ایتالو کالوینو

[آرمان آریا]

.

 

[N.M]

پاسخ : ایتالو کالوینو

اگر شبی از شب های زمستان مسافری ترجمه ی لیلی گلستانُ دارم میخونم ! خوشگله اما خیلی به فکر نیاز داره !

 

[NegR]

پاسخ : ایتالو کالوینو

من فقط ابرآلودگی رو ازش خوندم..بد نبود...نوبل برده نه؟؟؟

 

[N.M]

پاسخ : ایتالو کالوینو

ولی یک نکته ی خیلی خیلی مبهم واسه ی من وجود داره ، که چند بار گیج شدم توش ، اینکه همه ی کار هایی که کوزیمو کرد ، فقط به خاطر ویولتا بود ...؟ آخه آخرش که این طور گفته ، ولی مگه از قبل ، هدفش این نبود ...؟ نمی فهمم ...! اگه ای بشه تحلیلش خیلی فرق می کنه !!!!
پ.ن : دوستان اگه بخوایم رو این کتاب بحث کنیم ، باور کنین ، از حرف بزن بیشتر میشه...!!!!

منم همین مشکلُ دارم . اصلن کوزیمو اول که رفت بالای درخت ویولتا رو نمی شناخت
هرچــن شاید بعد از اینکه اونُ دید و بعد از اتفاقاتی که دفعه ی اول که همُ دیدن افتاد تصمیم گرفت دیگه اصلن نیاد پایین !
پ.ن تــم موافقم بدجور !

 

[Arghavan S]

خب سلام ؛

احتمالا اسم ایتالو کالوینو رو شنیده‌این تا حالا ؛

ایتالو کالوینو (به ایتالیایی: Italo Calvino) ‏ (۱۵ اکتبر ۱۹۲۳ - ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵) یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم است. بسیاری از آثار وی به زبان فارسی ترجمه شده‌است. او نویسنده، خبرنگار، منتقد و نظریه‌پرداز ایتالیایی است که فضای انتقادی آثارش باعث شده او را یکی از مهم‌ترین داستان نویس‌های ایتالیا در قرن بیستم بدانند.

از آثارش می‌شه به «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری»، «بارون درخت‌نشین» و «ویکنت دونیم‌شده» اشاره کرد .

کدوم کتاباش رو خونده‌این تا حالا ؟
نظرتون راجع به نثرش و سبک نوشتنش چیه ؟
چه ایراداتی به نوشته‌هاش وارده ؟ چیا رو دوست نداشتین تو نوشته‌هاش ؟
و ... :د

 

[Lorca]

پاسخ : ایتالو کالوینو

من از کارهاش « شوالیه ناموجود » رو خوندم؛ سبک طنز آلود بسیار گیرایی داره به نظرم؛ در تمام طول کتاب، بسیاری از تعصبات احساسی و اجتماعی رو به باد انتقاد طنزآمیز می گرفت، انگار به آینده ی ناامیدکننده و پوچ چنین تعصباتی اشاره می کرد، و به اینکه چطور انسان ها سعی می کند به این درجه از تعالی و تعصب برسن، فقط برای اینکه ببینن چقدر در موردش اشتباه می کردن و چقدر همه ی این تعصبات در نهایت بی معنیه...
تنها چیزی که توی این کتاب یک مقدار اذیتم کرد این بود که خط داستانی مشخصی نداشت؛ نظریه ای بود تنیده شده در یک داستان نیمه کاره!

 

[raman]

پاسخ : ایتالو کالوینو

من بارون درخت نشین،ویکنت دو نیـم شده و شبی از شب های زمستان مسافری رو خونده م ازش.
ویکنت دو نیـم شده خوب بود.یـه داستان ِ نمادین ِ سر و تـه دار که با سرعت مناسب پیش میرفت و به اندازه کافی کش پیدا کرده بود.
بارون هم حرفی که میخواس بزنـه و مثالی که براش پیدا کرده بود(همین بالای درخت زندگی کردن و اینـا)جالب بود،ولی زیادی طولش داده بود و روند ِ کند داستان خسته کننده میشد یـه جاهایی.بیشتر از اینکه جذابیت داستان خواننده رو دنبال خودش بکشه مفهوم داستان مهم تر میشد بعضی جاها و آدم یادش میرفت داستانه اینی که داره میخونه.در کل چندان به دل من ننشست.
شبی از شب های زمستان خیلی خیلی خوب بود؛مخصوصا این که "کتاب"و "خواندن"بود موضوع بحثش. در قالب خیلی خوبی هم نوشته شده بود.تک تک ِ داستان های نیمه تمام و بحث های بین ش رو دوست داشتـم و به خوبی موفق شده بود در اینکه خواننده رو با روند کتاب و خواننده ی داخل کتاب همراه کنـه.
در کل فکر میکنم چون تقریبا در یـه چارچوب مشخص داستانُ روایت میکنه با یـه تقریب ِ خوبی آدم میتونـه مطمئن باشه از بقیـه کتاب های کالوینو که هنوز نخونده هم بدش نخواهد اومد.

 

[marvelous]

پاسخ : ایتالو کالوینو

نظرتون راجع به نثرش و سبک نوشتنش چیه ؟
چه ایراداتی به نوشته‌هاش وارده ؟ چیا رو دوست نداشتین تو نوشته‌هاش ؟

ساده مینویسه و خیلی روونه کتاباش. ولی در عین سادگی باید دقت کنی موقع خوندن چون که در قالب طنز یا مکالمه نکات خیلی ظریفی رو گفته و از نمادها استفاده کرده. نوشته های طنزآلود تو همه کتاباش هست، طنزی که سیاسی-اجتماعیه و بیشتر حالت طعنه زدن و کنایه داره. در کل اینجوری به نظرم اومد که موضوعای کتاباش فرق داره ولی مفاهیمی که غیرمستقیم میخواد بگه یکیه تو همشون یه چیز جالب دیگه هم که داره تکرار کلیشه هاست طوری که جدید باشن. یه موضوع تکراری (مثل خیر و شر تو ویکنت) رو انتخاب میکنه و سعی میکنه متفاوت پرورش بده ایده قدیمی رو.