آدام اسمیت را بعضی پدر اقتصاد بازار آزاد میشناسند که نظریه «دست نامرئی بازار» از اوست. در یک جمله، این نظریه عقیده دارد که در یک اقتصاد آزاد، فعالیتهای اقتصادی خود به خود و بر اساس عرضه و تقاضا نظم میگیرد و احتیاج به دخالت دولت وجود ندارد. دولت فقط باید قوانین را اجرا کند و آن هم قوانینی حداقلی که دست فعالین اقتصادی را کاملا باز بگذارد.
در اقتصاد و نظریهٔ لیبرالیسم اقتصادی (بازار آزاد) دست نامرئی (به انگلیسی: Invisible hand) هماهنگکنندهٔ منافع شخصی و منافع اجتماعی است. این اصطلاح را نخستین بار آدام اسمیت به کار برد. در نظر او، دست نامرئی در جامعهای دارای بیشترین کارآیی خواهد بود که از شرایط رقابت کامل برخوردار باشد.
به نظر اسمیت نفع شخصی مهمترین عامل محرک فعالیتهای اقتصادی است.اگر افراد در کسب نفع شخصی آزاد گذاشته شوند و هر فرد بتواند بدون مانع نفع شخصی خود را تامین کند ٬ آنگاه منافع اجتماع هم به بهترین شکل حاصل خواهد شد.زیرا اجتماع چیزی جز مجموع افراد تشکیل دهندهٔ آن نیست.بنابراین منافع فرد و اجتماع هماهنگ و همسوست.برخورد نیروها و منافع افراد در بازار رقابتی موجب ایجاد هماهنگی اقتصادی و ایجاد تعادل میشود.در واقع به اعتقاد اسمیت این همان دست نامرئی است که بازار را تنظیم میکند و به کمک مکانیسم قیمتها آن را به سوی تعادل میکشاند.
من نظریه ی دست نامرئی رو نخوندم ولی طبق نظر قبلی گویا مطابق با بند اقتصادی لیبرالیسمه که بر پایه ی نظام سرمایه داریه.
مطابق تعریف دایرهالمعارف آکسفورد (۱۹۸۸)، سرمایهداری: ”یک نظام سازماندهی اقتصادی، مبتنی بر رقابت بازار است، که در آن ابزار تولید، توزیع و مبادله تحت مالکیت خصوصی هستند و افراد یا شرکتها آن را مدیریت میکنند.“
از نظر لیبرالها، پایبندی به آزادی مستلزم تأیید نهادهای مالکیت خصوصی و بازار آزاده. بازار، قدرت رو پراکنده و تجزیه میکنه و تصمیمگیری رو هم آسون. از تشکیل یک مافیای اقتصادی دولتی پشت پرده، برای چرخش اقتصاد جلوگیره می کنه.
بازار برای تحقق آزادی سیاسی لازمه. تا حالت گردش بر پایه ی اجتماع داشته باشه چون وقتی که دولت تنها منبع درآمد و اشتغال باشه جایی برای آزادی یا مخالف واقعی وجود نداره.