکمل دیگه‌ای رو هم بخونید.

 

[پهلوی]

(عکس خوب یافت نشد، کلا یکیه سرچ کنید می‌بینید ((:)
جزئیاتی از هنر اسلامی
شیلا. ر. کنبی
ترجمه افسونگر فراست
فرهنگسرای میردشتی

قبل از نشستن رو منبر عرض کنم تحت‌تأثیر جوّ غالب و روحیه‌ی طالب () یه مدت کلا درگیر ادبیات بودم و چند ساعت پیش وسط کتابای نصفه نیمه، برای اینکه نفسی گرفته باشم رو آوردم به یه کتاب کم حجم خارج از حیطه ادبیات، خیلی سبک (حجمی) بود، این از این.
پیش از هر چیز هم باید متذکر شم کیفیت چاپ افتضاح بود، کتاب سر دستم پرپر شد و واقعا داشت اذیتم می‌کرد و هی مصمم می‌شدم که نخونده ولش کنم. (#با_این_نوناشون)
موضوع کلی کتاب بررسی جزئیات و عناصر تزئینیه در هنرهای مختلف بین قرون اول تا یازدهم هجری در قلمرو اسلام -از اسپانیا تا هند- که کل آثار مورد بررسی، چند تا مورد خاص و مختصر تو موزه بریتانیا بودن و همونا رو تو فصل‌های مختلف هی پشت و رو کرده بود. () مجموعا نسبت به حجم مطالبش (کلا ۱۶ صفحه مطلب داشت، باقی توضیح و تحلیل پای دیتیل‌ آثار بود) کتاب خوبی بود، از حیث آرشیو تصویری هم اسکن‌های معرکه و بی‌نظیری داشت؛ ولی به‌خاطر محدودیت منابع مورد بررسی، کنبی اون کنبیِ «رضا عباسی، اصلاح‌گر سرکش» نبود، من انتظار بهتر از اینا رو داشتم.
یه نکاتی هم داشت اذیتم می‌کرد که بماند، من حیث المجموع این یکی رو علی‌رغم برخی آموزه‌های جالبش، زیاد توصیه نمی‌کنم؛ ولی به جاش برای شناخت نویسنده، اون رضا عباسی که گفتم پیشنهاد ویژه‌مه هر چند کتاب گرون‌قیمت و نسبتا کمیابیه و خودم چون امانت گرفته بودم، کامل نخوندمش، ولی اگه گیرتون اومد ارزش خوندنشو برای هر مخاطبی داره.
خلاصه این‌طور.