دنباله دارها

[kaktus]

دنباله دار لولین که این شب ها در نزدیک ترین فاصله خودش با زمین قرار داره با دم کشیده و رنگی سبز و زیبا به راحتی و حتی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هست. 8)

اینجاهم یه گالری از عکساشه

http://www.spaceweather.com/comets/gallery_lulin_page14.htm

 

[mathematician]

ستاره های دنباله دار حیات را به زمین آوردند؟

كشف آمينو اسيد در مواد به جا مانده از ستاره هاي دنباله دار براي اولين بار مي تواند نشانه حضور گسترده عوامل تشكيل دهنده حيات در فضا باشند.


به گزارش خبرگزاري مهر ، محققان موفق به يافتن نشانه هايي از عوامل اصلي سازنده حيات در غبارهايي شده اند كه از دنباله ستاره هاي دنباله دار به جا مانده اند كشفي كه مي تواند پراكندگي عوامل بنيادين حيات در كهكشانها را به اثبات برساند.

دانشمندان مركز فضايي گدارد ماده اي به نام گليسين يكي از آمينو اسيدهاي ساده و از عوامل موثر در تشكيل حيات را در نمونه هاي به دست آمده از ستاره دنباله دار wild 2 به دست آوردند. اين نمونه توسط فضاپيماي استرادوس ناسا كه در سال 2006 در صحراي يوتا سقوط كرد به دست آمده است.

به گفته محققان با كشف اين ماده اكنون مي توان مطمئن بود كه ستاره هاي دنباله دار عامل انتقال آمينو اسيدها به زمين بوده اند. آمينو اسيدها در گذشته در شهاب سنگها نيز مشاهده شده بودند اما اين اولين باري است كه اين ذرات حياتي در ستاره هاي دنباله دار كشف مي شوند.

فضاپيماي استرادوس در سال 1999 مسافرت 2.9 بيليون مايلي خود را در فضا آغاز كرد و پنج سال پس از آغاز ماموريت موفق به مشاهده ستاره دنباله دار wild 2 شد. استرادوس با پرواز در ارتفاع 236 كيلومتري از ستاره دنباله دار از ميان دنباله ستاره عبور كرده از غبارها و گازهاي آن نمونه برداري كرد.

به گفته محققان ماده گليسين در ابتدا چند ماه پس از فرود فضاپيما شناسايي شد و سالهاي پس از آن به منظور تعيين هويت ماده كشف شده سپري شده است.

بر اساس گزارش لس آنجلس تايمز، محققان با وجود اينكه كشف گليسين در دنباله ستاره wild 2 را كشفي بزرگ و ارزشمند مي دانند اما در عين حال معتقدند كنار هم قرار گرفتن مواد مورد نياز تشكيل حيات در زمين، نمي تواند مدركي محكم براي اثبات چگونگي آغاز حيات باشد و براي يافتن پاسخ اين سوال هميشگي تحقيقات همچنان بايد ادامه داشته باشد.

 

[mira]

پاسخ : ستاره های دنباله دار حیات را به زمین آوردند؟

کاملا درست نیست. یکی از فرضیات قدیمیه ایجاد حیات روی زمین همین جریان شهاب ها بوده و هستند. اما باید اضافه کنم با پیدا کردن گلیسیرین در یک دنباله دار اصلا نمی شه چنین برداشتی داشت؛ چرا که همان طور که فرمودید گلیسیرین ماده ای بسیار ساده است و باید بدانید که گلیسیرین در روی زمین طی فعل و انفعالات شیمیایی خاص تولید می شه ونیازی به اومدنش از فضا نیست.
از اینکه یه تاپیک نجومی ایجاد کردین سپاسگزارم. اینم یه +
موفق باشین

 

[alireza.r]

دنباله‌دار خورشید خراشان

دنباله‌دار خورشید خراشان
تصاویر سوهو از خورشید بار دیگر نمایانگر دنباله‌داری جدید شد. دنباله‌داری داری که توسط Alan Watson ر روز سیزدهم دیماه 1388 در تصاویر دهم دیماه، از کاوشگر سوهو بدست آمده بود، کشف شد.
احتمال این می‌رود که دنباله‌دار کشف شده، دنباله‌داری به نام kamikaze باشد که در قرن نوزدهم کشف شده باشد که قبلاٌ متلاشی شده است و تکه‌ای از ان امروزه در تصاویر سوهو کشف شده است.

 

[scorpio]

پاسخ : دنباله‌دار خورشید خراشان

ابعاد یه شهابسنگ چه قدره که بعد از متلاشی شدن هم دوباره با دستگاه های انسان قابل رویته؟

 

[mira]

پاسخ : دنباله‌دار خورشید خراشان

دنباله‌دار خورشید خراشان
تصاویر سوهو از خورشید بار دیگر نمایانگر دنباله‌داری جدید شد. دنباله‌داری داری که توسط Alan Watson ر روز سیزدهم دیماه 1388 در تصاویر دهم دیماه، از کاوشگر سوهو بدست آمده بود، کشف شد.
احتمال این می‌رود که دنباله‌دار کشف شده، دنباله‌داری به نام kamikaze باشد که در قرن نوزدهم کشف شده باشد که قبلاٌ متلاشی شده است و تکه‌ای از ان امروزه در تصاویر سوهو کشف شده است.

درود
سپاس گزارم. + یه +.
در ضمن عکسی از این دنباله دار پیدا نکردین؟ اگر پیدا کردین، لطف کنین توی همین تاپیک قرار بدین.

 

[Samaneh.Z]

ستاره ی میرا

ستاره ی « میرا »، "ستاره" ی دنباله دار!

تصویر فضاپیمای گلکس (Galex) از ستاره ی« میرا » دمی بلند را در پشت ستاره ، در طول موج فرابنفش نشان می دهد که حاصل مواد به جا مانده از ستاره است.
ستاره ی دنباله دار ، اصطلاح اشتباهی است که هنوز گاهی برای دنباله دارها استفاده می شود. دنباله دارها، سنگ های یخی کوچکی از مرزهای دور منظومه ی شمسی هستند که هنگام نزدیک شدن به خورشید پرنور می شوند. این اجرام " ستاره" نیستند! اما این بار واقعا "ستاره" ای دنباله دار کشف شده است!! فضاپیمای گلکس، هنگام نقشه برداری از سراسر آسمان ، در طول موج فرابنفش دم بلند و عجیبی ، پشت ستاره «میرا» کشف کرد. طول این دم 13 سال نوری (تقریبا 20000 برابرفاصله میانگین پلوتون تا خورشید) است. «میرا» غول سرخ است و به همین دلیل گردوغبار به جا می گذارد.غول سرخ پایان عمربرخی از ستاره هاست، در آن زمان ستاره بزرگ شده و لایه های گازی خود را به فضا می فرستد.

ستاره ی «میرا» غول سرخی است که در هر 10 سال جرمی تقریبا برابر جرم زمین را به فضا می فرستد. اما ویژگی منحصر به فردی که باعث شده این ستاره این گازها را به جا بگذارد، سرعت حرکت بسیار بالای آن است.دلیل سرعت بالایش (حدود 130 کیلومتر بر ثانیه) این است که ستاره ی « میرا»، از سایر ستاره ها و گازهای صفحه کهکشان دور است. با این سرعت، ستاره ی« میرا»، طی 30 هزار سال گذشته چنین دم با شکوهی را ایجاد کرده است.

طی این حرکت سریع، در جلوی ستاره کمان ضربه ای در فضا تشکیل می شود(مانند کنار رفتن آب درجلوی کشتی در حال حرکت). گاز داغ این کمان ضربه ای با گاز هیدروژن سرد خارج شده از ستاره ترکیب می شود و با حالتی آشفته و چرخان به پشت ستاره می رود. گاز هیدروژن با از دست دادن انرژی در نور فرابنفش می درخشد. به همین علت است که دم ستاره ی «میرا» فقط در تصاویر فضاپیمای گلکس دیده می شود. ستاره ی«میرا»، ستاره ی متغییر تپنده ای است که در بازه ای حدود 300 روز، درخشندگی اش تغییر می کند. این ستاره بیش از 400سال مورد توجه بشر بوده و نام آن «میرا» در زبان لاتین به معنای «شگفت انگیز» است. ستاره ی «میرا» در فاصله ی 350 سال نوری از ما، در صورت فلکی قیطس(یا نهنگ) قرار دارد.

داشتم مجله نجوم هامو نگاه می کردم اینو دیدم ، فلسفه ی اسم آقای میرا رو فهمیدم!!!

 

[Tahmine]

پاسخ : ستاره ی «میرا»!

اينم عكسش:

 

[Sadaf.Tb]

پاسخ : ستاره ی «میرا»!

من خودم شب رصدیمون زیارتش کردم نمی دونین چه دعوایی شد بین بچه ها و اقای مقتدری که چه ستاره ای میراس