آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع Kartal
  • تاریخ شروع تاریخ شروع

Kartal

کاربر فعال
ارسال‌ها
25
امتیاز
3
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی ارومیه
شهر
ارومیه
می گن وقتی یکی یه چیزو میبینه اول از نور از چشمش میره تو...شبکیه ... و این حرفا...بعدشم میره تو مغز...حالا یه فیلسوفی که نمیشناسمشم میگه مگه میشه؟؟ ..اندازه ی مغز شما چقدره؟ اصلا کل بدن شما چقدره؟ فوقش 2 متر...مگه میشه درخت 5 متری تو بدن 2 متری شما جا بگیره؟ 8-} وقتی شما یه کوه رو تصور می کنین اندازش رو می تونین تو ذهن خودتون ببینین ... بزرگی شو احساس کنین! خب حالا چه جوری این اتفاق تو مغز چند سانتی می افته؟؟ پس یه چیزی مثلا مثل روح هس؟ :-\ میشه این گفته رو رد کرد؟چه جوری؟ :)
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

انقدر چیز ساده و بیهی هست که نمیتونم توضیح بدم!!...فقط این که هیچ ربطی به روح نداره!!
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

به نقل از sohaaaa :
انقدر چیز ساده و بیهی هست که نمیتونم توضیح بدم!!...فقط این که هیچ ربطی به روح نداره!!

بله... ساده است!...ولی وقتی من قضیه ی حمار رو (<<هندسه 2) که الاغ هم اونو می فهمه رو ثابت نکرده بودم 2 نمره ام پرید! [-( :(
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

مغز مثل کامپیوتر عمل میکنه .
مگه خورشید تو صفحه ی کامپیوتر جا میشه که عکسش و فیلمش تو کاوپیوتر هست؟
فرق مغز با کامپیوتر در اینه که مغز در انجام کار ها خلاقیت داره ولی کامچیوتر انجام کار ها رو سریع تر میکنه.
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

نه ، منظور این نیست که تصویر مثلا خورشید رو تو کله مون تجسم بکنیم ، توی ذهن میشه بزرگی اجسام رو هم احساس کرد ، چجور بگم ، بنظر من ذهن هم در تجسم های فضای سه بعدی داره و من می تونم یه کوه رو تجسم بکنم با اندازه واقعیش جوری که انگار الان جلوی کوه وایستادم .
مثلا وقتی شما داری می خوابی وقتی خواب سبکه و در همین خواب سبک شما خواب و رویا می بینید ، در حالی که صدای بیرون رو می شنوید ، احساس می کنید که در اون محیط رویاتون هستید وقتی از خواب ناگهان بیدار میشید اول تعجب می کنیم که چرا اینجا هستیم . یه کم پیچیده شد توضیحش ...
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

این مسئله ای که مطرح میکنی مربوط به نظر ایده آلیسم هاست و صد ها ساله که منقرض شده
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

حوب مگه عدسی یه جا جمش نمیکنه
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

سلام
چه جالب ... سوال خودمم بوده خیلی وقته!
اگه کسی می دونه خواهشا زود بگه!
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

بچه ها مشکل کجاست ؟ عدسیه چشمه دیگه ! نور رو بازی می ده و جمعش می کنه و تصاویر کوچیک و بزرگ می شن !
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

امضای منو بخونید شاید کمک کرد هیچ چیز نیست جز اونی که داری تصورش میکنی!!!!!!!!!!!! پس اگه کوه هست چون تو فکر می کنی که هست!!!!
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

چ ربطی داره؟!تصور ی چیز مگه خودشه خب؟ :oاین صرفا ی پالس عصبیه.همین!
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

به نقل از Aquila :
می گن وقتی یکی یه چیزو میبینه اول از نور از چشمش میره تو...شبکیه ... و این حرفا...بعدشم میره تو مغز...حالا یه فیلسوفی که نمیشناسمشم میگه مگه میشه؟؟ ..اندازه ی مغز شما چقدره؟ اصلا کل بدن شما چقدره؟ فوقش 2 متر...مگه میشه درخت 5 متری تو بدن 2 متری شما جا بگیره؟ 8-} وقتی شما یه کوه رو تصور می کنین اندازش رو می تونین تو ذهن خودتون ببینین ... بزرگی شو احساس کنین! خب حالا چه جوری این اتفاق تو مغز چند سانتی می افته؟؟ پس یه چیزی مثلا مثل روح هس؟ :-\ میشه این گفته رو رد کرد؟چه جوری؟ :)

شما تا به حال تصویر کوه رو ندیدید؟

6r9LlAyaEuLM3MflI6qfS6HgAUarW.jpg


الان دقیقاً تصور ما مثل همین عکس هست ، الان یک کوه با اون بزرگی در این عکس جا شده آیا عکس روح داره؟
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

چه ربطی به روح داره این همه علم در مورد نور و عدسی و شبکیه توضیح داد تا شما درخت رو بکنبن تو چشمتون؟؟؟
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

فرض شما اینه که هر چیزی برای درک چیز دیگه باید حتما اندازش بزرگتر باشه!که اشتباهه.برای رد کردن دقیق این ادعا باید از طرف بخواید که "درک" و "ابعاد" و "چیز" رو دقیقا تعریف کنه.
 
پاسخ : آیا اشیا را در مغز درک یا تصور میکنیم؟

لطفا این پست را مطالعه بفرمایید.


به نقل از لنا :
تصور و تصدیق

• تعریف علم
• اقسام علم (علم حضوری و حصولی)
• اقسام علم حصولی ( تصور و تصدیق)
• اقسام تصور (جزئی و کلی)
• نسبت های چهار گانه بین مفاهیم کلی
• اقسام تقابل



بخش اول

تعریف علم


هنگامی که چشم خود را باز میکنیم و درخت یا گلی را می بینیم و سپس چشم خود را می بندیم، صورت آن گل و درخت را در ذهن خود حاضر

می یابیم. نیز هنگامی که درد، شادی یا غمی برای ما حاصل می شود، ابتدا وجود آن و سپس صورت آن را در درون خودمی یابیم؛ یعنی در

هنگام وجود شادی یا درد، همان شادی و یا همان درد در درون ما حضور دارد، اما پس از مدتی که آن حالت از بین رفت صورتی از آن در ذهن ما

باقی می ماند و ما به هنگام وجود این امور در درون خود و نیز با وجود صورت های آنها حالت و صفتی داریم که قبلا نداشتیم. به همین حالت و

صفت، علم و آگاهی گفته می شود. پس علم انسان یک حالت خاص است نسبت به اشیاء و آن حالت، یا وجود اموری است در روح انسان و یا

صورت و تصویر آن اشیاء است در ذهن او. صورت گل و درخت و یا مفهوم غم و شادی در ذهن ما و حضور غم و شادی در درون نفس ما، علم و

آگاهی ماست نسبت به آن ها.

پس می توان حضور صورت اشیا را نزد خود، علم نامید. ولی باید توجه داشت که در مثال شادی و درد، گاهی خود شادی و درد را در درون خود

داشتیم و گاهی صورت آن را و در هر دو حال، حضور چیزی را در نفس خود احساس می کردیم. پس علم یا حضور درد و شادی و یا حضور صورت

درد، شادی، گل و درخت است. بنابراین، علم انسان حضور چیزی است نزد نفس و روح انسان، خواه آن چیز واقعیتی از واقعیت ها باشد مثل

درد، شادی و غم و یا صورت و تصویر درخت، گل، شادی، غم و درد.
 
Back
بالا