- شروع کننده موضوع
- #1
mrezaas
رویش
- ارسال‌ها
- 32
- امتیاز
- 111
- نام مرکز سمپاد
- علامه حلی
- شهر
- تهران
- سال فارغ التحصیلی
- 1396
- دانشگاه
- صنعتی شریف
- رشته دانشگاه
- مهندسی کامپیوتر
داستان از سال 92 شروع شد وقتی که در مدرسه نمونه دولتی مطقع اول دبیرستان خودم رو میخوندم.بچه ی شری بودم و در عین حال درسم بدک نبود.همون سال بود که با دنیای برنامه نویسی آشنا شدم و دیدم چقدر دوستش دارم،تو همه ی هم کلاسی هام فقط من برنامه نویس بودم و برنامه مینوشتم و خیلی از وقتم رو با لپ تاپم پر میکردم.
سال دوم موقع انتخاب رشته شد؛مدرسه ی خودم آب پاکی رو ریخت روی دستم و گفت نمیتونی اینجا بمونی،آخه بخاطر یه سری مشکلاتی که اون سال پیدا کردم نتوستم برای امتحانات درست بخونم؛گفتند که فقط یک راه داری و باید بری رشته فنی...
راستش اون سالها بخاطر جو مدرسه شدیدا به خودم القا کرده بودم که عاشق پزشکی ام و وقتی میگفتند چه رشته ای دوست داری بری میگفتم تجربی ما خب بدلیل پایین بودن معدلم(حدود 16.5) هیچ مدرسه ای من رو ثبت نام نکرد.(البته من فقط میگفتم تجربی و نمره ریاضی من اون سال 6 شده بود
)
مشاور مدرسه میگفت:رشته های نظری به درد تو نمیخوره و باید بری رشته های فنی...همون سال پیش 3 تا از بهترین و گرون ترین مشاور ها رفتم و وقتی داستانم رو شنیدن گفتن که فقط رشته فنی!
خب حالا مونده بود چه رشته ای رو انتخاب کنم...اون موقع ها مثل الان رشته کامپیوتر تو بورس نبود و به خودم گفتم من که کامپیوتر بلدم؛میرم رشته برق که دو تا مهارت رو همزمان داشته باشم(جالبه که مشاور ها هم این رو تایید کردن)
در دوران هنرستان فهمیدم که چه اشتباهی کردم اما مسیر بازگشتی وجود نداشت،فهمیدم نمیتونم تو المپیاد شرکت کنم ، نمیتونم با این مدرک جایی اپلای کنم ، وقتی رتبه اول استان در رشته بازی سازی شدم و اجازه شرکت در مرحله کشوری رو به من ندادن فهمیدم که مسیر رو اشتباه اومدم اما...
خلاصه دو سال رشته برق رو هنرستان خوندم و دو سال هم اون رو تو دانشگاه خوندم تا بهم فوق دیپلم یا به اصطلاح کاردانی دادن.من دیدم این مسیر اونی نیست که من دنبالش هستم و من باید جای دیگه ای باشم.تصمیم گرفتم با مدرک کاردانی کنکور سراسری 98 شرکت کنم و رشته مورد نظرم مهندسی کامپیوتر باشه(ادامه دارد...)
..........................................................................................
در طول دوران تحصیلم به این فکر میکردم که اگه یکی از اون مشاور ها همون سال به من گفته بود که تو با این پتانسیل میتونی تو رشته ریاضی موفق بشی چی میشد؟چقدر مسیر زندگی من کوتاه تر میشد؟یا...
به این فکر میکردم که اگه مدرسه ام بجای بیرون انداختن ، من رو حمایت میکرد من الان کجا بودم؟
به این فکر کردم که اگه ملاک رو معدل سال اول قرار نمیدادن الان نتیجه چی میشد؟چند نفر دیگه مثل من داره این مملکت؟
و اگه من فقط دنبال علاقه ام رفته بودم چی میشد؟
سال دوم موقع انتخاب رشته شد؛مدرسه ی خودم آب پاکی رو ریخت روی دستم و گفت نمیتونی اینجا بمونی،آخه بخاطر یه سری مشکلاتی که اون سال پیدا کردم نتوستم برای امتحانات درست بخونم؛گفتند که فقط یک راه داری و باید بری رشته فنی...
راستش اون سالها بخاطر جو مدرسه شدیدا به خودم القا کرده بودم که عاشق پزشکی ام و وقتی میگفتند چه رشته ای دوست داری بری میگفتم تجربی ما خب بدلیل پایین بودن معدلم(حدود 16.5) هیچ مدرسه ای من رو ثبت نام نکرد.(البته من فقط میگفتم تجربی و نمره ریاضی من اون سال 6 شده بود
)مشاور مدرسه میگفت:رشته های نظری به درد تو نمیخوره و باید بری رشته های فنی...همون سال پیش 3 تا از بهترین و گرون ترین مشاور ها رفتم و وقتی داستانم رو شنیدن گفتن که فقط رشته فنی!
خب حالا مونده بود چه رشته ای رو انتخاب کنم...اون موقع ها مثل الان رشته کامپیوتر تو بورس نبود و به خودم گفتم من که کامپیوتر بلدم؛میرم رشته برق که دو تا مهارت رو همزمان داشته باشم(جالبه که مشاور ها هم این رو تایید کردن)
در دوران هنرستان فهمیدم که چه اشتباهی کردم اما مسیر بازگشتی وجود نداشت،فهمیدم نمیتونم تو المپیاد شرکت کنم ، نمیتونم با این مدرک جایی اپلای کنم ، وقتی رتبه اول استان در رشته بازی سازی شدم و اجازه شرکت در مرحله کشوری رو به من ندادن فهمیدم که مسیر رو اشتباه اومدم اما...
خلاصه دو سال رشته برق رو هنرستان خوندم و دو سال هم اون رو تو دانشگاه خوندم تا بهم فوق دیپلم یا به اصطلاح کاردانی دادن.من دیدم این مسیر اونی نیست که من دنبالش هستم و من باید جای دیگه ای باشم.تصمیم گرفتم با مدرک کاردانی کنکور سراسری 98 شرکت کنم و رشته مورد نظرم مهندسی کامپیوتر باشه(ادامه دارد...)
..........................................................................................
در طول دوران تحصیلم به این فکر میکردم که اگه یکی از اون مشاور ها همون سال به من گفته بود که تو با این پتانسیل میتونی تو رشته ریاضی موفق بشی چی میشد؟چقدر مسیر زندگی من کوتاه تر میشد؟یا...
به این فکر میکردم که اگه مدرسه ام بجای بیرون انداختن ، من رو حمایت میکرد من الان کجا بودم؟
به این فکر کردم که اگه ملاک رو معدل سال اول قرار نمیدادن الان نتیجه چی میشد؟چند نفر دیگه مثل من داره این مملکت؟
و اگه من فقط دنبال علاقه ام رفته بودم چی میشد؟