- شروع کننده موضوع
- #1
salary
کاربر حرفهای
- ارسالها
- 331
- امتیاز
- 466
مستقیم تا مریخ (1)
(چند وقتی است که بحث سفر انسان به مریخ به طور جدی در حال بررسی است و هر چند وقت یک بار اخباری در این زمینه منتشر می شود. از زمانی که باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا، پروژه بازگشت فضانوردان به کره ماه را لغو کرد، عده ای گمان می کنند ناسا به طور جدی رویای بردن انسان به مریخ را در سر دارد. در این مطلب و مطالب بعدی به بررسی موضوع سفر انسان به مریخ می پردازیم.)
فرستادن فضانوردانی برای کاوش مریخ ممکن است سخت ترین سفر در تاریخ تمدن نوع بشر باشد. 4 تا 6 انسان باید 6 ماه تمام را در حال رسیدن به سیاره سرخ در یک قوطی آلومینیومی سپری کنند. پس از فرودی ترسناک بر سطح سیاره سرخ این فضانوردان حدود 600 روز زمینی به زندگی در مکان هایی تنگ ادامه می دهند تا زمین در مدارش به نقطه ای برسد که سفر به خانه امکان پذیر شود. سرانجام این کاوشگران بی باک دوباره در یک قوطی آلومینیومی از سطح مریخ بلند می شوند و درسفری 6 ماهه به سوی زمین بازمی گردند. البته ورود پرسرعت و شتاب آنها به جو زمین – 2.5 سال پس از ترک خانه - مایوس کننده به نظر می رسد.
فرستادن فضانوردانی برای کاوش مریخ ممکن است سخت ترین سفر در تاریخ تمدن نوع بشر باشد.
در سفر به ماه، فرصت انصراف از ماموریت در هر لحظه، از سکوی پرتاب تا انتهای مسیر، وجود دارد. اما در سفر به مریخ چنین نیست. وقتی فضاپیما زمین را ترک کرد، فضانوردان ملزم به تحمل این مدت زمان هستند. رفتن به ماه مثل چند کیلومتر پارو زدن و دور شدن از یک بندر است. اما رفتن به مریخ مثل طی کردن چندین هزار کیلومتر در بشکه ای غوطه ور در اقیانوس است. سفری سخت؟ بله. اما ناممکن؟! طرفداران سفر به مریخ بر این باورند که ناممکن نیست. برخی بر این باورند که با تامین بودجه و تعهد به انجام آن به اندازه فشار بر ماموریت آپولو برای رسیدن به ماه، می توان در دهه آینده جای پای بشر را بر سطح مریخ نیز دید.
چرا به مریخ برویم؟
معرکه بگیری پرحرارت تر از مهندس هوافضا، رابرت زابرین، در طرفداری از کاوش بشر در مریخ وجود ندارد. او بنیان گذار و مدیر انجمن مریخ و نیز نویسنده بیانیه ای در سال 1996/ 1375 است با عنوان «پرونده مریخ: برنامه ای برای مسکونی کردن مریخ و چرا باید این کار را بکنیم». او همچنین معمار اصلی طرح «مستقیم تا مریخ» بود. ماموریتی که به گفته او زودتر و ارزان تر از هر ماموریت پیشنهادی ناسا می تواند انسان را به مریخ برساند.
برای زابرین و همفکران او گذاشتن گامی بر مریخ مساله آیا، چرا، چطور نیست بلکه در نهایت یک امر کاملا واجب است. به این ترتیب است که در می یابیم آیا حیات زمانی بر مریخ وجود داشته یا هنوز هم وجود دارد یا خیر. چنین ماموریتی موجب پیشرفت بسیار فناوری هوافضا می شود و الهام بخش نسل بعدی خواهد بود و البته بشر را تا سیاره ای دیگر و دورتر هم می رساند. به گفته زابرین «ناسا به هدفی نیاز دارد. این هدف باید فرستادن انسان به مریخ باشد. مریخ همان جایی است که علم هست. همان جایی است که چالش هست. همان جایی است که آینده است. آنجا مرزهای جدید است.»
داستان های علمی _ تخیلی پر است از فضاپیماهای عظیمی که به سادگی رفتن به فروشگاه برای خرید یک بطری شیر، از این سیاره به آن سیاره می روند اما در پروازهای واقعی میان سیاره ای چنین نیست. در مطلب بعدی به بررسی چگونگی سفر به مریخ بیشتر خواهیم پرداخت.
ادامه دارد ...
مترجم: شادی حامدی آزاد
به نقل از: مجله نجوم شماره 189
تنظیم برای تبیان: م.ح.اربابی فر
(چند وقتی است که بحث سفر انسان به مریخ به طور جدی در حال بررسی است و هر چند وقت یک بار اخباری در این زمینه منتشر می شود. از زمانی که باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا، پروژه بازگشت فضانوردان به کره ماه را لغو کرد، عده ای گمان می کنند ناسا به طور جدی رویای بردن انسان به مریخ را در سر دارد. در این مطلب و مطالب بعدی به بررسی موضوع سفر انسان به مریخ می پردازیم.)
فرستادن فضانوردانی برای کاوش مریخ ممکن است سخت ترین سفر در تاریخ تمدن نوع بشر باشد. 4 تا 6 انسان باید 6 ماه تمام را در حال رسیدن به سیاره سرخ در یک قوطی آلومینیومی سپری کنند. پس از فرودی ترسناک بر سطح سیاره سرخ این فضانوردان حدود 600 روز زمینی به زندگی در مکان هایی تنگ ادامه می دهند تا زمین در مدارش به نقطه ای برسد که سفر به خانه امکان پذیر شود. سرانجام این کاوشگران بی باک دوباره در یک قوطی آلومینیومی از سطح مریخ بلند می شوند و درسفری 6 ماهه به سوی زمین بازمی گردند. البته ورود پرسرعت و شتاب آنها به جو زمین – 2.5 سال پس از ترک خانه - مایوس کننده به نظر می رسد.
فرستادن فضانوردانی برای کاوش مریخ ممکن است سخت ترین سفر در تاریخ تمدن نوع بشر باشد.
در سفر به ماه، فرصت انصراف از ماموریت در هر لحظه، از سکوی پرتاب تا انتهای مسیر، وجود دارد. اما در سفر به مریخ چنین نیست. وقتی فضاپیما زمین را ترک کرد، فضانوردان ملزم به تحمل این مدت زمان هستند. رفتن به ماه مثل چند کیلومتر پارو زدن و دور شدن از یک بندر است. اما رفتن به مریخ مثل طی کردن چندین هزار کیلومتر در بشکه ای غوطه ور در اقیانوس است. سفری سخت؟ بله. اما ناممکن؟! طرفداران سفر به مریخ بر این باورند که ناممکن نیست. برخی بر این باورند که با تامین بودجه و تعهد به انجام آن به اندازه فشار بر ماموریت آپولو برای رسیدن به ماه، می توان در دهه آینده جای پای بشر را بر سطح مریخ نیز دید.
چرا به مریخ برویم؟
معرکه بگیری پرحرارت تر از مهندس هوافضا، رابرت زابرین، در طرفداری از کاوش بشر در مریخ وجود ندارد. او بنیان گذار و مدیر انجمن مریخ و نیز نویسنده بیانیه ای در سال 1996/ 1375 است با عنوان «پرونده مریخ: برنامه ای برای مسکونی کردن مریخ و چرا باید این کار را بکنیم». او همچنین معمار اصلی طرح «مستقیم تا مریخ» بود. ماموریتی که به گفته او زودتر و ارزان تر از هر ماموریت پیشنهادی ناسا می تواند انسان را به مریخ برساند.
برای زابرین و همفکران او گذاشتن گامی بر مریخ مساله آیا، چرا، چطور نیست بلکه در نهایت یک امر کاملا واجب است. به این ترتیب است که در می یابیم آیا حیات زمانی بر مریخ وجود داشته یا هنوز هم وجود دارد یا خیر. چنین ماموریتی موجب پیشرفت بسیار فناوری هوافضا می شود و الهام بخش نسل بعدی خواهد بود و البته بشر را تا سیاره ای دیگر و دورتر هم می رساند. به گفته زابرین «ناسا به هدفی نیاز دارد. این هدف باید فرستادن انسان به مریخ باشد. مریخ همان جایی است که علم هست. همان جایی است که چالش هست. همان جایی است که آینده است. آنجا مرزهای جدید است.»
داستان های علمی _ تخیلی پر است از فضاپیماهای عظیمی که به سادگی رفتن به فروشگاه برای خرید یک بطری شیر، از این سیاره به آن سیاره می روند اما در پروازهای واقعی میان سیاره ای چنین نیست. در مطلب بعدی به بررسی چگونگی سفر به مریخ بیشتر خواهیم پرداخت.
ادامه دارد ...
مترجم: شادی حامدی آزاد
به نقل از: مجله نجوم شماره 189
تنظیم برای تبیان: م.ح.اربابی فر