- شروع کننده موضوع
- #1
HHH
لنگر انداخته
- ارسالها
- 2,765
- امتیاز
- 5,480
- نام مرکز سمپاد
- مدرسه
- شهر
- کرج
سکانس اول:
لوکیشن: پشت مانیتور
شخصیت ها: اولی و دومی که فقط همدیگرو توی اینترنت می شناسن
_سلام ! چطوری؟
_سلام! خوبم! تو چطوری؟
_منم خوب! چه خبر؟
_باو اون روز رفتیم فلانی رو فلان کردیم و ....
_ ایول ! حقش بود مرتیکه ی (...)
_ آره باو (...) اصن باید میومد (....) می کرد جلوم ! باس حالشو بگیرم (...)
_رفیق خودمی! دارمت!
_اند مرامی B-)
[ اینجا مثلا در کمال صمیمیت و پشت هم فلانی رو می خوابونن سر جاشو! و کلا الان خیلی باهم رفیقن دیگه]
سکانس دوم:
لوکیشن: توی فلان خیابون
شخصیت ها: همون اولی و دومی قبلی
_امممم! سلام
_سلام... خوب هستید؟
_ممنونم
_امممم....
_.......
[هیچ دیالوگی برای گفتن ندارن! و اگر چیزی باشه همه و همش مربوط به همون دنیای مجازیه]
شخصیت ها عوض می شن
سکانس سوم:
لوکیشن: یه جایی بیرون فضای مجازی، مثلا مدرسه ای، خیابونی ....
شخصیت ها: اولی و دومی که تو محیط بیرون از فضای مجازی و به صورت خیلی واقعی باهم دوستن
_هوی! سلام (...) چطوری جوجه؟
_سلام (...) کجا بودی دیروز؟
_با فلانی رفتیم خونه عمه خاله ی عموی مامان بزرگ بابام
_آها اون اخموعه
_آره آره همون
سکانس چهارم:
لوکیشن: پشت مانیتور:
شخصیت ها: اولی دومی که همو می شناختن تو سکانس 3
_سلام
.....
buzz!
_ها؟ سلام خوبی؟
_آره مرسی!
_داری چیکار می کنی؟
...
buzz!
_دارم ..... (حالا هرکاری!) سرم شولوغه! پی ام نده
-------------------------------------------------------------------------------------
سکانس هایی که بار ها و بار ها توی زندگیمون تکرار شدن دوست های مجازی صمیمی که در دنیای واقعی هیچ تفاهمی باهم ندارن
و دوست های واقعی ای که در دنیای مجازی وقتی برای هم ندارن
البته این برای همه اتفاق نمیفته ، هستند دوستانی که هر جا باشن دوستیشون همونه ، رفتار و گفتارشون همونه
ولی اگر فکر کنیم می بینیم بازم به صورت کلی هممون تقریبا توی دنیای مجازی و واقعی خیلی خیلی فرق داریم
خب چرا؟ :-\ چون تو بعضیا حرفی که نمی تونن به زبون بیارن می تونن بنویسن؟
یا بعضیا چیزی که می گن رو نمی تونن بنویسن؟
چون تو دنیای مجازی کسی نیست موآخذمون کنه؟ یا فقط چون ....
چون چی؟
این قضیه واقعا می تونه مشکلی تو زندگیمون ایجاد کنه؟
اصن مهمه؟!
ببینم این کسایی که تقریبا هم پشت مانیتور هم جای دیگه رفتارشون یکیه یعنی خیلی آدم متعادلین؟
تو چجور آدمی هستی؟
منتظرم نظر شمارو بشنوم
لوکیشن: پشت مانیتور
شخصیت ها: اولی و دومی که فقط همدیگرو توی اینترنت می شناسن
_سلام ! چطوری؟
_سلام! خوبم! تو چطوری؟
_منم خوب! چه خبر؟
_باو اون روز رفتیم فلانی رو فلان کردیم و ....
_ ایول ! حقش بود مرتیکه ی (...)
_ آره باو (...) اصن باید میومد (....) می کرد جلوم ! باس حالشو بگیرم (...)
_رفیق خودمی! دارمت!
_اند مرامی B-)
[ اینجا مثلا در کمال صمیمیت و پشت هم فلانی رو می خوابونن سر جاشو! و کلا الان خیلی باهم رفیقن دیگه]
سکانس دوم:
لوکیشن: توی فلان خیابون
شخصیت ها: همون اولی و دومی قبلی
_امممم! سلام
_سلام... خوب هستید؟
_ممنونم
_امممم....
_.......
[هیچ دیالوگی برای گفتن ندارن! و اگر چیزی باشه همه و همش مربوط به همون دنیای مجازیه]
شخصیت ها عوض می شن
سکانس سوم:
لوکیشن: یه جایی بیرون فضای مجازی، مثلا مدرسه ای، خیابونی ....
شخصیت ها: اولی و دومی که تو محیط بیرون از فضای مجازی و به صورت خیلی واقعی باهم دوستن
_هوی! سلام (...) چطوری جوجه؟
_سلام (...) کجا بودی دیروز؟
_با فلانی رفتیم خونه عمه خاله ی عموی مامان بزرگ بابام
_آها اون اخموعه
_آره آره همون
سکانس چهارم:
لوکیشن: پشت مانیتور:
شخصیت ها: اولی دومی که همو می شناختن تو سکانس 3
_سلام
.....
buzz!
_ها؟ سلام خوبی؟
_آره مرسی!
_داری چیکار می کنی؟
...
buzz!
_دارم ..... (حالا هرکاری!) سرم شولوغه! پی ام نده
-------------------------------------------------------------------------------------
سکانس هایی که بار ها و بار ها توی زندگیمون تکرار شدن دوست های مجازی صمیمی که در دنیای واقعی هیچ تفاهمی باهم ندارن
و دوست های واقعی ای که در دنیای مجازی وقتی برای هم ندارن
البته این برای همه اتفاق نمیفته ، هستند دوستانی که هر جا باشن دوستیشون همونه ، رفتار و گفتارشون همونه
ولی اگر فکر کنیم می بینیم بازم به صورت کلی هممون تقریبا توی دنیای مجازی و واقعی خیلی خیلی فرق داریم
خب چرا؟ :-\ چون تو بعضیا حرفی که نمی تونن به زبون بیارن می تونن بنویسن؟
یا بعضیا چیزی که می گن رو نمی تونن بنویسن؟
چون تو دنیای مجازی کسی نیست موآخذمون کنه؟ یا فقط چون ....
چون چی؟
این قضیه واقعا می تونه مشکلی تو زندگیمون ایجاد کنه؟
اصن مهمه؟!
ببینم این کسایی که تقریبا هم پشت مانیتور هم جای دیگه رفتارشون یکیه یعنی خیلی آدم متعادلین؟
تو چجور آدمی هستی؟
منتظرم نظر شمارو بشنوم