- شروع کننده موضوع
- #1
مرضیه
کاربر حرفه‌ای
- ارسال‌ها
- 294
- امتیاز
- 30
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان قم
زندگی نامه ی ستاره ها :
اگه که یه توده ی گاز تو فضا ول باشه و موجی از یک انفجار که حاصل برخورد دو تا چیز دیگه است (منظورم از چیز مثلاًکهکشان و ستاره و ...است )با این توده ی گاز برخورد کنه این توده در برخی از نقاط متراکم می شه و به دلیل این تراکم زیا د ماده به دور خودش می چرخه ودوباره به دلیل بوجود آمدن گرانش متراکم تر می شه ودر نتیجع این توده ی گاز هی کوچیکتر می شه و به داخل می رمبه و این رمبش آنقدر ادامه پیدا می کنه که دما اونقدر زیاد می شه که نیروی تابشی از درون نیروی گرانش رو خنثی می کنه و در این حالت ستاره دست از رمتش برمی داره و می گیم که ستاره به حالت هیدرو استاتیکی رسیده و پیش ستاره تشکیل شده .
حالا بعد یه مدت این توده ستاره دوباره سرد می شه و دوباره رمبش پیدا می کنه با این که دوباره به حالت هیدرو استاتیکی برسه وبالاخره این فرآیند اونقدر ادامه پیدا می کنه که دما به حدی برسه که فرآیند هسته ای در داخل ستاره با دمای زیاد شروع بشه (یعنی هیدروژن ها به هلیوم تبدیل بشن ) و باعث بوجود اومدن انرژی بشه و ستاره خودش تولید انرژی کنه و در این صورت این توده خودش تولید انرژی مکنه و می گیم که ستاره به دنیا اومد (اگه قبل از این که ستاره به دنیا بیاد از واژهی ستاره استفاده کردم چون اون موقع هنوز ستاره نشده بود ببخشید ،از دهنم در رفت )
نکته :وقتی که ستاره فعال و پایدارمی گیم که اون ستاره تو رشته ی اصلی قرار داره .
حالا ستاره اونقدر هیدروژن می سوزونه که دیگه هیدروژن نداشته می شه که بسوزونه ،پس ستاره دوباره سرد می شه و می رمبه ودر اثر رمبش دماش دوباره افزایش پیدا می کنه و سر انجام دماش اونقدر زیاد می شه که دوتا هلیوم با هم واکنش می دن و کربن رو بوجود می آرن و به خاطر همین انرژی زیادن آزاد می شه و باعث می شه که تابش بر گرانش غلبه کنه و ستاره منبسط بشه . اما اگه انرژی خیلی زیاد باشه ستاره منفجر می شه و یه تکه هایی ازش جدا می شه که به اونا ابر نو اختر می گیم و ستاره تبدیل به غول سرخ می شه (چون خیلی منبسط شده خیلی طول میکشه که انرژی از درون ستاره به سطحش برسه پس ما یه غول سرخ می بینیم )بعد دوباره هلوم ستاره تموم می شه و همون مراحل قبلی تکرار می شه تا اینکه به آهن (fe)می رسیم که تواین جا وضع عوض می شه چون که واکنش دو تا آهن گرما گیر و نه گرما ده و باعث می شه ستاره هی سرد تر بشه و بیشتر تو خودش برمبه و در این جا سه تا اتفاق ممکنه که برای ستاره بیفته
1- اگه که اندازه ی ستاره از 1.5 برابر خورشید کمتر باشه ستاره اونقدر فشرده میشه که حتی اتم ها هم کوچیک می شن اما چون ستاره به انداه ی کافی جرم نداره دافعه ی بین الکترون ها و پروتون های داخل اتم از متراکم شدن بیشتر ستاره جلوگیری می کنه و اونوقت ستاره به یه کوتوله ی سفید تبدیل می شه .
2- اگه جرم ستاره بین 1.5 برابر تا 3برابر جرم خورشید باشه حتی دافعه ای که در بالا گفتیم هم کفایت نمیکننن و الکترون و پروتون با هم ترکیب می شن و نوترون هارو بوجود می آرن و این یعنی ستاره از نوترون تشکیل شده اما بین نوترون ها یه نیروی دافعه است که دوباره از رمبش بیشتر ستاره جلوگیری می کنه و حال یه ستاره ی نوترونی داریم .(به این نیروی دافعه اصطلاحاً نیروی تَبَه گِنی هم میگن )
3- حالا اگه جرم ستاره از سه برابر جرم خورشید بیشتر باشه دیگه هیچی جلوی رمبش بیشتر ستاره رو نمی گیره و ماده ی ما له و لورده می شه و اونوقت یه سیاه چاله داریم که خیلی هم عجیب .
این مطلب رو طی مطالعات پراکنده نوشتم و منبع هاش هم یادم نمی یاد امادرست و قابل اعتماده (البته اگه کتاب قابل اعتماد باشه )و این که درباره ی سیاه چاله شاید بعداً براتون مطالب بیشتری گذاشتم .
لذت ببرید
اگه که یه توده ی گاز تو فضا ول باشه و موجی از یک انفجار که حاصل برخورد دو تا چیز دیگه است (منظورم از چیز مثلاًکهکشان و ستاره و ...است )با این توده ی گاز برخورد کنه این توده در برخی از نقاط متراکم می شه و به دلیل این تراکم زیا د ماده به دور خودش می چرخه ودوباره به دلیل بوجود آمدن گرانش متراکم تر می شه ودر نتیجع این توده ی گاز هی کوچیکتر می شه و به داخل می رمبه و این رمبش آنقدر ادامه پیدا می کنه که دما اونقدر زیاد می شه که نیروی تابشی از درون نیروی گرانش رو خنثی می کنه و در این حالت ستاره دست از رمتش برمی داره و می گیم که ستاره به حالت هیدرو استاتیکی رسیده و پیش ستاره تشکیل شده .
حالا بعد یه مدت این توده ستاره دوباره سرد می شه و دوباره رمبش پیدا می کنه با این که دوباره به حالت هیدرو استاتیکی برسه وبالاخره این فرآیند اونقدر ادامه پیدا می کنه که دما به حدی برسه که فرآیند هسته ای در داخل ستاره با دمای زیاد شروع بشه (یعنی هیدروژن ها به هلیوم تبدیل بشن ) و باعث بوجود اومدن انرژی بشه و ستاره خودش تولید انرژی کنه و در این صورت این توده خودش تولید انرژی مکنه و می گیم که ستاره به دنیا اومد (اگه قبل از این که ستاره به دنیا بیاد از واژهی ستاره استفاده کردم چون اون موقع هنوز ستاره نشده بود ببخشید ،از دهنم در رفت )
نکته :وقتی که ستاره فعال و پایدارمی گیم که اون ستاره تو رشته ی اصلی قرار داره .
حالا ستاره اونقدر هیدروژن می سوزونه که دیگه هیدروژن نداشته می شه که بسوزونه ،پس ستاره دوباره سرد می شه و می رمبه ودر اثر رمبش دماش دوباره افزایش پیدا می کنه و سر انجام دماش اونقدر زیاد می شه که دوتا هلیوم با هم واکنش می دن و کربن رو بوجود می آرن و به خاطر همین انرژی زیادن آزاد می شه و باعث می شه که تابش بر گرانش غلبه کنه و ستاره منبسط بشه . اما اگه انرژی خیلی زیاد باشه ستاره منفجر می شه و یه تکه هایی ازش جدا می شه که به اونا ابر نو اختر می گیم و ستاره تبدیل به غول سرخ می شه (چون خیلی منبسط شده خیلی طول میکشه که انرژی از درون ستاره به سطحش برسه پس ما یه غول سرخ می بینیم )بعد دوباره هلوم ستاره تموم می شه و همون مراحل قبلی تکرار می شه تا اینکه به آهن (fe)می رسیم که تواین جا وضع عوض می شه چون که واکنش دو تا آهن گرما گیر و نه گرما ده و باعث می شه ستاره هی سرد تر بشه و بیشتر تو خودش برمبه و در این جا سه تا اتفاق ممکنه که برای ستاره بیفته
1- اگه که اندازه ی ستاره از 1.5 برابر خورشید کمتر باشه ستاره اونقدر فشرده میشه که حتی اتم ها هم کوچیک می شن اما چون ستاره به انداه ی کافی جرم نداره دافعه ی بین الکترون ها و پروتون های داخل اتم از متراکم شدن بیشتر ستاره جلوگیری می کنه و اونوقت ستاره به یه کوتوله ی سفید تبدیل می شه .
2- اگه جرم ستاره بین 1.5 برابر تا 3برابر جرم خورشید باشه حتی دافعه ای که در بالا گفتیم هم کفایت نمیکننن و الکترون و پروتون با هم ترکیب می شن و نوترون هارو بوجود می آرن و این یعنی ستاره از نوترون تشکیل شده اما بین نوترون ها یه نیروی دافعه است که دوباره از رمبش بیشتر ستاره جلوگیری می کنه و حال یه ستاره ی نوترونی داریم .(به این نیروی دافعه اصطلاحاً نیروی تَبَه گِنی هم میگن )
3- حالا اگه جرم ستاره از سه برابر جرم خورشید بیشتر باشه دیگه هیچی جلوی رمبش بیشتر ستاره رو نمی گیره و ماده ی ما له و لورده می شه و اونوقت یه سیاه چاله داریم که خیلی هم عجیب .
این مطلب رو طی مطالعات پراکنده نوشتم و منبع هاش هم یادم نمی یاد امادرست و قابل اعتماده (البته اگه کتاب قابل اعتماد باشه )و این که درباره ی سیاه چاله شاید بعداً براتون مطالب بیشتری گذاشتم .
لذت ببرید