شعر دوستم

[یلدا]

يه شعري دوستم گفت ديدم قشنگه گفتم بزارم اينجا شما هم مفيوض بشين
ببينين چقد صادقم نگفتم ماله خودمن :-[
آخه من خودم بلد نيستم شعر بگم فقط يه بار گفتم :-\ :-[ ضايع شدم


ميروم تا دم ميخانه كمي مست كنم
جرعه بالا بزنم آنچه نبايست كنم
آنقدر مست كه اندوه جهانم برود
استكان روي لبم باشد و جانم برود
برود هركه دلش خواست شكايت بكند
شهر بايد به منه ديوانه عادت بكند





مردن و گم شدن از ماست نه از فاصله ها
دل از اين هاست كه تنهاست نه از فاصله ها
گر چه ديگر همه جا پر ز جدايي شده است
مشكل از طاقت دلهاست نه از فاصله ها

 

[mona*]

پاسخ : دوستم نوشته

خیلییییییی قشنگن!!!!!
دوستت همشو تنهایی گفته؟؟؟
من که خیلی خوشم اومد!
بگو بازم بگه!

 

[afroDt]

پاسخ : دوستم نوشته

اولي به نظرم خيلي اشنا بود...
فك كنم از روي شعر يكي از شاعر هاي بزرگ گفته!
به هر حال خيلي خوبن!

 

[po0ya]

پاسخ : دوستم نوشته

مردن و گم شدن از ماست نه از فاصله ها
دل از اين هاست كه تنهاست نه از فاصله ها
گر چه دگر همه جا پر ز جدايي شده است
مشكل از طاقت دلهاست نه از فاصله ها

جای دگر باید دیگر گذاشت !

 

[یلدا]

پاسخ : دوستم نوشته

جای دگر باید دیگر گذاشت !

آره راس ميگي اشتباه از من بود
مرسي

 

[stevendeljoo]

پاسخ : دوستم نوشته

فقط این خراب بود به نظرم:
شهر بايد به منه ديوانه عادت بكند

 

[sahere]

پاسخ : دوستم نوشته

فقط این خراب بود به نظرم:
شهر بايد به منه ديوانه عادت بكند

آره هجا ؟اون مشكل داره آواييه

 

[stevendeljoo]

پاسخ : دوستم نوشته

چرا دیگه دوستت نمینویسه؟

 

[حافظ]

پاسخ : دوستم نوشته

چون معمولا كنكوري ها ديوانه اند

در شهر يكي كس را هش يار نمي بينم
هر يك بتر از ديگر شوريده و ديوانه

 

[یلدا]

پاسخ : دوستم نوشته

چرا دیگه دوستت نمینویسه؟

يه دفتر شعر نوشته هر وقت رفتم پيشش ازش مي گيرم