عجیب ترین دوستم یه خره توی روستا وقتی میریم اونجا میرم پیشش باهاش حرف میزنم اون فقط گوش میده و میخوره عجیب ترین رفتارش اینه که هرگز چیزی نمیگه و فقط میشنوه .....
من کلی دوست داشتم که واقعا عجیب بودن مثلا یکی بود یه سال باهم رفیق بودیم رفیقااااااا ولی تابستون گذشتو سال بعد رفتم مدرسه انقد سرد برخورد کرد که نتنها من بلکه حتی معلما هم تعجب کردن
اونو ولش یکی دیگه هست بمب احساس ینی از وقتی کرونا اومده و منو ندیده پشت تلفن که صحبت می کنیم اول یه دل سیر گریه می کنه بعد می گه خوب چه خبر
همه دوستام بدون استثنا بهم گفتن تو عجیب ترین آدمی بودی که دیدیم[هر صفحه از دفترخاطراتم؛این جمله دیده میشه]
یکی از هم کلاسی های دانشگام هست(دوستِ صمیمیم نیست ولی دوستیم)خیلی بچه جالبیه
حرفش رو با هر لحنی که بخواد به هرکسی که بخواد میزنه!جسارتش برام جالبه؛از کسی ابا نداره
سرِ کلاس نه کتاب داره نه جزوه؛همیشه جزو بهترین نمره های کلاس میشه