[size=10pt][/size][size=10pt][size=10pt]نميدونم چرا فقط ياد گرفتيم از دست بديم؟
از هدفهاي فردي گرفته تاااااااااا فرهنگ و مليت و .... حتي منابع مون!!
حتي چيزهايي كه براي به دست اوردنشون شايد هيچ قدمي برنداشتيم اما خيلي راحت و تو 3سوووت از دستشون ميديم
(1 نمونه ي خيلي تأسف بار , جمعي و مليش همين پارك گلستان گيلان ,كه الان داره توي اتش ميسوزه ه ه
و ما هم داريم با چوب و دست و پا زدن خاموشش ميكنيم انتظار هم داريم با توكل به خدا خامووش بشه اگر هم نشد و سوووخت ميگيم خواست خدا بوده ديگه!)
اين فقط 1 مثال عمومي بود.
لطفا هركي كه ميتونه بياد و با گفتن حتي 1 جمله سعي خودش رو بكنه تا شااايد ياد بگيريم اينقدر راحت از دست نديم[/size][/size].
[size=10pt][/size][size=10pt][size=10pt]نميدونم چرا فقط ياد گرفتيم از دست بديم؟
از هدفهاي فردي گرفته تاااااااااا فرهنگ و مليت و .... حتي منابع مون!!
حتي چيزهايي كه براي به دست اوردنشون شايد هيچ قدمي برنداشتيم اما خيلي راحت و تو 3سوووت از دستشون ميديم
(1 نمونه ي خيلي تأسف بار , جمعي و مليش همين پارك گلستان گيلان ,كه الان داره توي اتش ميسوزه ه ه
و ما هم داريم با چوب و دست و پا زدن خاموشش ميكنيم انتظار هم داريم با توكل به خدا خامووش بشه اگر هم نشد و سوووخت ميگيم خواست خدا بوده ديگه!)
اين فقط 1 مثال عمومي بود.
لطفا هركي كه ميتونه بياد و با گفتن حتي 1 جمله سعي خودش رو بكنه تا شااايد ياد بگيريم اينقدر راحت از دست نديم[/size][/size].
از دست دادن یا بدست آوردن یه موضوع خیلی کلیه که تقریبا هر چی راجع بهش گته بشه یه شعاره !ولی خیلی وقتا واقعا دست خودمون نیست گاهی ناخواسته یه چیزی بدست میاریم که خودمونم باورمون نمیشه گاهیم ناخواسته چیزایی از دست میدیم که خیلی واسه داشتن و نگه داشتنش تلاش کردیم .
کلن کار ما همینه ... اول می ذاریم یه چیزی داغــون بشه از دست بره ، بعد که از دست رفت به هزار بــدبختی و رد یابی و خط زنی و ... می فهمیم عاملش چی بوده و نفرینش می کنیم
تفکر ما روز به روز داره مصرفی تر میشه.برین از مادربزرگاتون بپرسین.زمان اونا این جوری نبوده.
یه واژه ای باب شده بین ما :"بی خیال"
خیلی چیز بدیه.آخه چرا بی خیال؟!!؟؟!!!؟!؟
این واژه دقیقا نقطه ی مقابل تقواست که یعنی به همه چی توجه کنی.
بیاین از این به بعد نگیم بی خیال.(حتی به شوخی-حتی بدون هیچ منظوری)
اگه کسیم گفت،بهش توضیح بدیم که همین بیخیال گفتنا کم کم تفکرمونو عوض میکنه ،جمع میشه و کار دستمون میده.مثلا یه روز باعث سوختن پارك گلستان گيلان میشه .
یه روز دیگه...
یه ضرب المثل هست که میگه:اگه از تجربه ی دیگران استفاده کنی فقط پوستت میسوزه اما اگه بخوای همه چیو خودت تجربه کنی،استخوانتم میسوزه!
من در رابطه با از دست دادن چیزی بهتر از این جمله پیدا نکردم!چیزایی که کشور های پیشرفته 100 سال پیش بهش رسیدن رو تو ایران سرمایه میذارن که خودشون بهش برسن و افتخار کنن که مهندسان جوان ایرانی به فلان دست یافتند!حس خنده ی نفرت انگیزی به من میده که چطور سرمایه های ایران رو از دست میدن برای هیچی-هیچی! تا وقتی که این تفکر باشه حداقل صد سال عقبیم و همینطور همه چیزمونم از دست دادیم،مهمترین دلیل تو زمینه کارهایی که اختیاریه،همین بود که گفتم به نظرم
#-o
اگه قدر داشته هامونو ندونيم ، نبودشون هم واسمون مهم نيست. اين مشكل راه حل داره. هرچند دير .
اگه چندبار از دست بديم و بقول معروف سرمون بسنگ بخوره ياد ميگيرم براي نگه داشتن تلاش لازمه.
مشکل از جایی شروع میشه که ما ها (ایرانی ها) ترسو تشریف داریم...از ریسک کردن می ترسیم...تو کل تاریخ هم به همین دلیل بیشتر داشته ها مونو از دست دادیم...برای حفظ سرمایه هامون باید کمی هم خطر کنیم...
.
