حرف های شنیدنی

[Jessica]

نميدانم ناراحت كهولت سن پدرم و فراموشي او شوم ؟

يا به خاطر بهتر شدن وضعيت عمل زانوي خودم خوشحال باشم ؟

نميدانم نگران ميگرن مزمن مادر مهربانم باشم ؟

يا به خاطر پاداش نقدي محل كارم خوشحال ؟

نميدانم دلم به حال كودكان معصوم دست فروش و گداي سر چهارراه ها بسوزد ؟

يا خوشحال باشم براي پيدا كردن چند تا دوست خوب ؟

نميدانم به حال پير زنان و پير مردان تنها و افتاده در خانه سالمندان گريه كنم ؟

يا به خاطر در كنار داشتن پدر و مادرم خوشحال باشم ؟

نميدانم غمگين و افسرده باشم به خاطر كارهائي مثبتي كه ازدستم بر مي آيد و انجام نميدهم ؟

يا خوشحال به خاطر كارهاي بدي كه مي توانم و انجام نميدهم ؟

نميدانم از به دام افتادن آهو در چنگال درنده صياد ناراحت شوم يا از موفقيت شير گرسنه خوشحال ؟

نميدانم ناراحت دلشكستگان باشم يا خوشحال از دلخوشان ؟

نميدانم براي خوشحالي آمده ام يا به خاطر ناراحتي ؟

قدرت آن را ندارم زشتي و ناراحتي را ببينم و خوشحال باشم !!!!

نميدانم !!! سوگند به كسي كه نمي شناسمش كه نميدانم !!!

 

[Jessica]

پاسخ : نمیدانم!

دست عشق از دامن دل دور باد!

ميتوان آيا به دلدستور داد؟

ميتوان آيا به دريا حکم کرد,

که دلت را يادي از ساحلنباد؟

موج را آيا توان فرمود :ايست!

باد را فرمود :بايدايستاد؟

آنکه دستور زبان عشق را

بي گزاره در نهاد مانهاد

خوب ميدانست تيغ تيز را

در کف مستي نميبايستداد

 

[Jessica]

پاسخ : حرف های شنیدنی

همه رنگ ها زيباست ؛ جز دو رنگى !
گل مثل حباب است، زيبا و ناپايدار.
گناه، خيانت به خود است.
آنجا كه فرياد لازم است، سكوت حرام است.
لياقت با شعار ثابت نمى شود، با عمل تاءييد مى گردد.
وقتى درآمد خوب است كه از فروش دين نباشد!
غربت، بهتر از شرمندگى است.
آنجا كه صفا نيست، خلاف جزئى را كلى قلمداد مى كنند.
كسى زرنگ است كه از تجربه تلخ ديگران، زندگى شيرين بسازد.
وقتى علم مفيد است كه عامل سعادت باشد نه شقاوت.
رسيدن به عسل زندگى، بدون نيش مشكلات ميسر نيست.

 

[Jessica]

پاسخ : حرف های شنیدنی

آموخته ام که پول شخصیت نمی خرد
آموخته ام که زندگی دشوار است، اما من از او سخت ترم
آموخته ام که چشم پوشی از حقایق، آنها را تغییر نمی دهد
آموخته ام که هیچ کس کامل نیست همانگونه که من کامل نیستم
آموخته ام که تنها گذشت می تواند به دوستی عمق و معنا ببخشد
آموخته ام که تنها با بخشیدن دیگران می توانم به آرامش روحی برسم .
آموخته ام که تنها اتفاقات کوچک روزانه است که زندگی را تماشایی می کند
آموخته ام که این ایمان وعشق الهی است که زخمها را شفا می دهد نه زمان
آموخته ام که لبخند ارزانترین راهی است که می شود با آن، نگاه را وسعت داد
آموخته ام که وقتی با کسی روبرو می شویم انتظار لبخندی جدی از سوی ما را دارد
آموخته ام که نفرت آئینه دل را سیاه می کند همانگونه که محبت به آن جلا می بخشد.
آموخته ام که هیچ کس مثل من فکر نمی کند اما من می توانم به افکار دیگران احترام بگذارم .
آموخته ام که نمی توانم احساسم را انتخاب کنم، اما می توانم نحوه برخورد با آنرا انتخاب کنم
آموخته ام که بهترین موقعیت برای نصیحت تنها یک زمان است؛ و آن وقتی ست که از شما خواسته شود.
آموخته ام که راه رفتن کنار پدرم در یک شب تابستانی در کودکی، شگفت انگیزترین چیز در بزرگسالی است
آموخته ام که فرصتها هیچ گاه از بین نمی روند، بلکه شخص دیگری فرصت از دست داده ما را تصاحب خواهد کرد
آموخته ام که دوستان واقعی جواهراتی هستند که به دست آوردنشان راحت اما نگهداشتنشان سخت است.
آموخته ام که زندگی مثل یک دستمال لوله ای است، هر چه به انتهایش نزدیکتر می شویم سریعتر حرکت می کند
آموخته ام که ثروتمند آن کسی نیست که مال بسیار دارد بلکه آن کسی ست که به کمترین ها قانع و خشنود است.
آموخته ام که خداوند همه چیز را در یک روز نیافرید. پس دلیلی ندارد که من بیندیشم می توانم همه چیز را در یک روز به دست بیاورم
آموخته ام که زندگی سناریویی ست که من می توانم با ایفای ماهرانه و زیبای نقش خود اثری باشکوه وماندگاراز خود در ذهن زمان باقی بگذارم.
آموخته ام که زندگی را از طبیعت یاد بگیرم ؛ چون بید متواضع باشم؛ چون سرو راست قامت، چون صنوبر صبور؛ چون بلوط مقاوم، چون رود روان، چون خورشید با سخاوت، چون ابر باکرامت، چون کوه استوار، چون اقیانوس آرام و چون مهتاب روشنی بخش باشم.
وبلاخره آموخته ام معنی زندگی و امید به آینده در جلوه های دنیائی آن نیست بلکه به شکوه انتظاری ست که قلبم را تسخیرکرد

 

[saba.hjm]

عبور خواهیم کرد...


عبور از آدمهایی که ندانسته قضاوت کردند...

نفهمیده، حرف زدند...

و به قول خودشان ناخواسته آزارمان دادند...

بزرگتر که می شویم، راه عبور کردن را پیدا خواهیم کرد...

راه اینکه چطور کنار خودمان بایستیم ...

و از کسی انتظاری نداشته باشیم...

راه اینکه چطور با دنیا و ناپایداری اش کنار بیاییم...

راه اینکه چطور گاهی نبینیم و نشنویم و اجازه دهیم آدمها همانطور که...

راحت هستند ما راببینند و تحلیل کنند!...

آنطور که راحتند ما را روزی که دوست دارند ستایش کنند و روزی که دوست ندارند تخریب...

عبور خواهیکم کرد...

درست همانطور که از کودکی مان و نوجوانی مان عبور کردیم...

درست همانطور که دوام آوردیم، باقی راه را هم دوام خواهیم آورد...

عبور خواهیم کرد و با خودمان و با دنیا و آدمهایی که به نوعی ملاقات میکنیم، آرام تر خواهیم شد...

آرام تر خواهیم شد و کمتر تلاش خواهیم کرد برای اثبات، برای دفاع!...

آرام تر خواهیم شد با تصویری که آدمها از ما دارند و تصویری که بشدت ...

تلاش میکنند از خودشان نشان دهند...

روزی آرامتر خواهیم شد...