- شروع کننده موضوع
- #1
- ارسالها
- 1,551
- امتیاز
- 27,017
- نام مرکز سمپاد
- ضروری
- شهر
- ضروری
- سال فارغ التحصیلی
- 0
تاپیک پنج نفر من رو که میخوندم، یاد پرسشی تو یکی از صندلیداغهای اخیر سایت افتادم و این سوال قبلاً هم تو ذهنم مطرح میشد؛ که اگر بهتون این فرصت رو میدادن تا ۵ نفر رو که مُردن و دیگه در این دنیا نیستن میتونید به زندگی برگردونید، چه کسانی رو انتخاب میکردید؟
این ۵ نفر میتونن مال هر نسل و برههی تاریخیای باشن و میتونن افراد سرشناس و یا خدای ناکرده از کسانی که میشناسید و فوت کردن باشن، فرقی نداره.
ابتدا خودم به این سوال جواب میدم:
۱- آلبرت اینشتین
دلیل این که اینشتین رو برمیگردوندم اینه که کنجکاوم ببینم دانشمندی که نماد هوش و مغز در فرهنگ عامیانهی تموم زبانهاست و ۱۰۰ سال پیش با امکانات اون زمان تونست انقدر دستاوردهای قوی علمی داشته باشه، در قرن ۲۱ ام و عصر تکنولوژی چه چیزهای تازهای رو میتونه به علم اضافه کنه و نظریات جدیدش با تجهیزات و اطلاعات حال حاضر چی میتونه باشه.
۲- نیکولا تسلا
از بزرگترین نوابغ و مخترعان تاریخ که مورد ظلم واقع شد و در واقع تقریباً هرچی که ما امروز از برق و الکتریسیته داریم، از تسلا داریم. اگر حتی اون زمان سرمایهی بیشتری در اختیارش قرار میدادن میتونست چیزهای خیلی خفنتری هم در این راستا ابداع کنه اما عمرش کافی نبود. اگه الان زنده میبود ممکن بود دنیای الکتریسیته رو تکون بده.
۳- مایکل جکسون
از برترین Entertainer های تاریخ و کسی که هم در سانگرایتینگ فوقالعاده بود هم در خوانندگی و هم در رقص. فکر نکنم هنوز آلبومی تونسته باشه رکورد Thriller ش رو شکسته باشه. کسی بود که وقتی میومد رو صحنه، صحنه رو عین موم در دست میگرفت و مردم رو مبهوت نگه میداشت. هیچ نقصی در هیچ جای کارنامهی کاریش پیدا نمیکنم و مرگ ناگهانیش که به خاطر قصور پزشکی ناشی از دوز بالای داروی بیهوشی اتفاق افتاد، انقدر تأثیرگذار بود که عدهی زیادی بعد شنیدنش دست به خودکشی زدن [که کارشون رو تأیید نمیکنم؛ اما نشوندهندهی میزان اهمیت و تأثیرگذاری این مرد در جهان و به ویژه جهان موسیقی بود]. دلم میخواست بیشتر میتونستم از هنرنماییاش و خلاقیتهای روی صحنهش لذت ببرم.
۴- بابی فیشر
یکی از ۳ شطرنجباز برتر تاریخ در کنار گری کاسپاروف و مگنوس کارلسن؛ کسی که در اوج جنگ سرد بین شوروی و آمریکا، رودرروی بوریس اسپاسکی با تیمی متشکل از چندین استادبزرگِ دیگه که به کمک اسپاسکی میومدن ایستاد و تبدیل به اولین و فکر کنم تنها آمریکاییای شد که قهرمان جهان در شطرنج شد، اونم در عصری که شوروی شطرنج رو قبضه کرده بود و هیچکس یارای رویارویی با بازیکنای روسی رو نداشت. فیشر کتابای زبان روسی رو خودش مطالعه میکرد یعنی خودش به تنهایی روسی یاد گرفت، تنهایی تمرین میکرد و پشتکار زیادی داشت در عین حال که امکاناتش محدود بود. دوست دارم ببینم اگر الان با این همه انجینهای کامپیوتری در دوران پیک خودش زنده میبود، چیکار میتونست بکنه؛ آیا تاج و تخت رو از کارلسن پس میگرفت؟
۵- مریم میرزاخانی
کسی که هروقت یاد مرگش میفتم سراسر وجودم غمگین میشه و از درون میسوزم. خیلی افسوس میخورم که چرا این شانس رو نداشتم تا روزی بتونم از نزدیک ملاقاتش کنم. کسی که Perfect Score در المپیاد ریاضی اورد و تنها زن برندهی مدال فیلدز شد. حیف شد و رفتنش واقعاً زود بود.
این ۵ نفر میتونن مال هر نسل و برههی تاریخیای باشن و میتونن افراد سرشناس و یا خدای ناکرده از کسانی که میشناسید و فوت کردن باشن، فرقی نداره.
ابتدا خودم به این سوال جواب میدم:
۱- آلبرت اینشتین
دلیل این که اینشتین رو برمیگردوندم اینه که کنجکاوم ببینم دانشمندی که نماد هوش و مغز در فرهنگ عامیانهی تموم زبانهاست و ۱۰۰ سال پیش با امکانات اون زمان تونست انقدر دستاوردهای قوی علمی داشته باشه، در قرن ۲۱ ام و عصر تکنولوژی چه چیزهای تازهای رو میتونه به علم اضافه کنه و نظریات جدیدش با تجهیزات و اطلاعات حال حاضر چی میتونه باشه.
۲- نیکولا تسلا
از بزرگترین نوابغ و مخترعان تاریخ که مورد ظلم واقع شد و در واقع تقریباً هرچی که ما امروز از برق و الکتریسیته داریم، از تسلا داریم. اگر حتی اون زمان سرمایهی بیشتری در اختیارش قرار میدادن میتونست چیزهای خیلی خفنتری هم در این راستا ابداع کنه اما عمرش کافی نبود. اگه الان زنده میبود ممکن بود دنیای الکتریسیته رو تکون بده.
۳- مایکل جکسون
از برترین Entertainer های تاریخ و کسی که هم در سانگرایتینگ فوقالعاده بود هم در خوانندگی و هم در رقص. فکر نکنم هنوز آلبومی تونسته باشه رکورد Thriller ش رو شکسته باشه. کسی بود که وقتی میومد رو صحنه، صحنه رو عین موم در دست میگرفت و مردم رو مبهوت نگه میداشت. هیچ نقصی در هیچ جای کارنامهی کاریش پیدا نمیکنم و مرگ ناگهانیش که به خاطر قصور پزشکی ناشی از دوز بالای داروی بیهوشی اتفاق افتاد، انقدر تأثیرگذار بود که عدهی زیادی بعد شنیدنش دست به خودکشی زدن [که کارشون رو تأیید نمیکنم؛ اما نشوندهندهی میزان اهمیت و تأثیرگذاری این مرد در جهان و به ویژه جهان موسیقی بود]. دلم میخواست بیشتر میتونستم از هنرنماییاش و خلاقیتهای روی صحنهش لذت ببرم.
۴- بابی فیشر
یکی از ۳ شطرنجباز برتر تاریخ در کنار گری کاسپاروف و مگنوس کارلسن؛ کسی که در اوج جنگ سرد بین شوروی و آمریکا، رودرروی بوریس اسپاسکی با تیمی متشکل از چندین استادبزرگِ دیگه که به کمک اسپاسکی میومدن ایستاد و تبدیل به اولین و فکر کنم تنها آمریکاییای شد که قهرمان جهان در شطرنج شد، اونم در عصری که شوروی شطرنج رو قبضه کرده بود و هیچکس یارای رویارویی با بازیکنای روسی رو نداشت. فیشر کتابای زبان روسی رو خودش مطالعه میکرد یعنی خودش به تنهایی روسی یاد گرفت، تنهایی تمرین میکرد و پشتکار زیادی داشت در عین حال که امکاناتش محدود بود. دوست دارم ببینم اگر الان با این همه انجینهای کامپیوتری در دوران پیک خودش زنده میبود، چیکار میتونست بکنه؛ آیا تاج و تخت رو از کارلسن پس میگرفت؟
۵- مریم میرزاخانی
کسی که هروقت یاد مرگش میفتم سراسر وجودم غمگین میشه و از درون میسوزم. خیلی افسوس میخورم که چرا این شانس رو نداشتم تا روزی بتونم از نزدیک ملاقاتش کنم. کسی که Perfect Score در المپیاد ریاضی اورد و تنها زن برندهی مدال فیلدز شد. حیف شد و رفتنش واقعاً زود بود.