چیزی شدن

[صوراسرافيل]

موضوع مشخص است.

 

[f.hn]

احتمالا از نظر پدرو مادر من این میتونه یه تلنگر باشه که من به خودم بیام و تلاشمو بیشتر کنم
گاهی اوقات به خاطر اینه که مدت زیادی مارو در حال تلف کردن وقتمون میبینن و این اونارو عصبی و نگران میکنه

در مورد رشته هم باید بگم پدرم همیشه میگه علم کاربردی یه دیپلم تجربی بیشتر از یه دیپلم انسانیه(که خب من حرفشو تا حدودی قبول ندارم؛بالاخره هر رشته ای ی سری اطلاعات به اشخاص میده که اگه کاملا اونارو یادبگیرن خیلی استفاده ها ازش میشه)و وقتی من باهاش صحبت میکنم در آخر حرفمو قبول میکنه

به نظر من یکی از راه های برطرف کردنش حرف زدن باهاشون از عقیده ها و دلایلمونه؛اگر افکارمون منطقی باشه مطمئنا میتونه اونارو راضی کنه
ولی کسی نمیتونه جلوی حرفهایی که پدر و مادر از روی نگرانی و دلسوزی میزنن رو بگیره(در اون لحظه هر چیزی ممکنه بگن:)
ارتباط بیشتر با والدین تو این سنو سال هم به نحوه برخورد خود ما و هم به آرامش اونا کمک بیشتری میکنه

 

[!..Saman]

من امید دارم هنوز .... حس میکنم چیزی که میخوام میشه.

نمیدونم شاید خیلی خوشبینم.. یا اینکه زیادی به خودم اعتماد کردم....؟!

 

[mung]

یکی از زیبا ترین و انگیزشی ترین جملات(:
یعنی من وقتی این و میشنوم شده نخوابم نخورم و بکوب بخونم و طرف و ضایع کنم(:

 

[phoenix_s9]

من معمولا بعد اینکه با این جمله «تو هیچ گوهی نمیشی» مواجه میشم تا دو سه تا امتحان بعدشو بکوب میخونم بعد بیستارو میزنم تو صورت طرف بعد میشینم به ادامه گشاد بازیم میپردازم و خب کلا هر چی درس خوندم تا حالا یا واسه رو کم کنی و از سر دعوا بوده یا یه انگیزه قوی داشتم...
پ.ن : درس بخونی برا آیندت هم چرت ترین چیزیه که شنیدم

 

[mung]

لعنتیا تو خونه شما می گن مهندس و دکتر نشی هیچی نمیشی؟
تو خانواده ما اینجوریه که میپرسن:
برنامت واسه آینده چیه؟ میخوای چی بخونی؟
مهندسی عمران یا مکانیک
میخوای بیکار شی؟ هرچی بیکاره الان مهندسه، برو دکتر شو پووووول پارو کن.
نکته: (من دو ماهی یه بار این گفت و گو رو با مادربزرگ محترمه دارم. هر وقت میبینتم میپرسه به این امید که نظرم عوض شده باشه. البته جدیدا میفرماید بیخود)

و این اینو بخونی هیچی نمیشی، برای من بزرگترین و مهم ترین انگیزه است که یه چیزی بشم.
جمله انگیزشی ایه... فقط یه خورده لحنش خوب نیست.

(: من نمیدونم کلاس چندمی ولی من کلاس 12 امم رشته ام ریاضیه هنوزم که هنوزه بهم میگن برو تجربی(:
و موفق ترین افراد مثل بیل گیتس و اینا اصلادکتر نبودن|: با اینکه صد بار بهشون گفتم بابا بیل گیتس و ایناهم دکتر نبودن مهندس موفق هم داریم بازم حرف خودشون و میزنن-__-
حالا شمارو نمیدونم ولیییی خانواده ما(منظورم مامان بابام نیستا چون مامان بابای من با اینکه یه کوچولو حق دارن دخالت کنن تو این انتخاب باز هم به انتخابم احترام میذارن مشکل من اون فامیلای مزخرفه) اکثرا بی سوادن یعنی نهایت تا دیپلم خونده باشن یا اینکه یه دانشگاه ازاد دیگه نهایتشه بعد انقدر زورم میگیره که طرف با دیپلمممممم باااااا دیپلممممممممم میاد هی در مورد اینکه اگر مهندس شی هیچی نمیشی حرف میزنه که دلم میخواد رگم و بزنم||||||||||||:

 

[big cat]

والدین حق دارن که نگران آدم باشن، هرچند که باید متوجه شون کرد که این حق صرفا به راهنمایی کردن محدود میشه، نه تصمیم گرفتن برای سرنوشت ما.
من الان تجربیم ولی می خواستم برم ریاضی. اعتراف می کنم اون موقع به اندازه ی کافی برای چیزی که می خواستم نجنگیدم، کسی هم نبود که راهنماییم کنه و بهم چم و خم نشون بده، همه بر علیه آدم میشن اینطور مواقع.
هربار که مخالفت می کردم حرفاشون این بود: ۱. ما فقط به خاطر خودت میگیم(بخونین تصمیم می گیریم.) ۲. چون عرضه شو داری میگم وگرنه اگه نمیکشیدی که اصرار نمی کردم. ۳. حداقل برو بدنتو بشناس ۴. واقع بین باش این تنها راهیه که برای قشر ما باقی مونده. ۵. هرچی میخوای درکنار پزشکی ادامه بده (یکی نی بگه اصلا از حجم درساشون خبرررر دارین؟؟؟)
.
راهنمای مقابله با والدین:
۱. قدم اول اینه که صحبت کنین. ولی حواستونو جمع کنین چون برای هر حرفتون یه جوابی دارن، اینجاست که شما باید چند روز وقت بزارین و خوب راجع به چیزی می خواین اطلاعات جمع کنین تا بتونین با آرامش به تمام اما و اگرهاشون جواب بدین. (دلایلتون باید منطقی و حساب شده باشه از مثال هم استفاده کنین.)
۲. اگه اطرفیانتون کسی بود که از عقایدتون حمایت کنه ازش بخواین که اونم با والدینتون صحبت کنه.
۳. تا می تونین پزشکی رو خار و ذلیل کنین! رحم نکنین، یه طومار از نکات منفیش در بیارین. اگه امروز همه میگن پزشکی بخون به خاطر اینه که نکات مثبتشو همه آگاهن بهش ولی از بدیاش بی خبرن.
۴. مقاومت کنین و هرروز حمله کنین. وقت و بی وقت بحثشو پیش بکشین و با رشته ای که می خواین بخونین مغز والدین گرامی رو تیلیت کنین، انقدر که اطلاعاتشون راجع به رشته ی مورد نظر و فوایدش رو تکمیل کرده باشین.
۵. اگه ببینن که نشستین و دارین برای مطالعه ی دروس مورد علاقه تون وقت میزارین و زیست نمی خونین، تو تصمیماتشون دچار تردید میشن.
۶. دکمه ی on دیوثیت وجودتونو محکم فشار بدین. اگه صحبت کردن منطقی جواب نداد: عذاب وجدانشونو بیدار کنین، رو اعصابشون اسکی برین، تا میتونین لج کنین. کلا دیوث بشین و این صحبتا:)
۷. درعمل انجام شده قرارشون بدین.
۸. ناامید نشین و به جای خودخوری اونارو بخورین
.
درنهایت اینکه اگه درحال حاضر رشته تون رو انتخاب کردین و ناامیدین، نگران نباشین:) بازهم از راهنمای بالا استفاده کنین.
اگه سال دهم هستین، تغییر رشته بدین.
اگه سال یازدهم هستین و دیگه خیلی داغون ناامیدین، بازم نگران نباشین، می تونین کنکوری که دلتون میخواد رو شرکت کنین.
کنکورهای ریاضی، انسانی و تجربی فقط شرکت تو یکیشون امکان پذیره ولی اصلا ربطی نداره که تو چه رشته ای دارین تحصیل می کنین. هنر هم که شناوره.
اگه سال دوازدهم هستین بازم ناامید نباشین نهایتش یه سال پشت میمونین.
.
اصل مسئله اینجاست که ناامید نباشین. اگه ناامید بشین مثل من خودتونو میبازین و دست از مبارزه میکشین. من اعتراض می کردم ولی همشون غیر مستقیم بودن. درطول سه سال بارها ابراز کردم که هیچ علاقه ای ندارم ولی هیچوقت جوندار نبودن، هرچند که بعدا همینا هم به کمکم اومدن ولی جوندار مخالفت کنین.
الان والدینم دیگه قبول کردن که من قرار نیست پزشک بشم اتفاقا زده هم شدن ازش:) خیلی وقتها فقط بالابردن اطلاعات والدینتون در باب یه موضوع باعث میشه که بیشتر فکر بکنن. فقط بحث علاقه رو پیش نکشین و تمام جنبه های موضوع رو بررسی کنین تا دست کم نگیرنتون.
من سال نهم می خواستم ریاضی بخونم که برم مهندسی کامپیوتر ولی بابام گفت اینجا براش جا نیست، بعد من گفتم مهاجرت می کنم، غیر مستقیم گفت برات تره هم خرد نمی کنن:) مامانم حتی اونقدر به حرفهام گوش نداده بود که فکر می کرد من می خواستم برم کامپیوتر بخونم تو دبیرستان
نگاه کنین اینها درعین دردناک بودن نشون میدن من آدم بی عرضه ای بودم و اگه فقط یکم بیشتر وقت میزاشتم می تونستم نظرشونو تغییر بدم.
.
آره خلاصه اینم از سخنان من، امیدوار باشین:) شما توانایی اینو دارین که شرایط رو تغییر بدین و خودتون انتخاب بکنین که چطور میخواین زندگی کنین. فایتینگ!
(حرفهای منفی بقیه، جوی که تو مدرسه و بین همکلاسیاتون هست رو نادیده بگیرین.)

 

[00000000]

یه مشکلی که وجود داره اینه که آدما فکر می کنن اون چیزی که واسه خودشون جواب داده واسه بقیه هم جواب میده.
ولی خب آدما راه های متفاوتیو واسه رسیدن به اون چیزی که میخوان انتخاب می کنن.
و به قول @NEURAE این رشته نیست که خاصه.آدما هستن که یه رشته رو خاص می کنن.
در کل این که این چیزا زیاده.من هنوزم خانوادم چون اکثرا توی همین رشته های علوم پزشکی فعالیت می کنن معتقدن من اشتباه کردم ولی من اون لذتی که از آمار خوندن یا هندسه خوندن یا برنامه نویسی و اینا می برم رو میدونم هیچوقت هیچ چیز دیگه این قرار نیست ببرم.
و خب من دختر عموی خودمو به زور فرستادن تجربی بیچاره 3 سالم موند .آخرم همینجوری یه رشته زد که صرفا دیگه پشت نشینه.
راه حلیم نداره به نظرم ایگنور کنین فقط.
-----
ببینین یه تصور غلطی درباره رشته های علوم پزشکی تو کشور ما وجود داره. پزشکی یه رشته به شدت دیر بازدهه(فقط 7 سال دوران تحصیل عمومیه) . تازه اون در آمد های نجومی واسه همه نیست.فقط یه بخش کمی به اون در آمد نجومی میرسن اونم معمولا توی ده ی چهارم زندگی...
جدا از سختی کار.شیفت شبا.تمام عمر مفیدت رو درس خوندن و....

 

[Chandler.]

خب نشیم.
این همه آدم که چیزی شدن چی شد؟
مریم میرزاخانی ها،پرفسور حسابی ها،دکتر قریب ها...
تهش خاکه!
و اینکه از همین عمری که داریم لذت ببریم،
یعنی کاری رو انجام بدیم که هیچ کسی بهتر از ما انگیزه ی انجامش رو نداره.
__
اگه پدرومادرتون مجبورتون میکنن که اجباراً چیزی که دوست ندارین رو انتخاب کنین،باهاشون صحبت کنین و بگین باشه،من آرزو های شماها رو انتخاب و زندگی میکنم،میشم همون آدمی که شما میخواین،ولی این چیزی نیست که خوشحالم کنه.
(کلا زیاد به موفق شدن یا نشدن اهمیت ندین،دنیا پر از آدمای موفقِ شکست خورده است،آدم راضی و خوشحال اما یافت می نشود،اینروزها)

 

[mung]

من میخواستم برم انسانی، روانشناسی رو هم از ۱۲سالگی تا ۱۵ سالگی تقریبا عاشقش بودم...خیلیم یاد دادن و یادگرفتن و دوست دارم نتیجتا دوست دارم تو یه محیط مثل مدرسه یا دانشگاه کار کنم ((:
در هر حال یه مدت پیش خونه خالم اینا یه ایل ریخته بودن سرم با توجیهاشون که تو نمیتونی کسی رو تغییر بدی و این آرمانگرایی برای عوض کردن دنیا اقتضای سنته و انسانی بدرد نمیخوره (:
+شوهرخاله‌ام خودش انسانی خونده بود و به من میگفت انسانی رفتن راحت طلبیه
+دخترخاله‌ام با پول باباش رفته دانشگاه و خانم دکتر شده (میخواست بره ریاضی نذاشتن و اینم به تجربی علاقه ای نداشت و تو ریاضی مستعد تر بود)
+دختر خاله‌ام منو نصیحت میکنه و میگه من الان خیلی خوشحالم نذاشتن برم ریاضی !!!

کاملا درکت میکنم(:
الان چه رشته ای میخونی؟ خوبی رشته روانشناسی اینه که فکر کنم از هر سه رشته نظری میتونی بری
کاری به شوهر خالت ندارما(: ولی من به حفظیات انسانی و منطق انسانیا فکر میکنم پشتم تیر میکشه(: به زیست تجربیا فکر میکنم دست و پام میلرزه به گسسته ریاضیا فکر میکنم تشنج میکنم به ژوژمان های فنی فکر میکنم مرگ رو ارزو میکنم
معنی راحت طلبی رو هیچوقت نفهمیدم
اره واقعا کسی که میخواد بره هنر درس نخونه راحت طلبه کسی که بخواد بره تجربی درس نخونه راحت طلبه چه فرقی میکنه چه رشته ای باشه؟|:
پ.ن: اگر من جات بودم هرکس بهم میگفت تو نمیتونی کسی رو تغییر بدی یه سر با تاسف تکون میدادم و میگفتم اره متاسفانه اگر میتونستم اولین نفر رفتار شمارو تغییر میدادم که جای یه فرد دیگه تصمیم نگیرید(:
پ.ن2: پیج بهزاد چاووشی روهم اگر نداری فالو کن چون خیلی به دردت میخوره(: در مورد روانشناسی و ایناست

پ.ن۳: بچه ها الان که این و مینویسم حدودا ۹ ماه گذشته از این پست، من با توجه به توئیت های مردم متوجه شدم کسی که بالا معرفی کردم خیلی هم مورد اعتماد نبود (: عذر میخوام ((:

 

[dorincii]

من فکر میکردم این گارد خیلی عجیب نسبت به ریاضی فقط تو خانواده ماست...
ولی گویا زیاده، من خودم مادر و پدرم خیلی جاها با وجود اینکه راضی نبودن ساپورتم کردن، ولی تو خانواده و دوستان دیدم که اصلا نمیزارن بچه هاشون برن هنر یا فنی، انگار کسر شانه، خصوصا اگه یه همسن داشته باشن که دیگه هیچی، همش رقابته... ولی بدیهیه که هر رشته ای سختی های خودشو داره، و برای اینکه بشه از سختیاش لذت برد و تحمل کرد علاقه لازمه،،، از یه پزشک مجبور شده، هیچ وقت یه پزشک خوب در نمیاد، از یه مهندس و هنرمند و همه اینا هم همینطور،،، با این اجبارا، دنیا پر از برنده های ناموفق میشه (سبک زندگی هشتم:)
پ.ن: یکی دیگه از دلایل اجبار والدین به انتخاب یه رشته، میتونه نرسیدن خودشون به اون رشته باشه...

 

[Karenn]

( راجب گارد به ریاضی: من خانواده ام با هنرستان موسیقی موافق تر از ریاضی بودن)
کلا
رشته ی مورد علاقه ی من
از نظر اکثر افراد حتی اگه تحصیل کرده ی رشته هایی شبیه بهش باشن کار غیر منطقییه
...
و خوب جمله ای که زیاد میشنویم اینه که
...میخونی که چیکاره بشی
کلی ... کاره ی بیکار تو مملکت ریخته
...
نکته ی مهم راجب رشته ها اینه که همشون سختی های خودشونو دارن
رشته های ریاضی فیزیک از معروف ترین تا ضعیف ترینشون یه نقطه ی مشترک دارن
تو همشون به این شرط موفق میشی که تو رشته ی خودت حرفی برای گفتن داشته باشی
چه هوافضا بخونی چه نفت چه ریاضی چه کامپیوتر و فقط وفقط در صورتی موفق میشی که تو رشته ات تاپ باشی و حرف جدیدی برای گفتن داشته باشی در اون حالت قطعا بیکار نمیمونی
و در صورتی این اتفاق می افته که تو علاقه و مطالعه داشته باشی تو رشته ات...
...
یکی از چیزایی که من در جواب اینکه
بری ... رشته که آخرش چی؟
میگم
اینکه : من نرم کی بره؟ منی که علاقه دارم و اطلاعات دارم راجب این رشته من نرم کسی بره که مثلا برا ... رتبه نیاورده و این رشته رو زده که فقط پشت کنکور نمونه؟ کی موفق میشه؟ کی بیشتر به اون رشته میاد؟
...
یه نکته دیگه ام اینکه راجب رشته ی هدفتون اطلاعات کامل داشته باشید
راجب دانشگاهایی که تو اون رشته تاپ اند
راجب واحد ها و درسایی که باید پاس کنید
و از همه مهم تر راجب آینده ی شغلی
و با دید منطقی و بی طرف با چنتا دانشجو و شاغل اون رشته صحبت کنید ببینید که به کیه اصلا
تصور ایدال گرایانه از رشتتون نداشته باشید
( مثلا کسایی که می خوان برن فیزیک باید بدونن تفاوت فیزیک دبیرستان و کتابای ادوتس از زمین تا آسمونه
یا باید بدونن که از دروس پایه اصلیشون ریاضیه
باید بدونن چند تا گرایش و راجب چیا وجود داره
شما ام دنبال اینا تو رشته تون بگرید)
همیشه یه پاسخ منطقی و با اطلاعات کامل میتونه تو بحث پیروز شه
...
اگه نتونستید پیروز شید از راه احساسی تر قضیه وارد شید
مثلا فلان پزشک رو مثال بزنید که به زور رفته پزشکی و حالا افسردگی گرفته راضی نیست
...
خلاصه زیر بار زور نرید ولی منطقی باشید
اگه ام اینا رو سر انتخاب رشته نمینوید سر امتحانا میشنوید درس بخونید!

 

[mung]

من فکر میکردم این گارد خیلی عجیب نسبت به ریاضی فقط تو خانواده ماست...
ولی گویا زیاده، من خودم مادر و پدرم خیلی جاها با وجود اینکه راضی نبودن ساپورتم کردن، ولی تو خانواده و دوستان دیدم که اصلا نمیزارن بچه هاشون برن هنر یا فنی، انگار کسر شانه، خصوصا اگه یه همسن داشته باشن که دیگه هیچی، همش رقابته... ولی بدیهیه که هر رشته ای سختی های خودشو داره، و برای اینکه بشه از سختیاش لذت برد و تحمل کرد علاقه لازمه،،، از یه پزشک مجبور شده، هیچ وقت یه پزشک خوب در نمیاد، از یه مهندس و هنرمند و همه اینا هم همینطور،،، با این اجبارا، دنیا پر از برنده های ناموفق میشه (سبک زندگی هشتم:)
پ.ن: یکی دیگه از دلایل اجبار والدین به انتخاب یه رشته، میتونه نرسیدن خودشون به اون رشته باشه...

از هر 10 بچه های که تو فامیل ما میخواد انتخاب رشته کنه 8 تاشون میرن ریاضی بعد هم درس نمیخونن تهشم میرن یا بوتیک میزنن یا کافی شاپ یا روسری سرشون میکنن تو اینستا کلیپ درست میکنن(:
پدر و مادر من هم اینارو میبینن گارد میگیرن|:
خب اخه عزیز من اینا چیه که ازشون عبرت گرفتین؟ خدایا
حالا انگار نهایت تلاششون و کردن و نرسیدن به همین قران قسم(با ژست شهاب حسینی تو جدایی نادر از سیمین) اگر اینا لای کتاب و باز کرده باشن
ببین طرف چی بوده که وقتی دانشگاه ازاد رشته حسابداری قبول شد واسش یه جشنی گرفتن که من حتی عروسیمم به این مجللی تصور نمیکنم|||||||||||||:
خدایا منو بخور|:

 

[big cat]

از هر 10 بچه های که تو فامیل ما میخواد انتخاب رشته کنه 8 تاشون میرن ریاضی بعد هم درس نمیخونن تهشم میرن یا بوتیک میزنن یا کافی شاپ یا روسری سرشون میکنن تو اینستا کلیپ درست میکنن(:
پدر و مادر من هم اینارو میبینن گارد میگیرن|:
خب اخه عزیز من اینا چیه که ازشون عبرت گرفتین؟ خدایا
حالا انگار نهایت تلاششون و کردن و نرسیدن به همین قران قسم(با ژست شهاب حسینی تو جدایی نادر از سیمین) اگر اینا لای کتاب و باز کرده باشن
ببین طرف چی بوده که وقتی دانشگاه ازاد رشته حسابداری قبول شد واسش یه جشنی گرفتن که من حتی عروسیمم به این مجللی تصور نمیکنم|||||||||||||:
خدایا منو بخور|:

پسرِ دختر عمه م علاقه ش به موسیقی بود ولی انگار به زور اطرافیان ریاضی خونده. بعد طرف در شرف فارغ التحصیلی بود در مقطع کارشناسی از رشته ی حسابداری بعدش اومد یه عددی رو بر ۱۰ تقسیم بکنه زد به ماشین حساب|: هنوزم بهش فک می کنم پشمای نازنینم سیخ میشن...

 

[mung]

پسرِ دختر عمه م علاقه ش به موسیقی بود ولی انگار به زور اطرافیان ریاضی خونده. بعد طرف در شرف فارغ التحصیلی بود در مقطع کارشناسی از رشته ی حسابداری بعدش اومد یه عددی رو بر ۱۰ تقسیم بکنه زد به ماشین حساب|: هنوزم بهش فک می کنم پشمای نازنینم سیخ میشن...

هیچکس:
مادر و پدرهای ایرانی:
برو تجربی در کنارش موسیقی رو ادامه بده(:
برو ریاضی در کنارش هنر رو ادامه بده(((((:

پ.ن: در شرف فارغ التحصیلی رو خوندم از شریف فارغ التحصیل هست که خب میخواستم رگ خودم و بزنم

 

[Krypton]

به نظر من رشته تضمین کننده ی اینکه آدم چیزی بشه یا نه ، نیست .(نمیگم رشته ی دانشگاه بی تاثیره).
اصولا نمیشه تعیین کرد که فلانی چون مثلا فلان رشته رو خونده ، چیزی نشده ! ممکنه اون شخص تو حرفه ی خودش خیلی کاربلد و متخصص باشه .
علاوه بر این به شخصه معتقدم ، هیچکس هیچکس هیچکس ، نمی تونه ثابت کنه که منِ نوعی، تو زندگیم چیزی شدم یا نه! و به نظرم این حس و اشتیاق شخص به حیطه ی مورد فعالیتشه که حرف اول رو میزنه .
چه بسا اشخاصی که تو رشته ی ایکس ، کلی خفن بودن و قضاوت مردم درباره شون، بر این اساس بوده که اونا «چیزی نشدن» . و بالعکس بودن افرادی تو رشته های تاپ و دانشگاه های خوب، که از نظر خودشون اگه یه رشته ی دیگه رو میخوندن ، یحتمل موفق تر می بودن .

 

[صوراسرافيل]

در مورد تجربى كه خب،به عاقبت رياضى دهه هفتاد دچار ميشه و انقدر ميرن توش كه ديگه بازار كار براش از بين ميره.مثل اون موقع كه جامعه پر از مهندس(و انقدر كه زياد بودن ديگه كار هم به تعداد كافى نبود براشون اكثرا بيكار)شد.جامعه ما هم پر ميشه از تجربى حونده هايى كه انقدر دست توش زياده كه ديگه كارى براشون نيست.اما خب خوشبختانه بازار كار براى رياضى ها و انسانى ها داغ ميشه.چون كم بودن و سر همين نياز بهشون بالا ميره.
پدر مادرا اينجورى دارن بچه هاشونو از بين ميبرن.جامعه مون داره پر ميشه از ادمايى كه هدفشون(يه بهتره بگم هدف خانوادشون)تجربى بوده و كلى براش زحمت كشيدن اما بهش نرسيدن و به خودشون اومدن ديدن همه علايق و فرصت ها و زندگيشون رو تباه كردن.

 

[ABOLFAZL_R]

به غیر از والدین.

فامیل (نه همشون) از خداشونه که تو به هدفت نرسی و اکثرا رشتتونو میزنن تو سرتون(مخصوصا ریاضی) :

_ریاضی چیه!؟میخای حمال شی؟!
_برو( مثلا) تجربی بخون ریاضی شغل داره اصلا؟
_اینهمه مهندس بیکار هست توو جامعه خودتو بدبخت نکن

و فلان فلان...


و یقین دارم در آینده، وضعیت این دو رشته(تجربی و ریاضی) عوض میشه.

تجربى كه خب،به عاقبت رياضى دهه هفتاد دچار ميشه و انقدر ميرن توش كه ديگه بازار كار براش از بين ميره.مثل اون موقع كه جامعه پر از مهندس(و انقدر كه زياد بودن ديگه كار هم به تعداد كافى نبود براشون اكثرا بيكار)شد.جامعه ما هم پر ميشه از تجربى حونده هايى كه انقدر دست توش زياده كه ديگه كارى براشون نيست.اما خب خوشبختانه بازار كار براى رياضى ها و انسانى ها داغ ميشه

فعلا که دور دست تجربیاس و میخوام که همه‌ی تجربیایی که تلاش میکنن به درجه و شغل مناسب برسن، موفق شن...

 

[Asaliiiii]

ببین مثلا شما دوست داری بازیگر یا طراح لباس شی،کار های هنری ات خیلی خوبه و استعداد داری ولی خانواده ات جز رشته تجربی با همه رشته های دیگه مخالفن.
اگر نظر منو میخوای بهتره بری دنبال آرزو های خودت.اهدافی که داری قربانی حرف های خانواده ات نکن.مثلا شما اصلا از زیست خوشت نمیاد ولی اگر به زور خانواده بری رشته تجربی نه تنها موفق نمیشی بلکه پسرفت میکنی ولی اگر بری رشته دلخواهت و دنبال آرزو های خودت صد درصد موفق میشی

 

[Karenn]

بزودى تجربى ها انقدر كه دست تو رشته شون زياده بازار كارى براشون نمى مونه و دور دور انسانى و رياضى خواهد بود!چون انقدر كم ميشيم كه نياز بهمون ميره بالا
به نهمى ها توصيه مى كنم اگر تحت فشارن كه به تجربى برن كخ علاقشون نيست اين كارو نكنن چون هم احتمال رسيدن به پزشكى خيلى كمه(بدون تقلب هاى كنكور هم كم بود چه برسه كه اونا هم هستن!) و هم بازار كار براى رشته هاى تجربى وضعش داره سال به سال خراب تر ميشه.اينده خودتونو به خاطر شر و ور(هر چند كه گوينده اش خانواده محترم هستن!)خراب نكنيد.ارزش زندگيتون رو از بين نبريد
اين حرف دلم بود با بچه هاى نهمى تحت فشار.چون دارم تجربى هايى كه بدون علاقه به اين رشته وارد شدن رو ميبينم.همشون متفق القول هستن كه اشتباه كردن،اينكه بايد مقاومت ميكردن و اگه ميكردن زندگيشون اينجورى نمى شد

مثل يه دوست بهتون ميگم،زندگيتونو به خاطر هدفى كه مال شما نيست خراب نكنيد

نیاز به پزشک هیچ وقت تموم نمیشه
حقیقتا ایران نسبت به آمار جهانی پزشک کمم داره
پس نه تجربی بازارش کم نمیشه
ولی آره ریاضی و انسانی و هنر هم بولد میشن