پس از مدت ها نظریه پردازی
جرم منفی در شرایط ازمایشگاهی ایجاد شد.
همون طور که احتملا مستحضرید جرم یک ماده بر اساس قانون دوم نیوتون تعریف می شود (می شد) که بیان می کند:
جرم, مقاومت جسم در برابر تغییر حرکت بر اثر نیرو است.
و اما به تازگی (دیروز) محققین دانشگاه WSU)Washington State University) موفق شدند به کمک لیزرها عنصر روبیدیم را در دمای بسیار بسیار نزدیک به صفر کلوین (منفی 273 سانتیگراد) دارای جرم منفی کنند.
و اما این به چه معناست؟
طبق قانون دوم نیوتون (قاونون اینرسی یا لختی) و تجربه های روزمره خودمان هر جرمی در جهت برآیند نیروها شتاب میگیرد. یعنی وقتی شما توپی را فشار می دهید توپ به همان جهت نیرویی که شما وارد کرده اید شتاب می گیرد (حرکت می کند از حالت سکون) ولی
هنگامی که به این مایع جرم منفی نیرو وارد می کنید در جهت خلاف نیرو شتاب می گیرد برای مثال اگر آن را هل بدهید به طرف خودتان حرکت می کند!!
به طوری که یکی از محققین این پدیده را به برخورد اتم های مایع جرم منفی به دیواری نامرئی و برگشت از آن توصیف کرده.
خلاصه اینکه :
قانون دوم نیوتون نقض شد...
#پیوست علمی تر مخصوص علاقمندان:
نظریه وجود جرم منفی قبل از کشف خود پدیده, ریشه در نظریه میدان ها و نیروی گرانشی داشت:
همون طور که مستحضرید نیروی گرانش مانند دیگر نیروهای بنیادی در میدان گرانشی به جرم وارد می شود. البته تفاوتی در این میان هست. میدان های الکترومغناطیسی به عنوان مثال تاثیر دوگانه بر قطب های مخالف دارند. یعنی مثلا بار مثبت میدان الکتریکی برون سویی ایجاد می کند که به بار های مثبت نیروی در جهت خلاف بار مثبت وارد کرده و به بار منفی در جهت بار مثبت. لذا نظریه پرداز ها فکر می کردند چیزی تحت عنوان منفی گرانشی نیز باید وجود داشته باشد که در میدان گرانشی که بر خلاف در شرایط عادی که همیشه جاذبه است, دفع شود.
یکی از دیگر ریشه های این کشف خود قانون دوم نیوتون هست که چون F=ma و چون m مثبت است لذا جهت بردار F و بردار a یکی است اما اگر m منفی باشد چه؟ پاسخ کلاسیک به این سوال این است که m منفی نیست. اما اگر m را منفی بگیریم فرم ریاضی قانون دوم نیوتون به صورت F=-|m|a در می آید که نشان می دهد جرم منفی باعث ایجاد شتاب هم راستا ولی مخالف سوی نیرو می شود و از همین جا است که به این پدیده نام جرم منفی اطلاق شد.
توجه: به دلیل کمبود امکانات علامت بردار های F و a گذلشته نشده ولی در تمامی عبارت ها, بردار مد نظر است نه اندازه.#
منبع: صفحه دانشگاه
WSU
به گزارش بیگ بنگ، دنیای کوانتوم پر از پدیده‌های عجیب است –پدیده‌هایی که شهود ما از فیزیک قادر به درک آن نیست. به همین خاطر است که دنیای کوانتوم قوانین جداگانه‌ی خاص خود را تحت عنوان مکانیک کوانتوم دارد. یکی از این پدیده‌ها که آلبرت اینشتین آن را “فعل و انفعلاتی شبح‌گونه در فواصل زیاد” نامید، درهم‌تنیدگی کوانتومی است. با وجود اینکه این پدیده خیلی شبیه به داستان‌های علمی-تخلی است، درهم‌تنیدگی واقعی و قابل مشاهده میباشد.
کایزر توضیح میدهد: «نتایج آزمایش‌های ما با مکانیک کوانتومی بسیار همگام و همراه است و هرگونه پیش بینی شبه-اینشتینی را کنار می زند. تمام آزمایشات دیگر نیز میتوانستند از این بی‌قاعدگی عجیب که در حد چند میکروثانیه پیش از آزمایش رخ میداد، گزارش دهند. اما در مقابل، فرصت ما برای دیدن این اثر در حد ۶۰۰ سال بود. که مدت زمانی به اندازه‌ی ده به توان ۱۶ برابر طولانی‌تری دارد.»
#