آیا ماده میتونه درک یا فکر کنه؟

[.Moon.]

 

[Amin rouhi]

متریالیسم

حالا من به نوشته و تاپیک کاری ندارم اما این باید " ماتریالیست " باشه ...
پسوند " یست " به شخص گفته میشه و پسوند " ایسم " به مکتب ...

 

[ememlia]

در مورد فرق بین ادراک و انتقال اطلاعات مثالی میزنم، ما به کامپیوتر یک فلش وصل میکنیم، و فایل هایی (data) که مربوط به اشعار مثنوی و مربوط به اشعار حافظ میشه رو انتقال میدیم به کامپیوتر، کامپیوتر این اطلاعات رو داره، اما آیا اون هارو ادراک هم میکنه؟ مفاهیمی مثل عرفان و اصلا خودشناسی و .... چطور توسط الکترون میتونه درک بشه؟

کامپیوتر ها این شعر هارو ادراک نمیکنن چون پیش نیاز هایی ک واسه ادراک لازم دارن رو ندارن
من اگه یه صفحه از یه کتاب ک ب یکی از زبون های آفریقایی نوشته شده رو ب شما بدم میتونی درکش کنی؟
مسلما نه....نمیدونی حتی باید باهاش چیکار کنی
کامپیوتر شما برنامه ای نداره ک بتونه مفاهیمی مث عرفان رو درک کنه
ولی واقعا نمیتونه داشته باشه؟

 

[ememlia]

حق با شماست. ولی تفاوتی در اینجا وجود داره اونم اینکه اگه به من اطلاعات مربوط ب زبان آفریقایی بدین میتونم درکش کنم اما اگه به کامپیوتر اطلاعات مربوط به عرفان بدین بازهم نمیتونه درکش کنه.

خب به کامپیوتر هم دیتا بدن میتونه درک کنه ولی نه ب سادگی ما
کامپیوتر ها خیلی عقبن از این نظر
اول باید احساسات رو واسشون تعریف کنی
بعد مفاهیم عرفانی رو
بعد حرف زدن رو یادشون بدی
اصول شعر گفتن رو یادشون بدی
و درنهایت میتونن شعر بگن
طول میکشه به این سطح برسیم ولی شدنیه واقعا
میشه کامپیوتر ها رو ب فکر کردن واداشت حتی بهتر از ما

آیا دوربین تصاویری که میگیرد را "ادراک " میکند؟
دوربین عکسا رو داره و اطلاعات خاص دیگه ای نیاز نداره.

اصلا و ابدا
دوربین یه ccd داره ک عکس رو دریافت میکه....یه رم داره ک عکس رو موقتا یجایی داشته باشه و یه حافظه ک عکس رو توش قرار بده
یه برنامه نسبتا کوچیک هم داره ک ccd رو میشناسه حافظه هم میشناسه ب رم میگه فلان عکس رو روی فلان قسمت از حافظه بنویس
همین
حالا دوربین ها پیشرفته تر شدن بر اساس نور محیط کلی چیز دیگه ک من نمیدونم سرعت شاتر و دیافراگم و خیلی چیزای دیگه رو تنظیم کردن باعث شد ب مرور بگیم هوشمند تر شدن
ولی درکل دوربین رو واسه همین طراحی کردن و بخوبی هم داره کار میکنه و روز ب روز اینکار رو بهتر و بهتر انجام میده

فرض کنید من دارم از منظره ای فیلم برداری میکنم. داده ها از طریق نور هم به چشمان من میرسد و هم به لنز دوربین
این داده ها هم روی حافظه ی دوربین ذخیره میشوند و هم در حافظه ی من. حالا من چشمانم را می بندم و آن تصویر
را بخاطر میاورم .من دارم با اینکار داده های ثبت شده در مغزم را "می بینم" و "ادراک" میکنم. می توانم با چشمان بسته
به این تصاویر "بیاندیشم" یا درباره ی زیبایی آن "شعری" هم بگویم!
آیا دوربین هم میتواند داده های ذخیره شده در حافظه ی خود را "ببیند" و "ادراک" کند؟ آیا دوربین می تواند به آن تصاویر فکر کند؟ممکنه درکشون کنه و براش سوالی پیش بیاد؟

همونطور ک گفتم دور از دهن نیس ک یروز دوربین هم بتونه درک کنه و واسش سوال پیش بیاد

دوربین فقط اطلاعاتو ذخیره میکنه و همونا رو به نمایش میذاره.

دقیقا بخاطر همین ویژگیه ک مردم دوربین میخرن و شرکت ها دوربین میسازن
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
با فرض اینکه کامپیوتر های ترانزیستوری از 1954ب وجود اومدن و تو ۶۰-۷۰ سال این حجم از پیشرفت رو دیدیم واقعا عجیب نیس دیدن کامپیوتر هایی ک فکر کنن
بزار مثال بزنم
چندوقت پیش یه خبر اومد ک یه برنامه هوش مصنوعی ساخته شده ک خیلی خطرناکه واسه منتشر شدن
ولی منتشرش کردن
فیلتر شکن رو روشن کن و برو به :
talktotransformer.com
یه برنامه شبکه عصبیه ک تو یکی دو کلمه یا جمله میدی و سعی میکنه بفهمه چی میگی و کاملش کنه
هنوز خیلی ابتداییه ولی واقعا عجیب و جالبه
میتونی آینده ۱۰۰ سال دیگه این سیستم رو تصور کنی؟

 

[Amin rouhi]

اول روی مفهوم " درک کردن " توافق کنید ...

 

[mahta.e]

حالا من به نوشته و تاپیک کاری ندارم اما این باید " ماتریالیست " باشه ...
پسوند " یست " به شخص گفته میشه و پسوند " ایسم " به مکتب ...

چرا کار مارو کساد میکنی غلط املایی گرفتن شغل منه:/

 

[mahta.e]

اگه ماده لپتاپ من باشه یه :/

 

[Asdfghjk]

@سارا خانم
سلام . والا مطالب و خیلی طولانی نوشتین اکثرشو خوندم یه سری هاش هم نخوندم چون فکرکردم ریطی به این مطالبی که میخوام بگم شاید به اون صورت نداشته باشه به هر حال اگه اشتباه میکنم لطفا گوشزد کنین مرسی
--------------------------------------------
فکرکنم مشکل شما تو درک هوش مصنوعی باشه البته هوش مصنوعیه کلاسیک و خوب متوجه شدین اما قضیه تو هوش مصنوعیه مدرن یه کمی متفاوته ...
ما تو کارشناسی یه درس 3 واحدی داشتیم به اسم هوش مصنوعی اما مطالبش خیلی قدیمی بود دراصل مطالب کلاسیک هوش مصنوعی عنوان شده بود (قضیه چند سال پیشه) یعنی یه پایگاه دانش داشتیم و یه سری الگوریتم خوش تعریف و یکسری قوانین کاملا مشخص واسه پردازش و بروزرسانی اون پایگاه داده تلاش میکردن نتیجش میشد هوش مصنوعیه سمبلیک .
-----------------------------------------------
پیشگامان اولیه هوش مصنوعی اعتقاد داشتن كه "هر جنبه یادگیری یا هر ویژگی دیگه ای از هوش در اصل می تونه چنان دقیق توصیف شه كه میشه یك دستگاه برای شبیه سازی آن ساخت." . دانشمندان ابزاری برای تعریف و دستکاری نمادها ایجاد کردن. بسیاری از مفاهیم و ابزاری که در علم کامپیوتر پیدا می کنین نتیجه این تلاش هاست. برنامه های هوش مصنوعی کلاسیک براساس ایجاد ساختارهای صریح و قوانین رفتاری کاملا مشخصه . اما خیلی این نوع نگرش به هوش مصنوعی دوام نیاوارد و کم کم کمبود های خودشو نشون داد . تصور کنین که یه برنامه برای مثلا شناسایی صندلی طراحی کردین و یه عکس و یکسری قوانین مشخص رو به سیستم اعمال میکنین تا بتونه صندلی رو شناسایی کنه حالا اگه یه عکس صندلی یه کم متفاوت از قوانین تعریف شده به برنامه بدین جواب برنامه منفیه و این سیل عظیم قوانین و سمبل ها دردسرساز میشه این میشه هوش مصنوعیه کلاسیک اما ...
--------------------------------------------
مدل جدید از تعریف هوش مصنوعی امروزی براساس مباحث شبکه های عصبی مصنوعی و یادگیری عمیق هست که شما دیگه لازم نیست الگوریتم های صریح و دقیق بنویسین و سیستم براساس تعیین و تغییر مقادیر وزن ها میتونه یاد بگیره مثه کاری که مغز انسان و خیلی از موجودات دیگه انجام میده . این از یادگیری
---------------------------------------------
اما بحث خوداگاهی و همون ادراکی که گفتین و تو تاپیک های بالا مفصلا توضیح داده شد . وقتی میزان ارتباطات و ظرفیت نگهداری اطلاعات بالا میره و از یه مقدار مشخصی میگذره خوداگاهی بوجود میاد و البته سطوح مختلفی داره . شاید نتونیم فعلا بفهمیم که خوداگاهی دقیقا چی هست اما حداقل دلیل بوجودامدنشو میدونیم.

 

[Asdfghjk]

سلام. متاسفانه من تاحالا برنامه نویسی شیء گرا انجام ندادم و وقتی داشتم اون پستا رو مینوشتم متوجه نبودم منظور از هوش مصنوعی، دقیقا چی هست

نمیدونم ارتباط بین برنامه نویسی شی گرا و هوش مصنوعی چی هست؟ تا اونجا که من میدونم شی گرایی یه روش حل مسئله برای مدیریت پیچیدگی سیستم های نرم افزاریه و میتونه پیچیدگی کدها رو تاحدودی نسبت به روش های قبلی مثه برنامه نویسی رویه ای بهبود ببخشه . هیچ امتیازی برای نوشتن برنامه ها که روش های قبلی نتونن حلش کنن نداره . یعنی اینجوری نیست که بگیم تو روش شی گرا ما میتونیم مسائلی رو حل کنیم که تو روش های قبلی نمیتونستیم . شی گرایی فقط کدتو سروسامان میده تا بهتر بشه مدیریتش کرد و هر برنامه شی گرا رو میشه به روش های غیر شی گرا هم نوشت فقط بعضا دردسرش بیشتره. تمام این روش ها براساس همون ماشین تورینگ و شش تا دستور معروفش شکل گرفته که محدودیت های محاسباتی رو میتونه بخوبی بیان کنه

کاری که میکنیم اینه که اجازه میدیم برنامه خودش جواب درست رو حدس بزنه (حالا یا با تولید اعداد تصادفی، یا با الگویی که از قبل براش تعیین شده مثل miniMax) و اگر حدسش درست بود این رو به یک قاعده برای خودش تبدیل میکنه و اگر حدسش غلط بود، قاعده های قبلیش رو اصلاح میکنه

تو شبکه های عصبی طبیعی هم یادگیری به همین روش ازمون و خطاست هر شبکه عصبی چه طبیعی و چه مصنوعی به همین روش کار میکنه که براساس ورودی های مختلف میتونه یه الگوی تعریف شده رو یاد بگیره شاید ندونه دقیقا اون الگو چیه یعنی مثلا اگه به یه بچه وقتی فلان کارو انجام میدی دقیقا چه الگوریتمی تو ذهنت اجرا میشه نمیتونه جواب بده چون اطلاعات بصورت الگوریتمیک ذخیره نمیشه صرفا یکسری مقاویر وزنی و ارتباطات نرونی هست نه دستورات الگوریتمیه مشخص . دقیقا فرق بین یه انسان و یه ماشین هم در همینه اما خوب دارن سعی میکنن که ساختار ماشین ها به همین ساختار شبکه های عصبی برسونن . هنوز خیلی راه مونده تا اونجا و نتایج و تحقیقات اولیه خیلی امیدوارکننده هست ولی خو هنوز خیلی راه مونده و قرار نیست حالا حالاها فیلم ترمیناتور واقعی بشه.

مثلا توی سایتی که @karen.m دادن، من با گوشی مامانم رفتم.

https://talktotransformer.com/

اونجا من نوشتم let the chaos begin و خب بهم یک شعر نسبتا بی معنی داد

let the chaos begin at home for her sons if she does not get a dog. Let there be no more hate. Let it all boil down to love, and let that be all," Miller said.

سایت های از این دست هستن که سعی میکنن تست تورینگ رو به چالش بکشن و البته یکسریهاشون تا حدودی هم موفق شدن البته تاحدودی نه کاملا من خودم یه سایتی بود یه ربات بود که باهاش چت میکردم و ازش سوالات علمی میپرسیدم مثلا قطر زمین چقدره اونم دقیقا جواب میداد ولی تو یه سری بحث های دیگه نقض های خودشو نشون میداد . گفتم که هنوز خیلی راه مونده تا به هوش انسانی برسیم به همین خاطر به راحتی میشه فعلا این بات هارو به چالش بکشی اما فکرنکنم مثلا 50 سال اینده اینجوری باشه چون همونطور که گفتم ساختار این سیستم ها داره شدیدا به ساختارهای طبیعی نزدیکتر میشه و هروز سیستم های هوشمندتری میبینیم
---------------------------------------------------------------

حالا سوال: آیا الان اسکریپت من واقعا "می فهمه" که "+" جمع هستش؟ مگه غیر اینه که بچه های اول ابتدایی هزارتا عدد رو جمع میزنن و مقایسه میکنن با جواب درست تا اینکه بالاخره کم کم دستشون میاد که چطوری جمع بزنن، چی جمعه چی تفریقه چی فلانه چی بهمان؟ چه فرقی بین بچه ابتداییه با هوش مصنوعی هست؟ خب شاید یه فرقش این باشه که توی هوش مصنوعی ما این "اطمینان" رو داریم که هوش مصنوعی ما بعد از تکرار به اندازه کافی "یاد" بگیره. در حالی که بچه انسان؛ ممکنه ده هزار بارم یه تمرین خاصی رو انجام بده و "یاد نگیره" نفهمه. صرفا حفظ کنه! مثلا حفظ کنه 2+3 میشه 5 بدون این که راست راستی جمع بزنه این دو عدد رو و خب نمرشم بگیره و سال بعد رفوزه شه. این خاصیت پیشبینی ناپذیر بودن (فعلی) هوش انسانی؛ عدم توانایی ما در حد گذاشتن و زمان گذاشتن روی پروسه یادگیری روش و ... فاکتورهایی هستند که (معمولا) اسکریپت های کدهای ما اونارو نداره، صرف نظر ازین که چقدر کد رو بپیچونیم و منطق رو دقیق کنیم.

بچه ها وقتی میتونن یه چیزی رو بفهمن که بتونن یه الگوی مشخص رو مثلا از جمع کردن بدست بیارن این روشی هست که هوش مصنوعیه مدرن تو خیلی جاها دنبال میکنه .

بله؛ من توی هر اسکریپت برنامه نویسی ای میتونم بگم زمان اجرا از مرتبه O(x) هستش (مگه خود مسئله اصولا NP باشه که حالا نمیخوام واردش بشم) در حالی که فعلا نمیتونم با نگاه به یک آدم یا چسبوندن یک سری سنسور به مغزش بگم این با چه سرعتی یاد میگیره؛ یا اصلا بکل یاد میگیره یا نه. حالا این یه مسئله خیلی ساده و قابل مقایسه بو

مسائل np هم زمان اجرای مشخصی دارن دراصل تنها دلیل np بودن مسئله اینه که بشه یه الگوریتم غیرقطعی تو زمان چندجمله ای براش ارائه داد هر مسئله ای که تو دسته p هست در اصل np هم هست اما خوب یکسری مسائل وجود دارن که ثابت شده هیچ الگوریتم قطعی که بشه تو زمان چند جمله ای اجرا بشه وجود نداره اون ها np-complete هستن .
اگر میخوایی جمله بالا رو درک کنی راجع به مفهوم "الگوریتم های قطعی و غیر قطعی یا معین و یا نامعین" و "زمان اجرای چند جمله ای" تحقیق کن

مسئله زمان اجرای الگوریتم و مسائل np ارتباطی به بحث که همون درک ماده اس نداره صرفا یکسری محدودیت های محاسباتی رو نشون میده و اگه کامپیوتر داشته باشه پس انسان هم داره . اینکه فرض بگیریم نمیشه برای ذهن انسان زمان اجرا حساب کرد دلیل نمیشه که یه چیز غیرمادی باشه

کامپیوتر میتونه آگاهی کسب کنه؛ مثل مثالایی که شما زدید. همین الانش داریم کد مینویسیم برامون همه کاری میکنه دیگه...
اما کامپیوتر ما هنوز "خوداگاهی" پیدا نکرده. نمیتونه به خودش فکر کنه. نمیتونه بین خودش و جهان پیرامونش تمایز قائل شه، و نمیتونه به مواد دیگه "فکر" کنه با این معنی که درکی داشته باشه روی اون چیزی که داره بهش فکر میکنه. ما فعلا داریم فقط بهش "دیکته" میکنیم که به چی فکر کنه و چیکار بکنه. بنابرین کلیت نظرم بعد از این خوندن پست شما و مطالعه بیشتر تغییری نکرده. اما حداقل الان با این درک هستش که یه جورایی میفهمم داخل عالم برنامه نویسی چی میگذره.

انتقاد شما به کلیت هوش مصنوعی فعلی فکرکنم همون مسئله معروف "اتاق چینی " برمیگرده در رابطه با خوداگاهی و درک هست . خوداگاهی سطوح مختلفی داره که سطح c0 که پایینترین سطح خوداگاهی هست صرفا یکسری پردازش محاسبات و انجام اعمال غریزی میشه اما با ورود به سطوح بالاتر خوداگاهی و درک افزایش پیدا میکنه . فکر میکنم اگه یه شبکه عصبی پیچیده تر بشه خوداگاهی و درک اون هم افزایش پیدا میکنه اما کامپیوترها فعلا تو سطح c0 هستن و هنوز خیلی راه مونده ... مگر اینکه بخوایین یه عامل غیرمادی رو واسه خوداگاهی تعریف کنین که اونم از لحاظ علمی مشکلات خودشو داره ...