نوشته های من «سحر»

[sahar.g]

من رو به دریایی نشستم که مهتاب آن دریا به اندازه آفتاب نور دارد. من دست نوازش خود را بر شب کشیدم تا ستارگان چشمک زن آرام بگیرند.من با نردبانی که از محبت ساخته ام تا آسمان می روم.آه نردبان من با هر پله که به سوی بالا می روم اضافه می شود.کم کم هوا در دنیای من تاریک میشود،امادر دنیایی که با نردبان خود به سوی آن می روم روشن و روشن تر.
تعدادی از ستارگان را می چینم، چقدر پر نور و زیبا هستند.قصه ی من یک رویاست،رویایی که واقعیت دارد.

سکوت

 

[sahar.g]

پاسخ : نوشته های من «سحر»

خیال...
غروب ها که میشود دلم میگیرد،گوشه ای تنها می نشینم به هوای اینکه صدایم کنی. می دانم خیالات خودم است،اما باز هم ادامه می دهم. صدایی در گوشم می پیچد.می دانم تو نیستی اما به خودم هم دروغ می گویم:راستی تو بودی که میگفتی بدون من خواهی مرد و من چه ساده حرف های تو را باور کردم وغرق در این اندیشه ام که روزی خواهی آمدولی ای کاش همه چیز همان روز بی انتها تمام می شد،تمام خاطرات من و توپاک می شد،ای کاش پاک پاک می شدم از اندیشه تو. ای کاش......

سکوت

 

[sahar.g]

پاسخ : نوشته های من «سحر»


در انتهای بی کسی
به نیامدن همیشه نگاهت قسم،هرجاباشم ،در انتهای کوچه های بن بست یادر ابتدای غم به یادت هستم!
نه اینکه بی تو نخندم، نه.اما به نشنیدن صدایت روی پرچین های خانه عادت نکرده ام.
شب ها باگل سرخ به دیدنت می آمدم،امشب فهمیدم دیگر نه من تو راخواهم دید و نه غنچه ای به گلدان محبت افزوده میشود.......
گلدان یخی عشقمان هم دارد آب میشودو گل هایش پرپر.چون تو رفته ای. ولی من باز میان خطوط این گریه های غم آلود میمانم تابیایی....

سکوت

 

[sahar.g]

پاسخ : نوشته های من «سحر»


تیک تاک ساعت نمی گذارد خاطره های را که با تو داشته ام فراموش کنم،به خصوص در روز های بارانی،هر بار که تو را می دیدم قلبم شروع به تپیدن می کرد،من با کلمات بازی می کنم هر روز این ها را میگویم تاشاید اندکی آرام بگیرم.
آه زندگی چه دروغ بزرگیست........... سکوت