دلیل انتخاب بد نیست کاملا واضح باید باشه! چون عالی و خوب که نیست ! یا حداقل من نمی بینم !
نظر خاصی هم که الان دارم، بد هم نیست که ! مجبورم بد نیست رو بزنم !!
شاید چون اینقدر هم وضع دور و بر من بد نبوده !!
حقیقت این هستش که اوضاع شهرستان ها اصلا جالب نیست به جز چند مرکز. اون ها هم کلا موقعیت شهریشون این جوریه. شهری مثل اصفهان که شهر دوم ایران هستش مسلما مدرسش هم دوم میشه دیگه یا شهرهای دیگه ای مثل تبریز.
فکر نمی کنم فرق بین مرکز ها از تفاوت تلاش های سمپاد برای بچه ها باشه !
بالاخره سمپاد باید یه تلاشی از بچه ها ببینه تا کمک بیشتری بکنه !
که خوشبختانه اصفهان و تبریزی ها دارن ! در ضمن نزدیکه و تعامل با دانشگاه ها هم توی پیشرفت سمپادی ها اثر می ذاره! اما من نمی دونم که تا چه حد این مراکز استفاده کردن! اما بچه های مرکز ما اکثرشون می رن تهران یا اصفهان! اندکی بی حال می مونن که رشته های دانشگاه کاشان رو انتخاب می کنن!
منظورم از اینا این بود که ما دسترسی نسبتا کمتری به فارغ التحصیل ها داریم! شاید این هم توی پیشرفت تاثیر بذاره! شاید هم توی پیشرفت این دو مرکز تاثیری نداشته !
من فکر می کنم سمپاد فرق چندان بی خودی نمی ذاره !!
اتفاقااز نظر من تنها چیزی که سمپاد شهرستانا رو زنده نگه داشته(هرچند نیمه جون) تلاش خود بچه هاست.به خدا قسم خود من نجوم ،روباتیک،فیزیک،ریاضی و شیمی که توی المپیادش هم شرکت کردم رو فقط و فقط از کتاب های کتابخونه ی مدرسه پیدا کردم و یاد گرفتم.کاری که خیلی از بچه ها از پسش بر نمیان.توی المپیاد هم هیچی نشدم چون معدل ریاضی ۱ و ۲ ام باید ۱۵ به بالا میبود که واسه من ۱۴.۵ بود.خیلی هم نامردی بود چون مثلا المپیاد شیمی که دادم همه ی معلمای شیمی مدرسه مون می گفتن همشو درست جواب دادی.بعدشم توی سایت که جوابا رو دیدم ،فهمیدم فقط یه غلط داشته ام.ولی چرا مرحله اول قبول نشدم؟چون به خاطر معدل ریاضیم واجد شرایط شرکت توی المپیاد نبودم.چون سال دوم دبیرستان ریاضی رو ۱۰ گرفته بودم.چون سال دوم دبیرستان امتحان ریاضی ،کشوری و از سمپاد بود و دقیقا توی همون سال،بی سواد ترین دبیر ریاضی دنیا رو داشتیم.کسی که از افتضاح هم افتضاح تر بود.کسی که روز آخر بهمون گفت:«مرسی بچه ها من خیلی چیزا از شما یاد گرفتم» و ما جواب دادیم: «ولی ما هیچی از شما یاد نگرفتیم!!»......
من که با شیدا موافقم
مگه شهرستانیا تلاش نمی کنن؟
به خدا اینجوری نیست!!!برای ما 3 هفته ای یه بار ائنم به زور کلاس المپیاد می ذارن اون وقت علامه تهران هفته ای 4 روز کلاس دارن با 4 تا دبیر جدا که هر کدوم یه بخشو تدریس می کنن!
بعدشم می گن قبولی اونا بیشره!خب بایدم باشه!
مدرسه ی ما هم که اصلا کلاس نمی ذاشتن!
رتبه های درست و حسابی نداشتیم! فقط یکی دوبار رتبه ی کشوری از گذشته، 4 سال پیش داریم!
منم که علاقه ای وافر و زیاد به ریاضی، فیزیک و کامپیوتر داشتم همون سال اول و ترم اول از بین رفت! از بس این معلم هامون یه جوری بودن!!
اگه بچه ها بخوان کلاس هم جور می شه! البته اگه مدیر مرکز آدم فهمیده و به فکری باشن! که مال ما بودن! ولی بچه ها دنبالش نبودن!
هر جایی یه طوریه! نه !؟
فقط هم به شهرستان ها محدود نمی شه این بی برنامه ای ها
بیشتر این ها به مدیر مرکز بستگی داره
حتی بوجه و ...
اگه مدیر خودش بخواد می تونه یه کارایی بکنه
من هر 2 مدل مدیرشم داشتم هر دوتاشون هم اطراف تهران بودن قبولی ها و المپیاداشون باهم قابل مقایسه نیست
ببین!من موافقم که اوونا باید یه تلاشی از بچه ها ببینن تا بهشون امکانات بدن ولی.
ولی بچه ها هم باید یه توجه ای ببینن تا یه تلاشی بکنن.خیلی ک مپیدا میشن بچه هایی که به این چیزا توجه نمیکنن و کار خودشونو میکنن.
ولی همونطور که گفتم کمن.
مثلا امسال ما 2تا نقره ی کشوری داشتیم،3تا برنز، درسته به پای حلی نمیرسه ولی باید اینو در نظر گرفت که اینجا حلی نیست.فرزانگانه تازه اوونم از نوع قمش(که رو قسمت دوم شاید ساعت ها باید دررابطه اش بحث کرد!)
ولی آخرش چی شد؟
روز اول مدرسه ها فقط صدا شون زدن،اوومدن جلو.بعدم هیچی!همین!یعنی حتی به اوونا این مهلت داده نشد از دوره شون تعریف کنن.یه نصیحتی، یه روحیه ی درس خوندنی.....هیچی!
بعدم اسمشونو درسته روز بنر زدن تو مدرسه.....ولی کلی خندس!
چون!زدن پشت یه چیزه دیگه، که البته قبلنا دقت میکردی یه چیزایی پیدا بود ولی الان ورداشتن یه پرچم سیاه مال عزاداری زدن روش...
نمیگم پرچم عزاداری چیزه بدیه.....ولی آخه هر چیزی جایی داره!
اینا خیلیی قشنگ میتونستن از این بچه ها استفاده کنن، یا حد اقل اوون روز اول اینا یه چیزایی میگفتن شاید یه سریای دیگه علاقه مند شدن واسه المپیاد بخونن.....خب،آخه مگه چی میشد؟؟
یا اصلا پارسال من خودم یه طرح داده بودم واسه در کلاسمون،درستشم کردم،نصبم کردم. ولی مبتدی بود!
من خودم میدونستم کاری آنچنانی نیست ولی یه جوری برخورد میکردن که دلت نشکنه!نازی کوچولو!
من روحیه دادنو قبول دارم!اینکه نزن تو ذوق بچه!تا فکرش باز بشه! ولی کسی واسه بهتر شدن اوون به من کمکی نکرد!!!!(البته من کاری به کار اوونا ندارم،کار خودمو میکنم!)
در کل اگه کمی بچه ها رو بیشتر باور داشته باشن، احساس میکنم وضعیت بهتر بشه!آدم وقتی ببینه ازش انتظار بیشتر از اینا رو دارن،خب قاعدتا بیشتر تلاش میکنه دیگه!نه؟
1 چیز در مورد علامه حلی یادتون باشه. علامه حلی رو دانش آموزاش میسازن نه مسئولین. دقیقا مثل دانشگاه شریف. دانشگاه تهران اساتید به مراتب بهتری نسبت به شریف داره اما دانشگاه تهران هیچ وقت دانشجوهای شریف رو نداره !
اینجا جای بحث در مورد این موضوع نیست اما بهت میگم.
علامه حلی ها بیشتر سرشون میشه ، بیشتر بلدن ، بیشتر کار می کنند ، ضریب هوشیشون هم بالاتره . اینو من میگم که چندین مرکز دیگه رو دیدم و میشناسم.
تا موقعی که اژه ای بود خوب بهشون میرسید.
مدرسه ی ما روی کوهه . مدرسه ی اینا چی؟
سالن ورزشی ما به یه تکون کوچولو دهن باز کرد. ولی اینا چی؟
حالا صبر کن از امکاناتشون بگه بفهمین چقدر سرتون کلاه رفته. اونم چه کلاهی
تقصیر ماست. ساکت نشستین حقمون رو میدن به این تهرانی ها.