تمایز رفتارهای سالم و ناسالم در رابطه

[امیرحسین]

همه‌ی ما در طی بزرگ شدن خود رابطه‌های مختلف با جنس‌های متفاوتی را تجربه می‌کنیم. برخی از این رابطه‌ها با انتخاب اولیه ما صورت نمی‌گیرد مثل روابط فامیلی که با به بدنیا آمدن فرزند بوجود می‌آیند. برخی دیگر با انتخاب خود اشخاص شکل می‌گیریند مثل روابط دوستی و یا همسر!. متاسفانه در تمامی این رابطه‌ها ما رفتارهای ناسالم انجام می‌دهیم و به طور متقابل از جانب افرادی که دوستشان داریم و دوستمان دارند صدمه می‌بینیم. این بخشی از زندگی ما انسان‌ها است. اشتباه می‌کنیم، تجربه می‌کنیم، می‌آموزیم، عبرت می‌گیریم و... با این حال گاهی در تشخیص روابط ناسالم دچار اشتباه می‌شویم! آن رفتارها را بخشی از عشق در نظر می‌گیریم و یا با وجود متوجه شدن، آن‌ها را نادیده یا ساده می‌گیریم. گاهی فکر می‌کنیم فرد مقابل را می‌توانیم تغییر بدهیم و تمامی ریسک‌ها را به جان می‌خریم!

این تاپیک برای این است رفتارهای ناسالم در رابطه‌ را معرفی کنیم؛ در خصوصشان صحبت کنیم که چرا این رابطه‌ها بخشی از عشق نیستند و حتی می‌توانند خطر جانی در پی داشته باشند. همچنین اگر تجربه‌ یا مشاهده‌ای در این زمینه داشته باشیم آن را اشتراک بگذاریم. تا این رفتارها ناسالم را بهتر بشناسیم و تمرین کنیم که از انجام آن‌ها دوری کنیم.

 

[امیرحسین]

خب من به عنوان اولین زنگ خطر دوست دارم تحقیر شدن را مثال بزنم. برای خیلی از ما بدیهی است که تحقیر کردن نباید در یک رابطه‌ی سالم وجود داشته باشد، اما مسئله اینجاست که آژیر این زنگ خطر به یکباره به صدا در نمی‌آید. بلکه در ابتدا به صورت‌های تضعیف شده‌ای این رفتار را مشاهده می‌کنیم. به عنوان مثال پارتنر ما یک نقطه ضعف ما را با شوخی بیان می‌کند و مسخره می‌کند، هرچند که آزرده خاطر می‌شویم به ما می‌گویند سخت‌نگیر، شوخی کردم و... یا گاهاً با تمجید کردن از شخصی که نقطه قوتش مقابل نقطه ضعف شما قرار می‌گیرد به شما حس ناکافی بودن می‌دهد. این روند ممکن است آنقدر ادامه‌دار باشد و عزت نفس فرد را پایین بیاورد که فرد خود را لایق تمام سرکوفت‌ها بداند. حتی به مرور زمان فرد ناسالم به خود اجازه می‌دهد که به راحتی توهین و تحقیر کند!

گاهی نیز فرد نقطه ضعفی ندارد اما فرد وقتی با پاسخ نه مواجه می‌شود، به باورهای نادرست عمومی متوسل می‌شود تا عزت نفس فرد مقابل را خورد کند.به عنوان مثال: شما امتحانی دارید و باید برای آن بخوانید، اما دوست شما درخواست می‌کند که به سینما بروید و شما پاسخ منفی می‌دهید. در این هنگام اگر دوستتان از القابی مثل خرخون و لحن‌تند استفاده کرد و یا شما را به تمسخر گرفت، او یک رفتار ناسالم انجام می‌دهد. به طور مشابه ممکن است داشتن چارچوب‌های شخصی برای مسائل جنسی باعث شود که فرد مقابل شما را اُمُّل یا عقب افتاده خطاب کند، حتی گاها ممکن است برای داشتن چارچوب‌های کلی‌تر شما را شهرستانی خطاب کنند!

باید همواره بدانیم رابطه‌ای سالم است که فرد مقابل باعث افزایش عزت نفس ما شود. در رابطه‌ی سالم خبری از توهین و تحقیر وجود ندارد و نباید به فرد مقابل خود اجازه بدهیم که زمینه تحقیر کردن را پیدا کند.

 

[dinsiora]

چیز دیگری که باید بدانیم این است که رابطه مطلقا سالم برای قصه ها است

 

[امین]

گرچه من ۱۰۰٪ متوجه نشدم در این‌جا منظور از «رابطه» و «رفتار سالم/ناسالم» چیه، اما فکر کنم بخش زیادی از این چیزا واضح باشه؛ مثلاً تحقیر واضحه که رفتار ناسالمیه.
اما یه سری رفتارا هستن که واضح نیستن ناسالمن ولی بعداً اثراتش خودشو نشون میده. چیزی که شخصاً خودم ازش آسیب دیدم این بود که به خانواده‌م اختیار می‌دادم تا رو من نظارت کنن به ویژه رو تصمیمات شخصیم. اونا نمی‌دونستن که این یه رفتار ناسالمیه و منم نمی‌دونستم و فکر می‌کردم دارم کارِ درست رو انجام میدم و کلی هم خوشحال بودم! این برام عبرت شد و اگر در آینده فرزندی داشته باشم، نمیگم ۰٪ ولی نظارتم رو محدود به مواردی که واقعاً نیاز به این کار باشه می‌کنم و می‌گذارم خودش مسیرشو انتخاب کنه.

 

[نی زار]

چیز دیگری که باید بدانیم این است که رابطه مطلقا سالم برای قصه ها است

منظورت از مطلقا سالم چیه..
خب ممکنه رابطه هدف/مسیر های مختلفی داشته باشه..اگه منظورت رابطه زیر بیست سال (با هدفی که اره موجب پیشرفت هم دیگه باشیم..مثلا پیشرفت درس، کنکور و غیره) میتونه درست باشه..البته نه مطلقا از نظر من
ولی گاهی این رابطه شکل میگیره برای نوعی ارتباط و پارتنر ( ازدواج یا هر تعریف دیگه)که خب باز اینجا سالم بودن رابطه یه تعریف و معیار دیگه ای داره..

 

[dinsiora]

منظورت از مطلقا سالم چیه..
خب ممکنه رابطه هدف/مسیر های مختلفی داشته باشه..اگه منظورت رابطه زیر بیست سال (با هدفی که اره موجب پیشرفت هم دیگه باشیم..مثلا پیشرفت درس، کنکور و غیره) میتونه درست باشه..البته نه مطلقا از نظر من
ولی گاهی این رابطه شکل میگیره برای نوعی ارتباط و پارتنر ( ازدواج یا هر تعریف دیگه)که خب باز اینجا سالم بودن رابطه یه تعریف و معیار دیگه ای داره..

اصلا منظورم این مدل رابطه و این مدل سلامت رابطه نبود.
هر مدل رابطه چه با دوست چه خانواده و.. یسری رفتار ناسالم از دو طرف توش پیدا میشه. بالاخره ادمیزاده دیگه. اینکه تو عصبانیت ناخوداگاه سرکوفتی بزنه به طرف یا گهگاهی دروغی گفته شه و..
خلاصه منظورم این بود که رابطه ادمیزادی مطلقا سالم عاری از هرگونه رفتار اسیب زننده یکم زیادی دور از واقعیته

 

[امیرحسین]

چیز دیگری که باید بدانیم این است که رابطه مطلقا سالم برای قصه ها است

قرار نیست کمال‌گرا نگاه کنیم که چجوری یک رابطه مطلقاً سالم تشکیل بدیم. مسئله این هست که قوای تشخیص خودمون را بالا ببریم، خط قرمزهامون رو مشخص‌تر کنیم و تمرین کنیم که چطوری خودمون فرد سالم‌تری باشیم و افراد مقابلمون رفتارشان را اصلاح کنند. صحبت انتقال تجربه، آگاه شدن و تمرین کردن هست.

گرچه من ۱۰۰٪ متوجه نشدم در این‌جا منظور از «رابطه» و «رفتار سالم/ناسالم» چیه، اما فکر کنم بخش زیادی از این چیزا واضح باشه؛ مثلاً تحقیر واضحه که رفتار ناسالمیه.
اما یه سری رفتارا هستن که واضح نیستن ناسالمن ولی بعداً اثراتش خودشو نشون میده. چیزی که شخصاً خودم ازش آسیب دیدم این بود که به خانواده‌م اختیار می‌دادم تا رو من نظارت کنن به ویژه رو تصمیمات شخصیم. اونا نمی‌دونستن که این یه رفتار ناسالمیه و منم نمی‌دونستم و فکر می‌کردم دارم کارِ درست رو انجام میدم و کلی هم خوشحال بودم! این برام عبرت شد و اگر در آینده فرزندی داشته باشم، نمیگم ۰٪ ولی نظارتم رو محدود به مواردی که واقعاً نیاز به این کار باشه می‌کنم و می‌گذارم خودش مسیرشو انتخاب کنه.

ممکنه یک رفتار ناسالم برای ما کاملاً بدیهی باشه ولی برای فردی که درگیر رابطه شده اینقدر مشخص نباشه و یا ساده از کنارشون رد بشه یا به هر قیمتی تحمل کنه. اینجا تجربیات و نقطه نظرهای خودمون را اشتراک می‌ذاریم تا افراد بتونند رابطه‌های خودشان را بهتر پیش ببرند. یا اینکه نشانه‌های رفتارهای شدید را بیان کنیم که پیشگیری کنند. مثلاً در خصوص مسئله توهین و تخریب خب تقریباً همه‌ی افراد در قبال توهین و تحقیر گارد می‌گیرند ولی خب شاید تیکه‌ انداختن، مسخره کردن‌های همراه با شوخی را آنقدر جدی نگیرند و یا در مقابلشون سکوت کنند. ممکنه صرفاً شاهد باشند که طرف مقابلشان افراد دیگری را مدام تحقیر و توهین می‌کند و با خیال اینکه خودشان همیشه در امان هستند از کنارش ساده بگذرند.

 

[Nimbus]

۱. من چون خیلی دوستت دارم همه اش میخوام ببینمت و باهات حرف بزنم.

۲. اگه فلان کارو بکنی/نکنی باهات کات میکنم

۳. این که طرفتون بخواد رابطتون رو با دوستاتون کم کنید یا قطع کنید.

۴. رعایت نکردن حریم خصوصی

 

[امیرحسین]

گرچه من ۱۰۰٪ متوجه نشدم در این‌جا منظور از «رابطه» و «رفتار سالم/ناسالم» چیه، اما فکر کنم بخش زیادی از این چیزا واضح باشه؛ مثلاً تحقیر واضحه که رفتار ناسالمیه.
اما یه سری رفتارا هستن که واضح نیستن ناسالمن ولی بعداً اثراتش خودشو نشون میده. چیزی که شخصاً خودم ازش آسیب دیدم این بود که به خانواده‌م اختیار می‌دادم تا رو من نظارت کنن به ویژه رو تصمیمات شخصیم. اونا نمی‌دونستن که این یه رفتار ناسالمیه و منم نمی‌دونستم و فکر می‌کردم دارم کارِ درست رو انجام میدم و کلی هم خوشحال بودم! این برام عبرت شد و اگر در آینده فرزندی داشته باشم، نمیگم ۰٪ ولی نظارتم رو محدود به مواردی که واقعاً نیاز به این کار باشه می‌کنم و می‌گذارم خودش مسیرشو انتخاب کنه.

می‌دونی به عنوان شخصی که تجربه‌ی مشابهی داشته فکر می‌کنم در بخش از مشکل خودمون مقصر هستیم، چون وقتی برایمان تصمیم بگیرند حس می‌کنیم بخشی از مسئولیت اتفاق از دوشمون برداشته شده و حس آرامش بیشتری می‌کنیم. البته تجربه من نشون داده اگه تصمیم گرفته شده خراب بشه تهش می‌گویند خودت تصمیم گرفتی و همه مسئولیت‌ها بر می‌گرده روی دوش آدم
جدا از پدر و مادر، من خیلی از فامیل را دیدم که به واسطه‌ی سن یا جایگاهشون در فامیل فکر می‌کنند حق اظهار نظر کلیدی در مسائل شخصی من را دارند. البته که من اجازه همچین مسائلی را بهشون ندادم و کار خودم را انجام دادم ولی در خصوص پدر و مادر، مسائل برای من خیلی پیچیده‌تر بوده. فکر می‌کنم استقلال مالی خیلی نقش مهمی برای مقابله با این دخالت‌ها داره.
تو عامل موثر دیگه‌ای که آدم بتونه بهتر با این دخالت‌ها مقابله کنه اطلاع داری؟

 

[امین]

تو عامل موثر دیگه‌ای که آدم بتونه بهتر با این دخالت‌ها مقابله کنه اطلاع داری؟

بستگی به محیط رشد آدم داره به نظرم. محیطی که من توش بزرگ شدم کمی حالت وابسته‌ساز داشت تا مستقل‌ساز؛ و من خیلی سخت بود برام گذار از اون مرحله به مرحله‌ی دیگه. فکر کنم راهی نداره به‌جز اینکه آدم یهو به خودش بیاد، چار جا شکست بخوره و حرف بشنوه تا بفهمه ایراد کارش کجا بوده و بره رفعش کنه. زمان‌بره این مسئله.

 

[موازی]

جدا از پدر و مادر، من خیلی از فامیل را دیدم که به واسطه‌ی سن یا جایگاهشون در فامیل فکر می‌کنند حق اظهار نظر کلیدی در مسائل شخصی من را دارند. البته که من اجازه همچین مسائلی را بهشون ندادم و کار خودم را انجام دادم ولی در خصوص پدر و مادر، مسائل برای من خیلی پیچیده‌تر بوده. فکر می‌کنم استقلال مالی خیلی نقش مهمی برای مقابله با این دخالت‌ها داره.

حقیقتا استقلال مالی نقش خیلی خیلی کمی در دخالت کردن فامیل و خانواده قبلی داره. استقلال مالی که سهله، حتی اگه کاملا مستقل شی و یه جای دیگم زندگی کنی باز انواع و اقسام حرف و حدیث ها هست.
به نظر من تنها راهش اینه که آدم خودش درونا به اندازه ای قوی و محکم باشه که دخالت ها و حرف های دیگران روش تاثیر نذاره. یعنی یکی اومد تحقیر کرد گاهی نمیشه کاریش کرد. فقط میشه نسبت بهش آگاه بود که این آدم داره تحقیر میکنه و من نباید ازش تاثیر بپذیرم.

 

[f@him]

حقیقتا استقلال مالی نقش خیلی خیلی کمی در دخالت کردن فامیل و خانواده قبلی داره. استقلال مالی که سهله، حتی اگه کاملا مستقل شی و یه جای دیگم زندگی کنی باز انواع و اقسام حرف و حدیث ها هست.
به نظر من تنها راهش اینه که آدم خودش درونا به اندازه ای قوی و محکم باشه که دخالت ها و حرف های دیگران روش تاثیر نذاره. یعنی یکی اومد تحقیر کرد گاهی نمیشه کاریش کرد. فقط میشه نسبت بهش آگاه بود که این آدم داره تحقیر میکنه و من نباید ازش تاثیر بپذیرم.

من مخالفم با این حرفت راجع به اینکه استقلال مالی نقش خیلی کمی داره،
استقلال مالی نباشه واقعا گاهی مجبوری علی رغم خواسته درونیت و با تحمل حس بد ضعف به حرفشون گوش بدی (چون برای یه چیز مهمی پول نیازی و نداری و لذا حتی درونا محکم باشی ممکنه مجبور شی کوتاه بیای تا بهونه‌ای دستشون نباشه که بهت پول ندن)
ممکنم هست واقعا که خود واقعیت هم باشی این مشکل نباشه و بهت پول هم بدن ولی به نظرم ترسش با ادم هست لاقل. ینی مطمئن نیستی خیلی اوقات که اگه به حرفشون گوش ندی ایا نیازات رو براورده می‌کنن. لذا شاید توی مسائل کوچیک باز کوتاه بیای و بگی نمی ارزه و اینا و اجازه دخالت بدی

ولی اره واقعا برعکسشم هست... اینکه پولم داشته باشی ولی به این دلیل که حرف دیگران برات با اهمیته و یا مستقل فکر کردن و تصمیم گرفتن رو یاد نگرفتی هم خیلی اوقات باعث این میشه که راحت بذاری بقیه دخالت کنن در زندگانیت
این فرهنگ احترام به والدینی که ماها باهاش بزرگ شدیم هم تاثیر گذاره توی این عامل خیلی اوقات : (